Επιλεκτική κρίση

Μαζιώτης, Γουρνάς, Νικητόπουλος, Σταθόπουλος, Κορτέσης και φυσικά η πληθωρική Παναγιώτα Ρούπα.

Τα ονόματα αυτά, είναι γνωστά στο πανελλήνιο, οι φάτσες τους είναι πλέον πιο αναγνωρίσιμες και από αυτήν του Σάκη Ρουβά. Τα ΜΜΕ αλλά και η κοινή γνώμη έχουν πλέον αποφανθεί πως τα άτομα αυτά (μαζί με τον μακαρίτη Λάμπρο Φούντα) αποτελούσαν τον πυρήνα της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» παρ’ ότι η δίκη τους θα γίνει μετά από μήνες (αν όχι χρόνια).

Ένα κομμάτι της Αριστεράς (όχι υποχρεωτικά της Εξωκοινοβουλευτικής)

διαμαρτυρήθηκε (ορθότατα κατά την ταπεινή μου άποψη) υποστηρίζοντας πως, ασχέτως εάν τα στοιχεία είναι συντριπτικά σε βάρος τους, δεν είναι δυνατόν υπόδικοι να χαρακτηρίζονται ένοχοι με τέτοια ευκολία. Στην Αγγλία π.χ. όταν μια υπόθεση εκκρεμεί απαγορεύεται να δημοσιευτεί οτιδήποτε που θα μπορούσε να επηρεάσει την έκβασή της.

Είναι όμως ο Μαζιώτης και η παρέα του τα μόνα θύματα αυτής της δίψας του νεοέλληνα για αίμα; Δεν συνέβη το ί