Tell Me Why review

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, η ταυτότητα φύλου (gender identity) ορίζεται ως η προσωπική εμπειρία κάθε ανθρώπου ως προς το φύλο του, το οποίο μπορεί να διαφέρει από το φύλο με το οποίο καταχωρήθηκε κατά τη γέννησή του. Δηλαδή, ένα μικρό κορίτσι μπορεί να μην αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως κορίτσι, αλλά ως αγόρι “παγιδευμένο” στο σώμα ενός κοριτσιού (ωστόσο, δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το “αγοροκόριτσο”) και το αντίστροφο. Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο αυτοπροσδιορίζεται (ή όχι, εάν δεν το επιθυμεί) ως τρανσεξουαλικό και συνήθως επιθυμεί να υποβληθεί σε

σωματικές αλλαγές μέσω των οποίων θα εκφράζει αυτό το συναίσθημα. Το θέμα της τρανσεξουαλικότητας είναι ένα από τα κεντρικά θέματα του νέου παιχνιδιού της Dontnod (Life is Strange), Tell Me Why, το οποίο ίσως είναι από τα πρώτα που το πραγματεύεται με τόσο ρεαλιστικό τρόπο. Το γεγονός ότι το πρώτο πράγμα που διαβάζετε μόλις βάλετε το παιχνίδι είναι η αναφορά πως σχεδιάστηκε υπό την καθοδήγηση υπερασπιστών των τρανσέξουαλ ατόμων μαρτυρά την παρουσία τρανσέξουαλ χαρακτήρα από την αρχή. Τι γίνεται, όμως, με την υπόλοιπη ιστορία του Tell Me Why;

Όπως μας έχει συνηθίσει η Dontnod, τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε μια μικρή και ήσυχη πόλη. Αυτή τη φορά, η πόλη βρίσκεται στην Αλάσκα των ΗΠΑ. Δύο νεαρά αδέρφια, ο Tyler και η Alyson, ξαναβρίσκονται μετά από χρόνια και χρησιμοποιούν τον ξεχωριστό ισχυρό δεσμό που έχουν ως δίδυμα για να ξεδιπλώσουν τις ξεχασμένες αναμνήσεις μιας τραυματικής παιδικής ηλικίας. Φυσικά, δεν τους απασχολούν μόνο τα οικογενειακά τους, καθώς έχουν οικολογικές ανησυχίες όπως θέματα που αφορούν αρκούδες, φάλαινες αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη. Τα δυο αδέρφια δεν συμφωνούν όλη την ώρα, ούτε έχουν κοινούς στόχους. Έτσι, η θέση σας καθώς ελέγχετε και τους δύο εναλλάξ στο παιχνίδι δεν είναι πάντα εύκολη, όμως εκεί βρίσκεται ένα ενδιαφέρον μέρος της αφήγησης. Σύντομα μαθαίνετε ότι οι αναμνήσεις μας πολλές φορές διαφέρουν από την πραγματικότητα και πράγματα που θεωρούσαμε σίγουρα είναι απλά ένα αποτέλεσμα παρεξήγησης ή λάθος αντίληψης. Ένα γεγονός ίσως έχει δύο όψεις.

Παρόλο που το παιχνίδι αναλαμβάνει την παρουσίαση σημαντικών και σοβαρών θεμάτων ενηλίκων (πχ ενδοοικογενειακή βία, εγκατάλειψη, ένα ανεξήγητο έγκλημα κτλ) δεν καταφέρνει να κρατήσει το απαραίτητο σασπένς μέχρι το τέλος. Στοιχεία όπως γρίφοι που βασίζονται σε χειρόγραφα παραμύθια ρίχνουν τους τόνους του δράματος, όμως λίγο αργότερα ανατροπές φέρνουν αναταράξεις στην οικογένεια των παιδιών. Συνήθως τα θέματα που συζητούν ο Tyler και Alyson είναι τόσο προσωπικά που νιώθετε σαν να τους παρακολουθείτε μέσα από μια κλειδαρότρυπα, ενώ υπάρχουν ελάχιστες δευτερεύουσες ιστορίες πέραν της κεντρικής για να κρατήσουν το ενδιαφέρον. Επιλογές όπως το αν θα ξεκινήσετε σχέση ή όχι με ένα άτομο δείχνουν βεβιασμένες, ενώ η απουσία περισσότερων χαρακτήρων στην ηλικία των πρωταγωνιστών ξενίζει.

Αναμνήσεις.

Αν και το χιούμορ κάνει την εμφάνισή του, είναι περιορισμένο κι έτσι δεν μπορείτε παρά να συμπάσχετε με την επιτομή του οικογενειακού δράματος που εξελίσσεται στην οθόνη, όσο κι αν θέλετε να “ελαφρύνετε” την ατμόσφαιρα. Ομολογουμένως, σχεδόν όλοι οι χαρακτήρες συμπεριφέρονται, μοιάζουν και σκέφτονται σαν πραγματικοί άνθρωποι και έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στην αντιπροσώπευση των τρανσεξουαλικών ατόμων και την υποστήριξη συγγενών και φίλων που γνωρίζουν τρανσεξουαλικά άτομα. Όμως ως παιχνίδι μυστηρίου έχει αδυναμίες. Με τον ίδιο τρόπο που τα καλύτερα παραμύθια διαβάζονται και από μεγάλους, όσο ενδιαφέρουσα και αν είναι σαν ιστορία με μια ματιά, δεν μπορεί παρά να γεννηθεί η απορία αν θα είχε το ίδιο ενδιαφέρον χωρίς την αναφορά στο θέμα της διεμφυλικότητας.

Περνώντας στο καθαρά παικτικό σκέλος, ο χειρισμός είναι τρίτου προσώπου με πολλά hotspots στο περιβάλλον για εξερεύνηση, όπως βιβλία, αφίσες, συρτάρια και πολλά άλλα που εξυπηρετούν στο να αποκτήσετε μια γενικότερη εικόνα των εξελίξεων. Δεν πρόκειται για walking sim, αλλά κάτι που ακολουθεί τα χνάρια της σειράς Life is Strange (αν και με περισσότερα hotspots). Το παιχνίδι κάνει save αυτόματα πολύ συχνά, χωρίς να κουράζει, και ο πυρήνας του gameplay έχει να κάνει με τους δύο πρωταγωνιστές. Έχουν ένα χάρισμα το οποίο κάποιες φορές τους φέρνει πιο κοντά και κάποιες άλλες τους απομακρύνει. Οι επιλογές που κάνετε σε σημεία-κλειδιά επηρεάζουν αυτή την εξέλιξη και συνεπώς το φινάλε του παιχνιδιού. Πχ μπορείτε να διαλέξετε μεταξύ του να δεχτείτε ένα δώρο, να πείτε ότι δεν ενδιαφέρεστε ή να το δεχτείτε χωρίς πολλά πολλά. Πέρα από το χάρισμά τους, οι πρωταγωνιστές μοιάζουν με απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, κάτι που από τη μία είναι ευπρόσδεκτο, καθώς εύκολα συσχετίζεστε μαζί τους, αλλά από την άλλη δεν αποτελούν χαρακτήρες που σας μένουν στο μυαλό μετά το φινάλε.

Αν και το Tell Me Why αποτελείται από τρία επεισόδια, το κάθε επεισόδιο βγήκε με διαφορά μίας μόλις εβδομάδας, κάτι που είναι παράδειγμα προς μίμηση για παρόμοιους τίτλους. Το παιχνίδι χωρίζεται σε σκηνές όπου εξερευνείτε το περιβάλλον για πληροφορίες, μιλάτε στους γύρω σας, έως ότου ανακαλείτε γεγονότα του παρελθόντος που σας μεταφέρουν στην επόμενη σκηνή (αν πάτε κατευθείαν σε σημαντικό στοιχείο τότε χάνετε την υπόλοιπη εξερεύνηση χωρίς να το θέλετε). Μια ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι ότι κατά την εξερεύνηση μιας περιοχής μπορείτε να απαντήσετε σε όποιον τυχόν σας μιλήσει εκείνη τη στιγμή ή να τον αγνοήσετε κι έτσι οι διάλογοι εκείνη τη στιγμή δείχνουν πιο φυσικοί από ό,τι συνήθως. Είναι πιο εύκολο από το Life is Stange, από την άποψη ότι δεν σας ζητάει να συλλέξετε πέντε άδεια μπουκάλια σε μια μάντρα αυτοκινήτων, αλλά σας βάζει να λύσετε ορισμένους (αν και μετρημένους στα δάχτυλα) “πραγματικούς” γρίφους, διαβάζοντας τα κατάλληλα κείμενα έως ότου καταλήξετε στο σωστό συμπέρασμα. Άλλοι γρίφοι έχουν να κάνουν με μια καμένη ασφάλεια, το άνοιγμα μιας κλειδωμένης πόρτας, ψάρεμα ή το να βρείτε και να παραδώσετε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Δεν μπορούν να χαρακτηριστούν δύσκολοι ή πρωτότυποι, όμως φέρνουν το παιχνίδι πιο κοντά στον όρο “adventure”.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αλάσκα.

Τα μέρη που επισκέπτεστε ποικίλλουν, από το μπακάλικο της γειτονιάς και το αστυνομικό τμήμα σε πανέμορφους εξωτερικούς χώρους. Σε όλους ανεξαιρέτως κυριαρχούν η λεπτομέρεια και ο ρεαλισμός, με πανέμορφα παγωμένα τοπία, ζεστά δωμάτια και σκηνοθεσία που παραπέμπει σε ταινία. Ο αχνιστός καφές μετά από μια εξόρμηση έξω στο χιόνι, το ηλιοβασίλεμα μετά από μια κουραστική μέρα, ο χαλκάς στην μύτη με τους δικούς του συμβολισμούς, όλα έχουν το νόημά τους και όλα κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Ο ηχητικός τομέας ακολουθεί τα ίδια υψηλά επίπεδα, με εφέ όπως αυτοκίνητα που περνούν και ήχους της φύσης να προσθέτουν στην ήρεμη ατμόσφαιρα. Η διακριτική μουσική υπάρχει κυρίως σε συναισθηματικά φορτισμένες cutscenes, χωρίς να ξεχωρίζει κατά την διάρκεια του παιχνιδιού.

Με διάρκεια περίπου 10 ώρες, το Tell me Why απευθύνεται κυρίως σε “ώριμο” κοινό, συγγενείς και φίλους που περνούν δύσκολες στιγμές, καθώς και οποιονδήποτε θα ήθελε να μάθει κάτι παραπάνω για την ψυχοσύνθεση ανθρώπων που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είναι διαφορετικοί. Το μυστήριο του παιχνιδιού δεν είναι ιδιαίτερα αξιομνημόνευτο, όσο κι αν η σκηνοθεσία προσπαθεί να το κάνει, όμως παρουσιάζεται ένας αριθμός θεμάτων που μας αφορούν όλους. Μας θυμίζει ότι το να σκαλίζουμε το παρελθόν είναι ένα δίκοπο μαχαίρι, που από τη μία αναστατώνει και από την άλλη εξαγνίζει. Ασχοληθείτε αν ενδιαφέρεστε για μια ιστορία που πραγματεύεται κοινωνικά θέματα, με απλό χειρισμό, λίγους γρίφους και ωραία τοπία.

ΡεαλισμόςΌμορφα και λεπτομερή γραφικάΘεματολογία γύρω από την οικογένειαΔιαφορετικά φινάλεΑντιπροσωπευτικός διεμφυλικός πρωταγωνιστής......που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτεραΑδύναμη κεντρική ιστορίαΛίγες ουσιαστικές επιλογέςΕύκολοι γρίφοιΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:DontnodΕΚΔΟΣΗ:MicrosoftΔΙΑΘΕΣΗ:Microsoft Hellas

Game20.gr, το Άσυλο των gamers