Eldest Souls review

Άλλη μία μέρα, άλλο ένα παιχνίδι τύπου Dark Souls/Bloodborne. Η αλήθεια είναι πως η αγορά έχει γεμίσει με souls-like τίτλους και πολλοί εξ αυτών δυστυχώς κινούνται στην μετριότητα (στην καλύτερη περίπτωση). Αυτό μάλλον οφείλεται στο ότι οι περισσότεροι developers αποτυγχάνουν να αντιληφθούν κάτι βασικό: Η επιτυχία της FromSoftware, δεν οφείλεται καθ’ εαυτού στην αυξημένη δυσκολία, αλλά στην μαεστρία του design,

το οποίο περιλαμβάνει τα πάντα. Από τον χάρτη μιας περιοχής και το περιβάλλον της, μέχρι την τοποθέτηση των εχθρών και το boss fight της, τα πάντα είναι υπολογισμένα και αριστοτεχνικά σχεδιασμένα. To Eldest Souls, επιχειρεί μία διαφορετική (αν και όχι πρωτότυπη) προσέγγιση στην φόρμουλα των souls-like παιχνιδιών. Αφαιρεί εντελώς τα διάφορα mobs και επικεντρώνεται σε επικές boss μάχες. Ας δούμε λοιπόν αν αυτό το ιδιαίτερο boss rush αξίζει τον κόπο.

Η ιστορία έχει ως εξής: Πριν από χιλιάδες χρόνια, το Φεγγάρι διαλύθηκε και κάποια θραύσματα του έπεσαν στην Γη. Από αυτά τα θραύσματα, δημιουργήθηκαν οι Θεοί και η ανθρωπότητα. Για πολύ καιρό, υπήρχε ισορροπία μεταξύ τους, μέχρι που ένας από τους Θεούς, ο σκοτεινός Eskyll, διέφθειρε τους υπόλοιπους του είδους του. Έτσι λοιπόν, υπό την αρχηγία του Eksyll, οι Θεοί υποδούλωσαν τους ανθρώπους για αιώνες. Όμως κάποια στιγμή, η ανθρωπότητα επαναστάτησε και πολέμησε ενάντια στους κατακτητές της. Το αποτέλεσμα αυτής της μεγάλης σταυροφορίας, ήταν η ήττα των Θεών και η φυλάκιση τους στο Citadel. Όμως αυτή η νίκη δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ, καθώς ο Eskyll ανέκτησε τις δυνάμεις του και άρχισε να κάνει ανίερα πειράματα πάνω στους υπόλοιπους φυλακισμένους Θεούς, ενώ παράλληλα, ένα σκοτάδι ξεχύθηκε από το Citadel, σε όλο τον πλανήτη το οποίο στέγνωσε τα ποτάμια και σκότωσε τις καλλιέργειες. Μέσα σε όλο αυτό το ζοφερό σκηνικό, το Φεγγάρι έριξε ένα τελευταίο θραύσμα στην Γη, από το οποίο αναδύθηκε ένας πολεμιστής, του οποίου ο σκοπός, είναι να σκοτώσει τους Παλιούς Θεούς και να λυτρώσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι και ο πρωταγωνιστής του παιχνιδιού.

Ο κόσμος και το lore του Eldest Souls, είναι σαφέστατα εμπνευσμένος από την ατμόσφαιρα που έχουμε δει στα Dark Souls. Ερειπωμένα τοπία, όπου κυριαρχεί το σκοτάδι, η καταστροφή και η απόγνωση. Καθώς εξερευνάτε το Citadel, βρίσκετε διάφορες σημειώσεις αλλά και κάποιους ΑΙ χαρακτήρες που σας δίνουν μικρά κομμάτια ιστορίας και αποκαλύπτουν σταδιακά περισσότερα πράγματα για το τί ακριβώς συμβαίνει. Μάλιστα, εκτός από τα boss και αυτούς τους χαρακτήρες, δεν υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες στο παιχνίδι, κάτι που σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλοι εχθροί επίσης, όπως προαναφέρθηκε.

Ένα σπαθί, ένα boss, εκατοντάδες φίδια.

Αν αυτό το γεγονός σας κάνει να νομίζετε πως τα πράγματα είναι εύκολα, τότε λυπάμαι, αλλά πρέπει να σας καταστρέψω τις ελπίδες από τώρα. Οι μάχες ενάντια στους Παλιούς Θεούς είναι πολύ ζόρικες και δοκιμάζουν τις ικανότητες σας στο έπακρο. Κάθε Θεός έχει τον δικό του τρόπο μάχης και σας παιδεύει πολύ, μέχρι να μάθετε πώς κινείται, πώς επιτίθεται και πώς να τον αντιμετωπίσετε σωστά. Μερικές φορές, η δυσκολία μπορεί να γίνει υπερβολική, καθώς κάποιες επιθέσεις γίνονται τόσο γρήγορα, που δεν έχετε πάντα αρκετό χρόνο για να αντιδράσετε, αλλά από την άλλη, αυτό είναι και το νόημα: δοκιμάζετε τις δυνάμεις σας, πεθαίνετε, μαθαίνετε από την αποτυχία και επιστρέφετε για τον επόμενο γύρο. Όπως και να έχει, πρέπει να διαθέτετε υπομονή, επιμονη, ψυχραιμία (όσο γίνεται) και ατσάλινα νεύρα.

Το σύστημα μάχης του Eldest Souls με μία πρώτη ματιά δείχνει απατηλά απλό. Μπορείτε να επιτεθείτε με το σπαθί σας και να αποφύγετε επιθέσεις. Όπως ίσως περιμένατε, υπάρχει μετρητής αντοχής, οπότε κάθε σας επίθεση ξοδεύει λίγο από το stamina σας, ενώ έχετε στην διάθεση σας τρεις αποφυγές. Μόλις τις χρησιμοποιήσετε, πρέπει να περιμένετε να γεμίσει και πάλι ο μετρητής, ο οποίος γεμίζει σχετικά αργά, οπότε ξεχνάτε το dodge spamming. Αν φορτίσετε πλήρως την επίθεσή σας, μπορείτε να εξαπολύσετε ένα πολύ πιο δυνατό χτύπημα, το οποίο σας βάζει στην κατάσταση bloodthirst. Στο σύντομο διάστημα για το οποίο διαρκεί, εκτός από το ότι παίρνετε ένα buff στην ζημιά που επιφέρετε στον εχθρό, παίρνετε λίγη υγεία πίσω για κάθε επιτυχημένη επίθεση σας (θυμίζει αρκετά το σύστημα rally του Bloodborne). Με λίγα λόγια, πρόκειται για έναν ενδιαφέροντα μηχανισμό ρίσκου-ανταμοιβής, ο οποίος κάνει τις μάχες ακόμα πιο έντονες. Ουσιαστικά, είναι απαραίτητο να παίξετε έτσι, αφού όχι μόνο οι απλές επιθέσεις δεν κάνουν τόσο ζημιά, αλλά και πολλές από τις έξτρα δυνατότητες στο οπλοστάσιο σας βασίζονται στο bloodthirst.

Δεν θυμάμαι να ήταν έτσι το κατηχητικό...

Το πραγματικό βάθος της δράσης του Eldest Souls βρίσκεται στα τρία διαφορετικά στιλ μάχης και τα shards. Κάθε φορά που σκοτώνετε ένα boss, κερδίζετε κάποια skill points αλλά κι ένα shard, το οποίο περιέχει την ουσία του Θεού που σκοτώσατε. Αυτά τα καλούδια, τα χρησιμοποιείτε στα στιλ μάχης. Ξεκινάμε με το windslide, το οποίο βασίζεται κυρίως σε ικανότητες που μεγιστοποιούν το DPS σας. Ακολουθεί το berserk slash, το οποίο επικεντρώνεται στο να ανεβάζει την ζημιά των επιθέσεων σας. Τέλος, το counter ουσιαστικά βασίζεται στο να κάνετε parry στις επιθέσεις των εχθρών και να αντεπιτίθεστε. Καθένα από αυτά τα τρία στιλ, έχει το δικό του skill tree, όπου ξοδεύετε τα skill points σας, ώστε να ξεκλειδώνετε νέες επιθέσεις και ικανότητες για το καθένα. Όμως εδώ υπάρχει μία ιδιαιτερότητα: δεν μπορείτε να έχετε παραπάνω από ένα μαχητικό στιλ ταυτόχρονα. Ευτυχώς όμως, όποτε βρίσκεστε εκτός μάχης (κάτι που γίνεται πολύ συχνά αφού πεθαίνετε πολλές, πολλές φορές), μπορείτε να βγάλετε τα skill points από το ένα και να τα επενδύσετε σε κάποιο από τα άλλα δύο. Αυτό σημαίνει πως όχι μόνο μπορείτε να πειραματιστείτε με τον τρόπου που μάχεστε, αλλά και πως διευκολύνετε λίγο την ζωή σας, καθώς κάποια στιλ ταιριάζουν περισσότερο από άλλα στα boss.

Όσον αφορά τα shards που κερδίζετε από τους νεκρούς Παλιούς Θεούς, αυτά σας δίνουν διάφορες νέες ικανότητες και buffs. Μπορείτε να τα ενσωματώσετε στις επιθέσεις και το dash σας, αλλά και στο στιλ μάχης που έχετε επιλέξει. Ανάλογα με το shard που επιλέγετε και το πού το ενσωματώνετε, τα διάφορα skills θα αποκτούν νέες ιδιότητες. Όσο περισσότερα shards έχετε στην διάθεσή σας, τόσες περισσότερες νέες μαχητικές δυνατότητες σας ανοίγονται, αφού μπορείτε να πειραματιστείτε με τους διάφορους συνδυασμούς και να βρείτε τον τρόπο παιχνιδιού που σας ταιριάζει. Αν έχω ένα παράπονο, είναι πως όλα αυτά, δεν εξηγούνται και τόσο καλά, με αποτέλεσμα -ειδικά στην αρχή- να κινείστε λίγο στα τυφλά. Ένα καλό tutorial ίσως έπρεπε να υπάρχει.

Εκτός από τις μάχες, υπάρχουν και διάφορα side-quests που σας δίνουν οι χαρακτήρες. Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από αυτά, είναι ένα μεγάλο fetch quest αντικειμένων, του οποίου η έκβαση επηρεάζει ελαφρώς την ιστορία και το τέλος της. Βέβαια, αναλόγως τις επιλογές σας, μπορείτε να καταλήξετε με ειδικά αντικείμενα που σας δίνουν νέες δυνάμεις ή μόνιμα buffs που κάνουν πιο ισχυρό τον εξοπλισμό σας. Σε κάθε περίπτωση, έχετε αρκετή εξερεύνηση και πήγαινε-έλα, όμως ευτυχώς υπάρχουν κάποια checkpoints σε κάθε περιοχή του Citadel (το οποίο δεν είναι και τόσο μεγάλο στην τελική), τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως σημεία για fast travel.

Γιατί είναι εδώ οι Time Keepers από το Loki;

Ο κόσμος του Eldest Souls αποδίδεται με πάρα πολύ όμορφα 2D pixel art γραφικά, που φέρνουν στο νου τις δοξασμένες εποχές των 16-bit (εντάξει, με μερικά αναβολικά προφανώς). Κάθε περιοχή έχει την δική της αισθητική, από τα παγωμένα βουνά και τους ερειπωμένους καθεδρικούς, μέχρι τους φωτεινούς κήπους και τα ψυχεδελικά τοπία. Το παιχνίδι σφύζει από ατμόσφαιρα που ενσαρκώνει τον κατεστραμμένο, καταδικασμένο κόσμο τον οποίο καλείτε να σώσετε. Φυσικά, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τους ίδιους τους Παλιούς Θεούς που είναι καλοσχεδιασμένοι, με τον καθένα τους να ξεχωρίζει, διαθέτοντας το πρέπον εφιαλτικό δέος που συνοδεύει την κάθε μονομαχία σας. Η μουσική καταφέρνει να είναι διακριτική και επική ταυτόχρονα. Τα πιο δυνατά κομμάτια, με χορωδίες και κρεσέντα, παίζουν όταν πολεμάτε τους Παλιούς Θεούς, ενώ όταν εξερευνάτε το Citadel, οι μελωδίες είναι πολύ πιο μελαγχολικές και ήρεμες. Σε γενικές γραμμές, το soundtrack είναι πολύ ταιριαστό και δεν προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή ιδιαίτερα, αλλά αρκείται στο να προσδώσει και να ενισχύσει αρκούντως την συνολική εμπειρία.

Το Eldest Souls είναι ένα παιχνίδι που απευθύνεται σε “hardcore” παίκτες και σίγουρα στους θιασώτες των Dark Souls. Καταφέρνει να ξεχωρίσει από τον μέσο όρο των πολλών souls-like χάρη στο απροσδόκητο βάθος του και το προφανές μεράκι με το οποίο έχει δουλευτεί. Κάποιες φορές βέβαια, η δυσκολία του μπορεί να εκνευρίσει και τους πιο σκληροτραχηλους βετεράνους του είδους και ίσως έπρεπε να είναι πιο ξεκάθαρο στην επεξήγηση του συστήματος μάχης. Αν πάντως είστε εδώ για την πρόκληση (ή απλά σας αρέσει ο μαζοχισμός), θα βρείτε έναν αξιόλογο τρόπο να περάσετε αρκετές ώρες θεοκτονίας. Αν μάλιστα λάβετε υπόψιν σας τα διάφορα τέλη, αλλά και το new game plus που δίνει νέες επιθέσεις στους Θεούς και προσθέτει νέους μηχανισμούς στις μάχες, τότε πρέπει να ετοιμαστείτε για να περάσετε αρκετό καιρό στο σκοτεινό Citadel. Εν τέλει, ο Νίτσε είχε πει πως “ο Θεός πέθανε”, σωστά; Βρωμοδουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει. Ακονίστε το σπαθί σας λοιπόν και δείξτε ποιος κάνει κουμάντο εδώ πέρα.

Σύστημα μάχης με βάθος, που ευνοεί τον πειραματισμόΩραία pixel art γραφικάΕντυπωσιακά boss fightsΕξερεύνηση που μπορεί να ανταμείψει με καλούδιαΥπερβολική δυσκολία κάποιες φορές, ακόμα και για souls-likeΔεν εξηγεί πλήρως το σύστημα μάχηςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PC, PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:Fallen FlagΕΚΔΟΣΗ:United Label

Game20.gr, το Άσυλο των gamers