Χαμένες πέτρες

«Εφτά σε παίρνει αριστερά μη το ζορίζεις. Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη. Θυμίζεις κάμαρες κλειστές στεριά μυρίζεις. » Αυτό άκουγες κάθε βράδυ και το μυαλό σου ταξίδευε μακριά στην καμπίνα που ήταν μόνος του και κοιτούσε τον ωκεανό, στο σ ’ αγαπώ που δεν πρόλαβες να του πεις πριν φύγει,

Keywords
Τυχαία Θέματα