Dishonored: Death of the Outsider Review

Η Arkane είναι ένα στούντιο που τα τελευταία χρόνια έχει ανεβάσει κατακόρυφα τις “μετοχές” του. Σε ένα τοπίο, στο οποίο οι περισσότεροι δημιουργοί προσπαθούν να παράγουν για τον παίκτη εύκολη και άκοπη διασκέδαση, τα παιχνίδια που απαιτούν από εκείνον ενέργειες που προκύπτουν ως αποτελέσματα νοητικών διεργασιών και όχι αυτοματοποιημένων ή αντανακλαστικών αντιδράσεων τείνουν να γίνονται με το πέρασμα των χρόνων ολοένα και λιγότερα. Όσοι έχετε εντρυφήσει στα παιχνίδια της Arkane, γνωρίζετε από πρώτο χέρι ότι για την επίλυση των προβλημάτων σε αυτά δεν υπάρχουν ποτέ απόλυτα σωστά ή απόλυτα λάθος

πλάνα δράσης, λογικής άσπρου-μαύρου. Απεναντίας, μας ζητούν να αξιολογούμε όλα τα περιβαλλοντικά δεδομένα γύρω μας, ενθαρρύνοντας τον πειραματισμό και απαιτώντας ευθαρσώς να επιστρατεύουμε την κριτική μας σκέψη με έναν τρόπο σχεδόν σοκαριστικό. Μετά το εκπληκτικό Prey, η Arkane επιστρέφει στα γνωστά της λημέρια με το Dishonored: Death of the Outsider, ένα νέο παιχνίδι Dishonored που μοιάζει περισσότερο με standalone expansion του Dishonored 2.

Στο Dishonored: Death of the Outsider αναλαμβάνετε τον ρόλο της γνωστής, από τα προηγούμενα μέρη της σειράς, Billie Lurk. Έχοντας βοηθήσει την Emily Kaldwin να ανακτήσει τον θρόνο της Αυτοκρατορίας των Νήσων, η Billie συνεχίζει να παραμένει απομονωμένη στο Dreadful Wale, το ιδιωτικό της πλοίο. Σκοπός της επιστροφής της στην πόλη Karnaca είναι να ανακαλύψει τον Daud, τον άνθρωπο που υπήρξε για εκείνη μέντορας και παράλληλα κηδεμόνας, έπειτα από την διάρρηξη της σχέσης της με την αλκοολική μητέρα της. Παρακινούμενη από αισθήματα τύψεων, εξαιτίας της προδοσίας της προς το πρόσωπό του, αναζήτα τα ίχνη του με μοναδικό οδηγό φήμες και ψιθύρους καταλήγοντας στο ένα αδιέξοδο μετά το άλλο. Τα στοιχεία τελικά την κατευθύνουν σε μια υπόγεια λέσχη πυγμαχίας. Εκεί βρίσκει τον Daud σε άσχημη κατάσταση. Ο άλλοτε πανίσχυρος άνδρας έχει μετατραπεί σε αντικείμενο μελέτης στα χέρια της συμμορίας Eyeless, η οποία τον κρατά παγιδευμένο σε μια ειδικά διαμορφωμένη συσκευή που τον απομονώνει από τις υπερφυσικές του ιδιότητες. Με κίνδυνο της ζωής της καταφέρνει να τον απελευθερώσει και να τον φυγαδέψει στο ιδιωτικό της πλοίο. Η εικόνα της υγείας του Daud είναι μη αναστρέψιμη και το σώμα του γεμάτο με πληγές που δεν θεραπεύονται. Επιπρόσθετα, οι Ερινύες τύπτουν την συνείδηση του, καθώς πέρασε μια ζωή βουτηγμένη στην παρανομία, κατά την διάρκεια της οποίας αφαίρεσε δεκάδες ανθρωπινές ζωές.

Το θρησκευτικό δόγμα της Αυτοκρατορίας διδάσκει ότι ο Outsider εκμεταλλεύεται τους αδύναμους. Υποστηρίζει πως οι εκλεγμένοι του, οι οποίοι φέρουν το σημάδι του, διαφθείρονται από τις υπερφυσικές ιδιότητες που εκείνος τους παρέχει, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να οδεύει προς την σήψη και τον όλεθρο. Στην κοινωνία είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη πως από την παράλληλη διάσταση του Void πηγάζει κάθε συμφορά. Είναι όμως πράγματι αυτή η αλήθεια; O Daud σε μια προσπάθεια να λάβει άφεση αμαρτιών για τα εγκλήματα μιας ολόκληρης ζωής αποφασίζει να απαλλάξει τον κόσμο από την επιρροή της ανήθικης αυτής οντότητας. Όμως, πλέον, είναι πολύ αδύναμος για να εκτελέσει μόνος του αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο. Έτσι, λοιπόν, ζητά την βοήθεια της Billie και μαζί ξεκινάνε μια περιπέτεια με στόχο την δολοφονία του -κατα τα φαινόμενα- μοχθηρού Outsider.

Η βόμβα chokedust μπλοκάρει τις αναπνευστικές οδούς των εχθρών.

Η Billie, αν και είναι σε γενικές γραμμές ένας καλογραμμένος κεντρικός χαρακτήρας, δεν παρουσιάζει εν τέλει το ενδιαφέρον των προκατόχων της. Τα κίνητρά της ποτέ δεν διαθέτουν την αντίστοιχη δυναμική με αυτά του Corvo και της Emily, καθώς στα προηγούμενα παιχνίδια η βαθύτερη ανάγκη των πρωταγωνιστών να αποκαταστήσουν το όνομα τους από τις ψευδείς κατηγορίες και κυρίως η αγωνία τους να σώσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα και την εν γένει αυτοκρατορία δημιουργούσε -παρά τα όποια κλισέ στοιχεία συνυπήρχαν στην πλοκή- ένα αίσθημα άμεσης ταύτισης. Η Billie βρίσκεται εδώ σαν ένα πιόνι στη σκακιέρα, το οποίο ουσιαστικά κατευθύνεται από τον Daud, με απώτερο σκοπό της να εξιλεωθεί στα μάτια του, χωρίς να φαίνεται να έχει κάποιο προσωπικό ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στην κεντρική αποστολή. Με τη σειρά του ο Daud, μέσα από το σύντομο πέρασμα του στο παιχνίδι, δεν προλαβαίνει τελικά να αναπτυχθεί ποτέ επαρκώς. Το πρόσωπο που κλέβει την παράσταση στην πραγματικότητα είναι ο ίδιος ο Outsider. Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού σας γεννώνται ορισμένες εύλογες απορίες. Γιατί ο Outsider προσφέρει τις δυνάμεις του Void στην Billie από την στιγμή που γνωρίζει εξαρχής πως πρόκειται να χρησιμοποιηθούν εναντίον του; Ωστόσο, τα κομμάτια του παζλ ενώνονται και όλα αποκτούν νόημα μέσω ενός ανατρεπτικού φινάλε που ξεκαθαρίζει τα θολά σημεία στην ιστορία της μυστηριώδους αυτής οντότητας, ενώ παράλληλα κλείνει έναν σεναριακό κύκλο της σειράς Dishonored με απόλυτη αξιοπρέπεια.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στο παράπλευρο lore, το οποίο αναπτύσσεται μέσα από αντικείμενα που βρίσκονται στο περιβάλλον, όπως γράμματα, εφημερίδες και φωνόγραφους. Για άλλη μια φορά το εξαιρετικό επίπεδο γραφής αυτών των πληροφοριών, στο οποίο μας έχει συνηθίσει η Arkane τα τελευταία χρόνια, δίνει σάρκα και οστά στο σύμπαν της Αυτοκρατορίας που μοιάζει με έναν ζωντανό οργανισμό, στον οποίο συνεχώς συμβαίνουν ενδιαφέροντα γεγονότα. Για παράδειγμα, παρά την ανάγκη της Billie για πλήρη απομόνωση, διαπιστώνετε ότι το υποσυνείδητό της συνεχίζει κατά την διάρκεια του ύπνου της να τη βασανίζει με ζωηρά όνειρα, τα οποία εκείνη καταγράφει γλαφυρά με σχολαστική ακρίβεια σε τσαλακωμένα χαρτιά, τα οποία βρίσκονται πεταμένα ολόγυρα μέσα στην καμπίνα της.

Όσον αφορά το gameplay, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει δραματικά σε σχέση με τα προηγούμενα Dishonored. To Death of the Outsider είναι action stealth με σαφείς επιρροές από το είδος immersive sim. Τα αθόρυβα πισώπλατα μαχαιρώματα και οι “λαβές λαιμού”, οι οποίες αφήνουν αναίσθητα τα θύματα στο έδαφος, έχουν για ακόμη μια φορά την τιμητική τους. Κλασικά, κατά την διάρκεια μιας μάχης μπορείτε να εκτελείτε μια συγχρονισμένη κίνηση απόκρουσης αφήνοντας ανοιχτό τον εχθρό στις μετέπειτα τελειωτικές επιθέσεις σας. Όταν πλέον αποκτήσετε το twin-bladed knife, ένα απαραίτητο εργαλείο για την δολοφονία του Ousider, έχετε την δυνατότητα να το φορτίσετε με void energy και να εκτοξεύσετε ένα ενεργειακό κύμα από απόσταση που παρασέρνει τους εχθρούς στην επιθυμητή κατεύθυνση. Αναισθητικά βέλη, νάρκες στο έδαφος, εργαλεία που παραβιάζουν συστήματα ασφαλείας, τεχνικές παραπλάνησης με ρίψη αντικειμένων σε σημεία που αποσπούν την προσοχή των φρουρών και γενικότερα οι περισσότεροι γνωστοί μηχανισμοί της σειράς δηλώνουν για ακόμη μια φορά παρόντες.

Ο Daud επιστρέφει μετανιωμένος για τα λάθη του παρελθόντος.

Οι υπερφυσικές δυνάμεις των προηγουμένων Dishonored έχουν τροποποιηθεί για χάρη της Billie, παρουσιάζοντας ορισμένες φρέσκες ευκαιρίες στην αντιμετώπιση των προβλημάτων. Ωστόσο, ο αριθμός τους φαντάζει φτωχός σε σχέση με τους προκατόχους του, καθώς στην προκειμένη περίπτωση έχετε στην διάθεση σας μόλις τρεις υπερφυσικές δυνάμεις. Παράλληλα η αναπλήρωση του void energy γίνεται πλέον αυτόματα και όχι μέσω αναλώσιμων φίλτρων. Κατά συνέπεια, σύντομα οδηγείστε σε αλόγιστη χρήση των δυνάμεων που έχει ως αποτέλεσμα την μοιραία πτώση του επίπεδου της πρόκλησης.

Έτσι, λοιπόν, το κλασικό blink έχει αντικατασταθεί από το displace, με την διαφορά τους να έγκειται στο γεγονός πως πλέον πριν τηλεμεταφερθείτε στην νέα σας θέση πρέπει πρώτα να τοποθετήσετε ένα ομοίωμα του εαυτού σας στο περιβάλλον μέσω μιας ενεργειακής γραμμής που δεν πρέπει να διακόπτεται από κάποιο φυσικό εμπόδιο. Αν μετακινηθείτε στη θέση ενός εχθρού, εκείνος θεωρητικά εκρήγνυται και κατά την σύγκρουση χάνεται ένα μικρό μέρος των πόντων υγείας σας. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές βλέπετε τον χαρακτήρα σας να μεταφέρεται δίπλα από τον εχθρό, μια κατάσταση που φανερώνει πως ο μηχανισμός εν τέλει δεν λειτουργεί ακριβώς με τον τρόπο που οι δημιουργοί θα ήθελαν. Το foresight είναι μια τροποποιημένη εκδοχή του dark vision που σας παρέχει την δυνατότητα καταναλώνοντας void energy να εξέλθετε από το σώμα σας, προκειμένου να ανιχνεύσετε τις γύρω περιοχές μαρκάροντας αντιπάλους. Στην συνέχεια αυτοί παραμένουν ορατοί μέσα από τοίχους, ενώ παράλληλα φωτίζονται με κίτρινο χρώμα οι προκαθορισμένες πορείες τους στο χώρο. Ενδιαφέρον εδώ παρουσιάζει η ικανότητα κατά την διάρκεια του foresight να τοποθετήσετε ένα displace marker, το οποίο χρησιμοποιείτε αργότερα για να περάσετε μέσα από φράχτες ή γυάλινα παράθυρα.

Το semblance είναι μάλλον η μοναδική νέα υπερδύναμη, κατά την διάρκεια της οποίας μπορείτε να πλησιάσετε έναν ανθρώπινο στόχο και να κλέψετε την μορφή του. Με αυτό τον τρόπο εξαπατάτε τους υπόλοιπους χαρακτήρες που άθελα τους ενδέχεται να σας ανοίξουν μια κλειδωμένη πόρτα. Όσο είστε μεταμφιεσμένος κατά το βάδισμα καταναλώνετε void energy, ενώ αν ανακαλυφθεί το σώμα του πραγματικού χαρακτήρα γίνεστε άμεσα αντιληπτός.

Οι στρατιώτες clockwork απαρτίζουν μια φρουρά υψηλής τεχνολογίας.

Κάθε παιχνίδι με stealth μηχανισμούς οφείλει να διαθέτει προσεγμένη εχθρική νοημοσύνη και το Dishonored: Death of the Outsider σε αυτό το σκέλος τα πηγαίνει σχεδόν άριστα. Αναφέρω την λέξη σχεδόν, καθώς η Arkane στην προσπάθειά της να θέσει ένα αντίβαρο στην overpowered δυνατότητα του displace (ή blink για τους βετεράνους), που ανέκαθεν δυναμίτιζε την ισορροπία του gameplay των Dishonored, έχει δημιουργήσει για τους εχθρούς κώνους όρασης που ορισμένες φορές είναι εξωπραγματικά διευρυμένοι. Ουσιαστικά προσπαθεί να λύσει ένα παραδοσιακό πρόβλημα της σειράς προσθέτοντας ένα καινούριο. Δεν γνωρίζω για εσάς, αλλά προσωπικά θα ήθελα να δω στο μέλλον ένα Dishonored με πιο “προσγειωμένο” stealth, στο οποίο ο χαρακτήρας δεν θα έχει την ανάγκη να μετακινείται εν ριπή οφθαλμού σε fast forward mode εντός των επίπεδων.

Κατά τα άλλα, αν επιλέξετε να παίξετε με stealth, πρέπει να γνωρίζετε ότι οι αισθήσεις της όρασης, της ακοής ή ακόμη και της όσφρησης (στην περίπτωση των κυνηγόσκυλων) των εχθρών είναι σε μόνιμη βάση τεταμένες ανεβάζοντας τα επίπεδα της έντασης στα ύψη. Οι αντίπαλοι αντιλαμβάνονται κάθε κίνηση σας στο χώρο, ένα γνώρισμα που αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στην συμπεριφορά τους, αλλά και στους μεταξύ τους διαλόγους. Έτσι, όταν κατά την διάρκεια μιας μάχης τα βέλη σας τελειώσουν εκείνοι συνειδητοποιούν πως έχουν το πλεονέκτημα και κλιμακώνουν τις ενέργειες τους κάνοντας συγχρονισμένες, μαζικές επιθέσεις. Μια ομάδα αιρετικών βλέποντας σας να χρησιμοποιείτε τις υπερδυνάμεις σας προσπαθεί να σας “σπάσει” το ηθικό φωνάζοντας ότι δεν αξίζετε τα δώρα του Outsider, ενώ συχνά ακούτε απλούς πολίτες να αναρωτιούνται σχετικά με τον τρόπο της απόκτησης τους.

H πρωταγωνίστρια Billie Lurk.

Ο συνδυασμός των καταπληκτικών αποστολών σε συνάρτηση με τον προσεγμένο σχεδιασμό των επιπέδων ήταν ανέκαθεν τα στοιχεία για τα οποία αγαπήθηκαν σε αυτό το βαθμό τα παιχνίδια της Arkane. Στο Dishonored: Death of the Outsider βέβαια δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο με την εντυπωσιακή έπαυλη Clockwork του Dishonored 2 που διαμορφώνεται αρχιτεκτονικά σε πραγματικό χρόνο από περιστρεφόμενα τμήματα, ούτε με τον λαβυρινθώδες διαστημικό σταθμό Talos-1 του Prey, τα επίπεδα του οποίου συνδέονται με αμέτρητες εσωτερικές και εξωτερικές συντομεύσεις. Παρόλα αυτά, το παιχνίδι αφήνει για ακόμη μια φορά την δημιουργικότητα σας να οργιάσει και σας παρέχει την δυνατότητα να φέρετε κάθε κατάσταση στα μέτρα σας.

Ενδεικτικά, στην προσπάθεια σας να κλέψετε το twin-bladed knife που φυλάσσεται σε μια θυρίδα τράπεζας, μπορείτε να μπείτε στο κτίριο από την οροφή, τις εγκαταστάσεις αποτέφρωσης απορριμμάτων ή την αποχέτευση. Φυσικά πάντα μπορείτε να μπουκάρετε μέσα αφήνοντας στο διάβα σας ένα αιματοβαμμένο επίπεδο ή να αναισθητοποιήσετε μεθοδικά τους εχθρούς έναν προς ένα. Δεν εντυπωσιαστήκατε ακόμη; Και όμως για εσάς τους πιο απαιτητικούς υπάρχει ένας τρίτος, μη εμφανής, τρόπος εξουδετέρωσης των εχθρών. Έτσι, λοιπόν, το παιχνίδι σας επιτρέπει να ρίξετε οπιούχα σκόνη στους αεραγωγούς, η οποία μέσα σε μόλις μερικά λεπτά αποκοιμίζει όλο το προσωπικό κάνοντας την διέλευση σας στην τράπεζα παιχνιδάκι. Το πιο τρελό στην υπόθεση είναι πως το οπιούχο σκεύασμα προσφέρεται ως αντικείμενο δημοπρασίας, το οποίο μπορείτε είτε να κλέψετε από την εκδήλωση ή να αποκτήσετε μέσω της νόμιμης οδού μεταμφιεσμένος σε πλειοδότη!

Εντός του Void έρχεστε αντιμέτωποι με τους Envisioned.

Τα contracts είναι παράπλευρες αποστολές, οι οποίες σας επιβραβεύουν με χρήματα που καταναλώνετε στην μαύρη αγορά για να αγοράσετε αναλώσιμα και αναβαθμίσεις εξοπλισμού. Αν και σε αυτές δεν παρουσιάζονται παράλληλες πτυχές της ιστορίας και σε καμία περίπτωση δεν διαθέτουν την πολυπλοκότητα των κεντρικών αποστολών, τα contracts θέτουν τις δικές τους μεταβλητές στο gameplay που αυξάνουν αισθητά το επίπεδο της πρόκλησης. Έτσι καλείστε να υποκλέψετε μια ατζέντα, στην οποία εμπεριέχονται τα ονόματα και οι διευθύνσεις ορισμένων προσώπων εξέχουσας σημασίας, που βρίσκεται στο γραφείο της διευθύντριας της τράπεζας, χωρίς να ενεργοποιήσετε κανέναν συναγερμό ή να αγγίξετε οποιοδήποτε μέλος του προσωπικού. Ήτοι, μια μόλις λαβή αναισθητοποίησης είναι αρκετή να οδηγήσει την αποστολή σε άμεση αποτυχία.

Το μελανότερο σημείο του παιχνιδιού αφορά την υποβάθμιση του παραδοσιακού συστήματος ηθικής. Όπως στην περίπτωση του πρώτου Bioshock, στο οποίο ερχόσασταν αντιμέτωποι με το δίλημμα της εκμετάλλευσης ή της λύτρωσης των Little Sisters, η σειρά Dishonored παρουσίασε στο παρελθόν τις δικές της βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες που σχετίζονται με τον τρόπο διαχείρισης της κάθε κατάστασης. Ο μετρητής χάους, πέρα από το γεγονός ότι βελτίωνε την αξία της επανάληψης στα Dishonored, ρόλο είχε να δημιουργήσει ένα είδος εσωτερικής σύγκρουσης στο παίκτη που προσέδιδε σε κάθε πράξη του ένα γνώρισμα ιδιαίτερης βαρύτητας. Αξίζει, άραγε, να διαλέξετε τον εύκολο δρόμο της δολοφονίας κάθε ανθρώπινου εμποδίου, ώστε να φτάσετε γρήγορα στον στόχο σας, όταν γνωρίζετε πως τα πτώματά τους πρόκειται να αποτελέσουν τροφή για τους μολυσμένους αρουραίους; Είστε διατεθειμένοι να ενισχύσετε έμμεσα με τις πράξεις σας την αύξηση των κρουσμάτων του λοιμού που σε βάθος χρόνου ενδέχεται να οδηγήσουν την Αυτοκρατορία στην απόλυτη παράνοια; Δυστυχώς, στο Dishonored: Death of the Outsider, πιθανότατα λόγω του μικρότερου κύκλου ανάπτυξης, μπορείτε να σκοτώνετε τους πάντες δίχως τύψεις, καθώς τα τέλη της ιστορίας καθορίζονται αποκλειστικά από τον τρόπο ολοκλήρωσης της τελευταίας και μόνο αποστολής.

Όσον αφορά τα γραφικά, το Dishonored: Death of the Outsider έχει την γνωστή Void Engine του Dishonored 2. Ο οπτικός τομέας του παιχνιδιού εντυπωσιάζει μέσα από τα πλούσια, γεμάτα ζωντάνια περιβάλλοντά του. Η steampunk πολιτεία της Karnaca συνδυάζει αρμονικά βουνό και θάλασσα. Βλέπετε πλοία να διασχίζουν τα φουρτουνιασμένα νερά γύρω από το λιμάνι, ενώ τα πέτρινα σοκάκια κοσμούνται από κάθε λογής παραδοσιακά μαγαζιά. Στέκια διασκέδασης στα ψηλότερα σημεία της πόλης προσφέρουν μια ειδυλλιακή θέα των απόκρημνων λόφων με τους θαμώνες να απολαμβάνουν το ποτό τους ακούγοντας ζωντανή μουσική. Με καθαρά τεχνικούς όρους, βέβαια, αρκετά συχνά παρατηρούνται υφές χαμηλής ευκρίνειας, ενώ τα τρισδιάστατα περιβαλλοντικά μοντέλα πολλές φορές δίνουν την εικόνα χάρτινων κολάζ. Οι φωτισμοί του ηλιοβασιλέματος και οι ρεαλιστικές αντανακλάσεις των βρεγμένων επιφανειών ενισχύουν σημαντικά την ατμόσφαιρα. Σε γενικές γραμμές ένας κόσμος υψηλής αισθητικής, σαν αυτόν του Dishonored: Death of the Outsider, μπορεί να ικανοποιήσει ακόμη και το πιο απαιτητικό μάτι. Δυστυχώς, η ποικιλία των περιβαλλόντων είναι περιορισμένη σε σχέση με το D2, καθώς τα δύο από τα πέντε κεφάλαια του παιχνιδιού λαμβάνουν χώρα στην ίδια περιοχή και συγκεκριμένα στη συνοικία Upper Cyria.

Η εντυπωσιακή θέα της Karnaca.

Το soundtrack του Dishonored: Death of the Outsider έμελλε δυστυχώς να είναι η τελευταία δουλειά του αείμνηστου συνθέτη Daniel Licht. Ο δημιουργός ντύνει το παιχνίδι με έθνικ μουσικά ακούσματα που απαρτίζονται από έγχορδα όργανα, όπως ακουστικές κιθάρες και βιολιά, τα οποία φορτίζουν ταιριαστά την ατμόσφαιρα με έναν μελαγχολικό ύφος στις αφηγηματικές σκηνές. Η ηθοποιός που ενσαρκώνει τη Billie καταφέρνει να αποδώσει με ακρίβεια έναν χαρακτήρα που στην πάροδο του χρόνου έγινε δυνατότερος μέσα από δύσκολες εμπειρίες ζωής, αν και αποτυγχάνει να διαποτίσει την ερμηνεία με τις απαραίτητες λεπτές αποχρώσεις σε κρίσιμες στιγμές συναισθηματικής έντασης. Ως απόρροια, ενδέχεται τελικά το ενδιαφέρον σας για τα τεκταινόμενα να είναι μικρότερο από αυτό που οι σεναριογράφοι θα ήθελαν στην πραγματικότητα.

Οφείλω να ομολογήσω πως αισθάνομαι μια αμηχανία, καθώς αντιλαμβάνομαι πως κάπου εδώ κλείνει ο σεναριακός κύκλος της σειράς Dishonored που ξεκίνησε το 2012. Οι ιστορίες του Corvo, της Emily, του Daud, της Billie και του Outsider φαίνεται πως έφτασαν πια στον προορισμό της λύτρωσης και της αυτοπραγμάτωσης. Θα ήταν δύσκολο να προβλέψει κανείς με απόλυτη βεβαιότητα αν πρόκειται να υπάρξει ή όχι μια συνέχεια της σειράς μελλοντικά. Ωστόσο, σε αντίθεση με άλλους δημιουργούς που οι ίδιοι βεβηλώσανε τα νεκρά κουφάρια των πνευματικών τους τέκνων, η Arkane αντιμετωπίζει τους οπαδούς του φανταστικού αυτού σύμπαντος με απόλυτο σεβασμό. Το Dishonored: Death of the Outsider, πάρα τις όποιες ελλείψεις του, κλείνει τους μέχρι τώρα ανοιχτούς λογαριασμούς και εκκρεμότητες της σειράς, παρέχοντας όλες τις απαραίτητες απαντήσεις σε κάθε εναπομείνασα απορία. Όσο παράδοξο και αν ακούγεται, αυτός ο πρώτος (και ελπίζω όχι τελευταίος) κύκλος του “Ατιμασμένου” ολοκληρώνεται εν τέλει με κάθε τιμή και κάθε δόξα.

Χορταστική διάρκεια για τα δεδομένα standalone επέκτασηςΑπόλυτα αξιοπρεπής σεναριακή ολοκλήρωση της σειράς μέχρι τώραΚαλογραμμένο παράπλευρο loreΦανταστικές αποστολές με δημιουργικούς τρόπους ολοκλήρωσηςΚαλοδουλεμένη εχθρική νοημοσύνηΠροσεγμένος σχεδιασμός επιπέδωνΜαγευτική μουσική που ταξιδεύειΥψηλή αξία επανάληψηςYποβάθμιση του chaos systemΟρισμένοι χαρακτήρες δεν προλαβαίνουν να αναπτυχθούν επαρκώςΦτωχός αριθμός υπερφυσικών δυνάμεωνΗ αυτόματη αναπλήρωση του void energy υπονομεύει την πρόκλησηΜικρότερη ποικιλία περιβαλλόντων σε σχέση με το D2Η Billie σε στιγμές μοιάζει να στερείται συναισθημάτωνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:ArkaneΕΚΔΟΣΗ:BethesdaΔΙΑΘΕΣΗ:IGEΕΙΔΟΣ:ActionΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://dishonored.bethesda.net/en/outsiderHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:15/9/2017PEGI:18

Game20.gr, το Άσυλο των gamers