Σιγά η πατρίδα κοιμάται..

Κοιμάται κι ονειρεύεται ότι υφίσταται.

Παραβλέποντας ανοήτως, αυτόν τον οξύ πόνο στα οπίσθια...

Θυμάστε εκείνο το εμπνευσμένο επεισόδιο της ''10ης Εντολής'' του Κοκκινόπουλου,

όπου νάρκωναν τις νύχτες, τον ταλαίπωρο τον Γεννατά και τον βίαζαν κατ εξακολούθησιν;

Εκείνον, ο πρωινός πόνος τον προβλημάτισε κι απευθύνθηκε σε γιατρό.

Εμείς, αυτόν τον πόνο, επιπολαίως τον υποτιμάμε.

Οπότε, τα ερωτήματα τίθενται αμείλικτα.

1. Κοιμόμαστε στ αλήθεια;

2. Γουστάρουμε μήπως, τον εθισμό και το ''κεφάλι'' που ακολουθεί;

3. Μήπως τελικά, δεν ''πονάνε ωρέ τα παλληκάρια'';

....