Δημόσια και Ιδιωτική Υγεία
Βρέθηκα προ ημερών σε μεγάλη πόλη, σε γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο για κάποιες εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις συγγενικού μου προσώπου. Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αγωνίας για την έκβαση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων και της εκ τούτου «ειδικής» ψυχολογίας που με διακατείχε, η επαγγελματική διαστροφή μου παρότι αμβλυμμένη, κατάφερε εντούτοις να επιβιώσει και να με οδηγήσει σε μια σειρά παρατηρήσεων που σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας από τούτη εδώ τη φιλόξενη γωνιά του ιστολογίου μας.
Εισερχόμενος στον προαύλιο χώρο της κλινικής, εντύπωση μου έκανε η καθαριότητα, η
Η ίδια ακριβώς αίσθηση επαγγελματισμού, σεβασμού προς τον ασθενή και τάξης μας ακολούθησε σε όλο το διάστημα που χρειάστηκε για να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις. Όλα γίνονταν με την επιθυμητή ταχύτητα, την προσδοκώμενη ποιότητα, την ανακουφιστική έκφραση ανθρωπιάς και διακριτικότητας. Δεν θα αναφερθώ στην ξενοδοχειακή υποδομή και τις υπηρεσίες γιατί το θεωρώ άδικο, αλλά δεν μπορώ να μη σταθώ στη γενικότερη αίσθηση καθαριότητας όλων των χώρων, από το κυλικείο ως τους θαλάμους των ασθενών, στην απτή και αναμφισβήτητη αίσθηση γαλήνης και ησυχίας, στην ανυπόκριτη ευγένεια και προθυμία του προσωπικού από τις καθαρίστριες και τις τραπεζοκόμους έως τις νοσοκόμες και τους ιατρούς. Η ατμόσφαιρα για μένα, τον συνηθισμένο μέσο Έλληνα ασθενή ήταν λυτρωτική, συντριπτικά αποκαλυπτική και επώδυνη συνάμα, όταν την συνέκρινα με οποιαδήποτε ανάλογη εμπειρία μου από εισαγωγές και νοσηλείες σε νοσοκομεία του ΕΣΥ, των μεγάλων τριτοβάθμιων και πανεπιστημιακών συμπεριλαμβανομένων.
Όταν πια εγκαταλείπαμε την κλινική, ήρθε ως επιστέγασμα και το ακόλουθο συμβάν: οδηγώντας από το χώρο στάθμευσης το αυτοκίνητο και αφού παρέλαβα τον συγγενή ασθενή, χρειάστηκε ολιγόλεπτη αναμονή ώστε να εκτυπωθεί κάποια τελευταία εξέταση. Ως γνήσιος νεοέλληνας, θεώρησα βολικό να παρκάρω το αυτοκίνητο σε μια θέση για αναπηρικά αυτοκίνητα από τις πολλές που ήταν άδειες μέχρι να παραλάβουμε τις εξετάσεις που αργούσαν λίγα λεπτά. Εν ριπή οφθαλμού όμως εμφανίστηκε εμπρός μου ο θυρωρός με το φωσφορίζον γιλέκο και μου ζήτησε ευγενικά να αποχωρήσω πάραυτα από την παράνομη παρκίδα μου, νεύοντας με συγκαταβατική αποδοκιμασία στις έωλες δικαιολογίες μου για το ολιγόλεπτο της παράβασης. Ντροπιασμένος, επανέφερα το αυτοκίνητό μου στο χώρο στάθμευσης, εντυπωσιασμένος εντούτοις από την αποτελεσματική λειτουργία ακόμη και του βοηθητικού προσωπικού της κλινικής.
Οδηγώντας αργότερα για την πόλη μας, μέσα στο γνώριμο αλαλούμ των δρόμων της μεγαλούπολης, αισθανόμουν πως μόλις είχα διασχίσει τα σύνορα κάποιας άλλης χώρας και βρέθηκα ξαφνικά στην οικεία ατμόσφαιρα του ελληνικού δοβλετιού. Ο χώρος της ιδιωτικής κλινικής, φάνταζε ήδη στα μάτια μου ως όαση τάξης, επαγγελματισμού και αποδοτικότητας μέσα στην συνολική έρημο της αναρχίας, του ωχαδερφισμού και της ατελέσφορης ευήθειας που απλωνόταν γύρω μας. Ο λογαριασμός που έκαιγε την τσέπη μου ήταν οπωσδήποτε «αλμυρός» αλλά αν υπολογίσει κανείς το πραγματικό κόστος των ίδιων εξετάσεων σε ένα νοσοκομείο του ΕΣΥ, θα έβλεπε έκπληκτος πως ίσως ήταν κατά τι μεγαλύτερο! Η προφανής διαφορά βέβαια ήταν πως η πληρωμή δεν θα ήταν ιδιωτική, αλλά θα την κάλυπτε κάποιο από τα ταλαίπωρα ταμεία μας που οδηγούνται πλησίστια στη χρεοκοπία. Η πραγματική διαφορά όμως, βρισκόταν αλλού. Στην ταχύτητα, στην καθαριότητα, στην ευγένεια, στην επιστημονική επάρκεια του προσωπικού που μας εξυπηρέτησε. Σε όλα αυτά που συνολικά απαρτίζουν τη λεγόμενη «ποιότητα παροχής υπηρεσιών υγείας» και που για πολλά χρόνια ακόμη θα παραμένουν το ζητούμενο στο ελληνικό μας ΕΣΥ. Το συμπέρασμα είναι, παρόλο που πονάει όταν το λέμε, πως ο ίδιος λαός, οι ίδιοι εργαζόμενοι, οι ίδιοι επιστήμονες, με ίδιες πάνω-κάτω απολαβές (ίσως και μικρότερες), μοιάζουν να προέρχονται από «άλλον πλανήτη» όταν εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα, κάτω από την καθοδήγηση, την πειθαρχία και τον έλεγχο μιας επαγγελματικής διοικητικής οντότητας και όχι με τις ευλογίες κάποιων άσχετων και ανεπαρκών «ημετέρων», οι οποίοι έχουν για μόνο μέλημα το «πέρασμα» της κυβερνητικής (όρα: κομματικής) γραμμής σε ένα ακαθοδήγητο, απείθαρχο και ανεξέλεγκτο πλήθος εργαζομένων, που μόνο το προσωπικό φιλότιμο και η ατομική αίσθηση του καθήκοντος το συγκρατεί από την τελειωτική απαξίωση.
Akenaton
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Κατηγορίας Blogs
- Ταρακουνήθηκε η Κρήτη
- Το βίντεο που σάρωσε το youtube σε 3 ημέρες: Tραγική προσπάθεια κοπέλας να κάνει ένα δώρο «φωτιά» στο αγόρι της
- Σημάδια ότι πρέπει να κόψεις το κάπνισμα
- Τον χρεωνει στους υπαλληλους του ο σαββιδης
- ΑΠΙΘΑΝΟ VIDEO: Πως παγώνει η Coca Cola σε ένα δευτερόλεπτο!
- ''h συρια δεν ειναι ουτε ιρακ ουτε αφγανισταν''...
- Πληροφοριες για αποστολη ελληνικου πολεμικου πλοιου ανοιχτα της συριας
- Δημοφιλέστερες Ειδήσεις Antinews
- Τελευταία Νέα Antinews
- Δημόσια και Ιδιωτική Υγεία
- Ο Σαμαράς δεν είναι διατεθειμένος να γίνει βορά στις ορέξεις της τρόικας
- Αυστραλία: Γιατί θα θριαμβεύσει στις εκλογές η συντηρητική αντιπολίτευση
- Αντιπολίτευση πεζοδρομίου
- Τι θα γίνει με τα κτίρια της ΕΡΤ; Θα εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος;
- Ομπάμα: Η Συρία δεν θα είναι ένα ακόμη Ιράκ ή Αφγανιστάν
- Τα παγκόσμια ιδρύματα μετά την κρίση
- Ο κ. Δασκαλόπουλος και οι φίλοι του βιομήχανοι τι έκαναν όταν είδαν ότι έρχονται τα δύσκολα;
- Συρία: Με το δάχτυλο στη σκανδάλη
- Τελευταία Νέα Κατηγορίας Blogs
- ''κερδισαμε το στοιχημα του τουρισμου''...
- «Μου αρέσουν οι γυναίκες, όχι τα κοριτσάκια»
- Σεισμός έντασης πέντε ρίχτερ «ξύπνησε» την Κρήτη
- Ληστεία την ώρα των διαδηλώσεων της ΔΕΘ
- Δέσμευση Σαμαρά: Οχι νέα μέτρα, όχι νέα λιτότητα
- Τροχαίο δυστύχημα με 27 νεκρούς στη Ν. Αφρική
- Έρχονται νέες αλλαγές στο ασφαλιστικό...
- Κρίσιμες ώρες για τη Συρία: H ΕΕ καλεί για ισχυρή απάντηση στον Ασαντ, ο Ομπάμα διστάζει και ο Πούτιν απειλεί
- Μπαράζ συνεντεύξεων για τον Ομπάμα λίγες ώρες πριν την ψηφοφορία του Κογκρέσου
- Σεισμός 5 Ρίχτερ νότια του Ηρακλείου Κρήτης