Economist: Αναδιάρθρωση του χρέους: Η μόνη λύση για την Ελλάδα και την ευρωζώνη

Η ΕΕ ακολουθεί έναν νέο κανόνα: Αν ένα σχέδιο δεν λειτουργεί, συνέχισέ το!Παρά τις μαζικές διαδηλώσεις στην Αθήνα, παρά τις φοβίες των αγορών, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν χρόνο να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της ευρωζώνης.Την επόμενη εβδομάδα, η Ελλάδα θα ψηφίσει ένα νέο πακέτο λιτότητας. Στη συνέχεια θα εισπράξει τα επόμενα €12 δις, από το αρχικό πακέτο βοήθειας των €110 δις, που χρειάζεται μέχρι τα μέσα Ιουλίου. Αν οι Ευρωπαίοι συμφωνήσουν σε μια εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών, ώστε να ευχαριστήσουν τη Γερμανία, τότε θα ακολουθήσει ένα δεύτερο πακέτο βοήθειας, αξίας €100 δις. Αυτά τα ποσά θα κρατήσουν τη χώρα ζωντανή για το 2013, οπότε και θα αρχίσει να ισχύει ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης (ESM). Το ευρώ θα σωθεί, και ο κόσμος θα χειροκροτήσει.Αυτή είναι η ελπίδα των ηγετών της ΕΕ, που συναντώνται στις Βρυξέλλες. Η στρατηγική άρνησης όμως που ακολουθούν, αρνούμενοι να δεχτούν το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα χρέη της, καθίσταται απραγματοποίητη για τρείς λόγους.Πρώτον, η πολιτική που μπλοκάρει την εξεύρεση λύσης της κρίσης, γίνεται όλο και πιο τοξική. Οι Έλληνες δεν βλέπουν φως στην άκρη του τούνελ. Ο λαός διαμαρτύρεται σε καθημερινή βάση εναντίον της λιτότητας. Η κυβέρνηση μόλις και μετά βίας πήρε  ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δηλώνει πως θα καταψηφίσει το σχέδιο λιτότητας. Η υπερψήφισή του από κάποιους συγκεκριμένους κυβερνητικούς βουλευτές είναι επίσης αμφίβολη.Εν τω μεταξύ, οι Γερμανοί ψηφοφόροι είναι τρομοκρατημένοι με το ενδεχόμενο μιας δεύτερης διάσωσης της Ελλάδας, την οποία θεωρούν ισοδύναμη με το να πετάς λεφτά σε αν πηγάδι χωρίς πάτο. Θεωρούν την Ελλάδα ανήμπορη να εξοφλήσει τα χρέη της, και να αναμορφωθεί. Όσο το κλίμα γίνεται πιο δηλητηριώδες, και όσο πλησιάζουν οι εκλογές στη Γαλλία, στη Γερμανία, αλλά και στην ίδια την Ελλάδα, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος ενός καταστροφικού ατυχήματος (μια άτακτη χρεοκοπία, ή και διάλυση της ΟΝΕ).Δεύτερον, οι αγορές έχουν πειστεί ότι η παρούσα μέθοδος δεν λειτουργεί. Τα σπρέντς των ελληνικών ομολόγων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Οι δανειστές γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πληρώσει. Απομακρύνονται ταχέως, φοβούμενοι μια οσονούπω χρεοκοπία, μειώνοντας τις πιθανότητες ανάπτυξης της οικονομίας. Όσο καθυστερεί η αναδιάρθρωση, τόσο το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται στα χέρια δημοσίων δανειστών (κυβερνήσεις ή ΔΝΤ), και άρα αυτοί που θα πληρώσουν θα είναι οι φορολογούμενοι.Οι φόβοι για μεταδοτικότητα της κρίσης αυξάνονται αντί να μειωθούν. Εκτός από την Ελλάδα, διάσωση χρειάστηκαν η Πορτογαλία και η Ιρλανδία. Τώρα, απειλούνται η Ιταλία και η Ισπανία. Η ελπίδα πως οι μεγάλες οικονομίες είναι απρόσβλητες σε επίθεση των αγορών, αποδείχθηκε φρούδα. Όλοι τώρα μιλάνε για μια νέα περίπτωση Lehman.Και ενώ οι ηγέτες της ΕΕ αρνούνται την αναγκαιότητα της χρεοκοπίας, υπάρχουν πολλές φωνές που υποστηρίζουν κάτι άλλο. Ότι η Ελλάδα θα πρέπει να επιδιώξει τη χρεοκοπία, να ξεχάσει τα χρέη της, να φύγει από την ΟΝΕ, και να επανέλθει στη δραχμή.Μια τέτοια λύση θα ήταν καταστροφι