Γύμνια

Κουλουριασμένη δίπλα στην πόρτα, πάνω στους σάκους της, μασούλαγε το στυλό της. Πάντα την δυσκόλευαν τα γράμματα και περισσότερο η αρχή τους. Αυτές οι προσφωνήσεις την τρέλαιναν, «αγαπημένε μου», «μωρό μου», «Νίκο».Τι να του πει; Φεύγω; Λες και δεν θα το ‘βλεπε…! «Γιατί….» Τι να του πει σε ένα κομμάτι χαρτί, γιατί..;

Και ξαφνικά το χέρι πήρε φωτιά.

«Δεν μ’ αρέσουν τα σκοτάδια. Και εσύ στο σκοτάδι να με αγκαλιάζεις, στο σκοτάδι να με φιλάς, στο σκοτάδι να κάνουμε έρωτα. Στην αρχή έλεγα ότι είσαι ρομαντικός. Όμως όχι, ούτε ημίφως, ούτε κεριά, ούτε τίποτα… Μόνο σβηστό φως και απόλυτο σκοτάδι. Στα μαύρα σκοτάδια. Δεν σε ξέρω, δεν σε βλέπω.

(Πηγή φωτογραφίας:flickr)

Όταν κάνεις έρωτα, ξεντύνεσαι, γυμνώνεσαι, εκτίθεσαι. Σε βλέπει ο άλλος ολόγυμνο, ατελή απροστάτευτο. Χάρτης είναι το σώμα μας, που