Αν κοίταγες δίπλα σου

Η ελπίδα κι η αισιοδοξία σε τόσοδύσκολους καιρούς είναι συνήθως δυσεύρετες δια γυμνού οφθαλμού, όμως υπάρχουν.Και υπάρχουν συνήθως σε μέρη που δεν είχαμε σκεφτεί ποτέ να κοντοσταθούμε καινα χαλαλίσουμε λίγο από τον χρόνο μας, απορροφημένοι και συνεπαρμένοι από τουςρυθμούς και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας όπως την είχαμε διαμορφώσει έωςτώρα. Είναι αδύνατο όταν τρέχεις με 160 ή 180 στην εθνική, να παρατηρήσεις ανκαι πόσα κλαδιά έχουν σπάσει απ΄το δέντρο που μόλις προσπέρασες ή να προσέξειςαν και πόσα απ΄τα φυτά που άφησες πίσω υποφέρουν από καπνιά ή έχουν αναπτύξειτετράνυχους. Και να θες δεν γίνεται με τέτοια ταχύτητα, πόσο μάλλον όταν τομόνο που σε απασχολεί είναι να φτάσεις στον προορισμό σου το συντομότερο.