Μια φορά κι ένα κενό

 Κρύωσες, πήγες για καφέ και μετά από πολύ καιρό δεν κάθησες έξω, όχι, όχι.

Ήπιες καφέ ΜΕΣΑ στο μαγαζί και ευτυχώς επιτρεπόταν το κάπνισμα -που δε σε νοιάζει και πολύ βέβαια, γιατί εσύ και το κάπνισμα από αύριο θα τελείωσετε, όπως τελειώσατε άλλες 26 ή 27 φορές- και η ώρα πήγε 6 όταν σηκώθηκες για να φύγεις, έγινε κάτι μυστήριο ...είχε σχεδόν νυχτώσει!Φυσικά εσύ ταράχτηκες και τι θυμήθηκες;Να πάθεις κατάθλιψη θυμήθηκες, να θυμηθείς πόσο μίζερη είσαι, αυτό θυμήθηκες!      Μήπως, αλήθεια, θυμάσαι που αυτό το

έπαθες και πέρυσι; πρόπερσι;

Άσε θυμάμαι εγώ... Και πριν από πέντε χρόνια το είχες πάθει και γενικά όταν δεν έχεις τι να κάνεις, το παθαίνεις... ε και τίρι νινι-τίρι νινι περνάει ο καιρός.

      Οι σταγόνες γίνονται αέρας και ο αέρας μπορεί να να διαλύσει τα πάντα.

Θα βάλεις κάτι πρόχειρο και θα βγεις να χορέψεις, θα χορέψεις, θα χορέψεις, θα χορέψεις αλλά επειδή ξέχασες ότι εχθές έπρεπε να κόψεις το κάπνισμα, θα λαχανιάσεις. Κάπου εκεί ένα

Keywords
Τυχαία Θέματα