NeverDead Review

Πόσες φορές έχετε αναλάβει τον ρόλο ενός κυνηγού δαιμόνων με ένα εξωφρενικά τεράστιο σπαθί και όπλα; Αρκετές έτσι; Στο Neverdead έχετε και ένα άλλο πλεονέκτημα όμως: ο χαρακτήρας σας είναι αθάνατος! Όχι μόνο δεν γερνάει, αλλά καμμία πληγή ή διαμελισμός δεν μπορεί να τον σκοτώσει. Το μεγάλο στοίχημα του τίτλου είναι βέβαια αυτός ο μηχανισμός να ενσωματωθεί σωστά έτσι ώστε και να έχετε μια σωστή πρόκληση αλλά και να παρουσιάζεται σαν κάτι πρωτοποριακό.

Ο ήρωας ονομάζεται Bryce Boltzman και πολεμάει δαίμονες εδώ και 500 χρόνια. Σε μια μάχη με το πρωτοπαλίκαρο των δαιμόνων Αstaroth, ο Bryce

χάνει την γυναίκα του και καταδικάζεται σε αιώνια ζωή. Τώρα πια πολεμάει για την κυβέρνηση με την συνεργάτιδά του Arcadia, με σκοπό την εκδίκηση αλλά και την εξιλέωσή του. Η εξέλιξη της ιστορίας δεν αποτελεί καμμία έκπληξη. Θετικό στοιχείο είναι όμως οτι κατά την διάρκεια του παιχνιδιού παίρνετε μέρος σε flashbacks που σας αποκαλύπτουν διάφορες λεπτομέρειες. Ωστόσο θα ήταν πιο ενδιαφέρον αν μπορούσατε να κάνετε επιλογές, έτσι ώστε να αλλάζει η πορεία της ιστορίας και να υπήρχαν διαφορετικά τέλη.

Το μεγαλύτερο ερώτημα βέβαια είναι, αφού ο Bryce είναι αθάνατος, πώς γίνεται να δούμε στην οθόνη μας το “game over”; Ουσιαστικά υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι να πεθάνει κάποιος χαρακτήρας που πρέπει να προστατεύσετε και ο δεύτερος είναι όταν χάσετε το κεφάλι σας απο κάποιο χτύπημα, πχ να το καταπιεί ένα συγκεκριμένο είδος τέρατος. Ακόμα και τότε όμως σας δίνεται η ευκαιρία να αποφύγετε τη… χώνεψη με ένα mini-game. Πιο συχνά συμβαίνει το δεύτερο, γιατί το πιο εύκολο πράγμα στο παιχνίδι είναι να γίνεστε κυριολεκτικά κομμάτια!

Κομμάτια είμαι σήμερα!

Μπορεί να ελέγχετε έναν αθάνατο, αλλά ακόμα και ένα χτύπημα από τον πιο αδύναμο εχθρό αρκεί για να χάσετε κάποιο απο τα μέλη σας – πιο σύχνα βέβαια χάνετε το κεφάλι. Μάλιστα, το κεφάλι πρέπει να το βγάζετε και μόνοι σας για να λύσετε τους πανεύκολους γρίφους που συναντάτε. Μ’ αυτά και μ’ αυτά περνάτε τόσο χρόνο χάνοντας και ψάχνοντας τα μέλη σας, που γρήγορα η όλη φάση καταντά βαρετή και εκνευριστική. Πέρα απο το προβληματικό σύστημα μάχης, υπάρχουν και πιο κλασικά στοιχεία, όπως επιλογές αναβάθμισης του χαρακτήρα και αρκετά πράγματα για να βρείτε όπως καινούργια όπλα και πόντους εμπειρίας. Στοιχεία που ναι μεν προσφέρουν στην διάρκεια του τίτλου αλλά δεν αρκούν για να κάνουν την διαφορά.

Στο multiplayer δημιουργείτε ομάδες απο δύο έως τέσσερα άτομα και παίρνετε μέρος σε co-op αλλά και ανταγωνιστικές αποστολές. Ενδιαφέρον είναι ότι μπορείτε να επιλέξετε κάποιoν από τους ήρωες του παιχνιδιού και να τον εξοπλίσετε με τις αναβαθμίσεις που έχετε ξεκλειδώσει στο single-player. Καλό θα ήταν να υπήρχε και επιλογή για τοπικό παιχνίδι με κάποιον φίλο.

Η metal μουσική των Megadeth αλλά και το υπόλοιπο soundtrack ταιριάζει απόλυτα στο στιλ του τίτλου, αν και τα υπόλοιπα ηχητικά εφέ περνούν απαρατήρητα. Στην μετριότητα κινούνται και τα γραφικά, με τα μοντέλα των χαρακτήρων να