Afterfall: Insanity Review

Προτού δείτε την βαθμολογία, ρίξτε μια καλή ματιά στον τίτλο. Afterfall: Insanity. Η λέξη “παράνοια” που συμπεριλαμβάνεται στον τίτλο, δεν σας παραπέμπει σε παιχνίδια τύπου Amnesia; Ω ναι, η πρώτη, λογική σκέψη που κάνει κάποιος είναι αυτή. Βλέποντας εν συνεχεία ότι προέρχεται από indie studio, αρχίζει και “καψώνεται” ο φουκαράς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το Amnesia προήλθε από την – τότε άγνωστη – Frictional Games.

Και παίζοντας τον πρόλογο του Afterfall, το ενδιαφέρον αναζωπυρώνεται αφού υπάρχει διάχυτη μια αίσθηση παράνοιας και παραλογισμού. Και εκεί που ετοιμάζεσαι να ξεκινήσεις τους διθυράμβους, ξαφνικά τρως την μια σφαλιάρα μετά την άλλη. Το – όπως έδειχνε – ψυχολογικό θρίλερ, καταντάει μια “κακογυρισμένη” b-movie με τραγικό ΑΙ, ανέμπνευστους γρίφους και τραγικές μάχες. Ω θεοί, γιατί;

Το σενάριο του παιχνιδιού κάνει μια μεγάλη τρύπα στο νερό. Το Afterfall: Insanity διαδραματίζεται το 2032, 20 χρόνια μετά τον ΄Γ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα χέρια μας έχουμε κοινώς έναν post-apocalyptic τίτλο, καθώς οι περισσότερες χώρες έριξαν τα πυρηνικά τους κατά την διάρκεια του πολέμου και τα έκαναν λίμπα, με αποτέλεσμα οι λαοί να αναγκαστούν και να χτίσουν πόλεις κάτω από την επιφάνεια της Γης. Ο παίκτης παίρνει τον ρόλο ενός ψυχίατρου, ο οποίος καλείται να εξερευνήσει κάτι συμβάντα που λαμβάνουν χώρα σε μια από αυτές τις πόλεις.

Θα σταθώ στον πρόλογο, γιατί το όλο κλίμα του είναι το καλύτερο στοιχείο του παιχνιδιού. Στην αρχή λοιπόν ο παίκτης βλέπει ένα ανεξήγητο όραμα κατά την διάρκεια μιας ψυχολογικής συνεδρίασης με μια ασθενή. Μετά το όραμα – και με εσάς να έχετε μείνει με ένα μεγάλο “WΤF?!” ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σας – ο γιατρός δέχεται μια κλήση από έναν άγνωστο. Αφού τελειώνει η κλήση, σηκώνεστε και η ασθενής σας έχει εξαφανιστεί. Ε μα και γαμώ τους πρόλογους είναι και θέλοντας και μη, σε προϊδεάζει για κάτι πολύ δυνατό. Και θεωρώ ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι ένα τόσο υποσχόμενο παιχνίδι, μετατρέπεται στη συνέχεια σε έναν τραγικό, low-budget κλώνο του Resident Evil. Εντάξει, αντί για zombies έχετε να κάνετε με μεταλλαγμένους αλλά δεν έχει σημασία, οι ομοιότητες είναι εμφανέστατες στο όλο στιλ.

Πόσο μου την σπάει όταν δεν δουλεύει το αυτόματο μηχάνημα. Θέλω μια κόκα κόλα ρεεεεεε!

Ο τεχνικός τομέας του Afterfall: Insanity κυμαίνεται σε αρεστά επίπεδα. Ο τίτλος της Intoxicate Studios χρησιμοποιεί την Unreal Engine 3, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ευχάριστος στο μάτι χωρίς όμως να διεκδικεί δάφνες ή να ωθεί την μηχανή στα όριά της. Οι υφές που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι καλές, τα ειδικά εφέ δεν είναι τέλεια, υπάρχει AO ώστε να μην φαίνονται “επίπεδα” τα δωμάτια κι οι γύρω χώροι και κατά γενική ομολογία, έχουμε να κάνουμε με έναν σχετικά καλό, οπτικά, τίτλο. Σίγουρα έχουμε δει καλύτερους, αλλά πιστέψτε με, έχουμε δει και πολύ χειρότερους. Ένα μικρό παράπονο έχω από τα animations των χαρακτήρων που είναι τραγικά, καθώς και από τα στόματα αρκετών NPCs, που παραμένουν κλειστά ακόμα κι όταν αυτοί μιλάνε. Κάτ