Crash Bandicoot N. Sane Trilogy (Switch)

“Activision presents a smashing blast from the past” …in portable mode!

Μπορείτε να το χαρακτηρίσετε όπως θέλετε, αν και ο χαρακτηρισμός «καπρίτσιο της μοίρας» θα ήταν ο πιο σωστός. Ο γράφων ποτέ δεν πίστευε πως θα ερχόταν η ώρα που θα έπρεπε να γράψει ένα συμπληρωματικό κείμενο-review για μια συλλογή τίτλων που αποτέλεσαν κορωνίδα του στερεώματος κυκλοφοριών που κόσμησαν το PlayStation 1, πριν από σχεδόν είκοσι χρόνια. Μιας συλλογής τίτλων που αποτέλεσαν το αντίπαλον

δέος των κυκλοφοριών της κονσόλας της εταιρείας, η οποία και τα υποδέχεται σήμερα με ανοιχτές αγκάλες! Δυστυχώς, το αγαπημένο μαρσιποφόρο δεν κατάφερε να παραμείνει ιδιοκτησία της Naughty Dogs, του στούντιο που, κάνοντας τότε τα παρθενικά του βήματα με τις τεχνολογίες της κονσόλας της Sony, κατάφερε να προσφέρει σταδιακά μερικές δυνατές και καθ’ όλα εξαιρετικές κυκλοφορίες.

Ωστόσο, σαν χαρακτήρας, ο Crash Bandicoot κατάφερε να γίνει εξαιρετικά αγαπητός από το gaming κοινό εκείνης της περιόδου και σήμα-κατατεθέν του PlayStation brand. Αυτό ακριβώς το momentum δημοτικότητας και λαοφιλίας έσπευσε να εκμεταλλευτεί η Activision, αφουγκράζοντας τις απαιτήσεις του κοινού που ζητούσαν μια επανακυκλοφορία των παιχνιδιών ή, απλά, ένα νέο παιχνίδι. Το τελευταίο μπορεί να απέχει πολύ ακόμα, αλλά η βελτιωμένη επανακυκλοφορία του παιχνιδιού ωρίμασε σαν σκέψη στο μυαλό των ιθυνόντων, οι οποίοι και ανέθεσαν στη Vicarious Visions να εργαστεί επάνω σε μια κυκλοφορία και να τη διαθέσει πρώτα στο PlayStation 4 και ύστερα στα Xbox One, Nintendo Switch και ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Σε αυτό το κείμενο, αποστολή μας είναι να εξετάσουμε κατά πόσο η μεταφορά της remastered τριλογίας στο Nintendo Switch είναι ικανοποιητική ή όχι – και, κυρίως, αν προτείνεται για το κοινό της κονσόλας.

Σε πρώτη φάση, μπορείτε να διαβάσετε την άποψή μας για το παιχνίδι που έγινε διαθέσιμο στο PlayStation 4 κάνοντας κλικ εδώ. Δεν θα μπορούσαμε, άλλωστε, να διαφωνήσουμε με όλα όσα αναφέρονται στο αρχικό κείμενο. Η αρχική τριλογία Crash Bandicoot, η οποία έχει βρει το δρόμο της σε μια πληθώρα συσκευών (από κονσόλες μέχρι και κινητά τηλέφωνα) είχε το ευτύχημα, θα λέγαμε, να πέσει στα χέρια των έμπειρων ανθρώπων της Vicarious Visions, οι οποίοι έχοντας χτίσει βιογραφικό στα platforming games, κατάφεραν και έκαναν το αδιανόητο: να πάρουν μια τριλογία παιχνιδιών, το ένα πιο διαφορετικό από το άλλο, και να το μεταφέρουν στη σύγχρονη εποχή ακριβώς όπως πρέπει.

Πολλά από τα παιχνίδια εκείνης της περιόδου δεν κατάφεραν να «γεράσουν» όμορφα, με αποτέλεσμα οι σύγχρονοι παίκτες να μην μπορούν να συνηθίσουν στην εικόνα των πρώτων τρισδιάστατων μοντέλων εκείνης της εποχής και ενός σχεδιαστικού στυλ που η σκέψη του και μόνο προκαλεί εφιάλτες. Ταξιδεύοντας είκοσι χρόνια πίσω στο χρόνο, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως οι άνθρωποι της Naughty Dogs παρέδωσαν για το PlayStation τίτλους-διαμάντια, τα οποία μπορούσαν να σταθούν επάξια απέναντι σε άλλα platformers όπως το Banjo & Kazooie, ή ακόμα και σε θρυλικά platformers όπως τα Super Mario Bros., τα οποία δοκίμαζαν και εκείνα τη μετάβασή τους στη 3D εποχή (Mario 64).

Χάρη στη Vicarious Visions, όμως, αυτά τα διαμάντια επιστρέφουν με ανανεωμένα και ευχάριστα γραφικά, τις απαραίτητες βελτιώσεις και αλλαγές και το βασικό gameplay να επιστρέφει σχεδόν αυτούσιο, με την έκδοση για Switch, μαζί με εκείνη των Xbox One και ηλεκτρονικών υπολογιστών, να περιλαμβάνει ένα εντελώς καινούριο επίπεδο στο τρίτο παιχνίδι της τριλογίας, το οποίο σχεδιάστηκε από την αρχή για τις ανάγκες τις remastered έκδοσης και δεν υπήρχε στο αρχικό παιχνίδι ούτε ως δείγμα ή ως κομμένο υλικό, όπως συνέβη με το επιπλέον επίπεδο του πρώτου Crash, το οποίο και βρήκε το δρόμο του για την remastered συλλογή.

Έτσι, χάρη στις συλλογικές προσπάθειες της Activision και της Vicarious Visions, οι κάτοχοι Switch έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν στην κονσόλα τους τρία μοναδικά παιχνίδια. Τα Crash Bandicoot, Crash Bandicoot 2: Cortex Strikes Back και Crash Bandicoot 3: Warped επιστρέφουν για να διδάξουν μαθήματα επιτυχίας και αντοχής στο χρόνο. Οι τρεις αυτοί, κλασικοί πλέον, platforming τίτλοι αποτελούν ένα ιδιόμορφο πείραμα της Naughty Dogs να αποδώσει μια δική της platforming περιπέτεια, δανειζόμενη ιδέες από τα σημαντικά παιχνίδια του είδους εκείνης της εποχής, αλλά και δίνοντας το δικό της στίγμα, τη δική της παιχνιδιάρικη διάθεση και την επιθυμία να σπρώξει το hardware που είχε στην κατοχή της σε δυσθεώρητα ύψη.

Έτσι, έχουμε τρία παιχνίδια που συνδυάζουν τα στοιχεία του action-adventure και του 3D level exploring με gameplay 2.5D αλλά και με side scrolling πινελιές που θυμίζουν τις πηγές έμπνευσης των παιχνιδιών και που δυστυχώς δεν εμφανίζονται τόσο συχνά όσο θα θέλαμε. Το αποτέλεσμα; Έχουμε μια άκρως εθιστική και απολαυστική εμπειρία παιχνιδιού, με τα διάφορα χαρακτηριστικά του level design και του gameplay να είναι δοσμένα στο σωστό βαθμό και τις σωστές αναλογίες, κάτι που πολλά platformers της σημερινής εποχής μπορούν να ζηλέψουν. Από το πρώτο «απλοϊκό» παιχνίδι της σειράς, που έμοιαζε να είναι ακόμα στα σπάργανα, μέχρι και το εξαιρετικό και σε πολλά σημεία βελτιωμένο Warped, τα στοιχεία που έκαναν δημοφιλή τη συγκεκριμένη σειρά επιστρέφουν αυτούσια, με σκοπό να ξυπνήσουν αναμνήσεις, να χαράξουν χαμόγελα στους σημερινούς τριαντάρηδες και άνω, ακόμα και να προκαλέσουν αλλεπάλληλους εκνευρισμούς.

Άλλωστε, το gameplay των τότε παιχνιδιών απαιτούσε κινήσεις ακριβείας, γερά αντανακλαστικά και προσεκτική εξέταση του περιβάλλοντος. Μια λάθος κίνηση θα σήμαινε και την απώλεια μιας ζωής, ενώ πολλές λανθασμένες κινήσεις μπορούσαν να οδηγήσουν σύντομα στην οθόνη game over. Αυτή η «δυσκολία» στο χειρισμό, με το έντονο trial and error και την εξαιρετική ακρίβεια κινήσεων που απαιτείται, έρχεται και στη σημερινή κυκλοφορία, δίνοντάς μας την αίσθηση του αυθεντικού, του πρωτότυπου, το οποίο όμως μπορεί εύκολα να βρει τη θέση του ανάμεσα σε όλα εκείνα τα gameplay χαρακτηριστικά των παιχνιδιών του σήμερα, μιας εποχής όπου τα στούντιο και οι developers στύβουν κυριολεκτικά το μυαλό τους για το πώς θα αποδώσουν νέες εμπειρίες στους παίκτες.

Τρία διαφορετικά παιχνίδια, μια ολόκληρη ιστορία σειράς και μια φανταστική ευκαιρία για όσους έχουν Switch και που δεν έπαιξαν ποτέ τα παιχνίδια Crash Bandicoot, να προσθέσουν στη βιβλιοθήκη τους αυτά τα διαμάντια. Να πρέπει να φτάσουν στο τέλος του επιπέδου μέσα από ένα μακρύ επίπεδο, αποφεύγοντας έξυπνα τις παγίδες και τους εχθρούς που καραδοκούν και να μαζέψουν όλα τα κιβώτια που θα βρουν στο διάβα τους για το απόλυτο σκορ. Και αν τα επίπεδα του πρώτου παιχνιδιού δεν είναι πολλά, το δεύτερο παιχνίδι μάς δίνει ακόμα περισσότερα σε βαθμό γραφικών και level design και μας κρατά απασχολημένους για ακόμα περισσότερο.

Και όταν θα έχουμε φτάσει στο σημείο να επιζητούμε κάτι περισσότερο από όσα μπορεί να μας προσφέρει η gameplay λογική των δύο πρώτων παιχνιδιών, τότε έχουμε το τρίτο και καλύτερο. To Crash Bandicoot 3: Warped έρχεται με έναν εξίσου μεγάλο αριθμό επιπέδων, πολύ καλύτερη απεικόνιση και με μια συγκλονιστικά φρέσκια αντίληψη για το πώς οφείλει να είναι ένα σωστό platformer, δίνοντας μας ένα άκρως ποικιλόμορφο και ξεχωριστό gameplay και τις θετικότερες των εντυπώσεων για ένα παιχνίδι τόσο παλιό, αλλά που έχει μεταφερθεί τόσο άψογα στη σύγχρονη εποχή. Μπορεί το port για το Switch να καθυστέρησε λίγο, μπορεί το timed-exclusivity για τους κατόχους του PlayStation 4 να ήταν ο καλύτερος τρόπος απόδοσης φόρου τιμής στον άμεσο απόγονο της αρχικής πλατφόρμας του παιχνιδιού, αλλά ο μεταλλαγμένος μαρσιποφόρος χαρακτήρας μας ολοκληρώνει με όμορφο τρόπο το πέρασμά του μέσω του time vortex από το τέλος της δεκαετίας του 1990 στο σήμερα.

Η Vicarious Visions έκανε μια εξαιρετική δουλειά και με την έκδοση του Switch, η οποία δεν φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, να στερείται τίποτα από τις εκδόσεις των άλλων κονσολών και των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Από μεριάς περιεχομένου και gameplay, όλα είναι εδώ. Το αυθεντικό gameplay που μεταφέρεται αυτούσιο, frame προς frame. Όμορφα γραφικά με τις απαραίτητες βελτιώσεις. Time trial challenges σε όλα τα παιχνίδια, ένας επιπλέον playable χαρακτήρας αλλά και δυο νέα επίπεδα συνθέτουν το μωσαϊκό της κυκλοφορίας του Switch. Και το μεγαλύτερο ατού αυτής της κυκλοφορίας είναι, φυσικά, η δυνατότητα να παίξουμε μια καταπληκτική συλλογή παιχνιδιών τόσο στην άνεση του καναπέ μας όσο και μακριά από αυτόν.

Χάρη στη φύση της κονσόλας της Nintendo, μπορούμε να παίζουμε οπουδήποτε με τον Crash, χωρίς να είμαστε μπροστά στην τηλεόρασή μας. Αυτό, φυσικά, έχει και το απαραίτητο κόστος στον τομέα της απεικόνισης, κάτι που ίσως ενοχλήσει όλους όσους περίμεναν απεικόνισης εφάμιλλη των άλλων κονσολών. Αναφορικά με την έκδοση για Switch, να πούμε πως σε portable mode το παιχνίδι αναπαράγεται με ανάλυση 480p, ενώ σε docked mode το παιχνίδι σκαρφαλώνει στα 720p, με το ρυθμό ανανέωσης να είναι σταθερός στα 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο. Σαφέστατα το παιχνίδι δείχνει πολύ πιο όμορφο στην τηλεόραση, με κάποια από τα εφέ να μην παρουσιάζονται εξίσου όμορφα όταν αναπαράγεται φορητά.

Για την ακρίβεια, το Crash Bandicoot N. Sane Trilogy φαίνεται πιο «σκοτεινό» και θολό όταν παίζουμε φορητά, αν και το μικρότερο μέγεθος της οθόνης περισσότερο βοηθάει παρά ενοχλεί. Επιπλέον, θα προτιμούσαμε σαφέστατα την ανανέωση των frames στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο, κάτι που η ίδια η κονσόλα έχει αποδείξει στο παρελθόν πως μπορεί να υποστηρίξει, αν και οι developers φαίνεται να προτίμησαν την ασφαλέστερη οδό, χωρίς σε καμία περίπτωση να υπονοούμε ότι το παιχνίδι είναι «άσχημο» οπτικά. Μπορεί, στα σημεία, να μην αγγίζει τις επιδόσεις των μεγαλύτερων κονσολών ή ακόμα περισσότερο της έκδοσης των υπολογιστών -που προσφέρει 60 fps- αλλά η περιπλάνηση στις ζούγκλες, στα χιονισμένα τοπία και στις θάλασσες δεν παύει να αποτελεί μια όμορφη εμπειρία.

Εν κατακλείδι, αν και θα μπορούσαμε να πούμε πάρα πολλά, εν τούτοις θα θέλαμε να κρατήσουμε τα βασικά σημεία που ενδιαφέρουν τον κάθε κάτοχο Switch πριν κλείσουμε με αυτό το κείμενο. Δεν θα αναφέρουμε και πάλι πόσο σημαντικά είναι τα παιχνίδια της N. Sane τριλογίας για το PlayStation brand αλλά και την ίδια τη βιομηχανία και όλους όσους την στηρίζουν ενεργά. Αυτό που θέλουμε να τονίσουμε είναι ότι όταν το μεράκι των δημιουργών συναγωνίζεται εκείνο των developers που επιχειρούν να αναλάβουν τον δύσκολο δρόμο του σωστού remaster, το τελικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι αντάξιο των προσδοκιών μας. Ο σεβασμός που έδειξαν οι άνθρωποι της Vicarious Visions επάνω στο αρχικό υλικό και η δουλειά που έκαναν με βάση τις ιδιαιτερότητες, τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα του Nintendo Switch, μας ικανοποιούν και μας κάνουν να χαμογελάμε που έχουμε στα χέρια μας μια αυθεντική εμπειρία Crash Bandicoot.

Οι νεότεροι παίκτες που δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν με τις δυσκολίες της τριλογίας N. Sane, και ειδικά όταν υπάρχουν άλλες, «ευκολότερες» προτάσεις γύρω τους, μπορεί και να το παρατήσουν γρήγορα. Κάτι που φυσικά είναι κακό. Γιατί θα έχουν χάσει την εμπειρία της επαφής με κάποια από τα ελάχιστα gaming κομψοτεχνήματα της βιομηχανίας, ειδικά όταν αυτά έρχονται στην κονσόλα μιας εταιρείας που πριν από 20 χρόνια θα έκανε τα πάντα για να επισκιάσει την επιτυχία τους. Η τριλογία Crash Bandicoot N. Sane είναι μια εξαιρετική πρόταση για την κονσόλα. Με τρία παιχνίδια σε ένα, νέο υλικό, πολλές προσθήκες και βελτιώσεις είναι σίγουρο πως θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των κατόχων Switch για πολλές, πολλές ώρες. Είναι σαν ένα παλιό, καλό μπουκάλι Chardonnay, το οποίο πλέον μπορούμε να απολαμβάνουμε πάντα και παντού.

switch