Εμφύλιος

Εύχομαι να γυρίσει σιδερένια. Εύχομαι οι σφαίρες να μην έβρισκαν τα κορμιά τους, εύχομαι να μην είχαν βρεθεί στον ορίζοντα των δολοφόνων, εύχομαι να μην είχαν εμπλακεί σε έναν πόλεμο συνειδήσεων. Σε έναν πόλεμο που διανύει τις πρώτες του μέρες, μετά από χρόνια κομμένης αναπνοής, εκείνων που σπουδάζουν μάταια, που ελπίζουν άδικα, που ξοδέυουν τους μήνες τους σε έναν κόσμο που τους απέρριψε προκαταβολικά. Παράπλευρες απώλειες. Μια συγνώμη για το θράσος μου. Άνοιξε τα μάτια σου και δες. Είναι οι ακραίοι, αυτοί που αντί για τα βουνά πήραν τα στενά της πόλης, τα αρματωμένα

στέκια, τους υπονόμους μιας πόλης που τους έκλεισε τις πόρτες. Σε έναν κόσμο που γέμισε κλειδαριές τις πόρτες του, επέλεξαν την τρομοκρατία για να φωνάξουν σε μυαλά γερασμένα που ξέχασαν να αφήνουν την καρδιά τους να χτυπήσει.

Άκουσέ με. Παιδεία του κώλου, εποχές αναξιοκρατίας, βρωμισμένα κομματικά χέρια στο σώμα γυμνών πιτσιρικάδων που ζητούν δανεικά