Διώξεις και αντιπαραθέσεις δημοσιογράφων στην Τουρκία

Τα εννιά χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία της Τουρκίας το  κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), σε συνδυασμό με τις εν εξελίξει δίκες της Ergenekon και  Balyoz (βαριοπούλα), έχουν χωρίσει τη χώρα σε δυο στρατόπεδα. Το ένα επιμένει ότι η Τουρκία ολοκληρώνει τη δημοκρατική της μετάβαση, και το άλλο πως η χώρα βυθίζεται σε καθεστώς δικτατορίας.Οι υποθέσεις Ergenekon και  Balyoz έχουν να κάνουν με συνωμοσίες του λεγόμενου «βαθέως κράτους» της Τουρκίας  να ανατρέψουν το κυβερνών κόμμα, μέσα από περιστατικά βίας, που θα προκαλούσαν ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Εκατοντάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένων και πολλών δημοσιογράφων, κατηγορούνται και δικάζονται για συμμετοχή σε ένα από τα παραπάνω σχέδια ανατροπής της κυβέρνησης.Η πλέον συνηθισμένη κατηγορία εναντίον των συλληφθέντων δημοσιογράφων είναι ότι «αποκαλύπτουν μυστικά έγγραφα», ή ότι «προσπαθούν να επηρεάσουν τη δικαιοσύνη», ή ότι «προπαγανδίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις».Οι δύο πρώτες κατηγορίες αφορούν σε ρεπορτάζ για ποινικές διώξεις και ακροαματικές διαδικασίες σε σχέση με τις υποθέσεις των Ergenekon και Balyoz, που όμως αφορούν πληροφορίες που ήδη έχουν βγει στη δημοσιότητα και δεν είναι απόρρητες.Η τρίτη κατηγορία αφορά σε μια ασαφή νομική πρόβλεψη, που χρησιμοποιείται επιλεκτικά εναντίον δημοσιογράφων όταν αυτοί αναφέρονται στο εκτός νόμου κουρδικό εργατικό κόμμα ΡΚΚ.Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος της ημερήσιας εφημερίδας Radikal, Ismail Saymaz, αντιμετωπίζει δέκα διαφορετικές ποινικές διώξεις. Αν κριθεί ένοχος, μπορεί να πάει φυλακή μέχρι και  80 χρόνια. Όπως λέει: «Υπάρχει ένας πόλεμος ισχύος στη χώρα. Οι δημοσιογράφοι που έχουν αντίθετες θέσεις, δεν αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο ως συνάδελφο…».Σύμφωνα με τον Saymaz, η «κρατική» πλευρά πιστεύει πως αγωνίζεται υπέρ της δημοκρατίας εναντίον των σκιωδών οργανώσεων που έχουν πλοκάμια στον τύπο. Η  αντίπαλη ομάδα, στην οποία ανήκει και ο ίδιος, πιστεύει πως συνεχίζει να ισχύει η παλιά τάξη, απλά άλλαξε χέρια, και όσοι δημοσιογράφοι της αντιτίθενται, γίνονται στόχοι.Η ανταποκρίτρια Hanim Busra Erdal της φιλοκυβερνητικής Zaman, έχει αντιμετωπίσει 75 ποινικές διώξεις από το 2008, επειδή ασχολείται δημοσιογραφικά με το ζήτημα των Ergenekon και  Balyoz. Πιστεύει ακράδαντα πως οι δίκες που διεξάγονται, είναι σημαντικά βήματα προς τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Αν και θα ήθελε να δει μια συναδελφική αλληλεγγύη μεταξύ των δημοσιογράφων, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, αφού όπως λέει «η κάθε πλευρά δημιουργεί τους δικούς της ήρωες, και αντιμετωπίζει τα πράγματα μονομερώς».Ο αρχισυντάκτης της φιλελεύθερης Taraf, Yildiray Ogur, εξηγεί πως οι τουρκικές εφημερίδες δεν ασχολούνται αποκλειστικά με τη δημοσιογραφία, και για αυτό δεν υπάρχει μια ενιαία φωνή στον τύπο. Όπως λέει, πολλοί δημοσιογράφοι έχουν στηρίξει τα πραξικοπήματα, έχουν αναδείξει πολιτικούς, και έχουν παίξει το ρόλο εκπροσώπων του κράτους ή του ΡΚΚ στο κουρδικό ζήτημα. Κάποιοι, σημειώνει, έχουν καλλιεργήσει τις σχέσεις τους με την αστυνομία, το στρατό, και τις μυστικές υπηρεσίες, πέραν του