Sonic Generations Review

Με τα παιχνίδια Sonic ισχύει ένας περίεργος κανόνας: η Sega δημιουργεί hype στην αρχή, ενθουσιάζοντας φανατικούς και μη, μόνο και μόνο για να τους πνίξει όλους στην απύθμενη μετριότητα στο τέλος. Υπάρχουν βέβαια εξαιρέσεις, απλά για να επιβεβαιώσουν τον κανόνα. Ήρθε λοιπόν η ώρα να δούμε αν το Sonic Generations είναι ένας ακόμα τίτλος που επιβεβαιώνει αυτόν τον κανόνα.

Στο Sonic

Generations ο καινούριος Sonic συναντά τον παλιό του εαυτό από την εποχή του Mega Drive. Αυτό συμβαίνει επειδή μια άγνωστη οντότητα, διάλεξε την ημέρα των γενεθλίων του για να μπουρδουκλώσει την κανονικότητα του χρόνου στο σύμπαν. Εμφανίζεται ωραία και καλά στο πάρτι-έκπληξη που ετοίμασαν για τα γενέθλιά του Sonic οι ενοχλητικοί φίλοι του, του πετάει το chili dog, του απαγάγει τους φίλους και του δίνει και μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα, έτσι, για να έχει για τον δρόμο. Ξυπνώντας από την σφαλιάρα, ο Sonic βρίσκεται σε ένα λευκό ατέρμονο πεδίο, με μικρογραφίες των σκηνικών των πιστών να αντιπροσωπεύουν τις διάφορες πίστες-φάσεις του franchise. Χωρίς φίλους και χωρίς chili dog. Ο Sonic λοιπόν καλείται, συνεργαζόμενος με τον παλιό του εαυτό, να επαναφέρει την τάξη στο σύμπαν τρέχοντας σαν μανιακός, σώζοντας σε κάθε πίστα και από έναν φίλο – ξεκινώντας φυσικά από τον Tails.

Οι δύο Sonic έχουν διαφορετικό στιλ gameplay και σχεδιασμού. Ο καινούριος Sonic έχει μακριά πόδια, μεγαλύτερα καρφιά και σε gameplay παίζεται όπως το Sonic Colours. Τρέχετε δηλαδή σε 3D πλάνο, αλλά πολλές φορές η κάμερα γυρίζει ώστε να έχετε μια αμιγώς 2D εμπειρία. Το καλό είναι ότι η Sega πήρε όλα τα καλά που είδαμε στο Sonic Colours και περιόρισε τα αρνητικά. Τα πολλαπλά μονοπάτια κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους, το homing attack είναι σχεδόν τέλειο, το clipping του χαρακτήρα με τις πλατφόρμες είναι ακριβές και μπορείτε να χαρείτε τον ίλιγγο της ταχύτητας χωρίς φόβο, καθώς οι «φτηνές» παγίδες έχουν περιοριστεί. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν θα πέσετε μέσα σε απύθμενους λάκκους που δεν είδατε, ή ότι δεν θα κάνετε γούτσου-γούτσου με εχθρούς που αντιμετωπίζετε αναγκαστικά. Γι αυτό, στο Modern Sonic επιστρέφει και το 2D πλάνο που είδαμε στο Colours, ώστε να επιτευχθεί και λίγο platforming.

To γνωστό φορτηγό που σας κυνηγάει στο Sonic Adventure 2 έχει αναβαθμιστεί.

Στο Classic Sonic παίζετε με τον… κλασικό τρόπο. Ο Sonic κάνει Spin Dash, ενώ δεν υπάρχει homing attack για τους εχθρούς. Τα physics θυμίζουν πολύ Mega Drive, εκτός από την ταχύτητα που είναι σαφώς μεγαλύτερη. Οι πίστες του Classic Sonic είναι στην ουσία 2.5D. Τα περιβάλλοντα είναι 3D αλλά ο χαρακτήρας κινείται μόνο δεξιά και αριστερά. Είναι σαφώς πιο αργές και βασίζονται περισσότερο στην ακρίβεια των αλμάτων παρά στα γρήγορα αντανακλαστικά.

Αφού αναλύσαμε τους Sonic, ας ρίξουμε μια ματιά στις πίστες. Η συλλογή αποτελείται από πίστες του παρελθόντος, με αρχική το Green Hill. Θα δείτε λοιπόν μια πίστα από το κάθε Sonic της κύριας σειράς (οι φανατικοί του Sonic 3D Blast και Sonic Spinball θα πε