Need for Speed Unbound | Review

Το Need for Speed Unbound είναι το νεότερο μέρος της σειράς και έρχεται μετά το Need for Speed Heat, το οποίο δεν κατάφερε να συγκινήσει τους φίλους της σειράς. Αυτό που κατάφερε, ήταν να γίνει η αφορμή για το -πρακτικά- λουκέτο της Ghost Games

Δέκα περίπου χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που η Criterion Games είχε στα χέρια της το δημοφιλές όνομα της σειράς Need for Speed. Δέκα χρόνια στα οποία η ίδια είχε κυρίως μετατραπεί σε ένα υποστηρικτικό studio της DICE, για project όπως τα Battlefield V & 2042 αλλά και το Battlefront 2, κάτι που σίγουρα ήταν πολύ «λίγο» για την ίδια δεδομένης της ιστορίας της. Πώς να είναι άλλωστε, όταν η ομάδα που μετρά περισσότερα από 25 χρόνια ζωής έχει χαρίσει κάποια από τα πιο αγαπημένα arcade racing όλων των εποχών, με τη σειρά Burnout;

Έχοντας την αποστολή να επαναφέρει την ιστορική σειρά στο προσκήνιο, η Criterion είχε δύσκολο έργο. Από την μία ο τιτάνας που ακούει στο όνομα Forza Horizon κερδίζει τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλο με μεγάλη άνεση, από την άλλη η ίδια η EA δείχνει να μην πίστεψε ποτέ στο όραμα της Criterion. Το Need for Speed Unbound αποκαλύφθηκε στο κοινό της σειράς ελάχιστους μήνες πριν την κυκλοφορία του, έλαβε ελάχιστη προώθηση, στο πλαίσιο της οποίας η αποστολή των review copy καθυστέρησαν σημαντικά.

Η ανησυχία όσο κατέβαινε το Need for Speed Unbound στην κονσόλα μας ήταν έντονη και οι πρώτες ώρες του τίτλου την έκαναν ακόμη εντονότερη. Μέχρι το τέλος του σύντομου προλόγου πολλά έδειχναν «στραβά». Ο παίκτης, αφού δημιουργήσει τον χαρακτήρα του και επιλέξει το πρώτο του όχημα, ξεκινά να λαμβάνει μέρος σε αγώνες, οι οποίοι σίγουρα θα δυσκολέψουν τους αμύητους.

Μετά από κάποια σεναριακά κλισέ, όλη η προσπάθεια του χαρακτήρα μας ξεκινά ξανά από το μηδέν. Η προσπάθεια να σχολιάσουμε σε βάθος την ιστορία του Need for Speed Unbound έχει ελάχιστη αξία, όμως θα λέγαμε πως υπάρχουν κάποιοι χαρακτήρες με χιούμορ που θα καταφέρουν να μην κάνουν «άβολη» την όλη ατμόσφαιρα του τίτλου.

Μιλώντας για ατμόσφαιρα, ένα από τα πρώτα σημεία του Unbound που σχολιάστηκαν ήταν η animation αισθητική των χαρακτήρων του, και τα πολύχρωμα γραφικά που εμφανίζονται γύρω από το όχημα μας. Ευτυχώς και τα δύο δεν επιδρούν αρνητικά, δεν ενόχλησαν ούτε στο ελάχιστο και θα λέγαμε πως τελικά δένουν όμορφα με την αισθητική του τίτλου. Αυτή σίγουρα είναι έντονη, διαφορετική και θα φανεί ξένη σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, ώστοσο καταφέρνει να δώσει χαρακτήρα σε μία κατά τα άλλα «μουντή» πόλη. Οι πεζοί προσθέτουν και εκείνοι μία αίσθηση ζωντάνιας στη Lakeshore City. Tο Unbound χτίζει έτσι, μαζί και με ένα ιδιαίτερο soundtrack, το δικό του μοναδικό στυλ, το οποίο του δίνει χαρακτήρα σε σχέση με τον άγευστο προκάτοχό του.

Το story mode του Unbound διαρκεί 20 με 25 ώρες και χωρίζεται σε τέσσερις εβδομάδες. Ο παίκτης έχει στη διάθεση του πέντε ημέρες προκειμένου να καταφέρει να αναβαθμίσει το όχημά του και να συγκεντρώσει ένα απαραίτητο χρηματικό ποσό (το μόνο currency του τίτλου) προκειμένου να μπορέσει να λάβει μέρος στον «μεγάλο» αγώνα του Σαββάτου. Οι ημέρες χωρίζονται σε πρωί και βράδυ, και λήγουν με την επιστροφή μας στο γκαράζ.

Μόλις επιστρέψουμε στο γκαράζ, τα χρήματα που έχουμε συγκεντρώσει από αγώνες τοποθετούνται στον «λογαριασμό» μας, ενώ αν η ημέρα φτάσει στο τέλος της, γίνεται επανεκκίνηση στο heat level μας. Αυτό αφορά το πόσο περιζήτητοι είμαστε στην αστυνομία, μία σύλληψη από την οποία οδηγεί σε κατάσχεση όλου του ποσού που έχουμε συγκεντρώσει. Έτσι δημιουργείται ένα έξυπνο risk vs reward σύστημα, το οποίο μας χάρισε αρκετές στιγμές έντονους άγχους, νεύρων αλλά και ικανοποίησης.

Δυστυχώς, μετά από αρκετές ώρες στο παιχνίδι είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς πως τα κυνηγητά με την αστυνομία είναι αρκετά συχνότερα από όσο θα έπρεπε. Τις περισσότερες φορές η εξέλιξη τους είναι ακριβώς ίδια, δηλαδή κυνηγητά στα… λαγκάδια, αφού λείπουν πιο περίπλοκοι μηχανισμοί όπως «περιβαντολογικές» παγίδες (αντίστοιχες με αυτές του NFS Undercover) ή gadget (αντίστοιχα με αυτά του NFS Hot Pursuit).

Η γρήγορη και έξυπνη οδήγηση είναι το μόνο όπλο μας ενάντια στα όργανα του νόμου και το μοντέλο οδήγησης καλείται να την υποστηρίξει. Εδώ, παρά την αλλαγή του studio, η Criterion επέλεξε να εξελίξει το μοντέλο οδήγησης του NFS Heat και όχι να δοκιμάσει κάτι τελείως νέο. Σε σημεία η επιλογή αυτή μοιάζει σωστή, σε άλλα σημεία πάλι φαίνεται πως τα οχήματα δεν υπακούουν τις εντολές μας ούτε τους νόμους της φυσικής. Μετά από αρκετές ώρες παλεύοντας με ρυθμίσεις αλλά και αναβαθμίσεις, αρκετά αυτοκίνητα έφτασαν στο σημείο να είναι διασκεδαστικά, ενώ άλλα δυστυχώς δεν τα κατάφεραν ποτέ. Οι άβολες στιγμές πάντως ποτέ δεν εξαλείφθηκαν ολοκληρωτικά, κάτι που δείχνει πως υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος για την Criterion.

Οσο ασχολούμασταν με «ταπεινά» sports car, η επιλογή του drift στις στροφές έμοιαζε σωστή προκειμένου να αναπληρώνεται το nitro του οχήματός μας πριν από κάθε ευθεία. Η Criterion έδωσε ελευθερία για το πώς θα ξεκινά ένα drift, με επιλογή για double tap του φρένου, του γκαζιού ή και με τον «παραδοσιακό» τρόπο. Όταν τα supercar και τα hypercar κάνουν την εμφάνισή τους, τότε τα set up με περισσότερη πρόσφυση αρχίζουν να έχουν περισσότερο νόημα και το παιχνίδι αποκτά μία πιο άγρια φύση και ομορφιά. Βέβαια σε αυτήν την περίπτωση πριν την είσοδο σε κάποιο drift ή gymkhana event, ο παίκτης θα πρέπει είτε να ρυθμίσει διαφορετικά το όχημά του, είτε να αλλάξει σε κάποιο διαφορετικό.

Η δυσκολία των αγώνων στο NFS Unbound είναι πιο υψηλή από τον μέσο όρο της κατηγορίας, ίσως γιατί η πρώτη θέση δεν πρέπει να είναι πάντα ο στόχος. Εξάλλου ο παίκτης έχει περιορισμένο αριθμό από restart στη διάθεσή του για κάθε ημέρα της εβδομάδας του Unbound, επομένως αυτά πρέπει να χρησιμοποιηθούν έξυπνα και μόνο όταν είναι απαραίτητο.

Η AI είναι γρήγορη -κάποιες φορές αφύσικα- κάτι που κάνει την προσοχή μας 100% απαραίτητη για όλη τη διάρκεια ενός αγώνα αν θέλουμε μία υψηλή θέση. Απαραίτητη είναι η προσοχή και στα checkpoint κάθε αγώνα, καθώς αυτά ακολουθούν τη λογική των Forza Horizon και ένα λάθος μπορεί να οδηγήσει σε reset του οχήματος και χάσιμο αρκετών θέσεων.

Όπως συμβαίνει στους περισσότερους τίτλους της σειράς, έτσι και εδώ, ο παίκτης έχει στη διάθεσή του ένα συμπαθητικό αριθμό οχημάτων. Η λίστα του Unbound μοιάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτή του Heat, περιλαμβάνοντας οχήματα από Honda Civic μέχρι Laferrari. Σίγουρα κάποιοι θα στεναχωρηθούν με την απουσία της Audi και της Toyota, ενώ άλλοι θα χαρούν με νέες προσθήκες όπως τα Mitsubishi Eclipse, BMW M1 (1981), Lotus Emira, Mazda RX8 και MB 190E (1988).

Κάθε όχημα μπορεί να αναβαθμιστεί μηχανικά, με τα engine swap να δίνουν αμέτρητες επιλογές για πειραματισμό, όσο βέβαια το επιτρέπει και η «μνημονιακή» οικονομία του Unbound, κάτι που διαφοροποιεί τον τίτλο σημαντικά από τη σειρά Horzion. Αντίστοιχα δεκάδες είναι και οι αισθητικές παρεμβάσεις που μπορούμε να κάνουμε στο όχημά μας, με bodykit και εκατοντάδες ζάντες από γνωστές εταιρείες του χώρου. Τέλος, αν και μάλλον αφορά λίγους -εμάς δεν μας απασχόλησε καθόλου- υπάρχει μία λίστα branded εκατοντάδων ρούχων και αξεσουάρ για τον χαρακτήρα μας.

Αφού κανείς ολοκληρώσει το story mode του Unbound μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει σε αγώνες, ακολουθώντας τη γνωστή πλέον αλληλουχία των ημερών, να συγκεντρώσει τα διάσπαρτα collectibles, ή να ασχοληθεί με το online mode. Για την ώρα αυτό θα το χαρακτηρίσουμε ως σπαρτιάτικο, με αρκετά στοιχεία να λείπουν. Πρόκειται για ένα εντελώς αποκομμένο κομμάτι του παιχνιδιού, για το οποίο έχουμε διαφορετικό γκαράζ, οχήματα & χρήματα. Σίγουρα η Criterion πρέπει να δουλέψει αρκετά προκειμένου να τραβήξει το ενδιαφέρον μας στο συγκεκριμένο mode, τόσο διορθωνοντας λάθη που αφορούν «σπασμένα» setup, όσο και προσθέτοντας νέο περιεχόμενο & λειτουργίες.

Είναι λοιπόν το Need for Speed Unbound ένας τίτλος που θα δει στα μάτια το Forza Horizon; Η απάντηση είναι όχι, καθώς η σειρά της Playground παίζει μπάλα άλλης κατηγορίας, έχοντας πλουσιότερο περιεχόμενο και ένα μοντέλο οδήγησης κληρονομιά από τη σειρά Motorsport, το οποίο δύσκολα θα απειληθεί από κάποιον ανταγωνιστή. Προς τιμήν της, η Criterion δείχνει να έχει καταλάβει το παραπάνω και να έχει χτίσει κάποιες σωστές βάσεις προς μία διαφορετική κατεύθυνση. Για μία σειρά τίτλων με διαφορετικό προσανατολισμό, οι οποίοι αν γίνει η απαιτούμενη δουλειά μπορούν να είναι εξαιρετικοί, με δική τους ταυτότητα.

Μοναδικό αγκάθι; Οι ορέξεις της «αχόρταγης» EA, της οποίας η ιστορία μαρτυράει πως σπάνια έχει υπομονή και δίνει δεύτερες ευκαιρίες. Μία φωνή μέσα μας όσο παίζαμε Unbound φώναζε… Titanfall 2, φυσικά όχι ως προς τα ποιοτικά στάνταρ του τίτλου της Respawn, αλλά ως προς το ότι σε λίγα χρόνια το Unbound θα μνημονεύεται ως το καλύτερο Need for Speed από το 2009 (Hot Pursuit) και έπειτα, με την Criterion… υποστηρικτική και την ΕΑ να στρέφει ολοκληρωτικά την προσοχή της στα ετήσια WRC και F1.

Το Need for Speed Unbound κυκλοφορεί από τις 29/11/22 για PS5, PC και Xbox Series. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από τη Bandai Namco Entertainment Greece.

The post Need for Speed Unbound | Review appeared first on GameOver.