Nioh 2 review

Το είδος των hardcore RPG αδιαμφισβήτητα έχει γνωρίσει μεγάλη άνθηση χάρη στα παιχνίδια της FromSoftware. Ο Miyazaki και η παρέα του δημιούργησαν μια διαφορετική gaming κουλτούρα ή αν προτιμάτε ένα τεράστιο ρεύμα με φανατικούς οπαδούς ανά τον κόσμο. Έκτοτε, κάμποσα στούντιο αποπειράθηκαν να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε η FromSoftware. Προσωπικά μιλώντας, πέρα από το The Surge της Deck 13, δεν περίμενα να συναντήσω άλλο hardcore RPG που να με εξιτάρει

σε υπερθετικό βαθμό, μέχρι που έπεσε στα χέρια μου το Nioh της Team Ninja (Ninja Gaiden). Το Nioh έθεσε νέες βάσεις στον πυρήνα των παιχνιδιών τύπου Souls και ουσιαστικά κατόρθωσε να ενσωματώσει με απαράμιλλη αρμονία το αγνό hack-and-slash στοιχείο με τη hardcore πρόκληση. Τρία χρόνια μετά, το Nioh 2 έρχεται για να εδραιώσει τη σειρά ως ένα νέο πόλο έλξης για τους φαν του είδους.

Το Nioh 2, παρά την ονομασία του, δεν είναι sequel, αλλά πρακτικά αποτελεί prequel. Ως εκ τούτου για να το παίξετε δεν κρίνεται απαραίτητη η ενασχόλησή σας με το Nioh. Όντας prequel λοιπόν, το Nioh 2 τοποθετείται πριν τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού και συγκεκριμένα διαδραματίζεται στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα. Η χώρα του ανατέλλοντος ηλίου βρίσκεται σε έναν τρόπον τεινά εμφύλιο πόλεμο, καθώς διαφορετικές φατρίες προσπαθούν να κυριαρχήσουν εντός της ιαπωνικής επικράτειας. Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκονται τα amrita stones, αστραφτερά πετράδια που δίνουν τρομακτική ισχύ στους κατόχους τους. Η απειλή δεν εστιάζεται αποκλειστικά στον ανθρώπινο παράγοντα καθώς τα amrita stones έλκουν δαίμονες Yokai, οι οποίοι εισβάλλουν στην ιαπωνική ενδοχώρα σπέρνοντας τον όλεθρο. Εσείς αναλαμβάνετε το ρόλο του (ή της) Hide ή “Hiddy”, μισού ανθρώπου και μισού Yokai. Σύντομα, ο ήρωας γνωρίζεται με τον μαυραγορίτη Tokichiro και μέσα από τις περιπέτειές του καλείται να συμμαχήσει με τον ευγενή άρχοντα Nobunaga Oda στην προσπάθειά του να ενώσει την Ιαπωνία.

Σεναριακά, το Nioh 2 δεν δρα με ασάφεια, όπως συμβαίνει κατά κόρον στα παιχνίδια τύπου Souls. Δεν μπαίνετε ποτέ στο τρυπάκι να σκαλίσετε δεξιά και αριστερά για να συλλέξετε collectibles ή λοιπά έγγραφα για να κατανοήσετε καλύτερα την ιστορία ή το lore του παιχνιδιού, ούτε φυσικά χρειάζεται να ερμηνεύσετε καταστάσεις με τον δικό σας τρόπο. Από την άλλη, όσο σταθερή αποδεικνύεται η ροή της αφήγησης, άλλο τόσο προβληματική καθίσταται η μέθοδος της εξιστόρησης. Το παιχνίδι ασχολείται κατά το ήμισυ με πραγματικά ιστορικά γεγονότα (περίοδος Sengoku). Σχεδόν όλοι χαρακτήρες είναι πραγματικά πρόσωπα που έπαιξαν κομβικό ρόλο στην ιαπωνική ιστορία. Ακόμα και τα yokai είναι φανταστικά πλάσματα που προέρχονται από την ιαπωνική μυθολογία. Αν είστε γνώστες ή λάτρεις της ιαπωνικής παράδοσης μπορεί και να αισθανθείτε οικεία. Ωστόσο, οι μη μυημένοι (όπως ο γράφων) είναι αδύνατον να παρακολουθήσουν με συνέπεια αυτόν τον ανελέητο βομβαρδισμό γεγονότων και ονομάτων. Πραγματικά χάνεται η μπάλα, οπότε συνιστώ να μείνετε στα απολύτως απαραίτητα ως προς το σενάριο. Πρέπει να ομολογήσω πάντως ότι με τον τρόπο της η Team Ninja μέσω των Nioh αποτείνει ένα ξεχωριστό φόρο τιμής στην άλλη μεγάλη δόξα του παρελθόντος, στον κοιμώμενο γίγαντα που ακούει στο όνομα Onimusha (α ρε Capcom). Σε αυτό το θέμα της βγάζω το καπέλο.

Θέλεις να δοκιμάσεις την γεύση της σπάθας μου;

O κόσμος του Nioh 2 δεν είναι ενιαίος. Δεν πρόκειται για open-world game, ούτε φυσικά οι περιοχές ενώνονται μεταξύ τους. Το level design είναι κατά μια έννοια περισσότερο επίπεδο από των παιχνιδιών της From. Ξεκινάτε από ένα προκαθορισμένο σημείο (starting point) του κεντρικού χάρτη στον οποίο εμφανίζονται κύριες και δευτερεύουσες αποστολές. Ολοκληρώνοντας μια κύρια αποστολή τη φορά, προχωράτε στην επόμενη, ακολουθώντας έτσι ευλαβικά το σενάριο. Ακολουθώντας μικρά δρομάκια και ξεκλειδώνοντας πόρτες ανακαλύπτετε μυστικά περάσματα που σας μεταφέρουν απο το σημείο Α στο Β και το αντίστροφο. Μην περιμένετε βέβαια πολύπλοκες διαδρομές τύπου Souls. Το παιχνίδι παρέχει δυνατότητες εξερεύνησης, απλά όχι στον βαθμό των παιχνιδιών της From. Επίσης, η χρήση του minimap και μιας γραμμής που εμφανίζεται σε αυτό, σας οδηγούν στο objective οπότε δύσκολα αποπροσανατολίζεστε. Στο μεσοδιάστημα, βρίσκετε παρηγοριά στα shrines, μικρούς βωμούς όπου σας επιτρέπονται τα autosave, level up, upgrades κτλ. Σε θέματα αρχιτεκτονικής και εν γένει ατμόσφαιρας, το Nioh 2 αναπαράγει όλα εκείνα τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά που περιμένουμε να συναντήσουμε σε παιχνίδι με θεματικό άξονα την Ιαπωνία του 16ου αιώνα. Γραφικά χωριουδάκια, απόκοσμες σπηλιές, καταπράσινες δασικές εκτάσεις, πελώριοι βουδιστικοί ναοί, επιβλητικά κάστρα, οχυρά φορτωμένα σαν αστακοί, ερηπωμένα πεδία μάχης κτλ. Σεβαστή ποικιλία τοποθεσιών αν μη τι άλλο. Βέβαια για να τα λέμε όλα, το παιχνίδι δεν δίνει σε καμία των περιπτώσεων την αίσθηση δέους και μεγαλοπρέπειας των Souls ή του Bloodborne για παράδειγμα.

Σε επίπεδο διάρκειας, περιεχομένου και πρόκλησης, το Nioh 2 είναι ένα πραγματικό τέρας, σαν τον προκάτοχό του. Στα περισσότερα παιχνίδια τύπου Souls, καλείστε να διατηρήσετε αμυντική τακτική απέναντι στον εχθρό, να διαθέσετε τόνους υπομονής, να πραγματοποιήσετε λίγα αλλά καίρια χτυπήματα, να έχετε μονίμως τα μάτια στραμένα στη stamina bar. Λίγο, λίγο και από λίγο που λένε και στο χωριό μου. Εδώ όμως τα πράγματα δεν πάνε έτσι. Οι ταχύτητες είναι εμφανώς αυξημένες. Μπαίνετε απο νωρίς στη λογική του uptempo συστήματος μάχης και μάλλον άκομψα συνειδητοποιείτε ότι η παθητική και “φοβισμένη” στάση δεν συνίσταται. Από άποψη διάρκειας, ένα απλό playthrough, κάνοντας λίγο από όλα, ισοδυναμεί περίπου με 60 ώρες. Ολοκληρώνοντας όλες τις αποστολές (ακόμα και τις twilight αποστολές στις οποίες η δυσκολία κλιμακώνεται χαοτικά), οι 80+ ώρες είναι κάτι παραπάνω από δεδομένες. Για τους τολμηρούς, υπάρχει και endgame περιεχόμενο (dream of the strong), ένα ιδιότυπο new game+ κατά το οποίο επαναλαμβάνετε όλες τις αρχικές αποστολές με αυξημένο δείκτη δυσκολίας. Για τους κυνηγούς των trophies πρέπει να αναφέρω ότι δεν το έχω platin-άρει ακόμη. Μέχρι στιγμής πάντως, το κοντέρ έχει σταματήσει στις 93 ώρες και έχω ακόμη μπόλικο πράγμα να φέρω εις πέρας.

Δαιμονικές γριές εν δράσει.

Αρχικά καλείστε να σχεδιάσετε την εξωτερική όψη και εμφάνιση του πρωταγωνιστή, επιλέγοντας φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και φύλο μέσα από ένα εκτενές σε επιλογές μενού παραμετροποίησης και ακολούθως ξεκινάει η δράση. Βασικές προϋποθέσεις για να επιβιώσετε στον αφιλόξενο κόσμο του Nioh 2 είναι η συλλογή των amrita stones που χρησιμοποιείτε για level-up, η διαρκής ανανέωση του εξοπλισμού σας χάρη στο πληθωρικό loot-based system μέσα από το οποίο εφοδιάζεστε συνεχώς με ρουχισμό, οπλισμό και φυσικά η επένδυση των skill points σε τεχνικές όπλων, ninjutsu, onmyo magic κτλ. Ιδιαίτερη προσοχή με τα amrita stones διότι η φόρμουλα Souls παραμένει ίδια και εδώ. Αν πέσετε πάνω στην μάχη, τα amrita παραμένουν στο σημείο όπου χάσατε νωρίτερα. Αν πεθάνετε στην προσπάθεια ανάκτησής τους, πάει στο βρόντο η προσπάθειά σας.

Όπως προανέφερα, τα shrines υιοθετούν την λογική των bonfires των Souls. Σε αυτά βρίσκετε προσωρινό καταφύγιο από τον διαφαινόμενο κίνδυνο (autosave), αναβαθμίζοντας πτυχές του χαρακτήρα σας (heart, strength, skill, magic, stamina κτλ), μέσω της ποσότητας amrita που συγκεντρώνετε. Ανεφοδιάζετε πυρομαχικά, buffs, elixirs με την υποστήριξη των συμπαθέστατων kodama (collectibles). Στο εικονιδίο του jutsu craft-άρετε shuriken, βόμβες και talismans τα οποία έχουν ποικίλες χρήσεις (damage/resistance σε elemental ευπάθειες όπως φωτιάς, πάγου, ηλεκτρισμού, νερού, παράλυσης, δηλητηρίου κτλ). Aλλάζετε guardian spirits, δηλαδή τους “πνευματικούς” συμμάχους σας πάνω στην μάχη. Ενεργοποιείτε το online co-op αν θέλετε βοήθεια από φίλους ή άλλους τυχαίους παίκτες. Τέλος, διαχειρίζεστε τα εχθρικά soul cores στα οποία αναφέρομαι παρακάτω.

Πάμε τώρα στο ενδιαφέρον του πράγματος, το σύστημα μάχης. Δυο λέξεις μου έρχονται κατά νου: καταιγιστικό και εθιστικό! Το hack-and-slash στα καλύτερά του. Ο χειρισμός δεν αρκείται στο χαζοχαρούμενο πάτημα δύο-τριών κουμπιών. Κοινώς, δεν μπαίνετε στην διαδικασία του ανέμελου σφαξίματος, όπως πχ συμβαίνει στην περίπτωση ενός Devil May Cry. Εδώ μετράτε τα αντανακλαστικά σας. Κάθε αβλεψία, κάθε χαμένη ευκαιρία, κάθε λάθος εκτίμηση πληρώνεται ακριβά. Σίγουρα κάποιοι θα βρείτε αρκετές ομοιότητες με το Sekiro. Πράγματι, υπάρχει μια κοινή συνισταμένη ανάμεσα στα δυο παιχνίδια. Ωστόσο, στο Nioh δεν υπάρχουν stealth διαλλείματα και αθόρυβα takedowns. Το Sekiro αδιαμφισβήτητα έφερε κάτι φρέσκο με τις εξαιρετικές χορογραφίες μάχης αλλά κάπου με χάλασε η αποκλειστική χρήση της κατάνας. Ένιωσα μια μονοτονία παίζοντας συνεχώς με ένα όπλο για να είμαι ειλικρινής. Ευτυχώς στο Nioh 2 η ποικιλία σε όπλα και στις τεχνικές τους εμπλουτίζουν θεαματικά τον κορμό του gameplay.

Απόσχιση χιαστού η επίσημη γνωμάτευση.

Προτού αναλύσουμε περαιτέρω τα του συστήματος μάχης, κρίνω πρέπον να σταθώ στο ki ή αλλιώς τη stamina σας. Κάθε μορφή κίνησής σας αντικατοπτρίζεται εικονικά από την αυξομείωση της μπάρας αντοχής σας. Φυσικά δεν μπορείτε να ξοδεύετε το ki απερίσκεπτα καθώς η μπάρα αντοχής αδειάζει, με αποτέλεσμα να παραμείνετε αδρανής για δυο-τρία δευτερόλεπτα μέχρι να ξαναγεμίσει. Με άλλα λόγια ευάλωτος, γεγονός που μπορεί να αποβεί μοιραίο. Το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό γνώρισμα εφαρμόζεται στα περισσότερα παιχνίδια του είδους. Ακριβώς για τον συγκεκριμένο λόγο, η Team Ninja φρόντισε να κάνει μία μικρή διαφοροποίηση για να μην αλλοίωσει τον ρυθμό της μάχης, το λεγόμενο ki pulse. Κάθε φορά που ξοδεύετε ki, πατώντας στιγμιαία το R1, επαναφέρετε μέρος της μπάρας αντοχής σας, επιτρέποντάς σας άμεσα να ριχτείτε και πάλι στην μάχη. Έξυπνο τρικ πάνω στο οποίο συνιστώ να εξασκηθείτε. Πιστέψτε με, σας ξελασπώνει από δυσχερείς καταστάσεις, ιδίως όταν πρόκειται να δεχθείτε critical χτύπημα.

Σε πρώτη φάση, η βασική κινησιολογία του πρωταγωνιστή αποτελείται από την αποφυγή (dodge), άμυνα (block) και ελαφριές και βαριές επιθέσεις. Από εκεί και έπειτα, επανέρχονται στο προσκήνιο τα stances, τα οποία κατά την γνώμη μου πάντα διανθίζουν τον πυρήνα του συστήματος μάχης. Τα stances χωρίζονται σε high, mid, low, εναλλάσσονται σε πρώτο χρόνο και ουσιαστικά συμβολίζουν τη στάση του σώματός σας όταν επιχειρείτε να επιτεθείτε. Με το high stance κάνετε περισσότερο damage ξοδεύοντας περισσότερο ki, το low stance σας χορηγεί ευκινησία, μικρότερη κατανάλωση σε ki αλλά λιγότερο damage, ενώ το mid stance επιφέρει μια ισορροπία σε damage, ταχύτητα και ki. Ίσως σκέφτεστε ότι το mid stance είναι η ενδειδειγμένη λύση. Η ακριβής απάντηση είναι και ναι και όχι. Όταν αντιμετωπίζετε αργοκίνητο εχθρό που κάνει βαρβάτο damage, τα high και mid stance ταιριάζουν γάντι στην περίσταση. Από την άλλη, ενάντια σε σβέλτους εχθρούς προτείνεται η επιλογή του low stance για να “παίξετε μπάλα” στο ρυθμό τους. Με αυτή τη λογική, το παιχνίδι ρίχνει στην εξίσωση τους παράγοντες της στρατηγικής και του επιθετικού πλουραλισμού από μεριάς σας.

Επόμενο στάδιο του συστήματος μάχης, οι ιδιότητες yokai του ήρωα. Ο ήρωας μπορεί να μεταμορφώνεται σε ένα yokai υβρίδιο, κάθε φορά που το guardian spirit gauge ενεργοποείται, εξαπολύοντας ισχυρές επιθέσεις. Όλα τα guardian spirits που συγκεντρώνετε παίζοντας, απαρτίζονται από τρια είδη: feral, brute και phantasm - με το καθένα φυσικά να φέρει διαφορετικά χαρακτηριστικά (δύναμη, ταχύτητα κτλ). Τα καλούδια δεν σταματούν εδώ. Τα soul cores αποτελούν ειδικές επιθέσεις των εχθρών που νωρίτερα έχετε αποτελειώσει. Μεταβαίνοντας σε shrine, σας δίνεται η δυνατότητα να διαχειριστείτε τα soul cores ανάλογα και ακολούθως τα τοποθετείτε στο εκάστοτε guardian spirit που έχετε ορίσει. Συνολικά, φτάνετε να χρησιμοποιείτε έως και τρία soul cores (δηλαδή τρεις ειδικές επιθέσεις), ενώ μπορείτε να τα αναβαθμίζετε μέσω της διαδικασίας του soul fusion. Hardcore RPG δίχως counter attack δεν γίνεται. Στην περίπτωση του Nioh 2 αυτό ονομάζεται yokai burst counter. Όταν παρατηρήσετε μια στιγμιαία κόκκινη λάμψη από επικείμενη εχθρική επίθεση, πατώντας R1 και O την ύστατη στιγμή, αποκρούετε το χτύπημα, μειώνοντας δραστικά το ki του εχθρού σας. Τότε ανοίγεται το παράθυρο για την αντεπίθεσή σας που επιφέρει θανατηφόρα χτυπήματα. Όλες οι yokai ιδιότητες καταναλώνουν την anima μπάρα σας γι αυτό φροντίστε να τις εκτελείτε την κατάλληλη στιγμή, πάντοτε με μέτρο και σύνεση.

Ξυστά πέρασε.

Ως προς το οπλοστάσιο και τον εξοπλισμό, τα πράγματα έχουν ως εξής: Πέραν των βασικών κομματιών της στολής σας (κεφάλι, χέρια, θώρακας, πόδια), υπάρχει μακρύς κατάλογος από melee όπλα (κατάνες, διπλές κατάνες, σπάθες, δόρατα, τσεκούρια, σφυριά, δρεπάνια, ρόπαλα, γκλοπάκια, αλυσίδες) και ranged όπλα (τόξα, τουφέκια, κανόνια). Όλες οι κατηγορίες όπλων και πανοπλιών απεικονίζονται χρωματικά (άσπρα, μπλε, κίτρινα, μωβ, πράσινα-high end αντικείμενα). Τα στατιστικά στοιχεία απόδοσης/επίδοσης του εξοπλισμού σας ποικίλουν και είναι πρακτικά αδύνατο να τα απαριθμήσω ένα προς ένα. Φροντίστε απλά τα attributes του gear σας να εμφανίζουν μονίμως αυξητικές τάσεις. Χρησιμοποιώντας το κάθε όπλο αυξάνετε τον δείκτη familiarity του, κερδίζοντας έτσι skill point που εξαργυρώνετε στο skill tree των οπλικών τεχνικών σας. Ωστόσο, τα skill trees δεν περιορίζονται μονάχα στα όπλα, αλλά εκτείνονται και στην εκμάθηση των πεδίων samurai, ninja, onmyo (μαγεία), yokai shifting. Αποκομίζοντας συνεχώς skill points, ξεκλειδώνετε combo attacks, μαγικά φυλαχτά που σχετίζονται με elemental δυνάμεις, νιντζο-εργαλεία (shuriken, βόμβες) κτλ. Επαναλαμβάνω: οι RPG επιλογές που παρέχει το παιχνίδι δεν έχουν τελειωμό, προσφέροντας έτσι ποικιλία από builds και playstyles.

Συνεχίζουμε με τα εχθρικά factions και boss. Η Team Ninja έδειξε τις προθέσεις της σε αυτό το θέμα από το πρώτο Nioh. Πέραν των ανθρώπινων εχθρών που περιλαμβάνουν ξεχωριστά είδη από samurai, ninja, πεζικάριους στρατιώτες με τόξα, τουφέκια και κανόνια, την τιμητική του έχει ο μεταφυσικός κόσμος του τίτλου και δη οι δαίμονες yokai που διαθέτουν την πρέπουσα σχεδιαστική βαρύτητα και λεπτομέρεια. Η ξακουστή σε όλους και άκρως διεστραμμένη ιαπωνική φαντασία κάνει και πάλι το θαύμα της. Ogres, νεκροζώντανοι, πνεύματα νεκρών πολεμιστών, νοσηρά πλάσματα που είναι κάτι ανάμεσα σε άνθρωπο και ζώο, διεστραμμένες γριές που επιτίθενται με μαχαίρια, τετράποδα φρικιά με τέσσερα κεφάλια, γκέισες-μάγισσες, αερικά, γιγαντόσωμοι μοναχοί yokai που επιδίδονται σε kung-fu. Κυριολεκτικά θα χαζέψετε από την πληθώρα των εχθρών. Δυο σημαντικές παράμετροι όταν αντιμετωπίζετε yokai: όλοι οι μεταφυσικοί εχθροί αφήνουν μια μαύρη κηλίδα στο έδαφος στην οποία αν πατήσετε πάνω, περιορίζεται η επαναφόρτωση του ki. Για να “σβήσετε” τις κηλίδες πρέπει να χρησιμοποιήσετε ki pulse. Αν επιτρέψετε σε ένα yokai να αφήνει κηλίδες παντού, καλή σας τύχη. Τέλος, στις περισσότερες αποστολές συναντάτε σημεία που καλύπτονται από μια μαύρη αύρα, το επονομαζόμενο dark realm. Αν αποφασίσετε να περάσετε μέσα από αυτή, διαπιστώσετε ότι τα yokai που βρίσκονται εντός του realm, όχι μόνο κάνουν περισσότερο damage αλλά εμφανίζονται και πιο ανθεκτικά στα χτυπήματά σας. Σκοτώνοντας όλα τα yokai εντός της σκοτεινής διάστασης, εξαγνίζετε την περιοχή.

Τα boss είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Ψυχεδέλεια σκέτη. Σε ζητήματα περιγραφής και δυσκολίας δεν έχει εκ νέου νόημα να σταθώ, καθώς λίγο-πολύ η κατάσταση όχι απλά δεν εξισορροπείται, αλλά μάλλον ξεφεύγει επικίνδυνα. Φανταστικά animation, αδιανόητη εικαστική σύλληψη ως προς την απεικόνισή τους. Συνολικά, τα boss της κεντρικής ιστορίας είναι 23, ενώ αυτά των υποαποστολών είναι άλλα τόσα! Μικρό tip: σχεδόν όλα τα boss σας μεταφέρουν για μικρό χρονικό διάστημα στο dark realm. Τότε πρέπει να παίξετε έξυπνα. Όχι μετωπικές, όχι ταρζανιές. Παίξτε έξυπνα μέχρι να φύγει το realm.

Μάχη δαιμόνων.

Η δυσκολία του Nioh 2 δεν προκύπτει τόσο από τα boss fights. OK ναι, ενδεχομένως να περάσετε κάμποσες ώρες σε κάποιο boss με ζόρικες επιθέσεις και δύσκολη αντιμετώπιση. Σε τέτοια παιχνίδια είναι αναπόφευκτο να συμβεί κάτι τέτοιο. Η αυθεντική και αδιαπραγμάτευτη δυσκολία του παιχνιδιού σχετίζεται με τα απλά mobs. Όσο καλο gear, setup, build και οτιδήποτε άλλο διαθέτετε, τα mobs είναι ο πραγματικός εφιάλτης. Δεν χαρίζουν κάστανο, σε σημείο που σας αναγκάζουν να ξεστομίσετε πολλά κοσμητικά επίθετα, ίσως και να σας κοστίσουν... χειριστήρια. Αν όχι όλα, σίγουρα το 70% του εχθρικού πληθυσμού μπορεί να σας ξεπαστρέψει με ένα-δύο χτυπήματα, ενώ είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψετε το μοτίβο των επιθέσεων τους. Εκεί που ενδεχομένως έχετε κολλήσει ενα yokai στην γωνία πετσοκόβοντάς το, ξαφνικά μπορεί να σας κάνει grapple (non-breakable λαβή που αποφεύγετε μόνο με dodge) και στο καπάκι πριν προλάβετε να συνέλθετε σας κουμπώνει και ενα critical. Με τις υγειές σας. Wipe! Άπειρα τέτοια σκηνικά.

Στο σημείο αυτό θέλω να σημειώσω ένα μικρό ατόπημα από πλευράς Team Ninja στο συγκεκριμένο θέμα. Βρίσκεστε πάμπολλες φορές σε κατάστάσεις ουρανοκατέβατου game over. Ναι, δέχομαι ότι τέτοια παιχνίδια είναι ιδιαίτερα απαιτητικά και χρειάζονται συγκέντρωση και απόλυτη ακρίβεια κινήσεων. Δεν μπορώ να δεχθώ όμως την αδικία. Γιατί πρέπει να χάσω, όταν το παιχνίδι τοποθετεί σε μια γέφυρα τρία-τέσσερα yokai και περιμετρικά υπάρχουν στρατιώτες με τουφέκια; Πόσα γιατρικά πρέπει να κουβαλάω; Καμιά εικοσαριά; Γιατί πρέπει να χάσω, όταν πολεμάω τέσσερις και πέντε εχθρούς ταυτόχρονα στη στενή πλαγιά ενός βουνού; Θα κάνω dodge μια, δυο, τρεις φορές, ε την τέταρτη ή θα πέσω μόνος μου ή θα με ρίξουν από κάτω. Γιατί πρέπει να γεμίσω με τέσσερα-πέντε διαφορετικά debuffs; Γιατι ρε Team Ninja βάζεις στον ίδιο χώρο εχθρούς με poison, fire, water, lightning, paralysis damage; Πόσα γιατρικά και αντίδοτα να προλαβαίνω να χώνω παράλληλα; Δεν έχω 20 δάχτυλα. 10 έχω ο δύσμοιρος. Προσέξτε, όλα αυτά τα συναντάτε ουκ ολίγες φορές. Θαρρώ οτι το παιχνίδι το παρακάνει -συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο hardcore RPG που έχω παίξει- με τους “άδικους” θανάτους. Συνοψίζοντας, προετοιμαστείτε σωματικά και κυρίως ψυχικά γιατί θα δοκιμαστείτε και μάλιστα άκομψα.

Ενδιαφέρουσα προσθήκη αποτελεί το co-op, με την ένταξη της μπάρας expedition. Αν αποφασίσετε να παίξετε διαδικτυακά με κάποιον άλλο παίκτη (παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει ίχνος lag και είναι τελείως ομαλή η όλη φάση), η ματιά σας πρέπει να είναι μόνιμα καρφωμένη στην expedition bar. Κάθε φορά που πεθαίνει κάποιος από τους παίκτες, η μπάρα σταδιακά μειώνεται. Υπάρχει σαν δυνατότητα να κάνετε revive στον εαυτό σας ή το revive από συμπαίκτη σας, αλλά αυτό μειώνει ακόμη περισσότερο την συγκεκριμένη μπάρα προόδου. Μοναδικός τρόπος μερικής ανανέωσης της μπάρας είναι ο “καθαρισμός” των dark realms. Αν οι θάνατοί σας είναι συνεχείς και η μπάρα τελειώσει, χάνετε και ξεκινάτε την αποστολή από την αρχή.

Το πρώτο boss.

Τεχνικά, το Nioh 2 δεν κάνει πολύπλοκα πράγματα. Μάλλον επιλέγει τη βατή οδό για να μην οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Στο PS4 Pro υπάρχουν τρεις διαφορετικές επιλογές: action mode με χαμηλότερη ανάλυση αλλά σταθερά 60fps, movie mode με υψηλότερη ανάλυση αλλά κλειδωμένα 30fps και ένα ακόμη movie mode με μεταβαλλόμενο frame rate. Προσωπικά συνιστώ να θυσιάσετε την ανάλυση για τα 60fps. Τα γραφικά του παιχνιδιού έχουν υποστεί ένα ελαφρύ ρετουσάρισμα συγκριτικά με του πρώτου. Δεν ρίχνουν σαγόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι απογοητεύουν. Κάθε άλλο. Όμορφα και καλοσχεδιασμένα μοντέλα, προσεγμένα facial animations, φανταχτερά particle effects. Μια χαρά. Ηχητικά, το παιχνίδι σας μεταφέρει την ασιατική ατμόσφαιρα με μελωδικές οπερικές ενορχηστρώσεις στις οποίες ακούγονται φλάουτα, κιθάρες, τύμπανα, βιολιά κτλ. Ως προς το voice acting, υπάρχει και ιαπωνική γλώσσα για πιο αυθεντική εμπειρία. Σωστή σαν επιλογή και τη συνιστώ, αν και προσωπικά ομολογώ ότι έριξα πολύ γέλιο, ειδικά κάθε φορά που άκουγα αυτά τα κοφτά μουγκρητά και τις άτακτες κραυγές στους διαλόγους ανάμεσα στους χαρακτήρες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σειρά Nioh ήρθε για να μείνει. Το hack-and-slash με στοιχεία Souls μπορεί σαν συνδυασμός να φαντάζει αντισυμβατικός, όμως υλοποιείται άριστα. Το Nioh 2 είναι μια απολαυστική περιπέτεια με άπλετη πρόκληση. Το σύστημα μάχης με τις πολυάριθμες πολεμικές τεχνικές και τη χρήση των stances προσδίδει έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον παίκτη. Το απύθμενο περιεχόμενο σε αποστολές και loot αρκεί για να χαθείτε με τις ώρες στον σκοτεινό κόσμο του παιχνιδιού. Για μένα ένα είναι πλέον σίγουρο: το δαιμονικό σφαξίδι που λάτρεψα στo Onimusha, το ξαναβρήκα πλήρως ανανεωμένο στο Nioh 2. Ακονίστε λεπίδες και ξεχυθείτε!

Περίοδος Sengoku με στοιχεία dark fantasyΑγνό hack-and-slash με hardcore πρόκλησηΣτιβαρό και πολυσύνθετο σύστημα μάχηςΜπόλικο περιεχόμενοΆπειρες RPG δυνατότητες παραμετροποίησηςTo looting επιβραβεύει αδράΟι δυνάμεις yokaiΠοικιλία εχθρώνΠολλά boss fightsΕνδιαφέρουσα πρόσθήκη του expedition bar στο co-opΆξιος πνευματικός διάδοχος των OnimushaΚουραστική μέθοδος αφήγησηςΑρκετοί άδικοι θάνατοιΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Team NinjaΕΚΔΟΣΗ:SonyΔΙΑΘΕΣΗ:Sony Hellas

Game20.gr, το Άσυλο των gamers