Paper Mario: Sticker Star Review

Ως παιδί που μεγάλωσε στα 90′s, οι αναμνήσεις μου είναι γεμάτες… αυτοκόλλητα. Εποχές που αγοράζαμε άλμπουμ των Power Rangers ή VR Troopers, ποδοσφαιρικά και διάφορα παιδικά, και τα αυτοκόλλητα είτε τα βρίσκαμε σε γκοφρέτες και συσκευασίες γλυκών ή σε φακελάκια. Ανταλλάζαμε στα σχολεία, μιλούσαμε για τα άλμπουμ που συμπληρώσαμε κλπ. Ακόμα και οι δασκάλες των αγγλικών είχαν αυτοκόλλητα που μας κολλούσαν σε κάτι καρτελάκια όταν πηγαίναμε

Ένα σπάνιο γεγονός συμβαίνει στο, παράλληλο με το κανονικό, χάρτινο Mushroom Kingdom. Ένας κομήτης ονόματι Sticker Comet κάνει το πέρασμά του και οι κάτοικοι, μαζί με τη χάρτινη Princess Peach, έχουν στήσει ολόκληρο φεστιβάλ. Όμως ο Bowser εμφανίζεται για άλλη μια φορά και κάνει το αδιανόητο: αγγίζει το Sticker Comet. Ο πανικός που ακολουθεί αφήνει πίσω μια πολιτεία άνω-κάτω. Τα Toads βρίσκονται κολλημένα πίσω από κολλητικές ταινίες, στοιβαγμένα σε ράφια, τσαλακωμένα σε σκουπιδοτενεκέδες. Όμως αυτό είναι η αρχή των προβλημάτων, αφού η πριγκίπισσα και τα Royal Stickers, οι βασιλιάδες των αυτοκόλλητων, είναι άφαντα. Έτσι λοιπόν ο Mario, συνεργάζεται με ένα μικρό αυτοκόλλητο ονόματι Kresti για να βρουν τους χαμένους γαλαζοαίματους. Η αλήθεια είναι οτι από ιστορία το Paper Mario: Sticker Star δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Αν περιμένετε να βρείτε το επόμενο “Thousand Years Door” μάλλον θα απογοητευτείτε. Μαζί πάει και το χιούμορ, που, ενώ κάνει αισθητή την παρουσία του, καθώς το παιχνίδι προσφέρει αρκετές ευκαιρίες για χαζοχαρούμενα αστεία, δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο τα προηγούμενα Paper Mario. Ακόμα και το Super Paper Mario είχε πολλές περισσότερες κάφρικες στιγμές. Οπότε το Sticker Star είναι ένα καθαρά αδικημένο παιχνίδι όσον αφορά το σενάριο.

Αδικημένο όμως δεν είναι καθόλου στο gameplay. Ο κόσμος του αποτελείται από έναν κύριο χάρτη και τις πίστες. Οι εχθροί αλλάζουν ανάλογα με το πού βρίσκεται στον χάρτη η κάθε πίστα και πολλές φορές πρέπει να επιστρέψετε σε προηγούμενες πίστες για να λύσετε κάποιους γρίφους. Στην αρχή τα πράγματα είναι απλά, αλλά αργότερα, που το μυστήριο πυκνώνει και οι χαρακτήρες σας ζητάνε όλο και πιο τρελά πράγματα, πρέπει να αρχίσετε να ψάχνετε σαν τρελοί τα μυστικά και οτιδήποτε σας φαίνεται παράξενο στις πίστες.

Toads!

Αυτό όμως που φέρνει το Sticker Star ένα βήμα μπροστά είναι το σύστημα μάχης του. Δεν έχετε καν partners, και ενώ οι μάχες είναι turn-based (στιλ παλιών Paper Mario), οι επιθέσεις σας γίνονται με τα ανάλογα αυτοκόλλητα. Έχετε λοιπόν στη διάθεσή σας αμέτρητα αυτοκόλλητα που βρίσκετε στο δρόμο σας. Είτε τα ξεκολλάτε από τοίχους, είτε τα αγοράζετε από τα Sticker Stores, είτε βρίσκετε πραγματικά (όχι χάρτινα) αντικείμενα και τα μετατρέπετε σε τεράστια summon stickers, έχετε ένα πραγματικά τεράστιο οπλοστάσιο στη διάθεσή σας. Τα stickers έχουν επίσης διαβαθμίσεις. Τα worn-out είναι τα πιο αδύναμα, ενώ υπάρχουν τα normal και shiny που κάνουν μεγαλύτερη ζημιά.

Η πραγματική πρόκληση είναι η διαχείριση όλων αυτών των αυτοκόλλητων. Το άλμπουμ που κρατάει ο Mario έχει περιορισμένο αριθμό σελίδων και κατ’επέκταση χωράει έναν συγκεκριμένο αριθμό από αυτοκόλλητα. Κάποια είναι μεγαλύτερα από τα άλλα, οπότε καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο. Το όλο management έχει να κάνει και με τους τύπους των εχθρών που αντιμετωπίζετε σε κάθε πίστα. Αν για παράδειγμα, πάτε σε μια περιοχή γεμάτη Spineys και έχετε αυτοκόλλητα μόνο για επιθέσεις άλματος, τότε την πατήσατε. Αν πάτε σε μια περιοχή με Paratroopas και Paragoombas μόνο με hammers, δεν έχετε την παραμικρή ελπίδα. Πρέπει να ανανεώνετε τα αυτοκόλλητα σας ανάλογα με την περίσταση. Επιπλέον, για να κάνετε περισσότερη ζημιά ή για να χρησιμοποιήσετε σωστά κάποια αυτοκόλλητα, πρέπει να πατάτε το A λίγο πριν χτυπήσετε τον εχθρό. Το σωστό timing μπορεί να αποδειχτεί σωτήριο και λειτουργεί και όταν δέχεστε επιθέσεις για να μειώσετε τη ζημιά που δέχεστε από τους εχθρούς.

Μια άλλη προσθήκη είναι ένας ιδιότυπος κουλοχέρης που μπορείτε να ξεκινήσετε κατά τη διάρκεια της μάχης. Χρησιμοποιώντας τρία coins (μην ανησυχείτε, θα βρεθείτε δισεκατομμυριούχοι σε χρόνο ρεκόρ) ξεκινάτε το spinner με διάφορα σύμβολα. Όσα σύμβολα φέρνετε ίδια, τόσα slots προστίθενται στην μάχη και ο Mario μπορεί να χρησιμοποιήσει παραπάνω από ένα αυτοκόλλητα όταν έρθει η σειρά του να επιτεθεί. Αν φέρετε τρία ίδια σύμβολα, υπάρχει και ένα ανάλογο bonus. Αν για παράδειγμα φέρετε τρία ίδια μανιτάρια, πέρα από τις τριπλές επιθέσεις, υπάρχει ενα heal για τον Mario, ή αν φέρετε τρία ίδια POW blocks, τότε όλοι οι εχθροί στο έδαφος βιώνουν ένα ισχυρό σοκ. Το spinner στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απαραίτητο, αφού όταν υπάρχει μεγάλο boss ή πολλοί εχθροί που πρέπει να αντιμετωπιστούν χωριστά, τότε η χρήση του απλά επιβάλλεται. Το σύστημα γενικά λειτουργεί ικανοποιητικότατα ενώ παραμένει απλό. Αν και αποποιείται το leveling και οι μάχες με άλλους χαρακτήρες στο πλευρό του Mario είναι κάτι που λείπει, το σύστημα με τα stickers πραγματικά γεμίζει το κενό που αφήνει πίσω της μια συμβατική RPG δομή. Είναι κάτι καινούριο που απαιτεί στρατηγική, υπομονή και σχεδιασμό από πλευράς του παίκτη, αν θέλει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του αποτελεσματικά.

Τόσα χρόνια ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς δεν έχει μπουρλωτιάσει το Paper Mushroom Kingdom από τα fireflowers.

Το τελευταίο κομμάτι του gameplay που έχει να κάνει με τα αυτοκόλλητα, αλλά όχι με το σύστημα μάχης, είναι το paperization. Με το πάτημα ενός κουμπιού, ο χάρτινος κόσμος του Paper Mario παγώνει και γίνεται ένα… επίπεδο χαρτί. Πάνω του μπορείτε να κολλήσετε διάφορα αυτοκόλλητα ανάλογα με την περίσταση και αυτό να μεταφερθεί στον “λιγότερο φλατ” κόσμο. Για παράδειγμα, βρίσκετε κομμάτια του σκηνικού να λείπουν ή κάποιες αχνές πόρτες που θέλουν το ανάλογο αυτοκόλλητο για να ανοίξουν. To πρόβλημα με αυτο τον μηχανησιμό του παιχνιδιού, είναι ότι πολλές φορές σπάει την όλη ροή του gameplay, ενώ άλλες φορές είναι εκεί μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει την παρουσία του. Βέβαια, θα εκπλαγείτε με το πόσο έξυπνα δίνει λύσεις σε μερικούς γρίφους το paperization, πράγμα που λίγο-πολύ αποζημιώνει για την αλόγιστη χρήση του.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα του τίτλου είναι ο τρόπος που οι γρίφοι βρίσκονται διάσπαρτοι στον κόσμο, και πολλές φορές τα στοιχεία που δίνονται δεν είναι αρκετά. Το πιο λογικό είναι να καλέσετε την Κresti μήπως σας πει κάτι χρήσιμο, αλλά τις περισσότερες φορές πηγαινοέρχεστε άσκοπα στον χάρτη μέχρι να “σκοντάψετε” στη λύση. Αυτό μου συνέβη δύο-τρεις φορές στο παιχνίδι. Δεν χαλάει την όλη εμπειρία, αλλά είναι ολίγον εκνευριστικό.

Από τεχνικής άποψης, το Paper Mario: Sticker Star είναι ένα αριστούργημα. Από την μία όλος ο χάρτινος κόσμος της σειράς Paper Mario είναι εδώ, γεμάτος χρώμα, ιδιαίτερο στιλ και χαρακτήρα, και από την άλλη το 3D προσθέτει αρκετά στην όλη οπτική εμπειρία. Όχι τόσο στο gameplay, αλλά τα πάντα φαίνονται τόσο όμορφα με το στερεοσκοπικό εφέ ενεργοποιημένο, που δεν υπάρχει λόγος να το κλείσετε, εκτός αν έχετε θέμα μπαταρίας. Υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που αξίζουν την προσοχή σας. Τα αυτοκόλλητα που γυαλίζουν, όταν κουνάτε το 3DS αλλάζουν χρώματα, όπως τα παλιά ολογραφικά γυαλιστερά αυτοκόλλητα. Οι πίστες έχουν κάποια υπέροχα background animations, ενώ δεν λείπει το οπτικό χιούμορ δεξιά κι αριστερά. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο λόγω spoilers. Πάντως θα το λατρέψετε.

Αυτό όμως που μου έκλεψε την καρδιά κυριολεκτικά είναι το soundtrack του παιχνιδιού. Ένα θα σας πω: είναι ΟΛΟ jazz και περιέχει από όλα τα πιθανά είδη της – swing, gipsy guitar jazz, country jazz και λοιπά. Το soundtrack είναι απλά ΤΕ-ΛΕΙ-Ο. Βάλτε μέσα και επανεκτελέσεις παλιών κομματιών από άλλα παιχνίδια Mario σε jazz ύφος και έχετε απλά τον τέλειο συνδυασμό. Τα ηχητικά εφέ λίγο πολύ είναι στα αναμενόμενα υψηλά στάνταρ που έχουμε συνηθίσει στη σειρά, με τις κατάλληλες πινελιές βέβαια για να μην είναι παράταιρα του όλου jazzy ρυθμού του τίτλου. Ο ήχος πραγματικά κλέβει την παράσταση.

Υπάρχει ένας πιο αποτελεσματικός τρόπος να κόψουμε την καλημέρα…

Το Paper Mario: Sticker Star είναι απαραίτητη αγορά για όλους τους κατόχους 3DS. Πρόκειται για έναν καταπληκτικό τίτλο γενικά, αν και οι φανατικοί της σειράς Paper Mario θα βρουν ότι χωλαίνει αρκετά στο σενάριο. Εφόσον στην ουσία τη σειρά την “έφτιαξαν” οι ευρηματικοί συγγραφείς που εργάστηκαν, υπάρχει όντως μια μεγάλη τρύπα. Όλα τα υπόλοιπα όμως κάνουν το Paper Mario: Sticker Star μία αξέχαστη εμπειρία που αξίζει και με το παραπάνω.

+ Ωραία, πολύχρωμα γραφικά στο ιδιαίτερο στιλ των Paper Mario
+ Όλο το soundtrack είναι jazz και είναι ΤΕΛΕΙΟ
+ Το σύστημα με τα αυτοκόλλητα λειτουργεί ικανοποιητικότατα
+ Αρκετή εξερεύνηση και γρίφοι

- Ορισμένοι γρίφοι είναι σπαζοκεφαλιές γιατί δεν δίνονται αρκετές πληροφορίες
- Το σενάριο που δεν φτάνει τα υψηλά στάνταρ της σειράς Paper Mario
- Το paperization μερικές φορές απαιτείται απλά για να χρησιμοποιηθεί

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0

Πλατφόρμα: 3DS
Ανάπτυξη: Intelligent Systems
Έκδοση: Nintendo
Διάθεση: Nortec
Είδος: RPG
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://papermario.nintendo.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 7/12/2012
PEGI: 3