El Hijo A Wild West Tale review

Τι έρχεται στο μυαλό μας όταν σκεφτόμαστε την “Άγρια Δύση”; Η αναμενόμενη απάντηση εύκολα θα ήταν κάτι του στιλ: σκληροτράχηλοι πιστολέρο, καβάλα στο άλογο τους, περιφερόμενοι κάτω από τον καυτό ήλιο, έτοιμοι να σκοτώσουν ή να σκοτωθούν οποιαδήποτε στιγμή, μέσα σε έναν βλοσυρό, αφιλόξενο κόσμο που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για οτιδήποτε άλλο, πέρα από το ένστικτο της επιβίωσης. Αυτή άλλωστε είναι η κυριότερη απεικόνιση που βλέπουμε στα western εδώ και τόσα χρόνια, κάτι που ισχύει και στο gaming. Όμως το El Hijo – A Wild

West Tale, προσφέρει μία διαφορετική ματιά πάνω στο είδος. Μία περιπέτεια στην Άγρια Δύση για όλη την οικογένεια, χωρίς έμφαση στην βία και το αίμα. Για να δούμε λοιπόν, αν μπορεί να λειτουργήσει μία τέτοια ματιά στον κόσμο των καουμπόηδων.

Η αφήγηση της ιστορίας, γίνεται κυρίως μέσω των διάφορων cutscenes, χωρίς διάλογους ή κείμενο. Πρόκειται μία ιστορία εκδίκησης, απλή και κατανοητή. Μία μητέρα, μαζί με τον μικρό γιο της, ζει μία ήσυχη ζωή στην φάρμα της, Μέχρι που μία μέρα, οι δύό τους επιστρέφουν σπίτι και βρίσκουν την φάρμα παρανάλωμα του πυρός, μετά από την επιδρομή ληστών. Η οργισμένη μητέρα, αφήνει τον γιο στην φροντίδα των καλόγερων ενός κοντινού μοναστηριού, προτού ξεκινήσει για να εκδικηθεί τους ληστές. Αλλά ο μικρός δεν θέλει αφήσει μόνη την μητέρα του, κι έτσι ξεκινά την δική του περιπέτεια, με πρώτο του στόχο να αποδράσει από το μοναστήρι.

Όπως προαναφέρθηκε, το παιχνίδι είναι για όλη την οικογένεια, κάτι που σημαίνει πως δεν έχει πιστολίδι, αιματηρές συμπλοκές ή ξύλο σε σαλούν. Αντιθέτως, το gameplay του επικεντρώνεται στο stealth. Πρέπει να κινείστε όσο πιο αθόρυβα γίνεται, να μένετε στις σκιές και να κάνετε χρήση του περιβάλλοντος γύρω σας, ώστε να μην γίνετε αντιληπτός από τους διάφορους εχθρούς. Για την ακρίβεια το παιχνίδι έχει και στοιχεία puzzle, αφού πολλές φορές ο σχεδιασμός του κάθε επιπέδου και το πώς θα καταφέρετε να βρείτε το μονοπάτι προς την έξοδο, είναι ένας γρίφος που πρέπει να λύσετε. Κάτι που θα σας απασχολήσει στις μετέπειτα πίστες, οι οποίες μπορούν να είναι λίγο δαιδαλώδεις και μερικές φορές μπορεί να καταλήξετε να ψάξετε λίγο παραπάνω το πού πρέπει να πάτε. Ευτυχώς, σε αρκετές από αυτές, έχετε διάφορους τρόπους και παραπάνω από μία επιλογές στο πώς θα κινηθείτε προς το τέλος τους.

Καλόγερος ή νεκρομάντης;

Επίσης, στην πορεία ξεκλειδώνετε και κάποια αντικείμενα που σας βοηθούν, όπως η σφεντόνα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει αντιπερισπασμούς, να σπάσει κάποιες κλειδαριές ή κάποιες λάμπες και να δημιουργήσει περισσότερο σκοτάδι. Κάτι άλλο που βοηθάει, είναι το πτηνό που έχετε μαζί σας, το οποίο πετάει πιο ψηλά και σας δείχνει καλύτερα την περιοχή γύρω σας, αλλά και τα οπτικά πεδία των εχθρών, έτσι ώστε να έχετε μία πολύ πιο ξεκάθαρη αντίληψη του πώς πρέπει να κινηθείτε. Μέσα σε κάθε πίστα, μπορείτε να βρείτε και κάποια παιδιά που είναι αιχμάλωτα, με τα οποία μπορείτε να μιλήσετε και να τα... ενεπνεύσετε (όσα ξέρετε, ξέρω), κάνοντας τα έτσι λίγο πιο χαρούμενα. Και όταν λέμε “χαρούμενα”, εννοώ πως μετά κάθονται και συνεχώς γελάνε μόνα τους, κάτι που βγάζει μία ελαφρώς creepy αίσθηση, ελπίζω όχι εσκεμμένα.

Σε γενικές γραμμές πάντως, δεν θα δυσκολευτείτε ιδιαίτερα, αφού υπάρχουν συχνά checkpoints και η νοημοσύνη των εχθρών δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Αρκετές φορές, ενώ κάποιος σας έχει πάρει χαμπάρι, αρκεί να τρέξετε πίσω στις σκιές ή να ανεβείτε κάποια σκάλα και ο εχθρός παθαίνει μία ξαφνική και οξεία περίπτωση αμνησίας. Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι, καθώς από την μία, αν είστε πιο hardcore stealth παίκτης θα το ολοκληρώσετε αβίαστα σε μερικές ώρες, αλλά από την άλλη, αποτελεί ένα ιδανικό παιχνίδι για τις πιο μικρές ηλικίες και οποιονδήποτε θέλει να κάνει μία πιο ήρεμη εισαγωγή σε παιχνίδια stealth ή απλά θέλει κάτι πιο χαλαρό.

Πόσα παρτέρια θέλουν αυτοί οι καλόγεροι;

Το El Hijo διαθέτει μία ενδιαφέρουσα, ευχάριστη οπτική νοοτροπία, η οποία του δίνει μία συγκεκριμένη προσωπικότητα. Τα γραφικά είναι μεν τρισδιάστατα, αλλά έχουν μία όμορφη 2D, καρτουνίστικη αισθητική. Σε συνδυασμό με τα πολύ ωραία animation, τα θερμά χρώματα που ταιριάζουν με το όλο concept της Άγριας Δύσης που είναι μέσα στο λιοπύρι και την σκόνη. Όσον αφορά την ηχητική επένδυση, δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι ιδιαίτερο. Η μουσική είναι ικανοποιητική και ταιριαστή με την όλη ατμόσφαιρα, αλλά λειτουργεί περισσότερο σαν μουσικό χαλί, παρά σαν βασικό μέρος της εμπειρίας.

Το El Hijo είναι ένας αξιοπρεπής, ποιοτικός stealth τίτλος, χωρίς μεγάλες απαιτήσεις. Όσοι ψάχνετε για κάτι με πιο μεγάλη πρόκληση ή κάτι πιο δυναμικό, μάλλον πρέπει να ψάξετε αλλού. Κατά τα άλλα, αφού ξεκάθαρα απευθύνεται και σε μικρότερες ηλικίες, είναι ό,τι πρέπει αν έχετε παιδιά ή μικρότερα αδέρφια. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που θέλετε απλά να διασκεδάσετε για μερικές ώρες, με ένα παιχνίδι που δεν βασίζεται στην βία και αποτελεί μία πιο ήρεμη εμπειρία.

Ωραία δημιουργική κατεύθυνσηΕυχάριστη εμπειρία για όλες τις ηλικίεςΑπλή και κατανοητή ιστορία, με απρόσμενο βάθοςΣυγχωρεί εύκολα και δεν ζορίζει ιδιαίτερα......που ενδεχομένως να μην αρέσει σε όσους θέλουν κάτι πιο hardcoreΌχι και η καλύτερη νοημοσύνηΜερικές φορές δεν είναι τόσο ξεκάθαρο το πού πρέπει να παςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, Switch, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Honig StudiosΕΚΔΟΣΗ:HandyGames

Game20.gr, το Άσυλο των gamers