Splatoon 3 review

Το Splatoon έχει μια πολύ ιδιαίτερη θέση στην ιστορία της Nintendo. Είναι από εκείνα τα success story που δεν βλέπουμε συχνά. Ξεπηδώντας από το Wii U, μια κονσόλα που ήταν νεκρή από τα γεννοφάσκια της, κατάφερε να εξελιχθεί σε μία από τις πιο δημοφιλείς σειρές της Nintendo. Το μοναδικό του στιλ, η μουσική, η αισθητική, το διασκεδαστικό και ταυτόχρονα

καταιγιστικό action-shooting gameplay που έκανε τα online ματς σύντομα και απολαυστικά. Το Splatoon 3 μας έρχεται υποσχόμενο να κάνει την γνώριμη και αγαπημένη φόρμουλα του των προκατόχων του ακόμα καλύτερη.

Όπως οι προκάτοχοί του, το Splatoon 3 χωρίζεται σε single-player και multiplayer. Το πρώτο είναι ένας πολύ καλός τρόπος να κάνετε εξάσκηση και να μπείτε πλήρως στην φιλοσοφία του τίτλου. Η δράση διαδραματίζεται στο Splatsville, αρκετά χρόνια μετά από το Splatoon 2. Η Splatsville είναι μια πόλη με την αίσθηση μιας ασιατικής μητρόπολης. Χαοτική δομή, τεράστια κτήρια, νέον πινακίδες και πάρα πολλοί κάτοικοι. Αυτό είναι το hub του παιχνιδιού μέσα από το οποίο έχετε πρόσβαση σε επιμέρους modes και τοποθεσίες όπως single-player, multiplayer, τα μαγαζιά, το test range κτλ. Ακολουθώντας τον Cap’n’Cuttlefish ξεκινάτε το single-player. Η ιστορία έχει για άλλη μια φορά να κάνει με το Great Zapfish που έχει εξαφανιστεί αλλά και με μια μυστήρια ροζ ουσία που έχει καλύψει τα πάντα και πρέπει να καθαρίσετε με έναν νέο χαρακτήρα, το Smallfry. Το Smallfry όχι μόνο είναι ένα salmonoid, τυπικά όχι πολύ διαφορετικό από τους εχθρούς που βρίσκετε στο Salmon Run, αλλά για κάποιο λόγο αποφασίζει να σας ακολουθήσει και να σας βοηθήσει, με αντάλλαγμα salmon eggs.

Τα μαθήματα από το Octo expansion του Splatoon 2 είναι εμφανή εδώ. Το single-player σας βάζει σε μια σειρά από μικρές αποστολές, με αρκετά μεγάλη ελευθερία και με την μορφή μικρών νησιών το καθένα από τα οποία έχει κάτι διαφορετικό να κάνετε. Μπορείτε να εξερευνήσετε τα νησιά και να ανοίξετε νέα νησιά με το Smallfry ή να κρατήσετε τα salmon eggs και να κάνετε περισσότερες αναβαθμίσεις. Μπορεί η μορφή του single-player να μην θυμίζει τόσο πολύ μια περιπέτεια με συνοχή, εκτός από τα boss και τα cutscenes, αλλά δίνει τεράστια ελευθερία ως προς τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεστε την εμπειρία. Αν προσπαθήσετε να το ολοκληρώσετε, θα ξοδέψετε άνετα κοντά στις οκτώ-εννιά ώρες.

Φυσικά, το κυρίως πιάτο είναι το multiplayer. Το Turf Wars παραμένει το βασικό mode και εδώ είναι κάτι που δεν αλλάζει και πολύ αφού οι περισσότερες πίστες στο rotation το αφορούν, ενώ άλλοι τύποι ματς όπως το Rainmaker χρησιμοποιούν παραλλαγές τους. Παίζοντας online έχετε την επιλογή να πάτε σε ranked ματς ή απλά (και επιτέλους) να παίξετε με φίλους. Μέσω του lobby έχετε πρόσβαση σε όλο το multiplayer. Υπάρχει λοιπόν η επιλογή να παίξετε το κλασικό Turf Wars όπου πρέπει με την ομάδα σας να καλύψετε την αρένα όσο περισσότερο γίνεται με το χρώμα της ομάδας, το Anarchy Battles με πολλαπλά είδη ματς (Turf Wars, Rainmaker, Splat Zones, Clam Blitz, Tower Control) που παίζετε το ένα μετά το άλλο. Το Anarchy είναι το mode που προσφέρει τα περισσότερα rank points. Μπορείτε να παίξετε Anarchy Battles με φίλους, αλλά γενικότερα έχετε καλύτερα rank points στο solo και μαζεύτε πιο γρήγορα και περισσότερα XP για να αυξήσετε το level του χαρακτήρα.

Το Salmon Run: Next Wave είναι ένα από τα αγαπημένα μου modes και έχει γίνει ακόμα καλύτερο. Με το που φτάσετε στο level 4 και έχετε αρκετά καλό εξοπλισμό, έρχεται η στιγμή να τα βάλετε με τα Salmonids σε μια φρενήρη συνεργατική εμπειρία για τέσσερις παίκτες. Τόσο τα boss, όσο και η καταιγιστική δράση, το κάνουν από τα κορυφαία modes. Η προσθήκη των Mudmouth και του King Salmonoid και η χρήση όλων των special όπλων επίσης το κάνουν τρομερά εθιστική εμπειρία. H τελευταία επιλογή για online είναι το Tableturf, ένα παιχνίδι καρτών, στο οποίο ο σκοπός σας είναι να καλύψετε όσο το δυνατόν περισσότερα τετράγωνα γίνονται στο ταμπλό με το δικό σας χρώμα. Έχετε στην διάθεσή σας 15 κάρτες και 15 γύρους. Η κάθε κάρτα έχει ένα συγκεκριμένο σχήμα και αριθμό τετραγώνων που καλύπτει ενώ μπορείτε να επιτεθείτε στα τετράγωνα του αντιπάλου. Μπορείτε να μαζέψετε περισσότερες κάρτες παίζοντας, να ανέβετε επίπεδα και να αντιμετωπίσετε τους διάφορους ΑΙ χαρακτήρες, ο καθένας εκ των οποίων παίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Το παιχνίδι έχει άπειρες μικρές βελτιώσεις δεξιά και αριστερά. Από το lobby που πλέον έχει το δικό του terminal που μπορεί να σας μεταφέρει στα battle logs και τα replays, μέχρι τις νέες κινήσεις όπως τα squid surge και squid roll. Με το squid surge μπορείτε να σκαρφαλώνετε τοίχους που δεν έχουν βαφτεί μέχρι πάνω με το χρώμα τους και να έρθετε πρόσωπο με πρόσωπο με αντίπαλους παίκτες που έχουν το πάνω χέρι. Το squid roll επιτρέπει την γρήγορη αλλαγή πορείας, την γρήγορη έξοδο από τοίχους με άλμα και ταυτόχρονα χαρίζει μερικά frames κατά τα οποία δεν δέχεστε φθορά. Πολύ χρήσιμο στην μάχη. Υπάρχουν νέα όπλα όπως τα splatana και τα stingers, καθώς και νέες επιλογές στην παραμετροποίηση του εξοπλισμού και των ικανοτήτων. Μάλιστα, πλέον ανεξάρτητα από τον εξοπλισμό μπορείτε να αλλάξετε την κύρια ικανότητα και τις δευτερεύουσες ικανότητες όπως λαχταράει η ψυχή σας. Τέλος, με τα freshest fits, μπορείτε να αποθηκεύετε τα αγαπημένα σας loadouts και να τα χρησιμοποιείτε όποτε χρειαστείτε, ανάλογα με το battle mode που παίζετε. Αυτή η δυνατότητα ήταν αποκλειστική στα amiibo, αλλά πλέον μπορείτε να τα αποθηκεύσετε σε μία από πέντε θέσεις.

Το gameplay γενικώς είναι λίγο-πολύ το γνωστό της σειράς. Ο σκοπός όπως πάντα είναι να γεμίσετε τις πίστες με το μελάνι της ομάδας σας. Ανάλογα με το mode, φυσικά, υπάρχουν διαφοροποιήσεις. Αλλά σε αντίθεση με άλλα competitive shooters, ο σκοπός είναι περισσότερο το χρωμάτισμα παρά τα kills. Υπάρχουν διάφορες βελτιώσεις, κυρίως στο user interface για μεγαλύτερη σαφήνεια κατά την μάχη, όπως το πού βρίσκεται ο συμπαίκτης που έχει εξαπολύσει κάποιο special. Πάντως αν έχετε έρθει φρέσκος από το Splatoon 2 θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Αρκεί βέβαια να κλείσετε τα gyro controls (δεν καταλαβαίνω γιατί είναι πάλι ενεργοποιημένα εξαρχής).

Το μεγαλύτερο θέμα του παιχνιδιού, που έγινε κυρίως αισθητό σε προηγούμενο Splatfest, είναι πως το online του ακόμα δεν λειτουργεί σωστά. Προβλήματα στο matchmaking και στο netcode, συχνές αποσυνδέσεις και διάφορα άλλα κάνουν την εμφάνισή τους και αμαυρώνουν την υπέροχη κατά τα άλλα εμπειρία. Αυτό βέβαια είναι κάτι που στα επόμενα θα διορθωθεί, αλλά στο πρώτο Splatfest και το πρώτο επίσημο τριπλό Turf Wars battle ήταν κάτι που χάλασε την εμπειρία πολλών παικτών. Το δεύτερο θέμα, που επίσης θα λυθεί, είναι το ότι το παιχνίδι χρειάζεται άμεσα εξισορρόπηση στα όπλα και τα levels του. Πέρα από το matchmaking που πολλές φορές φέρνει παίκτες με υψηλό level και καλύτερο εξοπλισμό ενάντια σε νεότερους και λιγότερο έμπειρους παίκτες, μερικά όπλα και μερικά special παραείναι δυνατά.

Τα γραφικά επίσης είναι… Splatoon. Υπάρχει κάτι απίστευτα hip και νεανικό στο όλο στιλ. Θα έλεγα, κάτι ανάμεσα σε μόδα των 2000s και της τωρινής κουλτούρας της Gen Ζ. Τα νέα pop είδωλα και τα τραγούδια τους προσθέτουν ζωντάνια στο όλο παιχνίδι. Τα Splatoon πάντα ήταν πολύχρωμες και χαοτικές εμπειρίες και δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει αυτό. Και εδώ έχουν γίνει διάφορες βελτιώσεις, κυρίως στον φωτισμό και τις αντανακλάσεις σε επιφάνειες, απλά μην περιμένετε τεράστιες αλλαγές σε σχέση με το S2 πέρα από την νέα πόλη και την ελαφρώς ανανεωμένη αισθητική. Οι πίστες ποικίλλουν, με γνώριμα αλλά και νέα περιβάλλοντα, όπως το πολύχρωμο και καλοφωτισμένο από λευκό φως Wakomart, το κλασικό Hammerhead Fort , το πιο σκοτεινό Undertow Spillway και το Scortch Gorge που βρίσκεται στην έρημο. Τεχνικά, υπάρχουν μερικές διαφορές όπως μεγαλύτερο draw distance και πιο καθαρές υφές σε μερικά σημεία. Το παιχνίδι τρέχει σταθερά σε 60fps εις βάρος βέβαια της ανάλυσης, αλλά ακόμα και σε docked mode δεν είναι τόσο εμφανές. Το κλασικό ύφος της σειράς είναι εμφανές και στον ήχο. Ναι, η μουσική των ειδώλων είναι περισσότερο ανάμεσα σε ασιατική pop και σάμπα, αλλά εντός των μαχών υπάρχει μπόλικη ποικιλία και συμβάλλει στο να είναι οι αγώνες χαοτικοί και πάρα πολύ διασκεδαστικοί.

Το Splatoon 3 είναι αυτό που λέμε η τελειοποίηση μιας ήδη πετυχημένης συνταγής. Δεν φέρνει πολλά νέα πράγματα σε σχέση με τους προκατόχους του (και ίσως να μην χρειάζεται να το κάνει), αλλά είναι η πιο ολοκληρωμένη εμπειρία που έχει να προσφέρει μέχρι τώρα η σειρά. Το πολυαγαπημένο μας Splatoon, ακόμα καλύτερο!

Ενδιαφέρον single-playerΝέα όπλα, νέες κινήσεις κτλΒελτιώσεις που κάνουν το παιχνίδι καλύτεροΤο Salmon Run παραμένει διασκεδαστικόΠοικιλία δραστηριοτήτωνΔεν προσφέρει κάτι πραγματικά καινούριοΧρειάζεται καλύτερη ισορροπία όπλωνΠροβλήματα σε matchmaking και σύνδεση (μέχρι να λυθούν)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:SwitchΑΝΑΠΤΥΞΗ:NintendoΕΚΔΟΣΗ:NintendoΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media

Game20.gr, το Άσυλο των gamers