Another Code: Recollection | Review

Η ανακοίνωση του Another Code: Recollection αποτέλεσε από την αρχή μια άκρως ευχάριστη έκπληξη για τον γράφοντα. Το Another Code: Two Memories ήταν ο πρώτος τίτλος που συνόδευσε την αγορά του DS Lite το μακρινό 2006 και αποτέλεσε την πρώτη επαφή με το παιχνίδι σε δύο οθόνες και τα touch screen capabilities της συγκεκριμένης φορητής κονσόλας. Τι και αν το παιχνίδι ήταν μια άκρως εύπεπτη και απλή εμπειρία; Τι και αν το παιχνίδι παλινδρομούσε

Αυτή η πρώτη εμπειρία με το πόνημα της Cing αποτέλεσε σημείο καμπής, μιας που επρόκειτο για την αρχή ενός μαγικού ταξιδιού, με όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια της εταιρείας, πριν το στούντιο κατεβάσει, δυστυχώς, ρολά. Και τώρα, δεκαεννέα χρόνια μετά από την αρχική κυκλοφορία του τίτλου, η Nintendo αποφασίζει να επαναφέρει στο προσκήνιο τις περιπέτειες της Ashley Mizuki Robins, όπως αυτές αποτυπώθηκαν μέσα από τα δύο παιχνίδια της σειράς που κυκλοφόρησαν στο Nintendo DS και το Wii.

Έτσι, οι παίκτες που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν με έναν από τους δύο τίτλους της σειράς, τώρα πια έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν όλο το εύρος της πορείας της έφηβης Ashley, αλλά και την ανακάλυψη καλά κρυμμένων αναμνήσεων, τόσο δικών της, όσο και των χαρακτήρων που την πλαισιώνουν στο ταξίδι της.

Αυτό που συμβαίνει, όμως, με το Another Code: Recollection είναι κάτι μοναδικό, σπάνιο σχεδόν για τα δεδομένα της βιομηχανίας. Δεν πρόκειται για ένα remaster, μια πιο βελτιωμένη έκδοση ενός παιχνιδιού, με τεχνικές και QoL ενδεχομένως αλλαγές. Η Nintendo μας προσφέρει ένα ολικό remake των δύο τίτλων, συμπτυγμένων έτσι ώστε να προσφέρουν μια αίσθηση ενότητας στον παίκτη και μιας πληρέστερης ιστορίας, αναπτυγμένης σε δύο αφηγηματικά μέρη. Μιας ιστορίας που οφείλουμε να προσέξουμε λίγο περισσότερο αυτή τη φορά, καθώς παρουσιάζει αρκετές αλλαγές στο πως εκτυλίσσεται.

Το κομμάτι που αφορά στο Two Memories παρουσιάζεται με τον «κανονικό» τερματισμό του (οι παίκτες που είχαν ασχοληθεί μαζί του καταλαβαίνουν απόλυτα τι εννοούμε με αυτό τον χαρακτηρισμό), ενώ το τμήμα που σχετίζεται με το A Journey Into Lost Memories είναι και αυτό που έχει υποστεί τις μεγαλύτερες αλλαγές σε αφηγηματικό επίπεδο.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι μια γλυκόπικρη ιστορία, όπου πολλά ταξίδια προσωπικών αναζητήσεων τέμνονται με τη ζωή και την πορεία της Ashley Robins, η οποία και αναζητά την αλήθεια για την οικογένειά της και τους χαμένους γονείς της. Οι χαρακτήρες που τη συντροφεύουν στο ταξίδι της συχνά έχουν τα δικά τους μυστικά και τις δικές τους παράπλευρες ιστορίες, που σίγουρο είναι ότι θα συγκινήσουν τους παίκτες που αρέσκονται σε παιχνίδια του είδους. Γιατί, παρ’ όλα τα puzzles και τους γρίφους, και τα δύο παιχνίδια Another Code είναι τίτλοι που αφηγούνται μια μεγάλη, μια πολυεπίπεδη ιστορία. Μια ιστορία που βάζει τους χαρακτήρες της να ανασύρουν χαμένες αναμνήσεις και να συμπληρώσουν το παζλ της ζωής τους.

Τόσο ο D του Two Memories, όσο και ο Matthew του A Journey Into Lost Memories είναι δύο χαρακτήρες με ενδιαφέρον αφηγηματικό υπόβαθρο που καταφέρνουν τόσο να ανακαλύψουν τα πράγματα εκείνα που είχαν ξεχάσει, όσο και να βοηθήσουν την Ashley να φτάσει ακόμα πιο κοντά στην αλήθεια που αφορά στην καταγωγή της. Το πιο σημαντικό γεγονός, ωστόσο, είναι η οριστική λήξη της λειτουργίας του Another, ενός συστήματος με καταλυτικό ρόλο στην εξερεύνηση του ανθρώπινου μυαλού και του τμήματος που αφορά στις αναμνήσεις, η λανθασμένη χρήση του οποίου μπορεί να συμβάλει καταλυτικά στην ανθρώπινη ύπαρξη, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Ωστόσο, είναι εντελώς λάθος (ακόμα και για εμάς) να αναφερόμαστε στα παιχνίδια της συλλογής ως δύο διαφορετικούς τίτλους. Το Another Code: Recollection, παρ’ όλο που στηρίζεται σε δύο ξεχωριστά παιχνίδια, είναι καλύτερο να θεωρηθεί ως ένας τίτλος που, όπως αναφέραμε ήδη, χωρίζεται σε δύο ξεχωριστές ενότητες.

Η ομάδα πίσω από τα αρχικά παιχνίδια της χρεοκοπημένης Cing επιστρέφει για να υπογράψει τη σκηνοθεσία, το σενάριο και το art style ενός τίτλου που βασίζεται πάνω στα δύο Another Code παιχνίδια, αλλά με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Το Another Code: Recollection πλέον είναι ένα αυθεντικό adventure game, αρκετά πιο κοντά στα σημερινά δεδομένα και εντελώς απομακρυσμένο από την point-and-click φύση του.

Το DAS (που πλέον θυμίζει ένα Switch σε portable mode αντί ενός DS) είναι ένα αρκετά λειτουργικό αντικείμενο και αποτελεί έναν κόμβο υπομενού και πληροφοριών που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο παίκτης για να ανακαλύψει εκ νέου στοιχεία του lore αλλά και να γνωρίσει καλύτερα τους χαρακτήρες. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν υποστεί ένα facelift -προς το πολύ καλύτερο-, ενώ δύο υποστηρικτικοί χαρακτήρες έχουν τροποποιηθεί με τρόπο τέτοιο ώστε να ενισχύεται λίγο περισσότερο η συμπερίληψη εντός του παιχνιδιού και να αποδίδεται η ανθρώπινη υπόσταση στην ολότητά της.

Τρισδιάστατα μοντέλα χαρακτήρων αντικαθιστούν τα sprites των χαρακτήρων, οι οποίοι πλέον κινούνται πάνω σε έναν τρισδιάστατο χάρτη. Τα redesigns των μοντέλων μας εντυπωσίασαν, ενώ ο πολύχρωμος κόσμος του τίτλου, με τα παστέλ, απαλά χρώματα, απλά μας ενθουσίασε.

Και από εκεί και πέρα, τα πράγματα αλλάζουν οριστικά. Τα puzzles που είχαμε γνωρίσει στα προηγούμενα παιχνίδια αλλάζουν οριστικά, καθώς οι δημιουργοί αποφασίζουν να διαγράψουν όλους τους παλιούς γρίφους και να προσθέσουν νέους. Το γεγονός, μάλιστα, του ότι ορισμένες σκηνές τροποποιήθηκαν δραστικά έτσι ώστε να συμπεριληφθούν αποτελεσματικά αυτοί οι γρίφοι δεν φαίνεται να πτόησε τους δημιουργούς στο ελάχιστο, καθώς είναι εμφανής η προσπάθεια να προσφέρουν μια όσο το δυνατόν ανανεωμένη εμπειρία παιχνιδιού, αποκομμένη εντελώς από το παρελθόν.

Νέοι μηχανισμοί αξιοποίησης του inventory επιτρέπουν στον παίκτη να εξερευνήσει τα αντικείμενα που έχει στην κατοχή του και να τα αξιοποιήσει σωστά, τονίζοντας ακόμα περισσότερο την αίσθηση του ότι μιλάμε για δύο ενοποιημένα πλέον παιχνίδια και του ότι ασχολούμαστε με ένα σύγχρονο adventure – και όχι ένα παιχνίδι που βασιζόταν στα gimmick features της οθόνης αφής του DS και των motion controls του Wii. Όχι, βέβαια, πως τα motion controls απουσιάζουν από το Another Code: Recollection.

Υπάρχουν ορισμένοι γρίφοι που κάνουν χρήση τους, αν και σε πολύ μικρότερο ποσοστό και σε πιο περιορισμένη κλίμακα σε σχέση με άλλους τίτλους της βιβλιοθήκης του Nintendo Switch. Αναφερθήκαμε σε αυτό το κομμάτι και προηγουμένως, ωστόσο οφείλουμε να θυμίσουμε πως η κεντρική ιστορία αλλάζει αρκετά σημαντικά. Αν και ο πυρήνας της παραμένει ο ίδιος, εν τούτοις η μοίρα και η κατάληξη άλλων, σημαντικών χαρακτήρων διαφοροποιούνται σημαντικά σε σχέση με τους αρχικούς τίτλους, προσδίδοντας μια πιο συγκινησιακή φόρτιση στα γεγονότα που εκτυλίσσονται ενώπιον της οθόνης μας.

Εκτός από την ανανεωμένη αφήγηση, ιδιαίτερη αίσθηση μας άφησε και ο ηχητικός τομέας του παιχνιδιού. Το Another Code: Recollection είναι ένας τίτλος με γενικά ευχάριστη μουσική, γεμάτο απαλές μελωδίες που ταιριάζουν απόλυτα τόσο με το ύφος της ιστορίας, όπως και με τους χαρακτήρες που την πλαισιώνουν. Τόσο οι μελωδίες που ακούγονται στα διάφορα τμήματα του κόσμου όσο και στα cutscenes συμπληρώνουν τη γραφή του παιχνιδιού και τονίζουν τα συναισθήματα της χαράς, της ξεγνοιασιάς, του κινδύνου και των υπόλοιπων έντονων στιγμών που θα ζήσει ο παίκτης.

Πρόκειται για μια μουσική επένδυση που λειτουργεί μάλλον διεκπεραιωτικά και χωρίς να αποτελεί ένα αξιομνημόνευτο χαρακτηριστικό, αν και υπάρχουν ορισμένα μουσικά θέματα που θα χαραχτούν στο μυαλό του παίκτη – ενίοτε, θα τον κάνουν να χαμογελάσει. Επίσης, εκτός ορισμένων ελάχιστων εξαιρέσεων, κάθε συνομιλία και κάθε σκέψη των χαρακτήρων έχει πλαισιωθεί από voice acting.

Σε αντίθεση με όσα μας έχει συνηθίσει η Nintendo, το πλήρες voice acting τονίζει ακόμα περισσότερο τη σύνδεση του παιχνιδιού με τα πιο σύγχρονα adventures, ενώ μπορούμε να ομολογήσουμε πως είμαστε ικανοποιημένοι με τη γενικότερη απόδοση των ρόλων, χωρίς ωστόσο να αναφερόμαστε σε κάτι εξαιρετικό πέρα από το performance της Ashley και του Richard.

Ωστόσο, αν υπάρχουν σημεία που θα μας κάνουν να σταθούμε σε αυτόν τον τίτλο, τότε οφείλουμε να αναφέρουμε ορισμένα θέματα τεχνικής φύσεως, αλλά και επιλογών gameplay. Αναφερόμαστε ιδιαίτερα στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η κάμερα του παιχνιδιού και στη γενικότερη ακαμψία της, ειδικά όταν χρειάζεται να εξερευνήσουμε προσεκτικά το περιβάλλον για στοιχεία που θα μας οδηγήσουν στην επίλυση των γρίφων. Ακόμα και η ρύθμιση της ευαισθησίας στον μέγιστο βαθμό δεν επιλύει το πρόβλημα στον επιθυμητό βαθμό.

Δεν έχουμε την απαίτηση να υφίσταται το fluidity που συναντάμε σε action τίτλους, με πιο ελεύθερη κάμερα, αλλά η περιπλάνηση σε ένα πλήρως τρισδιάστατο περιβάλλον, όπως και η διαδικασία επίλυσης συγκεκριμένων γρίφων θα ωφελούνταν ακόμα περισσότερο από μια πιο βελτιωμένη κάμερα. Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα, ωστόσο, εστιάζεται στην περαιτέρω απλοποίηση των γρίφων και της εξέλιξης της ιστορίας.

Τις περισσότερες φορές οι γρίφοι είναι αρκετά απλοποιημένοι και τα hints που προσφέρονται από τους χαρακτήρες (εξαιρουμένου του συστήματος παροχής βοήθειας που έχουν ενσωματώσει οι δημιουργοί) δεν αφήνουν αρκετό περιθώριο στον παίκτη να εξερευνήσει περισσότερο το περιβάλλον. Αν και είμαστε ικανοποιημένοι με την ύπαρξη νέων γρίφων, γρίφοι που έρχονται σε συνάρτηση με το περιβάλλον και με τις αλλαγές που έχουν διαδραματιστεί στη συλλογή, εν τούτοις απουσιάζει το αίσθημα της πρόκλησης για την επίλυσή τους.

Σχεδόν αμέσως ο παίκτης θα μπορεί να ανακαλύψει τον τρόπο ή το σημείο που πρέπει να πάει για να τους λύσει και να προχωρήσει παρακάτω στην ιστορία, γεγονός που στερεί σημαντικά το αίσθημα ικανοποίησης από την επίλυσή τους.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Η νέα συλλογή έχει στερηθεί την ύπαρξη των collectible στοιχείων που οδηγούσαν στην περαιτέρω εξερεύνηση του lore, αλλά και στο ξεκλείδωμα του κανονικού φινάλε.

Αυτό, βέβαια, δεν έχει την ίδια βαρύτητα στο A Journey Into Lost Memories, δεδομένου του ότι έχουμε να κάνουμε με μια εντελώς νέα ιστορία, αλλά στο Two Memories, όπου και το canon ending είναι και αυτό που ξεκλειδώνεται αυτόματα στο τέλος. Η αίσθηση που αποκομίζουμε είναι μια εντελώς γραμμική εξέλιξη της πλοκής, χωρίς να δίνεται η δυνατότητα στον παίκτη να ανακαλύψει μια διαφορετική τροπή στην εξέλιξη της ιστορίας.

Ακόμα και τα διάφορα collectibles που υπάρχουν και στα δύο κεφάλαια, που εμφανίζονται μέσω κατασκευών origami, το μόνο που καταφέρνουν είναι να «φωτίσουν» κάποια σημεία της ιστορίας από την οπτική ενός άλλου, βασικού χαρακτήρα. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που, ακόμα και αν το Another Code: Recollection είναι ένας τίτλος που τείνει προς την πλευρά των adventures, εν τούτοις εξακολουθεί να διατηρεί στοιχεία του visual novel είδους.

Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, όσοι απόλαυσαν τα παιχνίδια στην εποχή τους, έχουν κάθε λόγο να επιστρέψουν σε αυτή τη συλλογή. Έχουν, άλλωστε, να ανακαλύψουν μια βελτιωμένη οπτική παρουσίαση, μια ανανεωμένη αφήγηση της ιστορίας που ενώνει στοιχεία των δύο παιχνιδιών και φαίνεται πως στοχεύει στη δημιουργία του Cing-verse, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν πολλά easter eggs σκορπισμένα μέσα στο παιχνίδι που αφορούν έναν ακόμα αγαπημένο χαρακτήρα, ο οποίος γεννήθηκε μέσα από την πένα της Rika Suzuki και που ελπίζουμε να συναντήσουμε ξανά, σε μια άλλη συλλογή: τον πλανόδιο πωλητή της Red Crown.

Μέχρι τότε, γνώριμοι χαρακτήρες επιστρέφουν να μας ταξιδέψουν ξανά στον κόσμο των αναμνήσεων, να μας συστηθούν ξανά από την αρχή και να επιτρέψουν σε μια νέα γενιά παικτών να καταλάβει γιατί, αυτοί οι δύο τίτλοι έπαιξαν το ρόλο τους στην επικράτηση του Touch! Generations brand μια δεκαετία και πλέον νωρίτερα. Εμείς μπορούμε μόνο να εκφράσουμε τη γενικότερη χαρά μας για την κυκλοφορία του Another Code: Recollection και ευελπιστούμε να δούμε σύντομα και την επανακυκλοφορία των ιστοριών του Kyle Hyde.

Το Another Code: Recollection κυκλοφορεί από τις 19/1/24 για το Nintendo Switch. Το review μας βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.

The post Another Code: Recollection | Review first appeared on GameOver.

The post Another Code: Recollection | Review appeared first on GameOver.