F1 2017

Η F1 στα καλύτερά της.

Τη φετινή πρόταση της Codemasters σχετικά με τον αγαπημένο κόσμο της Formula 1 είναι αλήθεια πως την περιμέναμε με ιδιαίτερη ανυπομονησία. Πέρυσι είχαμε επισημάνει πως επιτέλους η εταιρία παρουσιάστηκε ικανή να προσπεράσει ορισμένα προβλήματα που πάντοτε επιφυλάσσει μια ετήσια κυκλοφορία και να κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά η αλήθεια είναι πως το F1 2017 ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Με λίγα λόγια, έγιναν προσθήκες

Και πραγματικά ο όρος "νέα" έχει λόγο ύπαρξης μετά από τόσα χρόνια που η Codemasters έχει αποκτήσει τα αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης του θεσμού. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι αποφάσεις της ίδιας της FIA να ανακατέψει για ακόμα μια φορά την τράπουλα, αλλάζοντας του κανόνες σχετικά με το σχεδιασμό των μονοθεσίων. Για τους μη μυημένους, η παρουσία των φαρδύτερων ελαστικών είναι ίσως η πλέον εμφανής διαφορά, αν και πρακτικά η επιπλέον κάθετη δύναμη είναι αυτή που μεταμόρφωσε τα φετινά οχήματα. Και στο συγκεκριμένο τομέα η ομάδα ανάπτυξης δείχνει πραγματικά τόσο το ταλέντο όσο και τις γνώσεις τις.

Ο τρόπος οδήγησης έχει αλλάξει αρκετά και φαίνεται να βρίσκεται πολύ κοντά στην πραγματικότητα, αν και για ακόμα μία φορά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα το ποσοστό εξομοίωσης που έχει επιτευχθεί, μιας και ελάχιστοι άνθρωποι έχουν βρεθεί μέσα στο cockpit ενός αγωνιστικού μονοθεσίου της F1. Αλλά το πλέον επιτυχημένο test είναι αρκετά απλό και αρκεί ένας και μόνο γύρος στο αντίστοιχο F1 2016 και κατόπιν κάτι αντίστοιχο στην ίδια διαδρομή στο F1 2017 για να συνειδητοποιήσει ο καθένας το βαθμό που έχει αλλάξει η οδήγηση στο όριο. Αλλά το κείμενο ξεκίνησε κάπως απότομα οπότε ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Κατόπιν της συνηθισμένης –και, μεταξύ μας, αδιάφορης- εισαγωγικής σκηνής, ο παίκτης μεταφέρεται στο κεντρικό μενού επιλογών. Φέτος για πρώτη φορά επικρατεί ένας μικρός χαμός, με τα διαθέσιμα modes να φαντάζουν -και ευτυχώς να είναι- πρακτικά αμέτρητα. Άσχημη εντύπωση πάντως δημιουργεί η γενικότερη αισθητική, μιας και τα πάντα έχουν μια στατική, σχεδόν αδιάφορη εικόνα, βάζοντας μας σε σκέψεις για το χρόνο που δαπάνησε η Codemasters στο συγκεκριμένο τομέα. Και είναι απορίας άξιο, γιατί ο συγκεκριμένος τομέας έλαβε τέτοιας μεταχείρισης, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως λόγω του πλήθους των επιλογών, ο χρήστης θα ανατρέχει στο κεντρικό μενού ξανά και ξανά.

Προσπερνώντας αυτό το μικρό στραβοπάτημα, το F1 2017 προσφέρει πραγματικά τα πάντα σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιλογές αγώνα, οπότε κρίνεται σκόπιμο να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε τρεις ενότητες που πραγματικά ξεχωρίζουν. Αναμενόμενα το career mode είναι αυτό που κερδίζει τις εντυπώσεις. Πρακτικά φέτος δεν υπάρχει περιορισμός σχετικά με τα αγωνιστικά χιλιόμετρα που καλείται να διανύσει ο παίκτης, αν και για πρώτη φορά έχει επέλθει η απόλυτη ισορροπία σε επίπεδο οδήγησης και περιήγησης στα paddocks. Ως συνήθως ο χρήστης καλείται να αποδείξει την αξία του, ξεκινώντας από ομάδες χαμηλού βεληνεκούς αλλά και απαιτήσεων, έχοντας το ρόλο του δοκιμαστή.

Το F1 2017 δεν ζητάει αλλά απαιτεί από τον κάθε επίδοξο πρωταθλητή να "λιώσει" στο αγωνιστικό του κάθισμα, να συλλέξει δεδομένα και κατόπιν το R&D τμήμα της ομάδας του να φέρει στην πίστα τις απαραίτητες βελτιώσεις. Αυτές με τη σειρά τους θα πρέπει να δοκιμαστούν για την αποτελεσματικότητά τους και κατόπιν να ξεκινήσει ο πονοκέφαλος των ρυθμίσεων. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο παίκτης μπορεί να επέμβει σε 100 τμήματα του μονοθεσίου του, από τα πιο εμφανή -όπως, για παράδειγμα, τις κλίσεις στις αεροτομές ή τις γωνίες camper και caster- μέχρι τα πλέον ανεπτυγμένα τμήματα που αφορούν στον ηλεκτροκινητήρα και την ECU. Τα σύγχρονα μονοθέσια της F1 αποτελούν τα πλέον εξελιγμένα αλλά και τεχνολογικά δύστροπα οχήματα, οπότε ο χρήστης που θα ασχοληθεί με το F1 2017 θα καταλάβει αμέσως πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.

Βέβαια, για τους πλέον βιαστικούς όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνονται και αυτόματα, αν και έτσι χάνεται μέρος της όλης μαγείας. Στον αντίποδα και ειδικά κατά τη διάρκεια των δοκιμών εξέλιξης, ο παίκτης θα βομβαρδίζεται με πλήθος πληροφοριών αλλά και ορολογιών που αφορούν εξειδικευμένα τμήματα του οχήματός του, οπότε αυτή η εμμονή στη λεπτομέρεια, ίσως και να καταντάει κουραστική. Το F1 2017 επιθυμεί να δώσει ένα προσωπικό τόνο στο όλο οικοδόμημα και έτσι φέτος ο παίκτης δεν θα ενημερώνεται για την πρόοδό του μόνο μέσω e-mails ή άχαρων μηνυμάτων επί της οθόνης, αλλά θα έρχεται σε απευθείας επαφή με τα μέλη της ομάδας του. Από τον υπεύθυνο marketing και τους χορηγούς, θα περάσει στο επόμενο στάδιο να γνωρίσει τους μηχανικούς του, ενώ για πρώτη φορά θα συναντηθεί με τους αγωνιστικούς διευθυντές, τα πρόσωπα των οποίων έχουν αποδοθεί με την παραμικρή λεπτομέρεια.

Γενικά τα πάντα είναι συνεχώς εντός κλίματος και για πρώτη φορά ο παίκτης θα πρέπει να ιδρώσει αν θέλει να φτάσει στην κορυφή –με βασική προϋπόθεση να έχει επιλέξει ένα αποδεκτό επίπεδο δυσκολίας και όχι το χαμηλότερο που καταστρέφει ολοκληρωτικά την εικόνα. Οι συνεχόμενες αποτυχίες θα φέρουν γκρίνια ενώ αν τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα, από υποψήφιος πρωταθλητής θα βρεθεί για ακόμα μια φορά να αναζητεί αγωνιστική στέγη στον πάτο του grid. Η δεύτερη ενότητα που κλέβει τις εντυπώσεις είναι η βελτιωμένη συμπεριφορά των μονοθεσίων στο δρόμο αλλά και το ποσοστό που έχει αλλάξει σε σχέση με πέρυσι. Δίχως καμία δόση υπερβολής, η Codemasters καταφέρνει να παρουσιάσει ό,τι καλύτερο μέχρι σήμερα και απενεργοποιώντας τις αναρίθμητες βοήθειες που παρέχονται, ο τίτλος θα δοκιμάσει τις ικανότητες ακόμα και των πλέον έμπειρων παικτών. Το μοντέλο φυσικής έχει αλλάξει σε σχέση με το F1 2016, τα μονοθέσια δεν κρύβουν το επιπλέον βάρος τους, ενώ η μεγαλύτερη downforce, σε συνδυασμό με τα φαρδύτερα λάστιχα, επιτρέφουν την είσοδο σε μία στροφή με ακόμα περισσότερα χιλιόμετρα.

Η συμπεριφορά αλλά και η διάρκεια ζωής των ελαστικών εξαρτώνται από τον τρόπο οδήγησης, ενώ η σταδιακή πτώση του επιπέδου καυσίμου θα είναι σε θέση να προσφέρει ακόμα ταχύτερους γύρους. Για ακόμα μια φορά ο παίκτης θα μάχεται να διαχειριστεί την υπέρ-στροφή και η χρήση μιας τιμονιέρας -παρόλο που δεν απαιτείται- θα λέγαμε πως ανεβάζει την εμπειρία σε άλλα επίπεδα. Η δοκιμή βασίστηκε στην έκδοση του τίτλου για το PlayStation 4 και αρκετά χιλιόμετρα έγιναν με τη χρήση του gamepad. Σε γενικές γραμμές δεν απογοητεύει, ίσως να υπάρχει μία ασάφεια ως προς τον έλεγχο του τιμονιού, αλλά αυτές είναι λεπτομέρειες που ίσως και να περάσουν απαρατήρητες και δεν αξίζουν να αναλυθούν περαιτέρω.

Ένα μικρό παράπτωμα, πάντως, που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο είναι ο τρόπος με τον οποίο ο τίτλος προσπαθεί να περάσει μέσω της οθόνης την ένταση που ζει ο ψηφιακός οδηγός. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα αισθητικό κομμάτι, αλλά καλό θα ήταν η οθόνη στις υψηλές ταχύτητες να παραμορφωνόταν λιγάκι περισσότερο ή και τα χέρια του οδηγού να έτρεμαν και να αγκομαχούσαν να κρατήσουν σταθερά το τιμόνι. Κάποιος που δεν συμμετέχει ενεργά και απλά παρακολουθεί τα τεκταινόμενα επί της οθόνης, δύσκολα θα πειστεί πως το όχημα οδηγείται στο όριο και όχι σε ράγες, πως κάποιος φίλος δίπλα του πραγματικά αγωνίζεται να πετύχει έναν καλό χρόνο. Ανεπαίσθητες λεπτομέρειες που όμως αν κάποιος τις παρατηρήσει, σίγουρα θα τον ξενίσουν.

Η τρίτη και τελευταία ενότητα που κάνει το F1 2017 τόσο δελεαστικό αφορά στην ύπαρξη σημαντικών μονοθεσίων από το παρελθόν και παρόλο που μία αντίστοιχη κίνηση έγινε και παλιότερα από την Codemasters, φέτος η εταιρία μάλλον το...τερμάτισε. Καταρχάς, κρίνεται αναγκαίο να διευκρινιστεί πως η λίστα επικεντρώνεται στη σύγχρονη εποχή της F1 και συγκεκριμένα από την δεκαετία του 80 και έπειτα, αφήνοντας τους πάντες με την ελπίδα πως ίσως στο μέλλον να τους δοθεί η ικανότητα να οδηγήσουν –έστω και ψηφιακά- ορισμένα οχήματα που άφησαν το δικό τους στίγμα στο παρελθόν. Στον αντίποδα, όμως, και κοιτώντας τη λίστα που έχει συμπεριλάβει η ομάδα ανάπτυξης, τα παράπονα σταματούν και τη θέση τους καταλαμβάνει το δέος.

Από τη θηριώδη MP4-4 του Ayrton Senna μέχρι το τεχνολογικό τέρας της εποχής που ακούει στο όνομα Williams FW 14B, από την "διαστημική" Ferrari 2007 με την οποία ο Kimi Raikkonen κατέκτησε το πρωτάθλημα την αντίστοιχη χρονιά μέχρι τον νεότερο "Darth Vader", τη McLaren MP4-23 των Hamilton και Alonso αλλά και από την πρωταθλήτρια Ferrari 2002 στη μνήμη του Gianni Agnelli μέχρι την ισοπεδωτική McLaren MP4-13 στα χέρια του Mika Hakkinen, η λίστα προκαλεί πραγματικά ίλιγγο. Και αν αναλογιστεί κανείς πως τα διαθέσιμα μονοθέσια δεν είναι μόνο τα παραπάνω αλλά σχεδόν διπλάσια, ίσως οι περισσότεροι και κυρίως μεγαλύτεροι, να βρήκαν έναν ακόμα λόγο να προσθέσουν το F1 2017 στη συλλογή τους.

Τα παραπάνω οχήματα ο παίκτης μπορεί να τα απολαύσει τόσο σε time trials δοκιμασίες που ολοένα και αυξάνονται όσο τα αποτελέσματα είναι τα επιθυμητά, όσο και σε custom πρωταθλήματα. Και εδώ δυστυχώς έχουν παρθεί κάποιες λανθασμένες αποφάσεις. Στην πρώτη περίπτωση όλα δείχνουν να λειτουργούν σωστά. Ο ανεπανάληπτος ήχος ενός V12 αλλά και η τρομακτική του ισχύ έχουν αποδοθεί με τον πλέον ιδανικό τρόπο, αν και η οδήγηση των συγκεκριμένων οχημάτων απαιτεί υπομονή και... ακόμα περισσότερη υπομονή. Το ευχάριστο είναι πως το καθένα έχει τη δική του συμπεριφορά στο δρόμο, ενώ παράλληλα απαιτεί και διαφορετική προσέγγιση. Συνολικά, στη συγκεκριμένη ενότητα ο τίτλος παίρνει άριστα.

Η εικόνα χαλάει στα custom πρωταθλήματα όπου οχήματα διαφορετικών χρονολογιών -και φυσικά, απόδοσης- βρίσκονται δίπλα δίπλα στην ίδια διαδρομή. Είναι διαφορετικό να οδηγείς ένα όχημα με κινητήρα V12 από ένα με οχτώ κυλίνδρους, η διαφορά δυναμικότητας είναι εμφανής, το ίδιο και η συμπεριφορά, οπότε η λύση ήταν δυστυχώς μία. Όλα τα μονοθέσια όταν βρεθούν μαζί στην πίστα, αποκτούν τις ίδιες επιδόσεις, κάτι το αναγκαίο για να υπάρξει μία ισορροπία, αλλά στη συγκεκριμένη και μόνο περίπτωση, έννοιες όπως εξομοίωση και απόλαυση οδήγησης πηγαίνουν περίπατο. Οπότε, η επιλογή για αγώνες ενάντια στο χρόνο κρίνεται σαν μονόδρομος.

Επιστρέφοντας στο 2017 και επισημαίνοντας πως επιτέλους η Codemasters κινήθηκε λογικά και έθεσε τον τίτλο σε κυκλοφορία τη στιγμή που το πρωτάθλημα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη –και όχι τον Οκτώβριο όπως το συνήθιζε- δυστυχώς ένα αγκάθι συνεχίζει να βάζει φρένο στις φιλοδοξίες της. Για ακόμα μία χρονιά η AI είναι στιγμές που θα βγάλει και τον πλέον υπομονετικό παίκτη από τα ρούχα του. Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα η CPU αδυνατεί να ξεχωρίσει τη δυναμικότητα των μονοθεσίων και έτσι δεν είναι λίγες οι φορές που μία Ferrari ή Mercedes θα βρίσκεται τελευταία και μάλιστα χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Παράλληλα, οι μάχες μεταξύ μονοθεσίων που δεν βρίσκονται στο οπτικό πεδίο του παίκτη δεν είναι διόλου συναρπαστικές ή ρεαλιστικές, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που δύο οχήματα θα εκκινήσουν και τελικά θα τερματίσουν το ένα ακριβώς δίπλα στο άλλο.

Ορισμένα προβληματάκια με το safety car υπάρχουν αλλά ευτυχώς όχι τόσο έντονα όσο στο παρελθόν, αν και οι καθαρά διακοσμητικές μπλε σημαίες θα κάνουν τον καθένα να απορεί για την ύπαρξή τους ή συγκεκριμένα για τους λόγους που όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί τις αγνοούν και μάλιστα δίχως την παραμικρή ποινή. Το F1 2017 ολοκληρώνεται από έναν τεχνικό τομέα που πλέον δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν και δύσκολα κάποιος παραπλήσιος τίτλος της κατηγορίας μπορεί να το κοιτάξει κατάματα. Ειδικά η μηχανή γραφικών καταφέρνει να αγγίζει υψηλότατα επίπεδα απόδοσης σε όλους τους τομείς. Από τη μία ο εξαντλητικός σχεδιασμός των μονοθεσίων και από την άλλη οι λεπτομερέστατες και γεμάτες ζωή διαδρομές. Ειδικά οι δεύτερες θα αποτελέσουν ορόσημο για τα racing games γενικότερα, μιας και είναι η πρώτη φορά που μία κλειστή αγωνιστική διαδρομή έχει αποδοθεί με τέτοια λεπτομέρεια.

Η μηχανή γραφικών δείχνει τα δόντια της και σε ό,τι έχει να κάνει με τα μεταβαλλόμενα καιρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια με την αυξομείωση των επιπέδων πρόσφυσης στην πίστα. Τα εφέ φωτισμού απλά εντυπωσιάζουν, όπως βέβαια και το damage model, τομείς στους οποίους η Codemasters δεν έχει απογοητεύσει τους φίλους της ποτέ. Σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται και ο ήχος και παρόλο που τα σύγχρονα μονοθέσια ακούγονται σαν ένα μανιασμένο σμήνος από μέλισσες, η απόδοσή τους είναι εντός κλίματος.

Πραγματικά δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι περισσότερο σχετικά με το F1 2017. Συνολικά αποτελεί την ωριμότερη αλλά και πλέον ολοκληρωμένη πρόταση της εταιρίας σχετικά με την Formula 1 και παρά τα 2-3 προβληματάκια της, η εικόνα σε καμία περίπτωση δεν τσαλακώνεται. Και αν συνυπολογίσουμε το επίπεδο ποιότητας του DiRT 4, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι πως η Codemasters έχει ξαναβρεί το δρόμο της.

Το review βασίστηκε στην PS4 έκδοση του παιχνιδιού.