Balan Wonderworld – Review

Τα platform adventures, στα οποία ανήκει το Balan Wonderworld, είναι αγαπημένο είδος. Πραγματικά αγαπημένο. Ο υπογράφων το παρόν κείμενο μεγάλωσε περνώντας μπόλικες ώρες μπροστά από μια οθόνη παίζοντας platforming τίτλους. Τι κι αν ανήκει στις δύο, ή στις τρεις διαστάσεις; Τι κι αν ήταν κάποιο platforming της Nintendo, της Sega, ή ακόμα και της Disney Interactive; Δεν έχει καμία σημασία. Με τα platforming παιχνίδια περάσαμε

οι περισσότεροι εξ ημών αρκετές ώρες, μπροστά από κάποια φορητή ή οικιακή κονσόλα.

Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που μπορούμε, σήμερα, να διακρίνουμε ένα όμορφο platforming από μια απαράδεκτη πρόταση. Και αν αυτός ο χαρακτηρισμός είναι βαρύς για ένα παιχνίδι σαν το Balan Wonderworld, τότε δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πούμε πως απλά είναι ένα άγευστο συνονθύλευμα χρωμάτων, μελωδιών και gameplay χωρίς καμία συνοχή μεταξύ τους, με το ελάχιστο δυνατό ενδιαφέρον για να πάμε παρακάτω με διάθεση και περιέργεια, και με μηδενική πρόκληση για να δοκιμάσουμε τις ικανότητές μας αλλά και να δικαιολογήσουμε τον (μάλλον) χαμένο χρόνο μας στο παιχνίδι.

Θα κάνουμε, ωστόσο, μια απόπειρα να επισημάνουμε τα θετικά στοιχεία του τίτλου. Ο εικαστικός τομέας του παιχνιδιού είναι πανέμορφος. Ζωντανά και ζεστά χρώματα, όμορφα σχεδιασμένα assets και cutscenes που μας θυμίζουν κλασικούς τίτλους της Square Enix κατάφεραν να μας αποσπάσουν περιστασιακά από τον γενικότερο πονοκέφαλο που μας προξένησε ο τίτλος.

Το soundtrack μπορεί επίσης να γίνει ενδιαφέρον στα σημεία: μερικά τραγούδια (ακόμα και αν αποδίδονται σε μια «τεχνητή» γλώσσα) και ορισμένα κομμάτια μουσικής αμέσως μετά τα boss fights μπορούν να τραβήξουν την προσοχή μας…όσο, τουλάχιστον, μπορεί να το κάνει η μουσική. Η δυνατότητα χρήσης ελληνικού μενού και υποτίτλων αποτελεί ένα από τα θετικά στοιχεία του παιχνιδιού, κάτι που το καθιστά κατάλληλο για παίκτες μικρότερης ηλικίας, ενώ το co-op play το καθιστά κατάλληλο για παιχνίδι ανάμεσα σε γονείς και παιδιά.

Στα άξια λόγου χαρακτηριστικά μπορούμε επίσης να προσθέσουμε την σκηνοθεσία του Yuji Naka, δημιουργού του Sonic, αλλά και το σχεδιασμό χαρακτήρων του Naoto Ohshima. Κοντολογίς, είναι και τα στοιχεία εκείνα που μπορούμε με άνεση να “τικάρουμε” στο πλαίσιο των λόγων για τον οποίο αξίζει κάποιος να ασχοληθεί με το παιχνίδι, δαπανώντας ένα ποσό των 60 ευρώ.

Παρά, όμως, τα μεγάλα ονόματα που βρίσκονται πίσω από την υλοποίηση του εν λόγω τίτλου, το Balan Wonderworld κρατά με ευκολία τα σκήπτρα του χειρότερου παιχνιδιού στην καριέρα τους, αλλά και μια συνολικά απαράδεκτη πρόταση από μεριάς Square Enix. Δεν θα ήταν, μάλιστα, καθόλου υπερβολικό να σημειώσουμε πως το παιχνίδι είναι ένα μεγάλο λάθος από την αρχή έως το τέλος.

Το μεγάλο πρόβλημα ξεκινά από την πλοκή. Τα παιχνίδια του είδους αυτού σπάνια χαρακτηρίζονται από κάποια αξιόλογη πλοκή, χωρίς ωστόσο να σημαίνει πως οι παίκτες δεν έχουν μια συνοχή στο τι διαδραματίζεται καθ’ όλη την πορεία του ταξιδιού τους. Το Balan Wonderworld, όμως, καταρρίπτει κάθε απόπειρα να καταλάβουμε τι συμβαίνει.

Το ταξίδι ξεκινάει σε μια προσπάθεια να λύσουμε τα ψυχολογικά/ υπαρξιακά προβλήματα των δύο χαρακτήρων/ πρωταγωνιστών. Καθώς περνάμε, όμως, τα κεφάλαια, ερχόμαστε σε επαφή με χαρακτήρες που κρύβουν σκοτάδι στην καρδιά τους, σκοτάδι που εκπορεύεται από τις δαιμονικές οντότητες που λυμαίνονται κάθε κόσμο υπό τις διαταγές του κεντρικού ανταγωνιστή, του Lance, και που μας αναγκάζει να τους βοηθήσουμε.

Εν τέλει, το υπαρξιακό πρόβλημα του κεντρικού χαρακτήρα που επιλέγουμε φαίνεται πως επιλύεται υπό την αίσθηση της προσφοράς σε ένα εντελώς αλληγορικό επίπεδο, δεδομένου του ότι αναφερόμαστε ουσιαστικά σε ένα θεατρικό έργο, ενώ η παρέλαση κόσμων και χαρακτήρων δεν καταλήγει ούτε να συνδεθεί με εμάς, ούτε να εξηγήσει πώς ακριβώς επιτυγχάνεται η λύση στο δικό μας πρόβλημα. Εκτός και αν στόχος μας ήταν να βοηθήσουμε τον Balan. Εκτός και αν το γεγονός που συμβαίνει στο φινάλε είναι και η πολυπόθητη κάθαρση που επιδιώκουμε…κάτι που καταλήγει να μας δημιουργήσει περισσότερα ερωτηματικά, παρά να μας ικανοποιήσει και να μας κατατοπίσει αφηγηματικά.

Ο gameplay πυρήνας του Balan Wonderworld στηρίζεται σε έναν κεντρικό άξονα: το ξεκλείδωμα κόσμων μέσα από τη συλλογή των καπέλων Balan. Κάθε καπέλο Balan λειτουργεί ως gate blocker, καθώς η μετάβασή μας στο επόμενο κεφάλαιο απαιτεί έναν συγκεκριμένο αριθμό καπέλων. Κάθε κεφάλαιο φιλοξενεί έναν συνολικό αριθμό από 17 καπέλα, τα οποία είναι ομοιόμορφα σκορπισμένα ανάμεσα στις δύο πράξεις και το τελικό boss fight.

Η συλλογή των καπέλων, ωστόσο, μπορεί να αποτελέσει μια άκρως επίπονη διαδικασία για πάρα πολλούς λόγους. Αρχικά, να σημειώσουμε πως το backtracking είναι απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας. Θα πρέπει να επιστρέψουμε στο ίδιο επίπεδο αρκετές φορές, έτσι ώστε να μπορούμε να συλλέξουμε όλα τα διαθέσιμα καπέλα. Ο λόγος που το Balan Wonderworld διαφοροποιείται σε τέτοιο βαθμό, αντιπαραβάλλοντάς το με την collectible λογική των New Super Mario Bros., Crash Bandicoot ή New Super Lucky’s Tale φερ’ ειπείν, είναι η απόκτηση των εν λόγω καπέλων μέσω του ιδιόμορφου συστήματος στολών (suits) που περιλαμβάνει το παιχνίδι.

Οι developers του τίτλου έχουν δείξει μια ιδιαίτερη αγάπη προς αυτό το σύστημα. Αυτό δικαιολογεί και ο αρκετά μεγάλος διαθέσιμων στολών – περισσότερες από 80 προς ανακάλυψη και χρήση. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αυτό το σύστημα έρχεται με τις δικές του αξιοσημείωτες αδυναμίες. Για το πρακτικό μέρος, να σημειώσουμε πως ο τελειομανής παίκτης οφείλει να θυμάται ακριβώς τις στολές που έχει ξεκλειδώσει, να κρατά ακριβείς σημειώσεις για την τοποθεσία των καπέλων μέσα στα επίπεδα και να «μαντέψει» ποια ακριβώς στολή χρειάζεται για να προσεγγίσει τα καπέλα και να προσπεράσει τα εμπόδια.

Ακούγεται βαρετό; Είμαστε απόλυτα βέβαιοι, ειδικά αν προσθέσουμε σε αυτή την εξίσωση και το γεγονός ότι, σε περίπτωση μιας άτυχης στιγμής, αντί να χάσουμε μια «ζωή» καταλήγουμε να χάνουμε τις στολές που έχουμε μαζέψει -μιλάμε για τον απόλυτο πονοκέφαλο στον παίκτη. Και επειδή ακριβώς μπορούμε να κουβαλάμε μαζί μας μέχρι τρεις διαθέσιμες στολές, μια λάθος κίνηση ή το κατά λάθος μάζεμα μιας στολής που δεν μας χρειάζεται τη δεδομένη στιγμή, μας υποχρεώνει να επιστρέψουμε σε κάποια άλλα επίπεδα, να μαζέψουμε τις στολές που θέλουμε…και ξανά από την αρχή.

Την ίδια στιγμή, διαπιστώσαμε το εξής παράδοξο: τουλάχιστον οι μισές από τις διαθέσιμες στολές θα έπρεπε να μην υπάρχουν στο παιχνίδι. Αυτό συμβαίνει γιατί όσο προχωράμε, εμφανίζονται στολές με επαυξημένες ικανότητες σε σχέση με στολή που έχουμε ήδη συλλέξει, καθιστώντας τις εντελώς άχρηστες. Και αν ακόμα θα θέλαμε να δικαιολογήσουμε την επιλογή αυτή των δημιουργών, προβάλλοντας το επιχείρημα πιο σύνθετου level design στην πορεία, το ίδιο το παιχνίδι δεν μας το επιτρέπει.

Το level design, αν και με ελαχιστότατα σημεία όπου φαίνεται ένα διαφορετικό επίπεδο δουλειάς, δεν μεταβάλλεται στο ελάχιστο, παραμένοντας το ίδιο ανιαρό, το ίδιο άνοστο.
Δεν τελειώνουμε όμως εδώ. Το κερασάκι στην τούρτα αποτελεί η απόλυτη άγνοια που έχουμε αναφορικά με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού.

Το tutorial κομμάτι αποφασίζει να εμφανιστεί μέσω μηνυμάτων. Αν και αυτό δεν μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, δεδομένης της platforming φύσης του Balan Wonderworld, εν τούτοις η αδιαφορία των developers να εξηγήσουν κάποιους μηχανισμούς είναι παροιμιώδης. Συγκεκριμένα, θα θέλαμε να σταθούμε στο ρόλο των Tims, των μικροσκοπικών πλασμάτων που μας ακολουθούν κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς μας.

Σε ένα κανονικό επίπεδο, τα Tims μπορούν να φανούν βοηθοί μας σε περιπτώσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε επιθέσεις από σκοτεινές οντότητες. Από εκεί και πέρα, ο ρόλος τους στο κεντρικό hub αποτελεί ένα δυσεπίλυτο μυστήριο. Το παιχνίδι μάς ζητά να ολοκληρώσουμε μια σειρά κατασκευών, για τις οποίες δεν γνωρίζουμε τίποτα. Ούτε ποιος είναι ο ρόλος τους, ούτε τι χρειάζεται να ολοκληρωθούν. Το μόνο που μας λέει είναι ότι απαιτείται αλληλεπίδραση των Tims. Το πώς αυτό γίνεται, είναι ένα άλλο δυσεπίλυτο μυστήριο.

Εικάζουμε ότι η τροφοδοσία των Tims με χρωματιστούς κρυστάλλους που μαζεύουμε στα επίπεδα είναι και το κλειδί για τον πολλαπλασιασμό των Tims, άρα και το μέσο να ολοκληρώσουμε τις κατασκευές. Δεν είχαμε, ωστόσο, την υπομονή να το ψάξουμε εξονυχιστικά, από τη στιγμή μάλιστα που οι developers απαξιούν να μας πουν λίγα πράγματα για τον τρόπο λειτουργίας και τη σκοπιμότητα του μηχανισμού αυτού.

Κάτι άλλο που παρέλειψαν να μας εξηγήσουν οι developers είναι και ο τρόπος που κερδίζουμε τα αγάλματα στα boss fights. Ούτε μια ένδειξη, ούτε ένα κριτήριο δεν υπάρχει να μας εξηγήσει γιατί δεν καταφέρνουμε να κερδίσουμε όλα τα αγάλματα (και τα τρία) μετά από μια τέλεια αναμέτρηση, χωρίς λάθη, χωρίς απώλεια στολής, χωρίς κάποια χαμένη επίθεση. Και όχι, φυσικά, ότι μιλάμε για δύσκολα και απαιτητικά boss fights. Η δυσκολία του παιχνιδιού είναι τραγικά χαμηλή.

Σε αυτό συνηγορεί ο εξαιρετικά απλοϊκός έλεγχος (ένας μοχλός για κίνηση, ένας μοχλός για αλλαγή κάμερας και έξι διαφορετικά πλήκτρα για την κίνηση άλματος), ο οποίος φωνάζει μακριά το πραγματικό target group των παικτών. Το Balan Wonderworld είναι ένα παιχνίδι που μπορεί άνετα να δοκιμαστεί από έναν γονέα μαζί με το παιδί του, ή δυο μικρά παιδιά ταυτόχρονα.

Η απουσία, ωστόσο, οποιασδήποτε πρόκλησης, το φτωχό level design και τα αμέτρητα ερωτηματικά που γεννιούνται κάθε λίγο και λιγάκι, είναι και οι αιτίες που ακόμα και οι μικροί σε ηλικία παίκτες στο τέλος θα το απενεργοποιήσουν, θα το εγκαταστήσουν και αναπόφευκτα θα στραφούν κάπου αλλού.

Καταληκτικά…δεν μπορούμε να πούμε τίποτα άλλο. Τα λόγια μας είναι χαμένα. Δεν μπορούμε παρά να είμαστε απροκάλυπτα αρνητικοί απέναντι στο πόνημα των Yuji-sama και Naoto-sama, το πρώτο δημιούργημα της Balan Works. Όμως, με την ύπαρξη ελάχιστων θετικών και μιας σωρείας αρνητικών στοιχείων, το Balan Wonderworld καταλήγει να είναι η πιο άστοχη, η πιο ανέμπνευστη δημιουργία τους.

Ενδεχομένως, αν είχαν κυκλοφορήσει το Balan Wonderworld πριν από 25 περίπου χρόνια, το παιχνίδι να είχε τύχει καλύτερης μεταχείρισης. Από την αρχή μέχρι το τέλος του, με ελάχιστα ψήγματα ιδιαίτερης μεταχείρισης από μέρους τους, το παιχνίδι είναι μια βαρετή, δυσνόητη και, ομολογουμένως, αδιάφορη πρόταση, η οποία έρχεται σε απόλυτη αντιδιαστολή με το μέγεθος της αρχικής της ανακοίνωσης.

Όπως ήδη δηλώσαμε, αγαπάμε το είδος και θέλουμε να βλέπουμε platformers όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν είμαστε πρόθυμοι, όμως, να μπούμε ξανά στον παραμυθένιο κόσμο του Balan, ο οποίος μοιάζει περισσότερο ως εφιάλτης παρά ως όνειρο.

To Balan Wonderworld κυκλοφορεί από τις 26/3/21 για PS4, PS5, PC, Xbox One, Xbox Series X|S και Switch. Το review βασίστηκε σε review code που λάβαμε από τη CD Media.

The post Balan Wonderworld – Review appeared first on GameOver.

Keywords
square enix, εν λόγω, super mario, crash bandicoot, xbox one, nintendo, sega, disney, ημών, square, boss, play, sonic, σημαίνει, προσφορες, θεατρο, λύση, συγκεκριμένο, fight, super, mario, bros, crash, design, hub, μυστήριο, target, group, ψήγματα, ps4, xbox, series, switch, media, gameover, αξια, Καλή Χρονιά, αλλαγη ωρας 2012, τελος του κοσμου, ξανα, παρελαση, καριερα, μουσικη, ονοματα, ονειρο, παιχνιδια, πλαισιο, τραγουδια, χρωματα, boss, ps4, square enix, square, super mario, αγαπη, αγνοια, αδιαφορια, αξιζει, απλα, απωλεια, γεγονος, γινει, γινεται, γονεις, δυνατοτητα, ευρω, υπαρχει, εν λόγω, εξι, επρεπε, ερχεται, εφιαλτης, ζητα, ιδια, ιδιο, ειδος, ηλικια, ημών, υπομονη, καπελα, κατασκευες, κεφαλαιο, κειμενο, κινηση, λαθη, λαθος, λύση, λογια, μακρια, μυστήριο, οθονη, ουσιαστικα, παιδι, παιδια, παμε, προβληματα, ρολο, συγκεκριμένο, συγκεκριμενα, σειρα, σκηνοθεσια, τουρτα, τιτλος, υλοποιηση, φυσικα, ψήγματα, ομορφα, ωρες, group, ανηκει, super, crash, crash bandicoot, design, disney, ερχομαστε, fight, gameover, hub, switch, κομματι, καρδια, mario, media, μοιαζει, μπροστα, nintendo, παιχνιδι, play, sega, series, sonic, σημαίνει, ταξιδι, target, θετικα, bros
Τυχαία Θέματα