Η Ωραία Πανωραία στην ερμηνεία της δεκαετίας!

Του Βασίλη Μπουζιώτη

Σε σοκάρει η αμεσότητά της. Σου κόβει τα πόδια η αλήθεια της. Σου δίνει μπουνιά στο στομάχι η κατάθεση ψυχής της. Σου κόβει την ανάσα ο τρόπος που θυμάται, που νοσταλγεί, που βρίζει, που πονάει, που δακρύζει, που γίνεται λάγνα και ερωτική. Σου φέρνει δάκρυα ο  τρόπος που ερμηνεύει ένα μακρόσυρτο δημοτικό τραγούδι. Σε αφήνει εκστασιασμένο ο τρόπος που δαγκώνει το ζουμερό πορτοκάλι την ώρα που ακούει στην διαπασών το «Αν ήμουν πλούσιος».