PES 2019 Review

Η σειρά Pro Evolution Soccer πλέον έχει χάσει την παλιά της αίγλη, αλλά χρόνο με το χρόνο εμφανίζεται όλο και πιο βελτιωμένη, τουλάχιστον ως προς το gameplay. Είναι αλήθεια ότι εδώ και μία τριετία βγάζουν μάτι οι βελτιώσεις στο gameplay, αλλά δυστυχώς τόσο οι λίγες άδειες όσο και τα απαρχαιωμένα modes κρατάνε πίσω τα PES, τουλάχιστον εμπορικά. Καταφέρνει το PES

2019 να κερδίσει ουσία και εντυπώσεις ή μας αφήνει στο ίδιο έργο θεατές;

Στον τομέα του gameplay το PES 2019 είναι ίσως το πιο απολαυστικό PES που έχει βγει ποτέ. Η ρευστότητα στις κινήσεις των ποδοσφαιριστών, τα ρεαλιστικά τζαρτζαρίσματα, η αμεσότητα με την οποία λειτουργούν οι συμπαίκτες σας για να πάρουν την μπάλα, ο άριστος ρυθμός αγώνα, είναι μερικά από τα πιο σημαντικά στοιχεία που εμφανίζονται ακόμα πιο καλοδουλεμένα και κάνουν το παιχνίδι διασκεδαστικό. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες φόρμες να επιτεθείτε όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο FIFA. Εδώ το παιχνίδι σας αφήνει πραγματικά ελεύθερο να σκαρφιστείτε ακόμη και τον πιο απίθανο τρόπο για να επιτεθείτε, δημιουργώντας φάσεις που διαφέρουν σημαντικά από ματς σε ματς. Η αίσθηση του απρόβλεπτου είναι πολύ έντονη και αποτελεί ίσως το πιο σημαντικού ατού του PES 2019.

Πέρα από τα πιο αληθοφανή animation των παικτών, αλλά και τις πιστές αναπαραστάσεις των κινήσεων των κορυφαίων παικτών, θετική εντύπωση προκαλεί η αναβαθμισμένη φυσική της μπάλας, όταν για παράδειγμα η μπάλα απομακρύνεται με κεφαλιά από κάποιο αμυντικο ή όταν εξαπολύετε μία καραβολίδα που φεύγει πολλά μέτρα άουτ. Τα σουτ διαφέρουν πραγματικά μεταξύ τους και είναι σε απόλυτη συνάρτηση με τη θέση βολής και την ισορροπία του κάθε παίκτη, προσδίδοντας τρομέρο ρεαλισμό εντός γηπέδου.

H ρευστότητα των κινήσεων των παικτών είναι απολαυστική.

Ένα ακόμη στοιχείο που έχει βελτιωθεί τρομέρα σε σχέση με το παρελθόν είναι η νοημοσύνη, τουλάχιστον στο ανώτερο επίπεδο δυσκολίας. Είναι ίσως η πρώτη φορά σε PES που δυσκολεύτηκα αρκετά να περιορίσω τις κινήσεις των αντίπαλων επιθετικών, αλλά και να διακόψω το πολύ συχνό overlap μεταξύ μπακ και χαφ ή μεταξύ χαφ και επιθετικού, που δημιουργούν μεγάλες τρύπες στην άμυνα. Αλλά και στο απέναντι μέρος του γηπέδου, όταν δηλαδή επιτίθεστε, παρατηρείτε ότι οι αμυντικοί συνεργάζονται πιο έξυπνα προκειμένου να σας αποσπάσουν την μπάλα και δεν ρισκάρουν εύκολα τάκλιν, τα οποία σε παλιότερα παιχνίδια τα προσπερνάγατε εύκολα με τρίπλα ή προσποίηση. Σε αυτό, συνυπολογίστε και την μεγαλύτερη δυσκολία να πετυχαίνετε γκολ από στημένα, οπότε καταλαβαίνετε ότι φέτος ο δρόμος προς την κορυφή δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αν μάλιστα δοκίμασετε το έξτρα επίπεδο δυσκολίας που ξεκλειδώνεται μετά από κάποια ματς, τότε πραγματικά βρίσκετε μπροστά σας γολγοθά, ο οποιός όμως σας εθίζει όλο και περισσότερο να ασχοληθείτε με τον επόμενο αγώνα.

Το μοναδικό ίσως ψεγάδι που μπορεί να καταλογιστεί στο gameplay του παιχνιδιού είναι η επί της ουσίας αχρήστευση του επιθετικού τάκλιν, αφού οι παίκτες καλύπτουν σωστά την μπάλα, οπότε πραγματοποιώντας ένα τέτοιο τάκλιν είτε τρώτε κίτρινη κάρτα αφού βρίσκετε τον παίκτη από πίσω, είτε ο επιθετικός σας περνάει σαν σταματημένο, γεγονός που μείωνει λίγο την ποικιλία των στρατηγικών που ακολουθείτε όντας πίσω από την μπάλα.

Κομβική είναι και η συμπεριφορά των τερματοφυλάκων, οι αντιδράσεις των οποίων ήταν τροχοπέδη σε παλιότερα παιχνίδια, αν και είχαν βελτιωθεί αρκετά στο περσινό παιχνίδι. Στο PES 2019 οι τερματοφύλακες εμφανίζονται ακόμη καλύτεροι όσον αφορά τα τετ α τετ και τις εξόδους, έχουν σταματήσει το κακό συνήθειο με τις αποκρούσεις τους να στέλνουν την μπάλα στην καρδιά της μικρής περιοχής και δεν κάνουν χαζά λάθη στις μεταβιβάσεις με τα χέρια. Το μόνο μελανό σημείο είναι ότι κάποιες φορές κάνουν αδύναμες αποκρούσεις που συχνά καταλήγουν στο βάθος της εστίας, κάτι βέβαια που έτσι και αλλιώς συμβαίνει και στους πραγματικούς αγώνες οπότε δεν ενοχλεί σε μεγάλο βαθμό.

Τα γκολ από στημένες φάσεις έχουν δυσκολέψει αρκετά.

Σοβαρά παράπονα έχω προσωπικά από την συμπεριφορά των διαιτητών, οι αποφάσεις των οποίων είναι πολλές φορές εκτός λογικής. Συχνά δεν αφήνουν να εξελιχθεί η φάση και σφυρίζουν για φάουλ ή ακόμη χειρότερα σφυρίζουν επιθετικό φάουλ χωρίς να καταλαβαίνετε πραγματικά τί έχετε κάνει λάθος στην διεκδίκηση της μπάλας μεταξύ επιθετικού και αμυντικού. Εξίσου περίεργη είναι η λογική με την οποία μοιράζουν τις κάρτες, αφού πολλές φορές με ένα απλά στενό μαρκάρισμα, χωρίς τάκλιν σας έρχεται ουρανοκατέβατη μία κίτρινη κάρτα και σας αχρηστεύει το “σκυλί του πολέμου” που έχετε στην μεσαία γραμμή.

Κι ενώ στο gameplay σχεδόν τα πάντα είναι επιπέδου... “Champions League”, το περιεχόμενο θυμίζει... “Super League Σουρωτή”. Το Master League είναι πια τόσο αναχρονιστικό και εκτός πραγματικότητας που πραγματικά είναι μάταιος κόπος να ασχοληθείτε σοβαρά μαζί του. Είναι δυνατόν εν έτει 2018 να υπάρχουν ακόμη αυτά τα τραγικά μενού με τα ελάχιστα στατιστικά των οποίων η εύρεση παραμένει ακόμα σπαζοκεφαλιά μέσα στο όλο χάος; Είναι δυνατόν ο περιορισμός των πέντε κινήσεων κάθε φορά στο μεταγραφικό παζάρι να υπάρχει ακόμη; Με ποια λογική; Είναι ποτέ δυνατόν να πωλείται ένας παίκτης 38 ετών (Emre) έναντι 20 εκατομμυρίων ευρώ και ο τίμιος πλην 34 χρονος Adebayor να έχει αγοραστική αξία 18 εκατομμυρίων ευρώ, τη στιγμή που στο πραγματικό ποδόσφαιρο η αξία και των δύο μαζί δεν ξεπερνά τα 2 εκατομμύρια; Το ίδιο απαρχαιωμένο πλέον φαντάζει και το Become a Legend το οποίο έχει μείνει στάσιμο τουλάχιστον εδώ και μία τριετία και φαίνεται ξεχασμένο ακόμη και από τους ίδιους τους δημιουργούς του παιχνιδιού.

Τα πρόσωπα των γνωστών παικτών είναι πιο αληθοφανή από ποτέ.

Το πρόβλημα διαιωνίζεται ακόμη περισσότερο στο MyClub, το οποίο για ακόμα μία χρονιά μοιάζει με τον φτωχό συγγενή του FIFA Ultimate Team. Το χειρότερο της υπόθεσης είναι το εν λόγω mode είναι φτιαγμένο άγαρμπα για να σας βάλει στη λούμπα των microtransactions. Το κάνει όμως τόσο αποτυχημένα που δεν πείθει κανέναν να αγοράσει εικονικά coins χωρίς να μπορεί για μία ακόμη χρονιά να πάρει τον παίκτη που θέλει μέσα από κάποιου είδους auction house, ενώ καταφέρνει και εκνευρίζει και αυτόν που ούτως ή άλλως δεν θα έδινε παραπάνω χρήματα στο παιχνίδι.

Είναι τραγελαφικό το γεγονός ότι το παιχνίδι δεν σας αφήνει να παίξετε με το σύστημα που θέλετε, αλλά είστε υποχρεωμένοι να εξαργυρώσετε coins για να πάρετε προπονητή που παίζει κάτι παρόμοιο με αυτό που θέλετε να παίξετε, αν βέβαια είστε τυχεροί και υπάρχει κάποιος τέτοιος προπονητής. Σαν κερασάκι στην τούρτα έρχεται η γελοία φετινή προσθήκη ότι είστε υποχρεωμένος να παίρνετε αναγκαστικά τριάδα τυχαίων παικτών που παίζουν στην ίδια θέση σπαταλώντας αναγκαστικά 25.000GP ή εικονικά coins και όχι 10.000GP για κάθε παίκτη όπως στο προηγούμενο παιχνίδι. Και άντε, τρεις επιθετικοί κάπου θα τους βάλετε στο rotation, να σας δω όταν θέλετε να πάρετε έναν τερματοφύλακα και πρέπει αναγκαστικά να αγοράσετε... τρεις όπως έτυχε σε μένα! Ακόμη πιο ατυχής είναι η υποτιθέμενη δυνατότητα που σας δίνεται να μπορείτε να ανταλλάξετε κάποιον παίκτη που σας έτυχε ξανά, αλλά με την προυπόθεση να σας τύχει τρεις φορές ο ίδιος ποδοσφαιριστής! Αστειότητες.

Στο MyClub τουλάχιστον εντοπίζεται μία προσπάθεια ανανέωσης των υπο-modes, με την αντικατάσταση των Divisions από το Weekly PES League και την προσθήκη του 3v3 mode. Στην πρώτη περίπτωση το πράγμα έγινε χωρίς λόγο μπερδεμένο, αφού η κατάταξή σας και οι κατηγορίες στις οποίες ανεβαίνετε νικώντας αντιπάλους, δεν μένουν σταθερές όπως παλιότερα, αλλά αντίθετα επαναξιολογούνται κάθε βδομάδα σε συνάρτηση με τις επιδόσεις και των υπόλοιπων παικτών. Με αυτό το τρόπο το παιχνίδι προσπαθεί να σας αναγκάσει να παίζετε κάθε βδομάδα για να μην πέφτετε κατηγορίες, πράγμα που προσωπικά με αποθαρρύνει από το να ασχοληθώ σοβαρά μαζί του. Αντίθετα, το 3v3 είναι ωραία προσθήκη, αφού μπορείτε μαζί με άλλους δύο παίκτες να φτιάξετε μία ονειρική ομάδα αποτελούμενη απο τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει ο καθένας στην ομάδα του και να αναμετρηθείτε με άλλους τρεις αντιπάλους σε online αγώνες.

Η προσθήκη περισσότερων επίσημων γηπέδων είναι καλοδεχούμενη.

Για το γνωστό θέμα της έλλειψης επίσημων αδειών μεγάλων πρωταθλημάτων έχει χυθεί πολύ μελάνι όλα αυτά τα χρόνια και δεν θα αναφερθώ περισσότερο φέτος. Εξάλλου, τα ανεπίσημα patch τουλάχιστον σε PS4 και PC μπορούν και διορθώνουν την κατάσταση, ακόμη κι αν όλη αυτή η διαδικασία του edit σας πάει πολλά χρόνια πίσω. H έλλειψη της επίσημης άδειας του Champions League και του Europa League προσωπικά δεν με ενοχλεί για τον απλούστατο λόγο ότι και όταν υπήρχε στα προηγούμενα PES, η εκμετάλλευσή της ήταν ελάχιστη, πέρα δηλαδή από τον επίσημο ύμνο και κάποια δευτερόλεπτα παρουσίασης πριν και μετά τον αγώνα. Αντίθετα, είναι θετική η προσθήκη νέων επίσημων πρωταθλημάτων, έστω κι αν δεν είναι μεγάλου βεληνεκούς, όπως της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Δανίας, της Ελβετίας κτλ. Θετική επίσης είναι και η ύπαρξη περισσότερων επίσημων γηπέδων, τα οποία είναι 28, έναντι των 19 του PES 2018.

Η online εμπειρία δεν έχει αλλάξει δραματικά σε σχέση με το παρελθόν, αν και παρατηρείται μία βελτίωση στην ανταπόκριση των εντολών του χειριστηρίου, τουλάχιστον σε αγώνες όπου δεν υπάρχει lag. Πέρα από το MyClub, όπου μπορείτε να παίζετε με άλλους, υπάρχει και το Online Divisions όπου προσπαθείτε να ανεβείτε από τις χαμηλότερες κατηγορίες στην πρώτη. Υπάρχουν επίσης αγώνες 3v3 αλλά και απλά φιλικά για να παίζετε με παρέα.

Οπτικά το PES 2019 είναι χάρμα οφθαλμών, όντας ίσως το πιο όμορφο ποδοσφαιράκι μέχρι τώρα. Τα ρεαλιστικά μοντέλα παικτών με αληθοφανή πρόσωπα, ιδιαίτερα των πιο γνωστών, οι καταπληκτικοί φωτισμοί ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της μέρας, τα λεπτομερή στάδια και το αψεγάδιαστο animation, είναι κάποια από τα highlights της εξαιρετικής δουλειάς που έχει γίνει στα γραφικά, με τη Fox Engine να παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού. Κανένα παράπονο δεν υπάρχει και για την παρουσίαση πριν και μετά τον αγώνα, αλλά και τα άρτια σκηνοθετημένα replay στα οποία έχουν γίνει βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια.

Ως γνωστόν, το Champions League λείπει από το PES 2019 (και θα λείπει κι από τα επόμενα PES).

Στην περιγραφή το δίδυμο Σωτηρακόπουλου – Θαναηλάκη επιστρέφει, με τις ίδιες ατάκες που έχουμε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια και ελάχιστες νέες πινελιές όπως τον σχολιασμό του καιρού πριν από τον αγώνα. Από το περσινό παιχνίδι υπάρχει σοβαρή βελτίωση στον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι δυο σχολιαστές τα τεκταινόμενα εντός γηπέδου, αλλά ατυχώς η φωνή τους υπερκαλύπτεται από τις ιαχές των οπαδών με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να ακούσετε τι λένε. Μέσα από τις ρυθμίσεις μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα, αλλά μου έκανε εντύπωση πώς ξέφυγε κάτι τέτοιο στην τελική έκδοση του παιχνιδιού. Όσον αφορά τα ηχητικά εφέ εντός γηπέδου, οι οπαδοί είναι πιο ζωντανοί από ποτέ αντιδρώντας με υστερία στην επίτευξη ενός γκολ, ιδιαίτερα αν το βάλετε προς το τέλος του ματς, αντιδρούν με αληθοφάνεια σε δυνατά μαρκαρίσματα κτλ, βάζοντάς σας για τα καλά στο κλίμα. Τέλος, η μουσική των μενού για άλλη μια φορά περνάει απαρατήρητη.

Το PES 2019 βελτιώνει ακόμη περισσότερο όλα τα δυνατά στοιχεία της σειράς PES, αλλά δυστυχώς μένει στάσιμο εκεί που πραγματικά υπάρχει ανάγκη για βελτίωση, αφού τα απαρχαιωμένα modes θέλουν ξύλωμα και φτιάξιμο από την αρχή. Είναι πραγματικά κρίμα γιατί η παικτική απόλαυση που προσφέρει είναι πραγματικά μοναδική. Αν είστε λάτρεις της στρογγυλής θεάς και σας ενδιαφέρει η ουσία και όχι το... περιτύλιγμα, αγοράστε το PES 2019 άφοβα.

Παικτικά το καλύτερο PES μέχρι τώραΗ αίσθηση του απρόβλεπτου σε κάθε φάσηΠοικιλία επιθέσεων χωρίς συγκεκριμένες φόρμεςΒελτιωμένη νοημοσύνη συμπαικτών και αντιπάλωνΚαλύτερη συμπεριφορά τερματοφυλάκωνΠερισσότερα γήπεδαΧάρμα οφθαλμώνΑπαρχαιωμένο και εκτός πραγματικότητας Master LeagueΠρόχειρο MyClub που εκλιπαρεί για microtransactionsΕλαφρώς παράλογοι διαιτητέςΤο κλασικό θέμα με την έλλειψη αδειώνΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:KonamiΕΚΔΟΣΗ:KonamiΔΙΑΘΕΣΗ:ZegetronΕΙΔΟΣ:ΠοδόσφαιροΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player, multiplayerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.konami.com/wepes/2019/eu/en/HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:30/8/2018

Game20.gr, το Άσυλο των gamers