Ayo the Clown review

Νταξ, παιχνίδια με κλόουν δεν βλέπουμε κάθε μέρα. Και μάλιστα παιχνίδια με κλόουν πρωταγωνιστές σε χαριτωμένα platformer δεν βλέπουμε σίγουρα. Εκτός από εφιάλτες και θρίλερ, οι κλόουν δεν έχουν βρει άλλη θέση στην σύγχρονη ψυχαγωγική σκηνή. Αλλά μη φοβού, ο Ayo δεν είναι ούτε από ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Stephen King, ούτε μασκότ γνωστής αλυσίδας junk food. Είναι απλά ένας μικρός κλόουν με καράφλα και μέικ απ που θα

στοιχειώσει με νέους τρόπους τις νύχτες σας. Enjoy!

Ο Ayo έχασε τον σκύλο του και καθώς κλαίει με λυγμούς και μύξες, πρέπει να τον βρει μέσα από διάφορα γλυκούλικα και χρωματιστά επίπεδα που τεστάρουν(;) τις πλατφορμικές σας ικανότητες. Οι μύξες του ανακατεύονται με τα δάκρυα του, αλλά και με την βροχή και είναι πιο δύσκολο να διακρίνει τον σκύλο που χάθηκε. Μιλαμε για δράμα...

Το Ayo the Clown είναι ένα 2.5D platformer (δηλαδή έχει δισδιάστατη κίνηση σε τρισδιάστατο χώρο) όπου ελέγχετε τον ομώνυμο χαρακτήρα με το ομώνυμο επάγγελμα. Καλά άμα σε έβγαζαν Ayo οι γονείς σου τί επαγγελματική σταδιοδρομία περίμεναν να έχεις; Ή κλόουν θα γινόσουν ή τραγούδι του 50 Cent. Προχωράτε λοιπόν στα επίπεδα και πηδάτε, συλλέγετε διάφορα σκατουλάκια και “σκοτώνετε” εχθρούς. Κλασικά πράγματα. Η διήγηση της ιστορίας γίνεται μέσα από εικόνες με έναν αφόρητα ήρεμο και χαλαρό αφηγητή που αν δεν έχει πάρει ζάναξ δεν θέλω να ξέρω τι έχει πάρει.

Σφυροσκάμπιλα.

Ο Ayo ξεκινώντας δεν ξέρει καν να πηδάει (δεν θέλω σχόλια) και πίστα με την πίστα, χρόνο με τον χρόνο, αποκτάει τις δυνάμεις του και στο τέλος του παιχνιδιού έχει μια “τεράστια” γκάμα από κινήσεις. Πηδάει, δέρνει, χρησιμοποιεί τον κώλο του για να ανοίξει πόρτες και χειρίζεται οχήματα (έχω γνωστό με ακριβώς τις ίδιες δυνατότητες). Όλες αυτές οι δυνάμεις δίνονται στον Ayo αφού κάνει τα θελήματα σε διάφορους ΑΙ χαρακτήρες που είναι σκορπισμένοι στις πίστες. Το παιχνίδι, επειδή κατά κύριο λόγο απευθύνεται σε παιδιά, έχει και ανάλογη δυσκολία, καμία δηλαδή. Οι ζωές σας δίνονται απλόχερα σαν επιδόματα και τα checkpoints είναι πιο συχνά και από τις ειδήσεις για την πανδημία. Βεβαια τα επίπεδα είναι μεγάλα και δίνεται κάποια δυνατότητα εξερεύνησης εντός αυτών. Η μετάβαση από το ένα επίπεδο στο άλλο γίνεται μέσω του χάρτη, σε στιλ δισδιάστατου Mario, με τα επίπεδα να ξεκλειδώνονται όταν απλά ολοκληρώσετε το προηγούμενο.

Ο χειρισμός του Ayo, αν και γενικά εύκολος, δεν είναι ακριβείας και καθώς τρέχετε ανέμελοι στα επίπεδα θέλει λίγη εγκράτεια για να μην γκρεμοτσακιστείτε. Κάτι μεταξύ LittleBigPlanet και Yoshi’s Island δηλαδή, λίγο floaty. Υπάρχει κατά τόπους και απαιτητικό platforming αλλά και πάλι όχι κάτι που μετά από μια-δυο προσπαθειες δεν καταφέρνετε. “Σκοτώνετε” τους εχθρούς πηδώντας πάνω τους ή με κάποιο “όπλο” που βρίσκετε στο επίπεδο και το οποίο, σαν ημιμόνιμο νύχι σε σκυλού της Ε.Ο., το χάνετε με το που σας ακουμπήσει κάποιος. Μετά την απόκτηση του άλματος σας δίνεται και η δυνατότητα της σύντομης αιώρησης μέσω ενός μπαλονιού (αχουτομωρέ) που κάνει το platforming ακόμη πιο εύκολο. Τα όπλα δεν λειτουργούν με spam-άρισμα του κουμπιού της επίθεσης αλλά θέλουν timing, αφού έχουν λίιιιιιγο animation παραπάνω και μέχρι να επανέλθουν στην αρχική τους θέση σας έχουν κάνει σουρωτήρι οι εχθροί. Υπάρχουν επίσης boss fights, καθώς και χρήση τανκ και ελικοπτέρου, που προσθέτουν μια κάποια ποικιλία στην δράση.

Φυσικά πλατφορμιά χωρίς συλλογή άχρηστων αντικειμένων είναι σαν PS5 launch χωρίς σκάλπερς. Εδώ μαζεύετε αρκουδάκια, γλειφιτζούρια, διάφορα διαμάντια και ρουμπίνια. Όλα αυτά σας δίνουν, εκτός από ζωές, και την δυνατότητα να αγοράσετε κάποια αναβάθμιση για τον Ayo σε μια πόλη που μαζεύονται όλοι οι ΑΙ χαρακτήρες που βοηθήσατε στις πίστες.

Εγώ C3PO παρήγγειλα από Amazon.

Το παιχνίδι είναι όμορφο, με πολλά χρώματα, αν και λίγο “άδειο”. Επισκέπτεστε διάφορα περιβάλλοντα όπως δάσος, ζαχαροπλαστείο, θάλασσα, ορυχείο και λιβάδι, με τους αντίστοιχους εχθρούς στο εκάστοτε οικοσύστημα. Μερικές φορές αλλάζει και η κατεύθυνση κίνησης και αντί να προχωράτε συνεχώς οριζόντια, κινείστε και κάθετα. Τα επίπεδα πάντως θα μπορούσαν να είναι μικρότερα, χωρίς τους μεγάλους, σχεδόν κενούς, χώρους. Και στους αδειους αυτούς χώρους δεν είναι ότι απολαμβάνετε τα γραφικά και την θέα, αφού υπάρχουν ψιλοάδεια background με λιγοτερο parallax scrolling και από παιχνίδι του Mega Drive. Στα του ήχου, έχουμε πολλά εφέ που ειναι μεν χαριτωμενα και ζουζουνιαρικα, αλλα καπου ώπα με την ζουζουνιά, ανακατευτήκαμε. Και η μουσική γενικά αδιάφορη, τόσο που νομίζετε ότι είστε σε αίθουσα αναμονής οδοντιάτρου (κομπλέ με τα περιοδικά 15ετίας).

Το Ayo the Clown είναι ένα κατά κύριο λόγο παιδικό platformer, με ευχάριστο περιτύλιγμα. Έχει μαθήματα ζωής που μέχρι τώρα μόνο η Μεγάλη Ντόρα η Εξερευνήτρια, μεγάλη η χάρη της, κατάφερνε να μεταλαμπαδεύσει στις μικρές ηλικίες. Και έρχεται ο Ayo με το πτωχό, πλην όμως τίμιο, παιχνίδι του να βάλει ένα μικρό λιθαράκι στην ανατροφή των νεαρών ηλικιών. Ευχαριστούμε που υπάρχεις Ayo, όχι για εμάς, αλλά γιατί θα είσαι μια κληρονομιά για τις γενιές που έρχονται.

Αρκετές πίστες με ποικιλία κινήσεων και γκατζετάκιαΕυχάριστα και χρωματιστά (αν και απλοϊκά) γραφικάΑκόμα και τους μαυρόψυχους θα τους κάνει να χαμογελάσουνΕύκολοΛίγο “χαλαρός” χειρισμόςΜεγάλα, κενά επίπεδαΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Cloud M1ΕΚΔΟΣΗ:Cloud M1

Game20.gr, το Άσυλο των gamers