Deponia Review

Daedalic Entertainment. Mια εταιρεία η οποία έχει καταξιωθεί πλέον στη συνείδηση των adventure gamers ανά τον κόσμο. Μια εταιρεία που έχει βαλθεί να μας τρελάνει με τα δημιουργήματά της και την εμμονή της με την ποιότητα. Πράγματι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μας έχει δώσει μερικά διαμαντάκια και συνεχίζει ακάθεκτη. Μετά το πρόσφατο αριστούργημα, The Dark Eye – Chains of

Satinav, η Daedalic ξαναχτυπά αυτή τη φορά με ένα θεοπάλαβο και εντελώς αλλοπρόσαλο παιχνίδι. Καλώσήρθατε στη Deponia!

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον εγωκεντρικό νεαρό Rufus, τον οποίο θα χαρακτήριζα ως την προσωποποίηση τη καταστροφής, τον απόλυτο μαστροχαλαστή, τον ορισμό του τεμπελόσκυλου και της λούφας!! Ο πλανήτης στον οποίο κατοικεί, με την πάροδο των χρόνων έχει μετατραπεί σε ένα αχανή σκουπιδότοπο και ο ίδιος μη έχοντας κάποιο ιδιαίτερο λόγο για να παραμείνει στη γενέτειρά του, ψάχνει μανιωδώς ένα τρόπο να ταξιδέψει μέχρι την Elysium, μια πόλη-παράδεισο η οποία αιωρείται πάνω από τη Deponia. Τα πράγματα βέβαια δεν πάνε και τόσο καλά για τον Rufus, αφού οι ιδέες του συνήθως αποτυγχάνουν και αναγκαστικά πρέπει να υπομείνει την υστερική πρώην φίλη του Toni, η οποία τον φιλοξενεί σπίτι της. Μετά κόπων και βασάνων ο ήρωάς μας αποπειράται για τελευταία φορά να δραπετεύσει από τη μίζερη ζωή της πόλης Kuvaq, αξιοποιώντας ακόμη ένα από τα αλάνθαστα σχέδιά του. Μετά από ένα ξεκαρδιστικό cinematic, o Rufus καταφέρνει να αγκιστρωθεί σε ένα από τα οχήματα που ταξιδεύουν προς την Elysium, όπου και γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του, την πανέμορφη Goal.

Τα ωραία όμως πάντα τελειώνουν γρήγορα και καθώς η όμορφη Goal βρίσκεται κατά λάθος(;) στην πόλη Kuvaq, αναίσθητη, και ο Rufus θέτει ως μοναδικό σκοπό της ζωής του την διαφύλαξη της ακαιρεότητάς της και την επιστροφή τους στην Elysium. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού γίνεστε μάρτυρες μιας ιστορίας αγάπης, αλλά και μιας σκοτεινής συνωμοσίας με πολλές ανατροπές και απρόσμενες εξελίξεις, ενώ έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε αρκετές τοποθεσίες και να συνομιλήσετε με ακόμη πιο τρελούς χαρακτήρες.

Ο ήρωας... τρομάρα του!

Δυο σημεία τα οποία μου κίνησαν το ενδιαφέρον και αξίζει να αναφέρω εξαρχής. Πρώτον, ξεκινώντας το παιχνίδι καλείστε να επιλέξετε ανάμεσα σε δυο τρόπους ανάκλησης του inventory: είτε κάνοντας κλασικά κλικ για να ανοίξει η σχετική καρτέλα ή σκρολάροντας τη ροδέλα του ποντικιού έχετε άμεσα το inventory μπροστά σας. Θεωρώ πως πρόκειται για πολύ έξυπνη κίνηση η οποία σας απαλάσσει από περιττά κλικ. Δεύτερο θετικό σημείο είναι η χρήση tutorial για όσους θέλουν να μπουν στο κλίμα (οι βετεράνοι απλά αγνοήστε το) του παιχνιδιού το οποίο είναι πολύ σύντομο και περιεκτικότατο.

Το παιχνίδι εντυπωσιάζει από την πρώτη στιγμή με τα πολύχρωμα 2D γραφικά υψηλής ανάλυσης, τα οποία είναι ζωγραφισμένα στο χέρι. Κάθε φορά που αντικρίζω και μια νεα τοποθεσία σε παιχνίδι της Daedalic νιώθω ότι μας κακομαθαίνουν με τόσα χρώματα και τέτοιο βαθμό λεπτομέρειας. Μεγάλη προσοχή όμως έχει δο