Evil Dead The Game review

Η καλτ σειρά ταινιών τρόμου Evil Dead πλέον έχει το δικό της παιχνίδι στην τρέχουσα γενιά. Το Evil Dead: The Game είναι (ένα ακόμα) ασύμμετρο multiplayer horror 4v1, πιο διασκεδαστικό από ότι αρχικά περιμένει κανείς από ένα παιχνίδι βασισμένο σε ταινίες και με τις λέξεις “The Game” στην ονομασία του.

Σε περίπτωση που δεν έχετε δει κάποια από τις ταινίες, να πούμε ότι η υπόθεση έχει να κάνει με μια παρέα νεαρών που επισκέπτονται μια καλύβα στο δάσος, μόνο και μόνο για να βρουν τον μπελά τους ξυπνώντας

κατά λάθος δαιμονικές οντότητες. Το διαβολικό βιβλίο Νεκρονομικόν κάνει την εμφάνισή του και το κακό πρέπει να επιστρέψει από εκεί που ήρθε πάση θυσία. Ήρωας γίνεται ο Ash Williams (Bruce Campbell), ο οποίος με αλυσοπρίονο, καραμπίνα και σκισμένα ρούχα, πολεμάει τους δαίμονες με μοναδικό στιλ. Παρόλο που η πρώτη ταινία θεωρούνταν αποκλειστικά τρόμου όταν κυκλοφόρησε, σήμερα πολλές από τις υπερβολές που περιέχει προκαλούν γέλιο. Ειδικά η δεύτερη, όπου προστέθηκε εσκεμμένα μπλακ χιούμορ, είναι περισσότερο αστεία παρά τρομακτική (πχ ένα μάτι που πετάγεται και σφηνώνεται στο στόμα, ένα κομμένο χέρι πιάνεται σε φάκα και στη συνέχεια κάνει άσεμνες χειρονομίες κτλ). Το Evil Dead: The Game βασίζεται κυρίως στις πρώτες δύο αυτές ταινίες, με κάποιες προσθήκες από την τρίτη. Το παιχνίδι λίγο-πολύ θεωρεί δεδομένο ότι γνωρίζετε την ιστορία αφού γίνεται μόνο επιγραμματική αναφορά στα βασικά: άνθρωποι-επιζώντες καλοί, δαίμονας κακός. Χωρίς να υπάρχει κάποια εισαγωγή, στο tutorial μαθαίνετε τα βασικά και των δύο και ίσως χρειαστεί να το τρέξετε δύο φορές για να το εμπεδώσετε, μία πριν ξεκινήσετε να παίζετε για πρώτη φορά και μία αφού έχετε παίξει μερικά ματς.

Στόχος των επιζώντων είναι πρώτα να συλλέξουν μερικά κομμάτια χάρτη, μετά τις σελίδες του Νεκρονομικόν και ύστερα το Kandrian dagger. Για να κερδίσετε, πρέπει να εμφανίσετε και να υπερασπιστείτε το ίδιο το Νεκρονομικόν για λίγα λεπτά, μέχρι να ξορκιστεί το κακό. Αντίθετα, στόχος του παίkτη-δαίμονα είναι να τα εμποδίσει όλα αυτά για τη μισή περίπου ώρα που διαρκεί το κάθε ματς. Τα πράγματα είναι πιο διασκεδαστικά από όσο φαίνονται. Παίζοντας ως επιζών, είτε εναντίον παίκτη, είτε AI, ξεκινάτε διαλέγοντας έναν χαρακτήρα από τους διαθέσιμους πρωταγωνιστές των ταινιών, με τον Ash να έχει εκδοχές από διάφορες ταινίες (πχ Ash από το Evil Dead 2, Ash από το Ash Vs Evil Dead κτλ). Η διαφορά τους δεν είναι μόνο οπτική, αλλά και ουσιαστική. Οι χαρακτήρες χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: ο leader επικεντρώνεται στο να κάνει buff τους συμπαίκτες του οπότε συμφέρει να είστε κοντά του, ο hunter είναι πιο αποτελεσματικός με καραμπίνες και πιστόλια από μακριά παρά από κοντά, ο warrior είναι σχεδόν το αντίθετο του hunter με αντοχή και δυνατό melee, και τέλος ο support έχει ικανότητες όπως το να γεμίζε την μπάρα ζωής των άλλων. Όλοι μπορούν να αναβαθμίσουν τα στατιστικά τους για το τρέχον ματς, αρκεί να συλλέξουν μερικά από τα διάσπαρτα μπουκάλια "Pink F".

Αρχικά, συλλέγετε όπλα και σφαίρες στην πλησιέστερη καλύβα ή μέσα στο δάσος, προσπαθώντας να είστε όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένος για τη συνέχεια. Ανάλογα με την κατηγορία του χαρακτήρα συμφέρει και ο αντίστοιχος εξοπλισμός, όμως ποτέ δεν ξέρετε τι θα βρείτε και αν θα το προλάβετε πριν το συλλέξει κάποιος συμπαίκτης. Μαχαίρια, σπαθιά, τσεκούρια, τουφέκια, αλυσοπρίονα, τα όπλα ποικίλλουν και χωρίζονται σε κατηγορίες σπανιότητας και αποτελεσματικότητας που φτάνει μέχρι legendary. Αν, πάλι, τελειώσουν οι σφαίρες ή βιάζεστε να φτάσετε στον επόμενο προορισμό, απλά πατάτε μερικούς νεκροζώντανους με το αυτοκίνητο. Ο χειρισμός ως επιζών είναι τρίτου προσώπου και αρκετά απλός. Τρέχετε, σημαδεύετε, χτυπάτε εχθρούς ή κάνετε buff έναν συμπαίκτη. Αν και μπορείτε να σκαρφαλώσετε φράχτες πατώντας ένα κουμπί, δεν υπάρχει πλήκτρο άλματος κι έτσι δεν μπορείτε να προσπεράσετε μικρά εμπόδια ή σκαλοπάτια από το πλάι, αλλά πρέπει να περπατήσετε γύρω από αυτά. Δεν είναι κάτι που προκύπτει συχνά, σπάνια αποτελεί πρόβλημα, όμως παραμένει κάτι που εμποδίζει.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του παιχνιδιού είναι η χρήση του φωτός και του φόβου. Αν στέκεστε στο σκοτάδι για πολλή ώρα, τότε ανεβαίνει η μπάρα φόβου σας. Μόλις αυτή η μπάρα γεμίσει, η καρδιά σας χτυπάει δυνατά, καταλαμβάνεστε από φόβο και τότε ο παίκτης-δαίμονας έχει τη δυνατότητα να πάρει τον έλεγχο του χαρακτήρα σας για λίγα δευτερόλεπτα. Για να μην συμβεί αυτό, πρέπει να στέκεστε στο φως ή κοντά σε άλλα άτομα (κατά προτίμηση και τα δύο), ανάβοντας μια φωτιά με σπίρτα στην καλύβα, πλησιάζοντας μια φωτιά που ήδη καίει στο δάσος, και άλλα. Επίσης, κουβαλάτε μαζί σας έναν φακό, τον οποίο αν φέξετε στα κατάλληλα σημεία εμφανίζεται loot, όπως σφαίρες, σεντούκια και άλλα που διαφορετικά θα παρέμεναν κρυμμένα. Από την άλλη, η μπάρα ζωής μειώνεται με κάθε χτύπημα που δέχεστε και αναπληρώνεται μέσω buff ή πίνοντας ένα αναψυκτικό. Αν πεθαίνετε και δεν προλάβει να σας σώσει κάποιος, τότε δεν βγαίνετε από το παιχνίδι εντελώς, αλλά ελπίζετε ότι οι συμπαίκτες σας θα μπορέσουν να επαναφέρουν την ψυχή σας μέσω ενός τελετουργικού.

Όπως είναι αναμενόμενο, όταν συνεργάζονται και οι τέσσερις παίκτες-επιζώντες οι πιθανότητες νίκης ανεβαίνουν σημαντικά. Η συνεννόηση είναι απαραίτητη για να φτάσετε στη νίκη, διαφορετικά κινδυνεύετε να περπατάτε στα χαμένα ή να μείνετε μόνοι σας στο κατασκότεινο δάσος, τερματίζοντας το επίπεδο τρόμου και τελικά χάνοντας εναντίον ενός και μοναδικού παίκτη. Η επιλογή solo εναντίον ΑΙ απέχει από το ιδανικό, καθώς οι ΑΙ χαρακτήρες δεν συμπεριφέρονται αποτελεσματικά. Αν προτιμάτε τις ήσυχες εμπειρίες χωρίς οδηγίες ή συζητήσεις, τότε είναι προτιμότερο να παίξετε PvP και να ακολουθείτε την ομάδα. Εδώ δεν είναι καλή ιδέα να μένετε πίσω. Το matchmaking ως επιζών έχει μικρό χρόνο αναμονής. Τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας του παιχνιδιού η σύνδεση γινόταν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, ενώ πλέον γίνεται το πολύ μέσα σε ένα λεπτό. Αν και το matchmaking δεν αργεί, και δεδομένων των πολύ καλών πωλήσεων θα περάσει καιρός μέχρι να γίνει αυτό, το παιχνίδι είναι πιο διασκεδαστικό και αποδοτικό με παρέα. Πολλές φορές, παίκτες βιάζονται να φτάσουν στο επόμενο σημείο-κλειδί με αποτέλεσμα να σκοτώνονται γρήγορα, επηρεάζοντας τους υπόλοιπους.

Στον αντίποδα έχουμε τον τρομερό κακό δαίμονα Kandarian. Με διαφορετικό χειρισμό, αυτή τη φορά πρώτου προσώπου ως πνεύμα που αιωρείται (ακριβώς όπως και στην ταινία), τρομάζετε τους αντίπαλους παίκτες ελέγχοντας δέντρα, στήνοντας παγίδες, βγάζοντας το αυτοκίνητό τους εκτός πορείας, ή ελέγχοντας τους ίδιους. Αδειάστε τις σφαίρες τους, στείλτε τους μακριά, κάντε τους να χτυπηθούν μεταξύ τους, αναστατώνοντάς τους έστω και για λίγο, και όλα αυτά με τη βοήθεια ΑΙ τεράτων. Με τη σειρά τους, οι σκοτεινές δυνάμεις χωρίζονται και αυτές σε κατηγορίες: τους necromancers με τους σκελετούς και τον Evil Ash του Evil Dead 2, τους νεκροζώντανους warlords με τα δυνατά τους χτυπήματα, και τους πιο στρατηγικούς puppeteers που τρομάζουν πιο εύκολα τους ανθρώπους και προτιμούν τις επιθέσεις από μακριά. Αν συνήθως παίζετε μόνος, τότε η επιλογή του “κακού” είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, απλά να θυμάστε ότι θα αργήσετε να αποκτήσετε τις δυνάμεις που κάνουν την διαφορά απέναντι σε τέσσερις οργανωμένους αντιπάλους.

Μπορείτε να κάνετε mute τόσο το δικό σας μικρόφωνο όσο και των άλλων παικτών, αν και σπάνια μιλάει κάποιος δημόσια και οι περισσότεροι προτιμούν το ενσωματωμένο σύστημα υπόδειξης σημείων για να επιστήσουν την προσοχή, ή απλά κορνάρουν για να μπείτε κι εσείς στο αυτοκίνητο μαζί τους. Μετά το τέλος κάθε ματς συλλέγετε πόντους εμπειρίας για να ξοδέψετε σε όποιον χαρακτήρα θέλετε, καλό ή κακό, για μοναδικές ικανότητες και δυνατότερες επιθέσεις. Το δέντρο δεξιοτήτων του καθένα ξεκλειδώνεται αργά μεν, αλλά δίνει έναν πολύ καλό λόγο να συνεχίσετε να παίζετε ώστε να γίνετε πιο αποτελεσματικός δε. Υπάρχουν επίσης πέντε single-player αποστολές, με την κάθε μία να ξεκλειδώνεται αφότου ολοκληρώσετε την προηγούμενη. Οι αποστολές αυτές σας ανταμείβουν κυρίως με νέους χαρακτήρες που εμπλουτίζουν το παιχνίδι. Το πρόβλημα εδώ είναι πως η κάθε αποστολή διαρκεί περίπου μισή ώρα, αφού πρέπει να προσέχετε πάρα πολύ την κάθε σας κίνηση καθώς παίζετε μόνο με έναν χαρακτήρα, χωρίς checkpoint. Αν χάσετε λίγο πριν το τέλος ή εξαιτίας μίας σφαίρας που δεν είχατε επάνω σας, τότε τα επαναλαμβάνετε όλα από την αρχή. Αν και οι solo αποστολές είναι θετική προσθήκη, η απουσία έστω και ενός σύντομου campaign είναι αισθητή. Θα μπορούσε να υπάρχει μια βασική σύντομη ιστορία, αν όχι για τον καθένα, έστω για τον Ash, ακόμα και ως tutorial.

Οι δύο διαθέσιμοι χάρτες, που περιέχουν τοποθεσίες από την ταινία, είναι μεγάλης έκτασης και αργούν να κουράσουν, με τους δημιουργούς να έχουν ήδη στα σκαριά έναν αριθμό από DLC. Τα υψηλής ποιότητας γραφικά σας προσκαλούν να εξερευνήσετε ολόκληρους τους χάρτες. Λεπτομέρειες, όπως φωτιές στο βάθος, ποδήλατα ακουμπισμένα στους φράχτες, και σύμβολα ζωγραφισμένα στα δωμάτια, μαρτυρούν ιστορίες ατόμων που δεν είναι εκεί. Δέντρα ζωντανεύουν, σκελετοί πετάγονται από το πουθενά, κακά πνεύματα γεμίζουν την οθόνη όταν φοβάστε, στιγμές splatter (ειδικά όταν χτυπάτε από κοντά) - γενικά η ατμόσφαιρα είναι αρκετά τρομακτική και 80s μαζί. Στην έρημη καλύβα που μετά βίας φωτίζεται με φαναράκια, στο πυκνό δάσος, στις σπηλιές, με χιόνι ή βροχή, η δράση εξελίσσεται πάντα το βράδυ, όμως το περιβάλλον ποικίλλει. Στο mini-map εμφανίζονται σημεία ενδιαφέροντος, όχι όμως τυχόν εχθροί που ξεπετάγονται, κι έτσι το επόμενο βήμα είναι πάντα αμφίβολο. Οι ήρωες είναι καλοσχεδιασμένοι και μοιάζουν με τους αντίστοιχους κινηματογραφικούς εαυτούς τους, όπως και πολλά οπτικοακουστικά εφέ (ευτυχώς δεν ουρλιάζει κανείς όπως στην ομώνυμη ταινία). Επίσης, έχουν διατηρηθεί ορισμένες υπερβολές, όπως κάποια άσχημα τέρατα με αλλοιωμένη σάρκα, αλλά δεν υπάρχει τίποτα τραγελαφικό του τύπου γδαρμένες γάμπες, ζωντανά χέρια, τέρατα κάτω από καταπακτές κτλ. Μια λεπτομέρεια ακόμα είναι πως κάποια μενού έχουν υπερβολικά μικρά γράμματα για τηλεόραση και πρέπει να πλησιάσετε αρκετά για να τα διαβάσετε.

Οι ηθοποιοί των ταινιών επιστρέφουν στους ρόλους τους για το voice acting, κάνοντας σχόλια κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, με τον Bruce Campbell να παραμένει ο σταρ της παραγωγής. Οι ήχοι των εχθρών που γρυλίζουν ή φωνάζουν ακούγονται από μακριά, ενώ τα ηχητικά εφέ όπως κόκκαλα σκελετών να σπάνε και χτυπήματα σε πανοπλία εμπλουτίζουν την ατμόσφαιρα. Η μουσική ακολουθεί την δράση, αλλάζοντας τόνο μεταξύ μυστηριώδους τρόμου και αποφασιστικής μάχης.

Το Evil Dead: The Game καταφέρνει να μεταφέρει αρκετά καλά την ατμόσφαιρα της ταινίας σε ένα multiplayer horror παιχνίδι. Παρόλο που δεν διαθέτει αρκετό υλικό για μια ολοκληρωμένη single-player εμπειρία, μέσω της ατμόσφαιρας και της αναβάθμισης των χαρακτήρων κρατάει το ενδιαφέρον ως multiplayer για πολλές ώρες. Ασχοληθείτε αν είστε φαν του είδους – και έχετε παρέα.

Διασκεδαστικό με παρέαΑτμοσφαιρικό horrorΈξυπνη χρήση του φωτόςΔέντρο δεξιοτήτωνSingle-player αποστολές......χωρίς checkpointΑπουσία campaignΛίγοι χάρτεςΗ αναβάθμιση των ικανοτήτων αργείΔεν ενθουσιάζει όταν παίζετε μόνοςΗ νοημοσύνη των ΑΙ συμμάχων στο soloΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Saber InteractiveΕΚΔΟΣΗ:Boss Team Games

Game20.gr, το Άσυλο των gamers