The Invisible Hours Review

Παρότι η VR τεχνολογία κάνει ακόμη τα πρώτα μωρουδιακά της βήματα και ενώ πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει αρκούντως ωριμάσει, δε σταματάει ποτέ να εκπλήσσει σε επίπεδο παιχνιδιών και εμπειριών. Βλέπετε, ακριβώς επειδή είμαστε στην αρχή μίας μεγάλης συνέχειας (κατά την ταπεινή μου άποψη δηλαδή), οι developers ανά τον κόσμο πειραματίζονται και προσπαθούν να σκεφτούν και να υλοποιήσουν παιχνίδια πρωτότυπα και συνάμα εντυπωσιακά μέσα από τα εικονικά μας μάτια. Πολλές από τις προσπάθειες αυτές έχουν στεφθεί με αποτυχία, όμως το The Invisible Hours

της ισπανικής Tequila Works δεν είναι μία από αυτές. Βεβαίως, έχοντας στο ενεργητικό τoυ κορυφαία παιχνίδια όπως το Rime και το The Sexy Brutale, μάλλον έπρεπε να περιμένουμε πως και το επόμενο πόνημα του στούντιο είναι εξίσου καλό.

Ο υπότιτλος “Ποντικοπαγίδα.” του review δεν είναι καθόλου τυχαίος. Προφανώς επηρεασμένη από την αέναως παιγμένη δημιουργία της Agatha Christie, την Ποντικοπαγίδα, η Tequila Works πολύ έξυπνα σκέφτηκε να μεταφέρει μία παρόμοια, αν και διαφορετική σε πολλαπλά επίπεδα, VR θεατρική παραγωγή. Πραγματικά, το παιχνίδι ξεκινάει με εσάς να αγοράζετε το εισιτήριό σας (πανέξυπνος τρόπος για το new game) και στη συνέχεια να εισέρχεστε στο θέατρο και να κάθεστε στη θέση σας στον εξώστη. Αφού επιβεβαιώσετε τις ρυθμίσεις του παιχνιδιού, πατάτε το new game και οι προβολείς ανάβουν. Ξάφνου βρίσκεστε πάνω στο πάλκο λες και είστε μέλος του θιάσου. Κυρίες και κύριοι, η παράσταση αρχίζει.

Ένα πτώμα και μάλιστα διάσημο πτώμα. Ο Nikola Tesla, ο διάσημος Σέρβος εφευρέτης και μηχανικός, βρίσκεται δολοφονημένος στην είσοδο της τεράστιας έπαυλής του σε κάποιο νησί. Μία μέρα μάλιστα που κατόπιν δικής του πρόσκλησης έχουν μαζευτεί πέντε επισκέπτες – άλλοι διάσημοι και άλλοι διαβόητοι, όλοι όμως με τα δικά τους μυστικά και τους δικούς τους λόγους να έχουν σκοτώσει τον Tesla. Στους πέντε επισκέπτες, μάλιστα, προστίθενται ο μπάτλερ και μία πρωην προσωπική βοηθός του εκλιπόντος. Όλοι φαινομενικά αθώοι και όλοι εξίσου ύποπτοι για τον φόνο. Στο παιχνίδι, από την αρχή το ρόλο του ντετέκτιβ αναλαμβάνει ο Gustaf Gustav, ένας Σουηδός πρώην αστυνομικός που έχει λάβει ειδική πρόσκληση από τον ίδιο τον Tesla, όμως εσείς είστε αυτοί που ανακαλύπτετε τί πραγματικά συνέβη και τί συμβαίνει στην πραγματικότητα. Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορώ να αποκαλύψω τίποτα για την υπόθεση, όχι μόνο γιατί πρόκειται για ιστορία μυστηρίου, αλλά και γιατί η ανακάλυψη κάθε λεπτομέρειας, μικρής ή μεγάλης, είναι το νόημα και το ουσιαστικό gameplay του παιχνιδιού.

Βρίσκοντας τον Tesla νεκρό.

Το οποίο gameplay είναι ιδιαίτερα ευφυές. Εσείς πρακτικά είστε το ένατο μέλος (εάν συμπεριλάβουμε και τον νεκρό Tesla) του θιάσου, έχετε όμως ένα χαρακτηριστικό: είστε αόρατοι. Κανένας χαρακτήρας δε σας βλέπει και κανένας δεν επηρεάζεται από την ύπαρξή σας. Όμοια εσείς μπορείτε απλώς να παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα, χωρίς να έχετε καμία δυνατότητα παρέμβασης. Έχετε, όμως, δύο πολύ δυνατά εργαλεία στη διάθεσή σας. Το πρώτο είναι η ικανότητα να σηκώνετε ή/και να μελετάτε αντικείμενα ή βιβλία που βρίσκονται διάσπαρτα στο τεράστιο σπίτι. Τα είδη των αντικειμένων κυμαίνονται από φωτογραφίες μέχρι και συσκευές που έχει κατασκευάσει ο Tesla. Παράλληλα, όπως, προανέφερα, η ανάγνωση ημερολογίων, αποκομμάτων εφημερίδων και λοιπών βιβλίων σας βοηθάει να κατανοήσετε καλύτερα το ποιόν του κάθε χαρακτήρα και να δέσετε τα διάφορα κομμάτια του παζλ που οδήγησαν στον φόνο.

Το άλλο “όπλο” που έχετε στη διάθεσή σας είναι ο έλεγχος του χρόνου. Μπορείτε ανά πάσα στιγμή να κάνετε rewind ή fast forward μία σκηνή προκειμένου να εξετάσετε καλύτερα κάτι που ίσως σας διέφυγε ή να προχωρήσετε μέρος του έργου που έχετε ξαναδεί. Η συγκεκριμένη έμπνευση είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, αφού με πολύ έξυπνο τρόπο αποφεύγεται η μονοτονία του να παρακολουθείτε την ίδια παράσταση ξανά και ξανά. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός του παιχνιδιού. Η παράσταση στο σύνολό της είναι περίπου μιάμισι με δύο ώρες και χωρίζεται σε τέσσερις πράξεις. Στο πρώτο πέρασμα, όμως, έχετε παρακολουθήσει μόνο ένα κομμάτι της. Βλέπετε, ενώ εσείς ακολουθείτε έναν χαρακτήρα και γίνεστε μάρτυρες των μυστικών του και των πράξεών του, παράλληλα οι υπόλοιποι χαρακτήρες εκτελούν τις δικές τους κινήσεις. Φανταστείτε σα να παρακολουθείτε εσείς μία σκηνή του θεάτρου ενώ ένα άλλο διάζωμα να παρακολουθεί την ίδια στιγμή μία άλλη σκηνή. Στις περιπτώσεις αυτές μπορείτε είτε να γυρίσετε το χρόνο πίσω για να δείτε τι χάσατε στην συγκεκριμένη πράξη, είτε βεβαίως μετά το πέρας όλου του παιχνιδιού να ξαναπαίξετε κάθε πράξη μεμονωμένα. Προσωπικά έκανα και τα δύο, αφού γοητεύτηκα τόσο πολύ από την ιστορία που ήθελα να παρακολουθήσω κάθε μικρή λεπτομέρεια και να δω κάθε κίνηση όλων των χαρακτήρων.

Και οι χαρακτήρες είναι ένας και ένας. Πραγματικά το καλύτερο μακράν στοιχείο του παιχνιδιού είναι η σκηνοθεσία. Οι ηθοποιοί που “ενσαρκώνουν” τους ρόλους παίζουν αριστουργηματικά. Θα τολμήσω να πω πως η όλη εμπειρία αληθινά είναι λες και παρακολουθείτε θέατρο. Είναι εμφανές ότι η Tequila Works έδωσε μεγάλη σημασία στο να διατηρηθεί αυτό το χαρακτηριστικό έντονα και τα κατάφερε με μεγάλη επιτυχία. Το VR, βεβαίως, εντείνει την εμπειρία αυτή, αφού η δυνατότητα του να ακολουθείτε έναν χαρακτήρα, να μελετάτε το πρόσωπό του, και να βλέπετε τις κινήσεις του λες και είστε μέσα στο ίδιο δωμάτιο μαζί του είναι ανεκτίμητη.

Πολλές οι ανατροπές και οι σκηνές έντασης μέχρι και το τέλος του έργου.

Όλα τα παραπάνω τα κάνετε με δύο PS Move, αφού το παιχνίδι παίζεται εξ ολοκλήρου με αυτά και δεν υποστηρίζει το Dualshock. Στην θέση των Move controllers εσείς βλέπετε δύο συσκευές στυλιστικής εμπνεύσεως από τις διάφορες εφευρέσεις του Nikola Tesla. Με το ένα χέρι κάνετε την τηλεμεταφορά στο σημείο που επιλέγετε και γυρίζετε το χρόνο πίσω ή μπροστά. Με το άλλο χέρι στρέφετε την κάμερα προς τα δεξιά ή αριστερά και σηκώνετε ό,τι αντικείμενο θέλετε να εξετάσετε. Ο χειρισμός χρειάζεται μία μικρή προσαρμογή, αν και στη συνέχεια θα σας φανεί πανεύκολος. Η επιλογή, δε, της τηλεμεταφοράς προσωπικά με βρίσκει καθόλα σύμφωνο, καθότι θεωρώ ότι συνάδει με τη φύση του παιχνιδιού – είστε αόρατος παρατηρητής και ως τέτοιος δεν έχει νόημα να περπατάτε. Επίσης με το teleportation μπορείτε πιο εύκολα και γρήγορα να πηγαίνετε σε μακρινά σημεία. Ως αρνητικό, όμως, βάζω το σπαστό γύρισμα της κάμερας. Έπρεπε να υπάρχει επιλογή και για ομαλό.

Στον οπτικό τομέα έχουμε και το πρώτο σημαντικό αρνητικό του τίτλου. Τα γραφικά είναι από τα πλέον θολά που έχουμε δει σε παιχνίδι του PS VR – στην αρχή σίγουρα θα νομίζετε πως κάνατε κάτι λάθος με το σετάρισμα του headset. Γενικά επικρατεί μία ενοχλητικότατη θολούρα, ενώ το φαινόμενο mura είναι πιο έντονο από ποτέ. Στα κοντινά πλάνα τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα και ευτυχώς, αλλιώς δεν θα μπορούσατε να διαβάσετε τίποτα. Σημειώστε επίσης, πως και τα μοντέλα έχουν ένα θέμα, καθώς οι κινήσεις τους μερικές φορές δείχνουν το λιγότερο αστείες. Παραδόξως, αν και δεν αφαιρώ την αρνητικότητα του θέματος, μετά από το πρώτο 20λεπτο βρήκα τον εαυτό μου τόσο απορροφημένο από την ιστορία και την εξέλιξή της που αγνόησα εντελώς το πρόβλημα των γραφικών. Στα θετικά του εικαστικού οι εσωτερικοί χώροι – η έπαυλη είναι πολύ καλά σχεδιασμένη με μεγάλες σάλες, πολλά δωμάτια και κρυμμένους χώρους. Να σημειώσω επίσης, πως τα καιρικά φαινόμενα είναι εντυπωσιακά και οι εξωτερικές σκηνές με την καταιγίδα πείθουν. Στον ήχο, βεβαίως, το παιχνίδι εντυπωσιάζει κυρίως λόγω των προαναφερθέντων περί σκηνοθεσίας και ηθοποιίας. Αλλά και τα όποια μουσικά κομμάτια ακούγονται ταιριάζουν κουτί με την ατμόσφαιρα, ενώ τα ηχητικά εφέ (ηλεκτρισμός και μαγνητισμός σε μπόλικη ποσότητα λόγω Tesla) κυμαίνονται σε πολύ καλό επίπεδο.

Οι εξωτερικοί χώροι με τα καιρικά φαινόμενα είναι θετική έκπληξη.

Το άλλο θέμα του παιχνιδιού είναι η τιμή του. Ενώ η εμπειρία είναι πραγματικά καλή, εντυπωσιακά πρωτότυπη και θα σας κρατήσει καλή συντροφιά για μία μέρα τουλάχιστον, τα 40 ευρώ που κοστίζει στο PS Store (ή και τα 35 ευρώ στο Steam) είναι υπερβολικά πολλά.

Το The Invisible Hours δείχνει την δύναμη του VR με ανορθόδοξα έξυπνο τρόπο. Δεν είναι FPS, δεν είναι υπερπαραγωγή, όμως είναι τόσο καλά προσεγμένη η υλοποίηση και τόσο ευφυές το gameplay και το σενάριό του που σας κερδίζει κατευθείαν. Αν δεν έχετε πρόβλημα με την τιμή, είναι μια εμπειρία που αξίζει να ζήσετε. Δεν είναι άλλωστε και λίγο να νιώθετε ότι είστε μέρος μίας ιστορίας της αξέχαστης Agatha.

Εντυπωσιακή σκηνοθεσία και ερμηνείεςΠρωτότυποΘολά γραφικά και μέτρια μοντέλαΑκριβόΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS VR, Oculus Rift, HTC ViveΑΝΑΠΤΥΞΗ:Tequila WorksΕΚΔΟΣΗ:GametrustΔΙΑΘΕΣΗ:-ΕΙΔΟΣ:AdventureΠΑΙΚΤΕΣ:Single-playerΕΠΙΣΗΜΟ SITE:http://theinvisiblehours.com/enHM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:10/10/2017

Game20.gr, το Άσυλο των gamers