Puddle Review

Υγρά. Παντού υγρά. Σωματικά υγρά, φυτικά υγρά, χημικά υγρά. Όχι, στο Puddle δεν χειρίζεστε ούτε τον Mario, ούτε τον Link, ούτε τον Drake, ούτε τον Batman. Χειρίζεστε τον καφέ που ήπιατε το πρωί και τα μεσημεριανά σας ούρα… Δεν σας αρέσει είπατε; Αυτά είναι μόνο η αρχή…

Το Puddle μας διηγείται την ιστορία ενός καφέ που χύθηκε και πέρασε από εργαστήρια, ζούγκλες, στοματικές κοιλότητες, αποχετεύσεις, εργοστάσια, διαστημόπλοια αλλάζοντας κάθε φορά μορφή. Είναι μια συγκινητική ιστορία

γεμάτη πάθη, λάθη, πόνο και θυσίες, όπου ο καφές περνά δι’ ελέου και φόβου για να φτάσει την κάθαρση. Φυσικά σε ένα παιχνίδι σαν το Puddle δεν περιμένεις καν σενάριο οπότε και αυτό που υπάρχει την κάνει την δουλειά του.

Το Puddle είναι ένα puzzle game φυσικής. Εκμεταλλευόμενοι την βαρύτητα, προσπαθούμε κουνώντας την οθόνη αριστερά ή δεξιά να κυλήσουμε το εκάστοτε υγρό προς το τέλος της πίστας περνώντας από εμπόδια όπως φωτιές, διψασμένα φυτά ή κολοβακτηρίδια κ.τ.λ. Το παιχνίδι τελειώνει αν χάσουμε μεγάλο μέρος του υγρού που χειριζόμαστε, στην πάνω αριστερή πλευρά της οθόνης υπάρχει ένα μετρητής που μας δείχνει το όριο που επιτρέπεται να χάσουμε. Οι πίστες είναι κλειδωμένες και προαπαιτούν να τελειώσουμε την προηγούμενη για να έχουμε πρόσβαση. Αν χάσουμε, το παιχνίδι μας δίνει την δυνατότητα είτε να ξεκινήσουμε την πίστα απ’ την αρχή ή να “γκρινιάξουμε” (whine) και να την προσπεράσουμε. Αυτή την δυνατότητα μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε μόνο δύο φορές συνολικά, οπότε επιλέγουμε προσεκτικά. Στο τέλος κάθε πίστας βαθμολογούμαστε ανάλογα με τον χρόνο αλλά και την ποσότητα του υγρού που μας έχει απομείνει και λαμβάνουμε την αντίστοιχη θέση στα leaderboards.

Όχι δεν χειριζόμαστε και το ''τίναγμα''...

Το Puddle θυμίζει Locoroco με στοιχεία πλατφόρμας και με το σχεδιαστικό στιλ του World of Goo. Αν και όλο το gameplay βασίζεται στα physics δεν θριαμβεύει στον τομέα, κάνοντας τα όλα να φαίνονται λίγο βεβιασμένα. Το υγρό τις περισσότερες φορές δεν παραμένει ενιαίο, με το παιχνίδι να εστιάζει σε αρκετές περιπτώσεις στην μικρότερη κηλίδα και με εμάς να προσπαθούμε να τις ενώσουμε. Τα επίπεδα ενώ φαίνονται απλά έχουν πολλές φορές εκνευριστικές απαιτήσεις στον χειρισμό ειδικά όπου χρειάζεται ακρίβεια παιχνιδιών πλατφόρμας.

Πλην των πρώτων επιπέδων, που χρησιμεύουν ως εισαγωγή, το παιχνίδι σχεδόν σε κάθε πίστα προσθέτει κάποιο καινούριο στοιχείο. Ενώ π.χ. όταν χειριζόμαστε το νερό, πρέπει να αποφεύγουμε τις φωτιές για να μην εξατμιστεί, όταν ελέγχουμε ένα υγρό μέταλλο πρέπει να τις αναζητούμε για να μην γίνει στερεό. Στα μετέπειτα επίπεδα χειριζόμαστε μπάλες με νερό που δεν πρέπει να σπάσουν ή και εργαστηριακά κύπελα, αλλάζοντας κατά πολύ τον τρόπο που χειριζόμαστε την εκάστοτε κατάσταση. Στο παιχνίδι περιλαμβάνονται οκτώ επίπεδα, με έξι πίστες το κάθε ένα. Μερικά θα σας φανούν ατελείωτα, ενώ κάποια άλλα τελειώνουν σχετικά γρήγορα.

Το Puddle έχει όμορφο εικαστικό στιλ και στις “cutscenes” αλλά και στα επίπεδα, που είναι