Οι 5 ομάδες που μπορούν να νικήσουν την Team USA

Όσα είδε ο Γιαπωνέζος (κι ο κόσμος όλος) να συμβαίνουν πριν από 13 χρόνια στη Σαϊτάμα, την πρωτομηνιά εκείνου του Σεπτέμβρη, υπήρξε το 'σημείο μηδέν' για μπάσκετ εθνικών ομάδων. Όπως είχε συμβεί στη Σεούλ το '88, ήταν το τέλος και ταυτόχρονη η έναρξη μιας άλλης εποχής για το 'status quo' ενός κόσμου χωρισμένου στα δύο: των ΗΠΑ και των άλλων. Δεν ήταν το πρώτο διεθνές τουρνουά στο οποίο αποτύγχαναν οι -υπερόπτες- Αμερικανοί. Είχε προηγηθεί το φιάσκο του 2002 στην Ινδιανάπολη, όταν η ομάδα-όνειρο κατέληξε να μοιάζει με

εφιάλτη, και φυσικά η αργεντίνικη ραψωδία του 2004 στην Αθήνα. Μολαταύτα το 101-96 των ασυγκράτητων Ελλήνων από τη μία απαξίωσε και από την άλλη λύτρωσε έναν ολόκληρο οργανισμό, την USAB. Από τότε και μετά τίποτα δεν έμοιαζε με το πριν. Σαν μια σεισμική δόνηση να τους είχε ταρακουνήσει.

Ο Τζέρι Κολάντζελο και ο Μάικ Σιζέφσκι δεν υποτίμησαν ποτέ άλλοτε τον υπόλοιπο κόσμο, οργανώθηκαν πίσω απ' αυτήν την αποτυχία, δούλεψαν μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και παρουσίασαν σε καθένα από τα 5 μεγάλα τουρνουά που ακολούθησαν ομάδες κυριαρχικές, η ισχύς των οποίων δεν αμφισβητήθηκε πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, σε μικρές περιόδους στη διάρκεια κάποιων αγώνων. Η Redeem Team είχε λάβει υπόσταση.

Στο 2019 πλέον οι Αμερικανοί αρχίζουν να ξεχνούν, οι μνήμες θολώνουν. Ο Μπράιαντ και o Γουέιντ έχουν αποσυρθεί, ο Καρμέλο σχεδόν. Ο Σιζέφσκι έχει παραδώσει τη σκυτάλη στον Πόποβιτς και οι υγιείς αστέρες ούτε που θέλουν ν' ακούσουν για ένα τουρνουά που θα τους επιβαρύνει και θα τους στερήσει από την ξεκούρασή τους. Η φλόγα για εκδίκηση αργοσβήνει. Ούτε καν παίκτες όπως ο Σι Τζέι Μακόλουμ ή ο Ντι Άαρον Φοξ (ο τελευταίος χρονικά που αποσύρθηκε από την προεπιλογή), αστέρες της β' βαθμίδας, αισθάνονται την ανάγκη να θυσιάσουν το χρόνο τους για να ενισχύσουν την προσπάθεια της 'αστερόεσσας' στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας. Με συνέπεια για πρώτη φορά μετά από το 2006 οι ΗΠΑ να μοιάζουν ευάλωτες.

Όχι πως ο Κέμπα Γουόκερ, ο Κρις Μίντλετον, ο Ντόνοβαν Μίτσελ ή ο Τζέισον Τέιτουμ, που έχει ζήσει ως πιτσιρικάς τέτοιες διοργανώσεις, είναι αμελητέες μπασκετικές μονάδες που δεν τις υπολογίζεις. Εντελώς διαφορετικό ωστόσο θα ήταν αν συνυπήρχαν ο Τζέιμς Χάρντεν, ο Άντονι Ντέιβις, ο Μπράντλι Μπιλ και ο Ντέιμιαν Λίλαρντ με τον Τομπάιας Χάρις στην ίδια 12άδα. Το τεχνικό δίδυμο των Πόποβιτς / Κερ εγγυάται -και διασφαλίζει πάνω απ' όλα- πως η λειτουργία του συνόλου θα είναι υποδειγματικά επαγγελματική. Τούτο πάντως δεν αφαιρεί από τους ανταγωνιστές των Αμερικανών τις πιθανότητες να τους ανταγωνιστούν (όπως έκανε η Ισπανία σε φιλικό) και στο τέλος της ημέρας να τους νικήσουν - να τους αποκλείσουν - να τους αποκαθηλώσουν.

Αν 5 ομάδες διαθέτουν το ταλέντο να 'γκρεμίσουν' την USA Team από το θρόνο της, αυτές είναι οι: