Lost Judgment review

Το νεο-νουάρ action-adventure τρίτου προσώπου Judgment, αποτέλεσε μια επιτυχημένη απόπειρα της Ryu Ga Gotoku Studio να διαφοροποιήσει το «ρεπερτόριό» της. Το Lost Judgment είναι η συνέχειά του, υποσχόμενο μια εξίσου ιντιγκαδόρικη ιστορία, εξελιγμένους παικτικούς μηχανισμούς και φυσικά τιτανοτεράστιες δόσεις ακραιφνούς, στιλάτου, ασιατικού βρωμόξυλου. Εφόσον πλέον υπάρχει και για PC, ας δούμε αν είναι αντάξιο του προκατόχου του.

Αναλαμβάνετε για άλλη μια φορά το ρόλο του οξυδερκή

πρώην δικηγόρου και νυν ντετέκτιβ Takayuki Yagami. Τα ισχυρά ηθικά του ένστικτα, το αίσθημα του δικαίου, οι ακραίες δεξιότητες στις πολεμικές τέχνες, και πάνω απ’ όλα, το απαράμιλλο στιλ, κάνουν και εδώ την εμφάνισή τους. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως ο Yagami δεν έχει αλλάξει καθόλου. Τουναντίον, τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού τον βοήθησαν να αντιπαλέψει τους προσωπικούς του δαίμονες και να σφυρηλατήσει το πνεύμα του χαρίζοντάς του περισσή αυτοπεποίθηση. Πλέον ο Yagami είναι ολοκληρωμένος χαρακτήρας, δίχως παράλληλα να στερείται περιθωρίων εξέλιξης. Ο Kaito κάνει και αυτός την εμφάνισή του στο πλευρό του Yagami, ενώ το ντετεκτιβικό μαγαζάκι που έχουν στήσει δείχνει πια να τα πηγαίνει πολύ καλύτερα. Όλα δείχνουν να έχουν πάρει το δρόμο τους, μέχρι που ο Yagami καταλήγει σε ένα σχολείο της Yokohama, όπου και καλείται να βοηθήσει σε μια υπόθεση τραμπουκισμού (αγγλιστί, bullying). Την ίδια στιγμή, το δικηγορικό γραφείο όπου κάποτε εργαζόταν ο Yagami, ζητά τη συνδρομή του σε μια περίεργη υπόθεση. Ο πελάτης του γραφείου δικάζεται για σεξουαλική παρενόχληση, μέχρι που, σε εντελώς άκυρη φάση, ανακοινώνει στο δικαστήριο την τοποθεσία ενός πτώματος, την ύπαρξη του οποίου δεν γνώριζε κανείς! Πώς συνδέονται οι δύο παραπάνω υποθέσεις; Αυτό το αφήνω να το ανακαλύψετε μόνος σας.

Εν αντιθέσει με το Judgment, αυτή τη φορά η ιστορία είναι μικρότερης κλίμακας, με διακυβεύματα -συγκριτικά μιλώντας- ήσσονος σημασίας, ενώ παράλληλα καταφέρνει να φαντάζει πιο πολύπλοκη και φορτωμένη. Μέρος της μαγείας του πρώτου παιχνιδιού ήταν η ζοφερή μυστηριακή του αύρα, στοιχείο που δυστυχώς εξατμίζεται εδώ. Επιπλέον, τα κίνητρα και οι δολοπλοκίες των εμπλεκόμενων είναι σε ορισμένες περιπτώσεις τραβηγμένα από τα μαλλιά, αν όχι εντελώς παράλογα. Χαρακτήρες που αγαπήσαμε στο Judgment μοιάζουν εδώ σαν μισοάδεια σαρκία του αλλοτινού τους εαυτού. Η αφήγηση, επιπροσθέτως, επιχειρεί να εμβαθύνει σε ζητήματα όπως ο σχολικός τραμπουκισμός, τα ηθικά διλήμματα, η ανεπάρκεια του δικαστικού συστήματος, η αυτοδικία και η αυτοκτονία. Η προσπάθεια είναι αν μη τι άλλο αξιέπαινη, όμως η εκτέλεση είναι επιφανειακή και πολλές φορές επιτηδευμένη. Παρόλα αυτά, και με όλα τα παραπάνω ως δεδομένα, η ιστορία του παιχνιδιού είναι αρκετά διασκεδαστική και κρατά το ενδιαφέρον, όσο και αν υστερεί εν σχέσει με αυτήν του προκατόχου του.

Περνώντας στα του gameplay, το Lost Judgment είναι σαφώς action-adventure τρίτου προσώπου και η βασική φόρμουλα παραμένει ίδια. Ακόμα πιο επικά κλωτσομπουνίδια, με όλες τις πτυχές του core gameplay να έχουν βελτιωθεί, διατηρώντας μιαν αίσθηση οικειότητας, μην παραλείποντας όμως να προσδώσουν νέα πνοή. Τα combos, τόσο αυτά που έχετε εξαρχής, όσο και αυτά που ξεκλειδώνετε στην πορεία, είναι πολλά περισσότερα και δένουν καλύτερα μεταξύ τους. Επιπλέον, έχουν προστεθεί αναβαθμίσεις που καθιστούν τη μάχη πιο γρήγορη και αποτελεσματική, σε σημείο που οι αντίπαλοι δυσκολεύονται να ακολουθήσουν τους φρενήρεις ρυθμούς του Yagami, ακόμη και στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας. Τέλος, ο μηχανισμός αποφυγής έχει τελειοποιηθεί, οι επιλογές κατά τη διάρκεια της μάχης είναι περισσότερες από ποτέ, ενώ η εναλλαγή μεταξύ των στάσεων είναι πολύ πιο εύκολη κι αβίαστη.

Καθώς ανέφερα τις στάσεις, στις ήδη υπάρχουσες δύο (η στάση του πελαργού χρησιμοποιείται έναντι πολλών αντιπάλων, ενώ με τη στάση της τίγρης μοιράζετε φάπες μόνο σε έναν) έχει προστεθεί άλλη μία, η στάση του φιδιού. Αυτή χρησιμεύει σε περίπτωση που πλακώνεστε με μαθητές του προαναφερθέντος σχολείου (ναι, τις παίζετε συχνά με σχολιαρόπαιδα εδώ) και δε θέλετε να τους χτυπήσετε πολύ άσχημα. Προσωπικά δε βρήκα κανένα νόημα σε αυτό το stance, αλλά γούστα είναι αυτά. Αντιθέτως, η δουλειά κι οι βελτιώσεις στα υπάρχοντα stances είναι υψηλού επιπέδου. Αν έχετε ασχοληθεί με το Judgment, θα θυμάστε πως μετά από ορισμένες αναβαθμίσεις, η στάση του πελαργού δεν είχε πια λόγο ύπαρξης. Πλέον, όχι μόνο δεν ισχύει αυτό, αλλά η εναλλαγή μεταξύ stances εν ώρα μάχης είναι πολλές φορές επιβεβλημένη. Συνολικά, το σύστημα μάχης ρέει πολύ καλύτερα, προσφέρει περισσότερες επιλογές, παρουσιάζει μεγαλύτερη ποικιλία, και είναι στο σύνολό του εμφανώς καλύτερο από αυτό του πρώτου τίτλου.

Οι επιπλέον μηχανισμοί έρευνας, παρακολούθησης και εμφιλοχώρησης που διανθίζουν το gameplay επίσης επιστρέφουν. Αποστολές παρακολούθησης υπόπτων, μελέτη φωτογραφιών προς εύρεση στοιχείων, σύστημα μεταμφιέσεων, παρακολουθήσεις με το drone, σεκάνς κυνηγητού, ανακρίσεις υπόπτων με το σχετικό σύστημα διαλόγων κι επιλογών κτλ. Αν έχετε ασχοληθεί με το πρώτο Judgment, θα θυμάστε πως οι εν λόγω μηχανισμοί ναι μεν ήταν διασκεδαστικοί και προσέθεταν ποικιλία στο gameplay, ωστόσο στερούνταν βάθους και κατέληγαν κουραστικοί προς το τέλος. Προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, το παιχνίδι απλά μειώνει τον αριθμό αυτών των αποστολών από την κύρια ιστορία, δίχως να τους εξελίσσει ουσιωδώς. Κατά την άποψή μου, η κίνηση αυτή δεν είναι η καλύτερη. Το πρόβλημα των εν λόγω στοιχείων δεν ήταν η καθεαυτή ύπαρξή τους, αλλά το γεγονός πως δεν είχαν αναπτυχθεί επαρκώς. Συνεπώς, έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη βελτίωσή τους – αντ’ αυτού, κρύφτηκαν απλώς κάτω απ’ το χαλάκι.

Πέραν της γειτονιάς του Kamurocho, υπάρχει και άλλη μια συνοικία, στη Yokohama. To Ijincho είναι μεγαλύτερο σε έκταση, πιο γεμάτο και συνδυαστικά με το ελαφρώς ανανεωμένο Kamurocho προσφέρει μεγαλύτερη ποικιλία συγκριτικά με τον κόσμο του Judgment. Πλέον μπορείτε να κάνετε skate ώστε να μετακινείστε πιο γρήγορα, ενώ έχει προστεθεί και μηχανισμός parkour. Ο τελευταίος, ωστόσο, είναι διαθέσιμος μόνο σε ορισμένα τμήματα του παιχνιδιού. Το δυσθεώρητο βουνό παράπλευρου περιεχομένου κάνει και εδώ την εμφάνισή του: επισκέπτεστε μπαρ, εστιατόρια, σούπερ-μάρκετ, πιάνετε φιλίες με μαγαζάτορες, γείτονες, άκυρους τύπους στο δρόμο και πάει λέγοντας. Ο μηχανισμός φιλίας προσδίδει ξανά μια στρώση ρεαλισμού, καθώς επίσης και πληθώρα side-quests να ασχοληθείτε. Φυσικά, τα mini-games δε θα μπορούσαν να λείπουν και αυτή τη φορά πιθανότατα συναγωνίζονται σε αριθμό τα ηλεκτρόνια που υπάρχουν στο σύμπαν. Ας αναφέρουμε μερικά: βελάκια, γκολφ, black jack, πόκερ, drone shooting, shogi, arcade παιχνίδια όπως το Fantasy Zone, το Penguin Land, το Maze Hunter, το Secret Commando και πολλά πολλά ακόμη.

Κάπου εδώ, θα ήθελα να σταθώ και στο σχολείο όπου λαμβάνει χώρα σημαντικό μέρος της πλοκής, καθώς αποτελεί από μόνο του ξεχωριστή περιοχή. Πέραν της κύριας ιστορίας, υπάρχουν και εδώ τόνοι παράπλευρου περιεχομένου. Η λογική είναι η ίδια (side-quests, μηχανισμός friendship, ακόμα περισσότερα mini-games κτλ), ωστόσο το γεγονός πως είναι ενταγμένη στο σφικτό, οριοθετημένο πλαίσιο του σχολείου καθιστά την εμπειρία μοναδική. Γενικώς, η δημιουργός RGG Studio είναι κορυφαία σε δύο πράγματα: το ένα είναι η εύρεση της τέλειας ισορροπίας ανάμεσα στον ζοφερό τόνο που διακρίνει τον αφηγηματικό κορμό του εκάστοτε παιχνιδιού και της ιαπωνικής τρέλας και παλιμπαιδισμού που αγαπάμε να μισούμε, και το άλλο είναι πως καταφέρνει να εντάσσει τους ίδιους ακριβώς μηχανισμούς σε διαφορετικά πλαίσια (και το ανάποδο) έτσι που να φαντάζουν φρέσκα. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το περιβάλλον του σχολείου στο παιχνίδι, το οποίο από μόνο του μπορεί να καταπιεί 15-20 ώρες από τον χρόνο σας.

Σε ό,τι αφορά τα γραφικά, δεν υπάρχει σημαντική βελτίωση, πράγμα αναμενόμενο αφού το παιχνίδι κυκλοφόρησε μόλις δύο χρόνια μετά τον προκάτοχό του. Πρακτικά είναι μια καλογυαλισμένη, ελαφρώς εξελιγμένη μορφή του πρώτου τίτλου. Η σκηνοθεσία παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα, ενώ τα μοντέλα των χαρακτήρων δείχνουν πιο όμορφα από ποτέ. Με την προσθήκη της συνοικίας του Ijincho, δίνεται η ευκαιρία για μια νέα προσέγγιση σε ό,τι αφορά τη χρωματική παλέτα, τις φωτοσκιάσεις και την γενικότερη αισθητική, πράγμα που προσφέρει ποικιλία. Σχετικά με τον τεχνικό τομέα, αυτή τη φορά δεν συνάντησα σημαντικά προβλήματα, εξαιρουμένων ορισμένων θεμάτων με τον συγχρονισμό του ήχου – το προβλήματα αυτά λύνονταν μόλις έκανα re-load το αρχείο. Τέλος, στα του ήχου, η δουλειά που έχει γίνει είναι υψηλού επιπέδου. Για άλλη μια φορά υπάρχει η επιλογή για αγγλική μεταγλώττιση, ωστόσο υστερεί ελαφρώς σε ό,τι αφορά τις ερμηνείες των χαρακτήρων. Το ιαπωνικό voice acting είναι κορυφαίο και σαφώς ταιριάζει καλύτερα. Αναφορικά με τα ηχητικά εφέ και τους ήχους του περιβάλλοντος, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία από το πρώτο παιχνίδι που χρησιμοποιούνται και εδώ, όμως προσωπικά το βρίσκω λογικό και όχι ιδιαίτερα ενοχλητικό. Η μουσική προσωπικά δεν είναι του γούστου μου, αφού δεν διαφέρει και πολύ από αυτή του πρώτου, όμως πρέπει να παραδεχτώ πως είναι αρκετά πρωτότυπη και απολύτως ταιριαστή με το αισθητικό επίχρισμα του παιχνιδιού.

Το Lost Judgment επιχειρεί να εξελίξει τη φόρμουλα του προκατόχου του σε όλους τους τομείς. Εν πολλοίς τα καταφέρνει, με αναβαθμισμένο, εθιστικότατο και πιο ποικίλο gameplay, βελτιωμένα γραφικά και μία νέα, εξίσου συναρπαστική περιοχή που φέρει και αυτή τόνους περιεχομένου. Παρόλα αυτά, ο θεμέλιος λίθος του Judgment ήταν κατ’ εμέ η άρτια αφηγηματική του δομή, το καλογραμμένο σενάριο, η γεμάτη σασπένς και ίντριγκα ιστορία του και η πυκνή, ζοφερή, νέο-νουάρ ατμόσφαιρα. Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ το sequel υποδεέστερο. Η ιστορία που αφηγείται δεν διαθέτει την ίδια σπίθα, οι διάλογοι είναι καλοί αλλά χωρίς ανάλογο tempo και οξυδέρκεια, οι χαρακτήρες όχι τόσο καλοσχηματισμένοι και τα αφηγηματικά τους τόξα στερούνται αρμονίας. Παράλληλα, η αφήγηση κάπως καταφέρνει να μοιάζει υπερβολικά πολύπλοκη και υπερφορτωμένη. Επιχειρεί να καταπιαστεί με σοβαρά θέματα, όπως ο τραμπουκισμός και η αυτοκτονία, το κάνει ωστόσο επουσιωδώς και κατά τόπους βεβιασμένα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αν σας άρεσε το Judgment, σίγουρα θα περάσετε καλά με το Lost Judgment.

Επικά κλωτσομπουνίδιαΑναβαθμισμένο gameplay με βάθος και ποικιλίαΗ συνοικία του IjinchoΌμορφα γραφικά και βελτιωμένος τεχνικός τομέαςΚορυφαίες ερμηνείες (στα ιαπωνικά)Επιχειρεί να ασχοληθεί με σοβαρά ζητήματα λεπτής φύσεως…...όμως το κάνει επουσιωδώςΑδύναμη ιστορία και ανάπτυξη χαρακτήρωνΟι περιρρέοντες παικτικοί μηχανισμοί ντετέκτιβ δεν έχουν εξελιχθεί επαρκώςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:Ryu Ga Gotoku StudioΕΚΔΟΣΗ:SegaΔΙΑΘΕΣΗ:Zegetron

Game20.gr, το Άσυλο των gamers