Kingdoms of Amalur Re-Reckoning review

Σε μια εποχή όπου κατακλυζόμαστε από remasters, πλέον βλέπουμε επανακυκλοφορίες ακόμα και παιχνιδιών που μάλλον δεν χρειάζονται νέα έκδοση. Ένα τέτοιο είναι το RPG Kingdoms of Amalur: Reckoning, το οποίο βγήκε το 2012, αγαπήθηκε από κάποιους και τώρα επιστρέφει με την μορφή remaster.

Η ιστορία λαμβάνει χώρα στο κόσμο του Amalur, με ένα σκηνικό επικής φαντασίας που θα λατρεύσουν κυρίως οι ακόλουθοι των DnD. Με τον πόλεμο να μαίνεται μεταξύ των θνητών φυλών

και των αθάνατων Εlfish Fae, βρίσκεστε νωρίς στην μέση του κυκλώνα ως ο επίλεκτος Fateless One, ο οποίος θα οδηγήσει την μάχη και θα ενώσει τις φυλές του Αmalur ενάντια στους Fae και τον αρχηγό τους Gadflow. Το παιχνίδι πραγματικά έχει πολύ backstory και χρειάζεται μια καλή βουτιά στο lore για να καταλάβετε τις πάμπολλες φυλές, τη θέση τους και το status quo στο κόσμο, καθώς και τα κίνητρα και τις φιλοδοξίες των βασικών χαρακτήρων. Υπάρχουν ανατροπές στη βασική πλοκή που όμως γρήγορα γίνονται αντιληπτές, κλείνοντας περισσότερο σε γνωστά κλισέ προδοσίας και εξαπάτησης, παρά σε κάτι πρωτότυπο. Αν όμως σας αρέσει να χάνεστε στην ιστορία, το παιχνίδι με τίποτα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ρηχό και επιφανειακό. Τουναντίον, έχει αρκετό βάθος κατά περιπτώσεις καθώς υπάρχουν τόσοι πολλοί διάλογοι και επεξηγήσεις για καταστάσεις και χαρακτήρες -λιγότερο και περισσότερο σημαντικούς στην βασική ιστορία- που δεν θα σας αφήσει παραπονεμένους. Οι υπόλοιποι σίγουρα κάπου θα κουραστείτε με την υπέρανάλυση και το... “τράβηγμα από τα μαλλιά” των διαλόγων, με αποτέλεσμα να καταλήξετε να τους προσπερνάτε στο γρήγορο επικεντρώνοντας τη προσοχή σας στα απαραίτητα.

Στα του παιχνιδιού, όλοι οι μηχανισμοί που κάνουν σεβαστό ένα action-RPG βρίσκονται εδώ. Ο πρωταγωνιστής έχει να διαλέξει από τρεις βασικές ικανότητες: might, finesse και sorcery. Κάθε ικανότητα οδηγεί σε μια συγκεκριμένη επιλογή class με το έξτρα χαρακτηριστικό να δημιουργήσετε ένα υβρίδιο αναμιγνύοντας τις classes και τις ειδικές ικανότητες του εκάστοτε skill tree και φτιάχνοντας έναν πολεμιστή κομμένο και ραμμένο για το δικό σας στιλ παιχνιδιού. Αν μετανιώσετε κάποιο βήμα το παιχνίδι σας συγχωρεί, επιτρέποντάς σας, μέσω χαρακτήρων που συναντάτε κατά την διάρκεια του ταξιδιού σας και ενός χρηματικού αντιτίμου, να κάνετε reset και να ξαναστήσετε τον ήρωα από την αρχή. Κάθε level σας δίνει τρεις πόντους ικανότητας για να αυξήσετε χαρακτηριστικά της class που διαλέξατε (πχ ικανότητα με greatswords) και έναν πόντο για να αυξήσετε μια γενική ικανότητα όπως πχ μεγαλύτερη πειθώ στους διαλόγους που έχετε στη συναναστροφή σας με τον κόσμο, ταλέντο στην παραβίαση κλειδαριών ή εμφάνιση κρυφών θησαυρών στον χάρτη. Σε κάθε μεγάλη περιοχή βρίσκετε εγκαταστάσεις για να αγοράσετε όπλα και πανοπλίες, να εξοπλίσετε ειδικούς κρυστάλλους προσθέτοντας πχ δηλητήριο στις διπλές λεπίδες σας ή απλά να βασιστείτε στα χεράκια σας (αυξάνοντας τις ανάλογες ικανότητες από το μενού) και να τα κατασκευάσετε ή να τα αναβαθμίσετε μόνοι σας. Ανάλογα με το μονοπάτι που διαλέγετε και την υπέρπληθώρα των αποστολών, θα ωφεληθείτε και θα ζημιωθείτε κάπου χωρίς όμως να υπάρχει επιλογή ή προσέγγιση που θα σας στοιχίσει.

Ο ηρωας στον δρόμο για την εκπλήρωση του πεπρωμένου του.

Μιλώντας για τις αποστολές, ο αριθμός τους είναι πραγματικά εντυπωσιακός καθώς πέρα από την εξέλιξη της βασικής ιστορίας, σχεδόν σε κάθε σας βήμα υπάρχει ένας χαρακτήρας που έχει μια χάρη να σας ζητήσει. Δευτερεύουσες αποστολές, αποκλειστικές faction αποστολές και αναζητήσεις συγκεκριμένων αντικειμένων ή τροπαίων που βρίσκονται διάσπαρτα και κρυμμένα στο κόσμο, μετατρέπουν το Amalur σε ένα κολοσσιαίο “λούνα παρκ” περιπλάνησης και εξερεύνησης, χωρίς όμως να λείπουν τα προβλήματα. Καταρχήν τα κατάλοιπα της παραλίγο MMO καταγωγής του παιχνιδιού φαίνονται με τον χάρτη και τις τεράστιες αποστάσεις που πρέπει να καλύπτετε ποδαράτοι. To fast travel ξεκλειδώνεται όταν βρεθείτε πρώτη φορά σε μια περιοχή, απλά είναι τόσες πολλές οι τοποθεσίες που πρέπει να ανακαλύψετε και συνδέονται με αποστολές (μια σπηλιά πχ) που για να γίνουν προσβάσιμες στο χάρτη θα γράψετε πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ. Αυτό, σε συνδυασμό με τον πακτωλό αποστολών και την επιφανειακή τους προσέγγιση (πηγαίνετε από το σημείο Α στο σημείο Β για να βρείτε ή να σκοτώσετε κάτι), είναι σίγουρο ότι θα σας κουράσει από ένα σημείο και έπειτα, κυρίως αν είστε τελειομανείς και θέλετε να “καθαρίσουν” και “σκουπίσουν” πλήρως.

Τα μενού δεν σας βοηθάνε επίσης, καθώς η πρόσβαση στον πλήρη χάρτη για να καταλάβετε πού πρέπει να πάτε ακριβώς δεν γίνεται άμεσα και γρήγορα. Περνάτε πολύ χρόνο στο μενού, τόσο για ανάγκες μετακίνησης -το mini-map δεν βοηθάει και πολύ- όσο και για την διαχείριση του inventory. Η συχνότητα του loot είναι εντυπωσιακή με αποτέλεσμα ο διαθέσιμος χώρος αποθήκευσης που έχετε να γεμίζει πολύ γρήγορα. Πολύ συχνά θα πασχίζετε να συμμαζέψετε και να αδειάσετε χώρο πουλώντας ή καταστρέφοντας αντικείμενα, έχοντας την αίσθηση ότι είστε περισσότερο παλιατζής παρά πολεμιστής.

Μόλις ξεμπερδέψετε με τα διαδικαστικά της οργάνωσης, περνάτε στην απλή διασκέδαση. Απλή αλλά και “άμυαλη”, καθώς όταν κλειδώσετε την επιλογή του χαρακτήρα σας και το αγαπημένο σας στιλ παιχνιδιού, η διαδικασία των μαχών γίνεται μια επαναλαμβανόμενη χρήση χτυπημάτων-αποφυγής-ειδικών skills μέχρι όλοι οι εχθροί να πεθάνουν. Προτείνω οπωσδήποτε να επιλέξετε υψηλότερο βαθμό δυσκολίας καθώς το παιχνίδι είναι υπερβολικά εύκολο για τα δεδομένα της εποχής. Μια ιδιαίτερη ικανότητα που ξεφεύγει και από τα τετριμμένα του είδους είναι πως, σκοτώνοντας εχθρούς, εκτός από εμπειρία αποκτάτε και fate points. Όταν συλλέξετε αρκετά μπορείτε να ενεργοποιήσετε το reckoning mode, το πιο χορταστικό στοιχείο του παιχνιδιού, τόσο από πλευράς θεάματος, όσο για το leveling του χαρακτήρα, καθώς σφαγιάζετε σε berserk mode δεξιά και αριστερά τους εχθρούς. Το reckoning mode ολοκληρώνεται με ένα μοναδικό για κάθε εχθρό τελείωμα (σαν fatality) και τεράστιο μπόνους εμπειρίας, οπότε καλό είναι να το ενεργοποιείτε όσο πιο συχνά μπορείτε και στους πιο δυνατούς εχθρούς για πιο γρήγορο leveling.

Μία από τις πολλές μάχες στις οποίες εμπλέκεστε κατά την διάρκεια της περιπέτειας.

Το Kingdoms of Amalur, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, ήταν εντυπωσιακό για την εποχή του, με πανέμορφες περιοχές διαφοροποιημένες μεταξύ τους σε έναν τεράστιο κόσμο. Εν έτει 2020, όμως, ενώ είναι εμφανές το οπτικό ρεκτιφιέ του, δεν μπορεί να εντυπωσιάσει. Πέρα από ένα απλό upscale στα μοντέλα των χαρακτήρων, δεν έχει να επιδείξει κάτι άξιο θαυμασμού για τα σημερινά δεδομένα, δίνοντας την αίσθηση φτηνού μάρκετινγκ και τεμπέλικης δουλειάς. Ο ήχος, πέρα από κάποια καλά ορχηστρικά επικά κομμάτια που δένουν με την κύρια ιστορία, περνάει απαρατήρητος, έρμαιο της συνολικής μετριότητας του παιχνιδιού.

Η προσπάθεια επαναφοράς στο προσκήνιο ενός τίτλου που ακόμα και στην αρχική κυκλοφορία του είχε μέτρια απήχηση, τελικά δεν ήταν και πολύ καλή ιδέα. Πρόκειται για ένα remaster που θα ήθελε πολύ να είναι remake, με εμφανή τα σημάδια του χρόνου και της αδύναμης μεταφοράς του στο σήμερα. Η νοσταλγία στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι τόσο δυνατός παράγοντας για να λειτουργήσει σαν λόγος αγοράς. Στην τελική, θεωρώ ότι ο χρόνος του μέσου gamer είναι πια τόσο πολύτιμος, που ίσως είναι απαγορευτικό πλέον να τον ξοδεύει σε φαντάσματα μετριοτήτων από το πρόσφατο παρελθόν. Ασχοληθείτε με το Kingdoms of Amalur: Re-Reckoning αν αγαπάτε πολύ το αρχικό παιχνίδι και θέλετε να το ξαναπροσθέσετε στη βιβλιοθήκη σας τιμής ένεκεν.

Τεράστιος κόσμος και loreΤο reckoning modeΠάρα πολλά quests......αρκετά επαναλαμβανόμεναΔείχνει την ηλικία τουΓραφικά-αρπαχτήΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:KaikoΕΚΔΟΣΗ:THQ Nordic

Game20.gr, το Άσυλο των gamers