Heeeeelp....

«Τι να σας ειπώ; Εκαταστραφήκαμε. Δεν έμεινε τίποτις!»,

ήταν η δήλωση μιας θειάς μου, που πήρε πριν δύο χρόνια, το μερίδιο της δημοσιότητάς της στα δελτία ειδήσεων των καναλιών.

Σε ορθή γωνία και με μάτια τρεμάμενα κοιτούσε τον κάμεραμαν, παλεύοντας η δόλια να πει τον πόνο της στο ματζαφλαροφόρο. Μουτζουρωμένη, με τα άσπρα μαλλιά της ανακατεμένα και ντεκορασιόν, ένα μισοκαμένο πευκόκλαδο στο χέρι, ψέλλιζε την «πύρινη» συμφορά που τη βρήκε.

Έτος 2009 και την ξαναβρήκα προχθές. Την ρώτησα πώς πάει; Πώς τα βγάζει πέρα; «Κάρβουνα παιδάκι μου, κάρβουνα πουλάμε», μου απάντησε

με ειλικρίνεια που σκοτώνει.

Πριν το κακό; Η ίδια νοικοκύρισσα. Με τα λιοστάσια της, τα περιβόλια της, τα χωράφια της, αφημένη στην ανέμελη -αν και δύσκολη- καθημερινότητα του χωριού.

Και κάθομαι τώρα και σκέφτομαι πως, όλοι, πολιτικοί, υποψήφιοι και πολιτικάντηδες της μιας, αγίας και ομοούσιας καρέκλας (και ναι, το γενικεύω) έχετε ξαμοληθεί σε όλη τη χώρα, απ’ άκρη σε

Keywords
Τυχαία Θέματα