Tiny Tina’s Wonderlands review

Αφού έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Borderlands 2 και στο DLC “Tiny Tina's Assault on Dragon Keep”, η Tiny Tina έχει πλέον το δικό της παιχνίδι. Το Tiny Tina's Wonderlands, ως standalone παιχνίδι, χωρίς όμως να αποτελεί ένα Borderlands 4, έρχεται για να καλύψει το κενό όσων ψάχνουν για ένα ευχάριστο action-RPG looter-shooter με μεγάλες δόσεις τρέλας.

Η

Tiny Tina χαρακτηρίζεται ως το πιο επικίνδυνο 13χρονο που υπάρχει. Της αρέσουν τα κουνελάκια, η ζάχαρη και τα... εκρηκτικά. Για να ευχαριστήσει τους φίλους της, δημιούργησε τον μαγικό κόσμο του Wonderlands, όπου στο μαγικό της επιτραπέζιο, Bunkers and Badasses, ξετυλίγεται η ιστορία του Fatemaker: του ήρωα που θα σώσει τον κόσμο από τον κακό Dragon Lord. Κάθε ήρωας που φτιάχνετε είναι ένας Fatemaker, ξεκινώντας από newbie και φτάνοντας να γίνει μύθος. Στο επιτραπέζιο, η Tiny Tina έχει τον ρόλο του Bunker Master και διηγείται τις ιστορίες του παίκτη, στον δρόμο προς την εξολόθρευση του Dragon Lord.

Όπως τα Borderlands, έτσι και το Tiny Tina's Wonderlands είναι θεότρελο. Η παραμυθένια μουσική και εισαγωγή του παιχνιδιού σας βάζουν αμέσως στο κλίμα, που είναι ένας συνδυασμός fantasy και Borderlands. Ξεκινάτε σε ένα κάστρο που μαστίζεται από σκελετούς, αντιμετωπίζοντάς τους με ένα τσεκούρι, πυργίσκους που πετούν φωτιά ή ένα... τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή. Το χιούμορ κρύβεται σε κάθε γωνιά, από τις περιγραφές που κάνει η Tina γύρω από το επιτραπέζιό της μέχρι λεπτομέρειες όπως μια προειδοποιητική πινακίδα “Don’t Jump” στην άκρη ενός γκρεμού. Ένας μονόκερος ονόματι Butt Stalion εμφανίζεται επάνω σε ένα ουράνιο τόξο σώζοντας την κατάσταση, ένας βάρδος χρησιμοποιεί το λάουτό του ως ρόπαλο, ένας νεράιδος γίνεται φίλος σας, επισκέπτεστε μέρη όπως το Snoring Valley, θαυμάζετε το άγαλμα ενός σκυλόψαρου και αμύνεστε ενάντια σε (κυριολεκτικά) άγρια μανιτάρια. Ακόμα και ο ίδιος ο Dragon Lord θέλει να εξαφανίσει τους ήρωες από όλο τον κόσμο, προειδοποιώντας ότι κάστρα θα πέσουν και μωρά θα κλάψουν περισσότερο από ό,τι συνήθως. Μάλιστα, σε κάποιο σημείο έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε δύο αμαρτίες (κατά τα άλλα το παιχνίδι δεν έχει να κάνει με αποφάσεις ή σημαντικές επιλογές): είτε να σκοτώσετε ένα ερωτευμένο ζευγάρι που φλερτάρει στο παγκάκι, είτε να… πατήσετε το γρασίδι. Καμία λογική, μόνο τρέλα.

Η δημιουργία του  Fatemaker είναι μια απλή και ευχάριστη διαδικασία. Επιλέγετε τη βασική εξωτερική εμφάνιση (φύλο, χαρακτηριστικά, μαλλιά, σημάδια, κτλ), την οποία μπορείτε να αλλάξετε ανά πάσα στιγμή του παιχνιδιού στον αντίστοιχο σταθμό. Λεπτομερές σχήμα κεφαλιού, χρώματα, σχήμα μύτης, τόνος της φωνής, ακόμα και διαφορετικό μέγεθος κάθε αφτιού και κάθε βλεφαρίδας. Καταλαβαίνετε το νόημα. Στη συνέχεια, επιλέγετε class (έμφαση σε ζημιά με φωτιά και κεραυνούς, μάγο με διάφορα ξόρκια στη φαρέτρα του, να κάνετε ζημιά από κοντά ή μακριά κτλ). Κάποιες από αυτές τις κατηγορίες έρχονται με συντρόφους, όπως ένα μανιτάρι με πόδια ή ένα κεφάλι που αιωρείται. Κάθε class έχει ξεχωριστές ικανότητες, όπως το να ρίχνετε επτά βέλη με τη μία ή να εξοπλίζεστε με δύο επιθέσεις μαγείας. Οι επιλογές είναι πολλές και καλύπτουν τα περισσότερα στιλ παιχνιδιού. Ακόμα κι αν δεν βρίσκετε κλασικές κατηγορίες, όπως τον warrior, αξίζει να πειραματιστείτε με συνδυασμούς επιθέσεων σώμα-με-σώμα και μαγικών. Αν και το παιχνίδι προσφέρει τόσο κοντινές όσο και μακρινές μάχες, ενθαρρύνει τη χρήση μαγικών και τεχνικών από απόσταση, χωρίς να παραγκωνίζει την άμεση melee επίθεση. Εξάλλου, η ταχύτητα απόκτησης ικανοτήτων και η ποικιλία τόσο των ειδών επιθέσεων όσο και των ίδιων των επιθέσεων σας κρατάει από το να βαρεθείτε. Μέχρι να βρείτε το αγαπημένο σας σπαθί, έχετε ανακαλύψει ένα δυνατότερο σφυρί.

Το παρελθόν του ήρωα, ανάμεσα στα πέντε διαθέσιμα, επηρεάζει μόνο τα αρχικά στατιστικά, όπως μπόνους σε critical damage ή spell cooldown. Αν είναι ο χαζούλης village idiot με τη χαμηλή νοημοσύνη τότε ξεκινάει με πολλή δύναμη, ενώ ο αποτυχημένος μοναχός είναι αδέξιος μεν, σοφός δε. Βοηθητικά εικονίδια υποδεικνύουν τα προτεινόμενα στατιστικά για κάθε class, ενώ αργότερα στο παιχνίδι ξεκλειδώνετε και δεύτερο class που λειτουργεί παράλληλα με το βασικό. Μέσα σε λιγότερο από μία ώρα έχετε φέρει εις πέρας το πρώτο σας quest, που έχει το ρόλο του tutorial, μαθαίνοντάς σας τον βασικό χειρισμό της κίνησης, των επιθέσεων και του εξοπλισμού χρήσιμων αντικειμένων, όπως της ασπίδας (ward), που εξαντλείται πρώτη πριν την μπάρα ζωής. Διαφορετικές ασπίδες είναι διάσπαρτες στο παιχνίδι, με τον ίδιο τρόπο που είναι και τα όπλα. Κάποιες γεμίζουν πολύ γρήγορα, άλλες αντέχουν καλύτερα σε επιθέσεις φωτιάς, άλλες απλά έχουν μεγάλη χωρητικότητα. Καλού κακού, κουβαλάτε μερικές μαζί σας για κάθε περίπτωση.

Το gameplay ακολουθεί τα βήματα των Borderlands, με κάποιες διευκολύνσεις, όπως τα πολύ βολικά σημεία autosave (δεν υπάρχει η δυνατότητα manual save), oι σχετικά μικρές πίστες που διασχίζονται εύκολα χωρίς να χάνεστε και χωρίς την ανάγκη κάποιου μεταφορικού μέσου, και ο πρακτικός τρισδιάστατος χάρτης με σημεία για fast-travel σε θέσεις-κλειδιά και εύκολη εναλλαγή μεταξύ των quests. Όταν πεθαίνετε, χάνετε λίγο χρυσό και ανασταίνεστε στο πλησιέστερο fate marker/checkpoint, ένα κατασκεύασμα σαν πινακίδα με μηχανισμό. Επίσης, οι εχθροί που έχετε σκοτώσει μέχρι εκείνο το σημείο δεν ανασταίνονται μαζί σας, κι έτσι δεν χάνετε χρόνο σκοτώνοντας τα ίδια και τα ίδια τέρατα μέχρι να προχωρήσετε παρακάτω. Η φιλοσοφία looting-shooting παραμένει, με το κεντρικό μέρος της διασκέδασης να είναι η απόκτηση δυνατότερων όπλων, το κυνήγι τεράτων (ή μεθυσμένων πειρατών), η απόκτηση XP και η εξέλιξη του ήρωα. Κάποιες εύκολες παγίδες, όπως κοφτερά ξυράφια που περνούν από το ένα άκρο της οθόνης στο άλλο, ή βέλη φωτιάς, προσφέρουν μια νότα ποικιλίας. Οι χειροβομβίδες δεν περιλαμβάνονται στο μενού, ωστόσο έχουν αντικατασταθεί από αποτελεσματικά μαγικά που προσφέρουν μεγαλύτερη ποικιλία. Εύφλεκτα (και άλλα) βαρέλια βρίσκονται σχεδόν σε κάθε πίστα, έτοιμα να τα σκάσετε για εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Τα όπλα χωρίζονται σε βασικές κατηγορίες όπως πιστόλια, τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών και “βαριά” -με πολλά από αυτά να έχουν εναλλακτικές βολές- αλλά και σε σπανιότητα, από κοινά έως legendary, με τα δε να αποτελούν τα καλύτερα του παιχνιδιού. Το σπάνιο μπλε loot αρχίζει να πέφτει αρκετά σύντομα στο παιχνίδι, οπότε δεν αξίζει να συλλέγετε τα κοινά λευκά ούτε πουλώντας τα για χρυσό. Η σύγκριση μεταξύ νέου και του υφιστάμενου εξοπλισμού γίνεται εύκολα στο inventory με μια ματιά, όπου βλέπετε αμέσως τη διαφορά σε ζημιά, δύναμη πυρός, ειδική ζημιά κ.α., αλλά και πολλές φορές αστείες λεζάντες. Τουφέκια που καίνε ορυκτό, παγώνουν τους αντιπάλους από απόσταση μέχρι να πλησιάσετε για να τους σπάσετε με το τσεκούρι, άλλα με ασπίδες, υπάρχουν τόσα πολλά να ανακαλύψετε και να δοκιμάσετε. Δεν είναι μόνο το οπτικό, ηχητικό αλλά και αποτελεσματικό κομμάτι του κάθε όπλου που το κάνει να ξεχωρίζει, αλλά και οι σκανδάλες δυναμικής απόκρισης του DualSense στο PS5 που συμπεριφέρονται διαφορετικά με το καθένα. Ώρες παιχνιδιού αργότερα, το inventory γεμίζει από όπλα που πολλές φορές διαφέρουν στις λεπτομέρειες, αναγκάζοντάς σας να τα αποθηκεύσετε στην ντουλάπα σας μέχρι να αποφασίσετε ποιο θα κρατήσετε. Ευτυχώς, οι αναβαθμίσεις στις θέσεις του inventory σας βγάζουν συχνά από τέτοια διλήμματα.

Πέρα από το γνώριμο shooting πρώτου προσώπου, μια πρωτοτυπία του παιχνιδιού είναι ο χάρτης-επιτραπέζιο. Με θέα τρίτου προσώπου από ψηλά, περπατάτε στον τρισδιάστατο χάρτη συλλέγοντας αποστολές, αντιμετωπίζοντας τυχαίους εχθρούς για περισσότερους βαθμούς XP. Από το ημερολόγιο, ορίζετε την ενεργή αποστολή που ταιριάζει με το επίπεδό σας, με τις περισσότερες να περνούν με την πρώτη όταν είναι έως και δύο επίπεδα πάνω από το επίπεδο του ήρωα. Το ευχάριστο είναι πως οι εχθροί ανεβαίνουν επίπεδο μαζί με εσάς, έτσι όταν επισκέπτεστε προηγούμενες περιοχές αποκτάτε XP αντίστοιχο του επιπέδου σας χωρίς να χρειάζεται farming σε πίστες με εχθρούς χαμηλότερων επιπέδων. Επίσης, κάθε boss είναι πηγή XP και loot και ο ιδανικός τρόπος για να ανεβαίνετε γρήγορα επίπεδα, αφού εμφανίζονται στο ίδιο σημείο απεριόριστες φορές.

Οι ιστορίες της Tiny Tina είναι ευχάριστες, με κάποιες να ξεχωρίζουν, όπως η απελευθέρωση μιας ομάδας goblins από την τυραννία ή το να σκοτώσετε μικρά μπλε ανθρωπάκια που μοιάζουν απίστευτα με τα Στρουμφάκια. Το κοινό στοιχείο σχεδόν όλων των αποστολών είναι ότι πρέπει να φτάσετε στο τάδε σημείο και να σκοτώσετε έναν ή περισσότερους κακούς. Ορισμένες φορές, ο κακός αυτός είναι ένα boss που εξολοθρεύεται με συγκεκριμένες επιθέσεις (φωτιά, δηλητήριο κ.α.), χωρίς να δυσκολεύει ιδιαίτερα. Όσο για την κεντρική ιστορία, αυτή περιορίζεται στο “απλά βρες και σκότωσε τον Dragon Lord”. Το μόνο ψεγάδι στον τομέα αυτόν είναι πως δεν είναι όλες οι αποστολές ξεκάθαρες ως προς τη σειρά με την οποία πρέπει να ολοκληρωθούν (πχ “βρες μετάλλευμα μόλυβδου” ή “φτάσε στο σημείο Χ”, όταν στην πρώτη περίπτωση δεν εμφανίζεται καν στον χάρτη ενώ στη δεύτερη πρέπει πρώτα να παίξετε μια άλλη αποστολή που δε διευκρινίζεται.

Μετά το τέλος της κεντρικής ιστορίας (δηλαδή περίπου 20 ώρες αργότερα, ανάλογα με το επίπεδο δυσκολίας), ξεκλειδώνεται πρόσθετο περιεχόμενο με μεγαλύτερη δυσκολία για περισσότερες ώρες looting-shooting. Το Chaos Chamber δίνει την ευκαιρία να δυναμώσετε ακόμα περισσότερο και να γεμίσετε το inventory με legendary εξοπλισμό. Παίζοντας πίστες που μοιάζουν με τα enounters που είδαμε παραπάνω, επιλέγετε αναβαθμίσεις όπως περισσότερη ζημιά με μαγικά ή χωρητικότητα ward. Εκτός αυτού, μόλις αποκτήσετε το μέγιστο level, φτάνετε το myth rank, όπου η αναβάθμιση του χαρακτήρα συνεχίζεται ξοδεύοντας myth points στα στατιστικά. Με λίγα λόγια, υπάρχει δυνατότητα συνέχισης του παιχνιδιού ακόμα και μετά το τέλος της ιστορίας. Ένα bug που συνάντησα ήταν όταν έπρεπε να φορτώσω ξανά το save μου από το cloud, ενώ προέκυπτε ενοχλητικό και παράλογο frame drop προς τις τελευταίες πίστες της κεντρικής ιστορίας.

Όσον αφορά το multiplayer σκέλος, περιορίζεται απλά στο co-op. Στο PS5 υπάρχει δυνατότητα για split-screen ή online co-op έως τεσσάρων παικτών. Ως ομάδα, επιλέγετε μεταξύ Cooperation και Coopetition, όπου είτε όλοι αποκτούν το δικό τους loot -αντίστοιχο του επιπέδου τους- είτε μοιράζεστε (ή όχι) τα λάφυρα μεταξύ σας.

Τα γραφικά δίνουν αμέσως μια αίσθηση κόμικ ζωγραφισμένου στο χέρι, με λεπτομέρειες όπως το γρασίδι να κουνιέται στον άνεμο και σκιές να ξεχωρίζουν ανάλογα με τα φύλλα των δέντρων. Η ποικιλία των περιοχών, από παγωμένα βουνά μέχρι τροπικές παραλίες, προσθέτει σε ενδιαφέρον και ξεκουράζει το μάτι. Δάση με ανεμόμυλους βγαλμένους από ιστορία του Δον Κιχώτη, κοράλλια και σκυλόψαρα στη στεριά, πειρατές που τραγουδούν, καβουράκια που βγαίνουν από το νερό, ο κόσμος είναι “ζωντανός” ανά πάσα στιγμή. Τα γράμματα, ειδικά των μενού, είναι μικρά για τηλεόραση, με εκείνα των υποτίτλων να μεγαλώνουν και να γίνονται ευδιάκριτα. Το voice acting ταιριάζει με το καρτουνίστικο στιλ του παιχνιδιού, με εξαίρεση τη φωνή της Tina (στο ρόλο η Ashly Burch) που όταν φωνάζει λίγο παραπάνω από όσο χρειάζεται γίνεται περισσότερο ενοχλητική παρά αστεία. Ήχοι του περιβάλλοντος, όπως βήματα και κελαηδίσματα, και μουσική που αλλάζει σε κάθε πίστα, προσθέτουν στην ατμόσφαιρα. Κατά την δημιουργία του χαρακτήρα, υπάρχει μία διαθέσιμη ανδρική και γυναικεία φωνή, με δυνατότητα αλλαγής του τόνου της φωνής.

Το Tiny Tina’s Wonderlands προσφέρει δεκάδες ώρες looting-shooting σε έναν κόσμο που συνδυάζει την τρέλα και το gameplay του Borderlands με κλίμα φαντασίας, μεσαίωνα και επιτραπέζιου. Αν είστε φαν της σειράς Borderlands, θα περάσετε πολύ ωραία μαζί του.

Καρτουνίστικος κόσμοςΠοικιλία εξοπλισμούΧιούμορΔιάρκειαΌχι κάτι ουσιαστικά καινούριο σε σχέση με τα BorderlandsΚάποια quests δεν είναι ξεκάθαραΜόνο autosaveΠτώσεις του frame rate (στο PS5 τουλάχιστον)ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, PCΑΝΑΠΤΥΞΗ:GearboxΕΚΔΟΣΗ:2K GamesΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media

Game20.gr, το Άσυλο των gamers