Clash Artifacts of Chaos review

Η παρθενογένεση είναι, αναμφίβολα, μια εξασθενούσα έννοια κατά τη σήμερον ημέρα. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα παιχνίδια τα οποία μας κάνουν να ξύνουμε με απορία το κεφάλι μας και να αναρωτιόμαστε τί συμβαίνει επί της οθόνης. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και το Clash: Artifacts of Chaos της Ace Team (Zeno Clash, Rock of Ages, The Eternal Cylinder), το οποίο είναι action-adventure/beat ‘em up και ουσιαστικά πνευματικός διάδοχος των Zeno

Clash 1/2. Το παιχνίδι δανείζεται αρκετά στοιχεία από God of War, Dark Souls, Ghost of Tsushima, Sifu και Dying Light, έχοντας ωστόσο σαφέστατα τον δικό του, μοναδικό χαρακτήρα.

Το Artifacts of Chaos λαμβάνει χώρα στο Zenozoik, έναν μαγικό punk-fantasy κόσμο στον οποίο δεν υπάρχουν φιλίες ή αρμονική συνύπαρξη. Ο μόνος νόμος τον οποίο υποχρεούνται να ακολουθούν και να σέβονται όλοι είναι αυτός του ζαριού, ένα παιχνίδι το οποίο κρίνει τους κανόνες της επερχόμενης μάχης μεταξύ των δύο πλευρών και ακούει στο όνομα The Ritual. Η άρχουσα δύναμη του Zenozoik είναι η βασίλισσα Gemini η οποία έχει θεσπίσει τον μοναδικό αυτό νόμο και διαμένει στο παραθαλάσσιο παλάτι της το οποίο φρουρείται από τρεις τρομερούς πολεμιστές. Αναλαμβάνετε τον ρόλο του Pseudo, ενός ειδικού των πολεμικών τεχνών τον οποίο έχει εγκαταλείψει από καιρό ο δάσκαλος του. Ο Pseudo ανήκει στη φατρία των Hermits, οι οποίοι βρίσκονται σε μια μόνιμη διαμάχη με τους Corwids, χωρίς ωστόσο να μαθαίνετε ποτέ αν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι για τη γενικότερη αντιπαράθεση, μεταξύ των κατοίκων, που επικρατεί στον εν λόγω κόσμο. Η ιστορία, γενικώς, αφήνει πολλά στη φαντασία και εστιάζει κυρίως στη συγκεκριμένη περιπέτεια την οποία ζείτε. Δύσκολα μαθαίνετε κάτι επί του γενικότερου lore και ακόμα και όταν γίνεται αυτό, τότε οι πληροφορίες είναι αόριστες και συγκεχυμένες, κάτι το οποίο ωστόσο δεν είναι αρνητικό καθώς η τακτική αυτή σας κάνει συνεχώς να ενδιαφέρεστε και να αναρωτιέστε.

Ένα απρόσμενο γεγονός διασταυρώνει το μονοπάτι σας με ένα μικρό, φτερωτό πλάσμα, ονόματι The Boy. Η ηθική του Pseudo δεν τον αφήνει να παρατήσει αβοήθητο τον μικρό και έτσι τον περιμαζεύει. Το αρχικό πλάνο είναι να κινήσετε κατά το παλάτι της Gemini, ούτως ώστε να βρείτε κάποιον πρόθυμο να βοηθήσει την κατάσταση και να πάρει μαζί του τον μικρό προς τα βουνά, στα οποία κατοικεί ο αδελφός του με τον οποίο όμως δεν έχουν πλέον σχέσεις. Όλα μοιάζουν απλά στην αρχή, φτάνοντας ωστόσο στο παλάτι ο Pseudo συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά. Οι τρεις φρουροί ανοίγουν διάπλατα τις πύλες και ο πρωταγωνιστής μας φτάνει ανενόχλητος ενώπιον της βασίλισσας, έχοντας ωστόσο φροντίσει να κρατήσει έξω από την αίθουσα τον μικρό πριν την ακρόαση, μυριζόμενος μπελάδες. Οι φόβοι του επαληθεύονται, καθώς μετά από τον διάλογο με την Gemini, μαθαίνετε πως ο μικρός στην πραγματικότητα έχει το χάρισμα της ίασης, το οποίο η βασίλισσα θέλει να εκμεταλλευτεί προς όφελός της. Κατόπιν μιας σύντομης διαμάχης η οποία βρίσκει τον πρωταγωνιστή μας να εκπαραθυρώνεται βιαίως, ξεκινάει και ουσιαστικά η περιπέτεια.

Η αποστολή είναι απλή. Πρέπει να βρείτε τα τέσσερα great shield artifacts ούτως ώστε να κατορθώσετε να νικήσετε την Gemini και τους τρεις φρουρούς της και να ζήσετε, εν συνεχεία, αρμονικά. Η ιστορία είναι αρκετά απλή αλλά κάνει μια χαρά τη δουλειά της, ενώ οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες κρατούν το ενδιαφέρον μέχρι τέλους. Το πρόβλημα είναι πως η σχέση του Pseudo με τον μικρό δείχνει βεβιασμένη, καθώς δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος ούτως ώστε να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του για αυτόν. Επιπλέον, ούτε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αναπτύσσεται ιδιαίτερα αυτή η σχέση, καθώς οι περιστασιακοί διάλογοι μεταξύ τους δεν δείχνουν ικανοί να δημιουργήσουν κάποιο «δέσιμο». Όσον αφορά τη διάρκεια, αυτή κρίνεται αρκετά ικανοποιητική, καθώς θα ασχοληθείτε με τον τίτλο γύρω στις 15 ώρες, ίσως και παραπάνω αν θελήσετε να εξερευνήσετε ή να ασχοληθείτε με τις προαιρετικές μάχες.

Υπάρχουν δύο ειδών εχθροί στον Zenozoik, τα άλογα και τα έλλογα όντα. Τα πρώτα, απλώς τα γρονθοκοπείτε μέχρι τελικής πτώσεως μόλις τα δείτε μπροστά σας, χωρίς πολλά-πολλά. Τα δεύτερα, ωστόσο, μπορείτε είτε να τα προκαλέσετε στην μονομαχία με τα ζάρια ονόματι the ritual, είτε να σας προκαλέσουν αυτά, είτε, τέλος, να μην προκαλέσει κανένας κανέναν και απλά να πλακωθείτε (πράγμα πολύ σπάνιο). Η διαδικασία του mini-game αυτού είναι αρκετά απλή. Αρχικά, οι δύο πλευρές διαλέγουν το artifact τους, το εν δυνάμει πλεονέκτημα δηλαδή στην επερχόμενη μάχη. Ένα artifact πχ δίνει τη δυνατότητα στο νικητή να ρίξει το πρώτο χτύπημα, ενώ ένα άλλο δένει από το πόδι τον αντίπαλο περιορίζοντας τις κινήσεις του. Υπάρχουν διάφορα artifacts, τα οποία μπορείτε είτε να βρείτε διάσπαρτα στον κόσμο είτε να τα αγοράσετε από εμπόρους που συναντάτε. Χρειάζεται προσοχή ωστόσο, καθώς το κάθε artifact είναι μιας χρήσης (εφόσον κερδίσετε στα ζάρια και άρα χρησιμοποιηθεί). Αφότου γίνει η επιλογή αυτή, ξεκινάει το παιχνίδι το οποίο ουσιαστικά κερδίζει αυτός ο οποίος στο τέλος έχει το υψηλότερο άθροισμα ζαριών που έχει ρίξει στο ταμπλό. Μπορείτε να ανεβάσετε το άθροισμα σας ή να μειώσετε αυτό του αντιπάλου χρησιμοποιώντας tchaks, αντικείμενα δηλαδή τα οποία διαμορφώνουν το ταμπλό, κάτι το οποίο μπορεί φυσικά να κάνει και ο αντίπαλός σας. Σε αντίθεση με τα artifacts που μπορούν να βρεθούν οπουδήποτε, τα tchaks και τα ζάρια τα βρίσκετε μόνο σε εμπόρους.

Οι μάχες είναι ιδιαιτέρως απαιτητικές, διαθέτοντας ωστόσο και το απαιτούμενο βάθος. Πρώτο σας μέλημα είναι να διαλέξετε το stance με το οποίο θα πορευτείτε (boxing stance, mammoth stance κοκ), κάτι το οποίο όμως δεν είναι δεσμευτικό καθώς μπορείτε να το αλλάζετε συνεχώς σε κάποιο από τα camps (σε αυτά μπορείτε επίσης να κάνετε save, να αναπληρώσετε/δημιουργήσετε potions, καθώς και να ανεβείτε επίπεδο). Πέραν των stances, έχετε στη διάθεση σας και ορισμένα special attacks τα οποία, βάση ιδίας λογικής, μπορείτε να αλλάζετε στις κατασκηνώσεις όποτε το κρίνετε αναγκαίο. Μπορείτε να αναβαθμίσετε τα stances και τα special attacks, χρησιμοποιώντας ορισμένα κουκλάκια τα οποία βρίσκετε διάσπαρτα στον κόσμο και καίτε σε συγκεκριμένους βωμούς που υπάρχουν σε διάφορα σημεία. Πέραν αυτών, υπάρχει φυσικά και το κλασικό level-up, στο οποίο αυξάνετε στατιστικά όπως δύναμη, άμυνα, αντοχή κτλ.

Υπάρχουν τέσσερις ενέργειες τις οποίες μπορείτε να κάνετε κατά τη διάρκεια της μάχης: parry, dodge, light attack και special attack. Το parry απαιτεί από εσάς, κυριολεκτικά, αντανακλαστικά γάτας, καθώς αφενός οι επιθέσεις ορισμένων εχθρών είναι τυχαιοποιημένες, αφετέρου πρόκειται για μια στιγμιαία αντίδραση της οποίας το χρονικό ‘παράθυρο’ είναι αρκετά μικρό. Πέραν αυτού, δεν υπάρχει και ιδιαίτερο νόημα στην απόκρουση επερχόμενης επίθεσης, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα της αντεπίθεσης ούτε κάνετε, κατόπιν, κάποια επιπλέον ζημιά στον αντίπαλο. Το μόνο στο οποίο μπορεί το parry να συμβάλει ουσιαστικά, είναι στο γέμισμα του δείκτη επιθετικότητας. Η αποφυγή είναι, όπως καταλαβαίνετε, η μόνη σας λύση, ειδικά αν αντιμετωπίζετε δύο, τρεις ή και… πέντε εχθρούς.

Επιπλέον, υπάρχουν δύο δείκτες στους οποίους πρέπει να έχετε συνεχώς τον νου σας. Ο πρώτος αφορά τον stamina guard, ο οποίος είναι ουσιαστικά η αντοχή σας και αναπληρώνεται όταν κάνετε λίγα βήματα πίσω και παίρνετε μιαν ανάσα. Όταν ο δείκτης αυτός είναι γεμάτος, η ζημιά που δέχεστε από ένα χτύπημα είναι απείρως μικρότερη από ότι αν είναι άδειος, πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να έχετε υπομονή στις αναμετρήσεις σας. Κατά έναν οξύμωρο, ωστόσο, τρόπο, το παιχνίδι επιβραβεύει την επιθετικότητα, καθώς αν ρίξετε μερικά απανωτά χτυπήματα μπορείτε να σωριάσετε τον αντίπαλο, αν κάνετε πίσω όμως μπορεί να αναπληρωθεί μέρος της υγείας του. Ο δεύτερος δείκτης, τον οποίο και προανέφερα, σχετίζεται με την επιθετικότητα σας. Κάθε επιτυχημένο χτύπημα στον αντίπαλο ή μια επιτυχής απόκρουση, συμβάλουν στο γέμισμα της εν λόγω μπάρας, η οποία όταν γεμίσει σας δίνει τη δυνατότητα να αλλάξετε την προοπτική σε πρώτο πρόσωπο, στο οποίο αν κατορθώσετε μερικά επιτυχημένα χτυπήματα τότε πραγματοποιείτε ένα συντριπτικό finisher. Οι μάχες είναι, σε γενικές γραμμές, ωραίες και στιβαρές, αρκετές φορές ωστόσο γίνονται άδικες, με εχθρούς διαφορετικών δεξιοτήτων να σας της πέφτουν από παντού.

Τέλος, τα potions τα οποία μπορείτε να «μαγειρέψετε» στις κατασκηνώσεις δεν αξιοποιούνται ορθώς. Αρχικά, σας δίνετε η δυνατότητα να κουβαλάτε μόλις ένα, με την επιλογή για δεύτερο να ξεκλειδώνεται μόνο μέσω εμπόρου. Το βασικό potion, το οποίο απλά αναπληρώνεται μετά από κάθε rest και δεν χρειάζεται να ασχολείστε μαζί του, γεμίζει μόλις το 25% της ζωής σας, πράγμα που όπως καταλαβαίνετε δεν είναι και ιδιαιτέρως βοηθητικό. Μπορείτε να αναμείξετε διάφορα υλικά τα οποία περισυλλέγετε ούτως ώστε να φτιάξετε ένα πιο δυνατό φίλτρο, ωστόσο οι αλχημείες αυτές βασίζονται καθαρά στην τύχη, καθώς όταν ανακαλύπτετε ποιοι συνδυασμοί προσφέρουν κάτι ισχυρότερο η γνώση αυτή εξαφανίζεται. Πρέπει, δηλαδή, να θυμάστε ποιο υλικό ταιριάζει με ποιο, πράγμα το οποίο φυσικά κανείς δεν πρόκειται να κάνει, οπότε καταλήγετε να αναμειγνύετε ό,τι να ναι σαν πιτσιρίκι σε ταβέρνα που έχει βαρεθεί.

Μια σημαντική καινοτομία του τίτλου αφορά την εναλλαγή νύχτας/μέρας. Το ritual, οι αναμετρήσεις με έλλογα πλάσματα, η αναβάθμιση του Pseudo καθώς και οι αγορές από εμπόρους αποτελούν όλα πρωινά καμώματα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο Pseudo αλλάζει και περιφέρεται στο σκοτεινό Zenozoik υπό τη μορφή δενροειδούς πλάσματος δίχως σάρκα, σαν ένας ονειρικός φαντομάς-εκδικητής. Η μορφή αυτή, σας επιτρέπει να διαβαίνετε αγκαθωτά μονοπάτια τα οποία ειδάλλως δεν μπορείτε. Σκοπός σας είναι να κατατροπώσετε έναν συγκεκριμένο τύπο εχθρών, ούτως ώστε να ελευθερωθούν αυτά τα μονοπάτια και να συνεχίσετε την περιήγησή σας στην κανονική σας μορφή. Η περιοχή όπου μπορείτε να κινηθείτε ως Night Pseudo είναι περιορισμένη, ενώ δεν μπορείτε ούτε να κάνετε save οπότε, οπότε ο μοναδικός σας σκοπός είναι το άνοιγμα του μονοπατιού. Τα διάφορα πλάσματα αλλάζουν και αυτά υπό το φως του φεγγαριού, καθώς γίνονται πιο επικίνδυνα και εχθρικά, διαφέροντας πλήρως από τις πρωινές αντιστοιχίες τους. Πέρα από την ηθελημένη εναλλαγή στη νυχτερινή αυτή μορφή όταν υπάρχει ανάγκη, ο Pseudo μεταμορφώνεται και το σκηνικό αλλάζει επίσης όταν πεθαίνετε. Όταν γίνει αυτό λοιπόν, έχετε μια τελευταία ευκαιρία να σώσετε την κατάσταση, πηγαίνοντας (ως Night Pseudo) στο σημείο όπου πεθάνατε και ξυπνώντας το alter ego σας. Αν πεθάνετε ξανά, τότε αναπόφευκτα οδηγείστε σε game over και χάνετε την όποια πρόοδο έχετε κάνει από το τελευταίο camp στο οποίο κάνατε save.

Οι γροθιές και κλωτσιές σας δεν αποτελούν τα μοναδικά όπλα που έχετε στην διάθεση σας. Τα διάφορα υλικά τα οποία συλλέγετε δεξιά και αριστερά κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεων σας, λειτουργούν ως συνάλλαγμα. Ανταλλάσσοντάς τα λοιπόν με τους διάφορους εμπόρους τους οποίους συναντάτε, μπορείτε να αγοράσετε πανοπλίες, όπλα ή ακόμη και κάποιες ενδυμασίες για τον μικρό σας σύντροφο, ούτως ώστε να μπορεί να προστατευτεί από τα κουνούπια, το κρύο ή τη γύρη ορισμένων περιοχών που επισκέπτεστε. Οι πανοπλίες του Pseudo και οι ενδυμασίες του μικρού είναι αναμφίβολα χρήσιμες, τα όπλα ωστόσο όχι και τόσο, καθώς είναι ιδιαίτερα δύσχρηστα και αργά, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να βασίζεστε αποκλειστικά στη πολεμική σας τέχνη όταν τα πράγματα ζορίζουν.

Όσον αφορά την περιήγηση στον κόσμο, αυτή είναι σαφέστατα επηρεασμένη από τα πονήματα της FromSoftware. Όπως αναφέραμε παραπάνω, αποστολή σας είναι να βρείτε τα τέσσερα great shield artifacts, ούτως ώστε να καταφέρετε να αντιμετωπίσετε την Gemini και τους τρεις φρουρούς της. Τα artifacts αυτά, είναι διασκορπισμένα στις τέσσερις γωνιές του Zenozoik και βρίσκονται στην κατοχή πλασμάτων τα οποία φυσικά δεν έχουν καμία διάθεση να τα αποχωριστούν. Επισκέπτεστε παγωμένα βουνά, αποπνικτικούς βάλτους, δάση και παραλίες, με την ποικιλομορφία να είναι σε αρκετά καλό επίπεδο. Η περιπλάνηση γίνεται, εν πολλοίς, στα τυφλά, καθώς έχετε μια αμυδρή μόνο εικόνα ως προς του πού πρέπει να κινηθείτε. Πολλές πόρτες είναι κλειδωμένες από την άλλη πλευρά, ενώ υπάρχουν ουκ ολίγα αγκαθωτά εμπόδια τα οποία μόνο ως Night Pseudo μπορείτε να προσπεράσετε. Καθώς προχωράτε όμως, αρχίζετε να ανοίγετε πόρτες που ουσιαστικά αποτελούν shortcuts, τα οποία είτε επικεντρώνονται άμεσα στην περιοχή την οποία είστε εκείνη τη στιγμή, είτε μπορεί να σας συνδέουν με μια εντελώς άλλη περιοχή στην οποία μπορεί να ήσασταν ώρες πριν.

Εν είδει βοηθείας, έχετε στην διάθεση σας έναν υποτυπώδη χάρτη, τον οποίο και να μην είχατε θα ήταν ένα και το αυτό, καθώς δεν βοηθάει σε απολύτως τίποτα. Καλείστε ουσιαστικά να έχετε γερό μνημονικό και καλό προσανατολισμό, καθώς υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να φάτε αρκετή ώρα ψάχνοντας προς τα που πρέπει να κινηθείτε στη συνέχεια. Το εν λόγω σύστημα της τυφλής περιήγησης λειτουργεί μεν θετικά ως προς την απορρόφηση σας στο σύμπαν, αλλά οι φορές που θα εκνευριστείτε είναι, ομολογουμένως, αρκετές. Δεν βρίσκω ιδιαίτερο νόημα στο να υπάρχει διαθέσιμος χάρτης ο οποίος δεν βοηθάει καθόλου. Επίσης, τα περιβάλλοντα μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους, ενώ τα διαθέσιμα παρακλάδια είναι τόσα πολλά που δεδομένα κάποια στιγμή χάνεστε.

Ο οπτικός τομέας είναι, δίχως αμφιβολία, το πιο «βαρύ χαρτί» του Artifacts of Chaos. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί Unreal Engine 4, πάνω στην οποία έχει προσαρμόσει ένα που προσφέρει ένα αποτέλεσμα που παραπέμπει σε ζωγραφιά με μολύβι. Τα χρώματα είναι, πραγματικά, υπέροχα, ζωντανά και λαμπερά. Αυτό το επίπεδο διατηρείται και κατά την διάρκεια της νύχτας, με την αισθητική ωστόσο να αλλάζει και να γίνεται πιο απειλητική, με δεκάδες αναμμένα κεριά να προσδίδουν μια γοτθική πινελιά. Πρόκειται για ένα αποτέλεσμα τόσο ευχάριστο στο μάτι και τόσο ιδιαίτερο, που είναι από μόνο του ικανό να κάνει κάποιον να ασχοληθεί με τον τίτλο. Δυστυχώς όμως, δεν λείπουν ορισμένα τεχνικά θέματα. Υπάρχουν διάφορα bugs, πχ μπορεί να κολλήσετε σε μια γωνία και να μην μπορείτε να βγείτε όσο και να χτυπιέστε, καθώς και (αρκετά) frame drops, ιδίως περί τα μισά της περιπέτειας (στο PS5 τουλάχιστον).

Ο ηχητικός τομέας κινείται σε εξίσου υψηλό επίπεδο. Το voice acting είναι αρκετά καλό και προσεγμένο, με τον κάθε χαρακτήρα να έχει τη δική του προσωπικότητα που αποτυπώνεται όμορφα όταν μιλάει. Η μουσική είναι επίσης ταιριαστή, με τον ρυθμό να ανεβαίνει κατά την διάρκεια της μάχης και, γενικώς, υιοθετώντας το ανάλογο τέμπο ανάλογα με την περίσταση. Θετική εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως πολλές φορές, κατά την διάρκεια της ημερήσιας σας περιπλάνησης, δεν ακούγεται τίποτα άλλο πέρα από τους ήχους της φύσης, κάτι που σε συνδυασμό με την υπέροχη αισθητική δημιουργεί ένα ιδιαιτέρως καλλιτεχνικό και γαλήνιο σκηνικό. Το δε ambient, κατά την διάρκεια της νύχτας, δένει άψογα με το απόκοσμο σκηνικό που σας περιβάλλει.

Το Clash: Artifacts of Chaos είναι ένα παιχνίδι που ρισκάρει πολύ. Σε κάποιες περιπτώσεις του βγαίνει, ωστόσο σε άλλες μάλλον θα διχάσει. Δεν παύει όμως να αποτελεί μια ιδιαίτερη προσπάθεια και τέτοιες τις επικροτούμε, ακόμη και αν δεν καταφέρνουν να επιτύχουν όλα όσα οραματίζονται. Ασχοληθείτε με το Artifacts of Chaos εάν ψάχνετε μια ιδιαίτερη περιπέτεια, αλλά οπλιστείτε και με την απαραίτητη υπομονή, καθώς υπάρχουν (αρκετές) στιγμές που θα σας φέρει στα όρια σας.

Υπέροχα γραφικάΜοναδικός κόσμοςΠροσεγμένος ηχητικός τομέαςΙδιαίτεροι χαρακτήρεςΙκανοποιητική διάρκειαΣτιβαρό και βαθύ σύστημα μάχης……που όμως χωλαίνει υπό την παρουσία πολλών εχθρώνΑπουσία χάρτηΗ σχέση των πρωταγωνιστών είναι αρκετά βεβιασμένηΤα όπλα δεν βοηθούν ουσιαστικάΟι συνταγές των φίλτρων είναι καθαρά θέμα φαντασίας και τύχηςΑρκετά frame drops, ιδίως κατά τα μισά της περιπέτειας (PS5)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Ace TeamΕΚΔΟΣΗ:NaconΔΙΑΘΕΣΗ:Ave

Game20.gr, το Άσυλο των gamers