Yakuza 5 Remastered review

Το κύκνειο άσμα της σειράς Yakuza στο PS3 καταφτάνει στο PS4 βελτιωμένο. Το Yakuza 5 Remastered είναι ένα new age beat 'em up με στοιχεία RPG, racing, rhythm και ότι κεράσει το μαγαζί. Είναι κλασική γιαπωνεζίλα, ένα open-world παιχνίδι όπου εκπληρώνετε objectives και στον δρόμο

από το ένα σημείο στο άλλο πετάγονται, σαν τους κινέζικους ιούς, τυχαίες μάχες και δευτερεύουσες ιστορίες.

Ο Kazuma Kiryu τα τελευταία χρόνια, θέλοντας να ξεφύγει από τον σκληρό κόσμο της ιαπωνικής μαφίας, πηγαίνει στην μαρτυρική Fukuoka και ξαναβαφτίζεται Suzuki (ρίλι τώρα;). Γίνεται οδηγός ταξί και ζει μια κανονική ζωή σε μια καμαρούλα μια σταλιά δύο επί τρία. Αλλά επειδή “μια φορά Yakuza, για πάντα Yakuza”, ο Kazuma ανακαλύπτει ότι τόνε προδώσανε, έπαιξαν μαζί του και γλέντησαν το βασανισμένο του κορμί. Μετά την εξαφάνιση του Daigo του Dojima (του αρχηγού της Tojo Clan ντε, που ήταν μέλος ο Kazuma, που είχε γίνει αρχηγός αφού βγήκε από την φυλακή, γιου νόου) γίνεται του αιδοίου το πανηγύρι και τελικά ο Kazuma θέλει να γυρίσει στα παλιά, θέλει την παλιά του γειτονιά και αναγκάζεται να ξαναγίνει Yakuza. Το σενάριο έχει ενδιαφέρον, ειδικά για τους βετεράνους της σειράς. Δεν είναι προαπαιτούμενο να έχετε παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια για να ασχοληθείτε με το 5, αλλά για να ενδιαφερθείτε αρκετά για τις δεκάδες ώρες που απαιτεί μόνο για το main story πρέπει να ξέρετε λίγο και την ιστορία.

Όπως και στο Yakuza 4, δεν χειρίζεστε μόνο τον βασικό πρωταγωνιστή της σειράς, Kazuma Kiryu. Συγκεκριμένα ελέγχετε συνολικά πέντε χαρακτήρες (Yakuza 5, πέντε πρωταγωνιστές duh...) σε πέντε διαφορετικές πόλεις (μήπως το ξεφτιλίσαμε λίγο;). Επιστρέφουν από το Yakuza 4 δύο γνωστοί χαρακτήρες, ο συμπαθής Akiyama και το μοσχάρι ο Saejima, αλλά έχουμε και ένα νέο χαρακτήρα, τον Shinada που είναι παίχτης baseball (καταπληκτική επιλογή), καθώς και τη Haruka (το μυξιάρικο από τα προηγούμενα) που θέλει να γίνει Φουρέιρα στη θέση της Φουρέιρα.

Κι όπως θα παίρνω τις στροφές...

Το κλασικό στοιχείο των Yakuza, οι μάχες, είναι πιο εντυπωσιακές από τα προηγούμενα παιχνίδια, με τις τελικές κινήσεις των χαρακτήρων πιο “χορευτικές” και αιματηρές κάνοντας το ξυλίκι ευχάριστο. Οι μάχες είναι σκόρπιες σε κάθε χάρτη και χωρίζονται σε δύο είδη, τις τυχαίες στον δρόμο, όπου ο κάθε πικραμένος θέλει να του μαυρίσετε τον κώλο και τα boss battles όπου ο κάθε πικραμένος Yakuza επίσης θέλει να του μαυρίσετε τον κώλο. Είναι επαναλαμβανόμενες και δείχνουν, όπως και τα γραφικά, την ηλικία τους. Οι εχθροί περιμένουν τη σειρά τους καθώς πατάτε έναν συνδυασμό κουμπιών που περιλαμβάνουν το τετράγωνο και το τρίγωνο (εκτός αν πρόκειται για QTE) μέχρι να γεμίσετε την μπάρα και να κάνετε κάποιο εντυπωσιακό και αιματηρό συνάμα finishing move.

Η ύπαρξη τόσων χαρακτήρων με την δική τους ιστορία έχει και τα αρνητικά του. Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του κινήσεις και τρόπο μάχης. Πάνω που έχετε κάνει level-up και μαθαίνετε τις κινήσεις τους ενός, τσουπ το παιχνίδι σας αλλάζει χαρακτήρα και σας ξεκινά από το μηδέν. Και πάνω που μαθαίνετε και τις κινήσεις του άλλου, τσουπ, παίξε τώρα με την Haruka και λιώσε στα rhythm games μέχρι να τραγουδάς το “Βρε μελαχρινάκι” σαν τους Pyramidos. Φυσικά μιλάμε για παιχνίδι Yakuza, οπότε τα cutscenes κοντράρονται στα ίσια με τον χρόνο gameplay, ίσως και να τον ξεπερνάνε. Αν νομίζατε ότι το Yakuza 3 είχε πολλές cutscenes, πού να δείτε το Yakuza 5.

Όπως σε όλα τα Yakuza, έτσι κι εδώ υπάρχει πληθώρα από minigames. Έχουν ξεφύγει βέβαια λίγο αφού σας βάζουν να μαζεύετε μέχρι και σκουπίδια! ΟΚ ναι, θέλουμε περιβαλλοντική συνείδηση, αλλά εδώ μιλάμε για παιχνίδι Yakuza φορ δε λοβ οφ γκοντ. Στα minigames περιλαμβάνονται μπιλιάρδο, baseball, arcade, κωλόμπαρα, κυνήγι άγριων ζώων, καραόκε, χιονοπόλεμος και πολλά άλλα που σας παρασύρουν από την ιστορία του παιχνιδιού και αυξάνουν τις ώρες ενασχόλησης μαζί του.

Ο Akiyama ξαναχτυπά... κυριολεκτικά.

Τα γραφικά προηγούμενης γενιάς δείχνουν την ηλικία τους, αλλά είναι τουλάχιστον είναι “καθαρά” και 1080p στα 60fps. Και τα animations είναι λίγο αγγούρια, ο χειρισμός δύσκαμπτος, ειδικά αν έχετε παίξει τα τελευταία Yakuza όπου όλα είναι πολύ πιο ρευστά και όχι αγαρμποάχαρα. Μιλώντας για last gen, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού είναι πολύ σύνηθες τα αντικείμενα και οι άνθρωποι στον δρόμο να κάνουν απότομα fade-in και fade-out στην οθόνη σαν τις δεύτερες φωνές σε τραγούδι της Στικούδη. Καλό το soundtrack και ο ηχητικός τομέας γενικά. Δεν γνωρίζω αν οι ηθοποιοί τα λένε καλά, αφού το παιχνίδι δεν είναι μεταγλωττισμένο στα αγγλικά. Έχει όμως ωραιότατους υπότιτλους και δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητώ την γιαπωνέζικη υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών που συμμετέχουν, οπότε ας πούμε ότι οι διάλογοι είναι άψογα δοσμένοι.

Το Yakuza 5 είναι ίσως το πιο αδύναμο παιχνίδι της σειράς Yakuza (το Dead Souls δεν το μετράμε, το έχουμε διαγράψει από την μνήμη μας). Μάλλον είχε λόγο η Sega που άργησε να το φέρει στην Δύση όταν κυκλοφόρησε στο PS3. Αν είστε φαν βουρ στον πατσά (ή στο σούσι, δεν θα κρίνουμε κανέναν), αν όχι, καλύτερα να ασχοληθείτε με τα τελευταία παιχνίδια Yakuza που είναι αρκετά πιο σύγχρονα σε gameplay και μηχανισμούς.

Αρκετές ώρες ενασχόλησης τόσο με την ιστορία όσο και με sidequestsΠολλά minigames για κάθε γούστοΕνδιαφέρον σενάριοΥπερβολικά πολλά και μεγάλα σε διάρκεια cutscenesΔύσκαμπτο animation και χειρισμόςΟι μηχανισμοί gameplay είναι προηγούμενης γενιάςΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4ΑΝΑΠΤΥΞΗ:SegaΕΚΔΟΣΗ:SegaΔΙΑΘΕΣΗ:Zegetron

Game20.gr, το Άσυλο των gamers