Δεληκάρης

Ο Νοέμβρης του 1974, μοιάζει με τον φετινό. Όχι δεν είχαμε κορωνοϊό, ούτε λοκ ντάουν, όμως εβδομάδα όπου θα εορταζόταν για πρώτη φορά η εξέγερση του Πολυτεχνείου (ένα χρόνο μετά, στην μεταχουντική πλέον Ελλάδα) έμοιαζε τόσο πολύ με αυτή που διανύουμε τώρα, καθώς υπήρχε και ματς της Εθνικής Ομάδας και ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού (στο Καραϊσκάκη). Α... και εκλογές! Οι πρώτες της Μεταπολίτευσης που ανέδειξαν την πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή και της ΝΔ, με ευρύτατη μάλιστα πλειοψηφία. Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να σας διηγηθώ την ιστορία

του τεράστιου γκολ του Γιώργου Δεληκάρη απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια ομάδα της Δ.Γερμανίας, θα τα μπλέξω όλα μαζί σε ένα αθλητικοπολιτικό Ζαν Πρες, που θα μας πάει πίσω ... 46 χρόνια. Εντάξει, ούτε καν μισό αιώνα!

Αφορμή για όλα αυτά έδωσε (ποιος άλλος) ο δαιμόνιος Γιώργος Νικητόπουλος, συνεργάτης της στήλης που λέγαμε και παλιά, χωρίς ... να το ξέρει. Τα ποσταρίσματά του στο facebook δίνουν πάντοτε ερέθισμα για αναζήτηση μεγάλων στιγμών του παρελθόντος. Ο μανιώδης συλλέκτης ανακάλυψε ότι πρόσφατα στο You Tube, ανέβηκε ολόκληρος ο μεγάλος αγώνας της 20ής Νοεμβρίου 1974, ανάμεσα σε Ελλάδα και Γερμανία.

Αν και τότε το Καραϊσκάκη δεν είχε γεμίσει από κόσμο, όσοι βρέθηκαν στο ματς και κυρίως όσοι το παρακολούθησαν από την τηλεόραση δεν πρόκειται να ξεχάσουν την τρομερή φάση του δωδέκατου λεπτού, όταν σε γρήγορο κόρνερ πάσα του Κώστα Ελευθεράκη, προς τον Μίμη Δομάζο, ο "στρατηγός" σέντραρε στην περιοχή των Γερμανών κι εκεί εμφανίστηκε το... αεριωθούμενο Γιώργος Δεληκάρης, που με ένα αλησμόνητο βολ-πλανέ έκανε το 1-0!

Ένα από τα ωραιότερα γκολ που έχει βάλει ποτέ η Εθνική Ελλάδας, που μνημονεύεται σχεδόν πενήντα χρόνια μετά, κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Πέραν όμως των καθιερωμένων και γνωστών βίντεο που υπάρχουν, ο φίλος Νικητόπουλος με έστειλε στην πλατφόρμα του You Tube να δώ ολόκληρο το παιχνίδι μετά από πέντε, παρά κάτι, δεκαετίες. Μια βουτιά στο παρελθόν, στο ποδόσφαιρο της δεκαετίας του 70, με τους εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που διέθετε τότε η Ελλάδα, απέναντι στην Δυτική Γερμανία (υπήρχε και Ανατολική τότε) που λίγους μήνες πριν είχε θριαμβεύσει στο Μουντιάλ.

Η ταινία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, είχε κυκλοφορήσει στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Σεπτέμβριο (μιλάμε για μια άλλη εποχή, όπου η τηλεόραση ήταν σχεδόν είδος πολυτελείας) και μας είχε κάνει να λατρέψουμε την Ολλανδία του Γιόχαν Κρόιφ και να αντιπαθήσουμε τη Δ.Γερμανία του Φραντς Μπεκενμπάουερ. Η κλήρωση για το Κύπελλο Εθνών (το Euro, δηλαδή) μας είχε φέρει αντιμέτωπους με τους Παγκόσμιους Πρωταθλητές Δυτικογερμανούς, την συγκροτημένη Βουλγαρία και την αδύναμη Μάλτα.

Στα προημιτελικά περνούσε μόνο ο πρώτος, άρα εξ αρχής η αποστολή της Ελλάδας ήταν δύσκολη. Θα έπρεπε να αφήσουμε εκτός την ομάδα που είχε κερδίσει το Μουντιάλ. Το ότι δεν χάσαμε απ' αυτή, ούτε από τη Βουλγαρία, αλλά μείναμε εκτόςνυμφώνος από μια μνημειώδη ήττα-γκάφα από τη Μάλτα, δείχνει πόσο εύθραυστες ήταν οι ισορροπίες για το ελληνικό ποδόσφαιρο σε διεθνές επίπεδο. Υπήρχε τόσο ταλέντο συσσωρευμένο κι όμως δεν μπορούσε να εκφραστεί μέσα από μια συντονισμένη προσπάθεια. Ο Αλκέτας Παναγούλιας που μόλις είχε αναλάβει τις τύχες του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος θα τα κατάφερνε λίγα χρόνια αργότερα, με την ιστορική πρώτη πρόκριση σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης (στο Κύπελλο Εθνών του 1980)...

Ο "απών" Δεληκάρης και ο τραυματίας Αντωνιάδης

Πριν δούμε βήμα-βήμα προς το ματς (στο Y