Hitman Absolution Review

Όταν σου λείπει τρελά κάτι που λατρεύεις, καμιά φορά κάνεις παράξενα πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρομαι στο μοναδικό gameplay των παιχνιδιών Hitman, το οποίο είχαμε να γευθούμε πάνω από έξι ολόκληρα χρόνια. Όταν λοιπόν το Hitman Absolution έφτασε στα χέρια μου, βούτηξα κατευθείαν στα βαθιά. Τι εννοώ; Θέλοντας μετά από τόσο καιρό να απολαύσω Hitman στην πιο hardcore μορφή του, αποφάσισα να παίξω το Absolution κατευθείαν

στον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας (Purist), χωρίς καμμία βοήθεια. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν δύο εβδομάδες “τραβιόμουν” με το παιχνίδι, αλλά είχα την ευκαιρία να ζήσω μία από τις καλύτερες stealth εμπειρίες της τωρινής γενιάς συστημάτων.

Πριν πάμε στο gameplay, δυο λόγια για την ιστορία του Hitman Absolution. Ξεχάστε τη δομή των προηγούμενων παιχνιδιών, όπου εκτελούσατε επιμέρους αποστολές-συμβόλαια, που δεν συνδέονταν μεταξύ τους. Η ιστορία του Absolution είναι προσωπική, αφορά τον ίδιο τον Agent 47 περισσότερο από ποτέ, και έχει ενιαία συνεχόμενη ροή, με την έννοια ότι πηγαίνετε από το ένα επίπεδο στο άλλο κινούμενοι στο ίδιο σεναριακό πλαίσιο. Το παιχνίδι ξεκινά με ανατρεπτικό τρόπο, καθώς ο Agent 47 αναλαμβάνει να δολοφονήσει την καλύτερή του “φίλη” Diana Burnwood (που του έδινε αποστολές στα προηγούμενα παιχνίδια), επειδή πρόδοσε την Υπηρεσία. Ο 47 εκτελεί την αποστολή, αλλά με βαριά καρδιά, ανακαλύπτοντας στην πορεία το κίνητρο της προδοσίας της Diana. Η Diana προσπαθούσε να προστατέψει την Victoria, ένα κορίτσι με ειδικές ικανότητες, στην οποία η Υπηρεσία έκανε γενετικά πειράματα, με στόχο να την μετατρέψει στον τέλειο δολοφόνο. Ο 47 πλέον νιώθει ότι το χρωστάει στη Diana να σώσει τη Victoria, και παίρνει υπό την προστασία του το κορίτσι, προδίδοντας κι αυτός με τη σειρά του την Υπηρεσία. Έτσι ξεκινάει ένα κυγητό γάτας – ποντικιού μεταξύ του 47 και των εχθρών του, που κρατά από την αρχή ως το τέλος του παιχνιδιού, στο οποίο ο ήρωάς μας είναι άλλοτε ο κυνηγός, και άλλοτε ο κυνηγημένος. Η ιστορία του Hitman Absolution δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, αλλά τουλάχιστον θέτει τις βάσεις για συναρπαστική συνέχεια σε επόμενο παιχνίδι.

Όπως συνήθως, σε κάθε επίπεδο καλείστε να εκπληρώσετε διάφορους στόχους. Τις περισσότερες φορές πρέπει να δολοφονήσετε κάποιον ή κάποιους, ενώ άλλες φορές πρέπει να ξεφύγετε από κάπου. Το Hitman Absolution υιοθετεί πιο “ακραίους” τρόπους παιχνιδιού από τους προκατόχους του. Δίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην απόκρυψη, αλλά ταυτόχρονα σας επιτρέπει να το παίξετε και σαν 3rd-person shooter με μπαμ μπουμ αν θέλετε, τουλάχιστον στους χαμηλότερους βαθμούς δυσκολίας. Το παιχνίδι πάντως σας ενθαρρύνει ξεκάθαρα να το παίξετε σαν κλασικό Hitman, δηλαδή να περνάτε απαρατήρητοι στον βαθμό που μπορείτε. Για να σας βοηθήσει να το πετύχετε αυτό, σας εφοδιάζει με το νέο Instinct mode. Εξουδετερώνοντας εχθρούς, αποκτάτε τη δυνατότητα να χρησιμοποιείτε το Instict για κάποια δευτερόλεπτα. Με την ενεργοποίησή του, ο χρόνος καθυστερεί, και εσείς μπορείτε να βλέπετε τις θέσεις εχθρών μέσα από τοίχους, καθώ