Αντιρατσιστικός… ρατσισμός: πώς τα “συλλαλητήρια” νομιμοποιούν την ρατσιστική βία

Η ενδημούσα στην Ελλάδα προχειρότητα και ιδεοληψία επιφέρει συχνά τα αντίθετα αποτελέσματα από τα σχεδιαζόμενα. Όπως και η μετατροπή κάποιων πολύ σοβαρών ζητημάτων σε αρένα για πολέμους αξιών, πεδίο πάλης ιδεολογιών: τελικά, χαμένη βγαίνει κυρίως η πραγματικότητα!

Ελάχιστο παράδειγμα, η σχεδιαζόμενη κινητοποίηση της κίνησης ”Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή”, με χιλιάδες αφίσσες σε όλην την Αθήνα για τα συλλαλητήρια στα τέλη

του Μαρτίου. Η κίνηση δεν μοιάζει να ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα πολύ συγκεκριμένα φαινόμενα ρατσισμού, βίας κι εκφασισμού, αλλά για την προώθηση μιας πολύ συγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας ουδόλως ταυτόσημης με τον ρατσισμό: “Ιθαγένεια για όλα τα παιδιά – νόμιμοι όλοι οι μετανάστες”!

Ποιό είναι τώρα το πρόβλημα; Ότι οι κινητοποιήσεις, έτσι σχεδιασμένες, οδηγούν στο… ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από την πάταξη του ρατσισμού.

Εξηγούμαι:

Υφίστανται φαινόμενα ρατσισμού και ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα;

Σήμερα πλέον ναι, αναντίρρητα. Θα μπορούσαμε να αναλύουμε για ώρες το αν η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι κυρίως η αιτία ή κυρίως το αποτέλεσμα αυτών των φαινομένων, όμως το γεγονός παραμένει.

Υφίσταται φασιστική απειλή στην Ελλάδα σήμερα;

Η αλματώδης άνοδος της Χρυσής Αυγής που παρατηρήσαμε μόνο παράλογη δεν καθιστά αυτήν την ανησυχία.

Δηλαδή, έχουμε ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα. Το οποίο χρήζει μιας πραγματικής ένωσης πολιτών, πέρα από κόμματα, ιδεολογίες, “δεξιά” και “αριστερά”, οι οποίοι θα είναι όντως ”Ενωμένοι ενάντια στο ρατσισμό και τη φασιστική απειλή”.

Αντ’ αυτού, τί κάνει η “Ένωση”, τα μέλη της οποίας “ενώνονται” “ενάντια” σε αυτά τα φαινόμενα;

Θέτει στον Έλληνα πολίτη το δίλημμα: “Οι επιλογές σου είναι δύο: ή η ανοχή του ρατσισμού, ή η υποστήριξη της πολιτικής θέσης ‘ιθαγένεια για όλα τα παιδιά – νόμιμοι όλοι οι μετανάστες‘”…

Δηλαδή, όποιος εναντιώνεται στον ρατσισμό… ταυτίζεται αμέσως με την πολιτική προώθηση του ξέφραγου αμπελιού: το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει ιθαγένειες, νομιμοποιεί παρανόμως εισελθόντες κλπ.!

Πόσο χειρότερες υπηρεσίες θα μπορούσαν να δοθούν στην καταπολέμηση του ρατσισμού; Πόσο αμεσότερη προώθηση της ανοχής του;

Γιατί έπρεπε, σώνει και ντε, να τιτλοφορηθεί η εναντίωση με πολιτική κατεύθυνση που αποξενώνει τόσους και τόσους από όσους απορρίπτουν νοοτροπίες τύπου Χρυσής Αυγής;

Εκτός αν θέλουν να συσπειρώσουν πολίτες γύρω από ευρύτερες πολιτικές ατζέντες και κόμματα του “άλλου άκρου”, οπότε το πράγμα πάει αλλού…

Φυσικά το μόνο πραγματικό αντίβαρο σε όλα αυτά θα ήταν μια σοβαρή, ισορροπημένη, υπεύθυνη και αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική και νομοθεσία από πλευράς κυβερνητικής εξουσίας.

Σ.Μ.