Έσωσε η Γαλλία την Ελλάδα από το Grexit;

Οι γάλλοι αξιωματούχοι ακούγονταν αισιόδοξοι την Παρασκευή, μια ημέρα αφού η αριστερή ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε προτάσεις για μεταρρύθμιση με σκοπό να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας και να μην βγει από την ευρωζώνη. Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ χαρακτήρισε τις ελληνικές προτάσεις ως «σοβαρές και αξιόπιστες», λέγοντας ότι η Αθήνα είχε «δείξει αποφασιστικότητα για να παραμείνει στην ευρωζώνη». Είπε επίσης ότι η απόφαση της κυβέρνησης να υποβάλει

Νωρίτερα, ο υπουργός Οικονομίας του Ολάντ, Εμανουέλ Μακρόν, δήλωσε ότι το πακέτο μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας «θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες» των πιστωτών της ευρωζώνης, προτού επαναλάβει την έκκλησή του για κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους –ένα κεντρικό αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης. Σύμφωνα με διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι Γάλλοι αξιωματούχοι έχουν τουλάχιστον ένα καλό λόγο για να υπερασπίζονται τις ελληνικές προτάσεις: βοήθησαν στην σύνταξή τους.

Την Πέμπτη, διάφορα μέσα ενημέρωσης, όπως η Le Figaro, η Guardian και η Wall Street Journal, ανέφεραν ότι η Γαλλία είχε αποστείλει μια ομάδα εμπειρογνωμόνων στην Αθήνα για να εξασφαλίσει ότι το πακέτο των ελληνικών μεταρρυθμίσεων ήταν συμβατό με τους πιστωτές. Επικαλούμενη ανώνυμες πηγές στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, η Le Monde δήλωσε την Παρασκευή ότι οι Γάλλοι εμπειρογνώμονες συνεργάζονται με τους Έλληνες διαπραγματευτές για αρκετές ημέρες. «Οι Έλληνες κρατούν την πένα, αλλά μας χρησιμοποιούν ως εταίρους» είπε μια πηγή. «Δεν τους λέμε τις να γράψουν, αλλά ενημερώνουμε τους ενδιαφερόμενους για το ποια μέτρα θα ήταν αποδεκτά» στους πιστωτές, πρόσθεσε ένας άλλος.

Η Le Monde αναφέρει ότι μέλη της Επιτροπής της ΕΕ γνώριζαν πολύ καλά τη συμμετοχή της Γαλλίας, προσθέτοντας ότι οι επικριτές ανυπομονούσαν να προβάλουν τη γαλλική συμμετοχή για να τονίσουν την ανικανότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γάλλος δημοσιογράφος Jean Quatremer, ένας οξυδερκής παρατηρητής της ελληνικής κρίσης χρέους και της πολιτικής της ΕΕ, έγραψε ότι «αν το Eurogroup αποδεχθεί το σχέδιο της Ελλάδας, θα πρέπει να ευχαριστούν τον Ολάντ, ο οποίος έκανε σχετικές συνομιλίες την περασμένη εβδομάδα».

Άλλοι παρατήρησαν ότι οι Γάλλοι ηγέτες άργησαν να αντιδράσουν, επιτρέποντας στη Γερμανία να υπαγορεύει επί μήνες τους όρους των συνομιλιών για την κρίση της Ελλάδας. «Χαίρομαι που βλέπω τους Γάλλους να αντιστέκονται και μια φορά», έγραψε στην Guardian ο Ian Traynor.

«Ύψιστης γεωστρατηγικής σημασίας»

Η Γαλλία δεν ήταν πάντα τόσο εκδηλωτική κατά το φαινομενικά ατελείωτο ελληνικό δράμα. Στην πραγματικότητα, η γαλλική κυβέρνηση κράτησε ένα σχετικά χαμηλό προφίλ κατά τη διάρκεια των βασανιστικών πέντε μηνών των διαπραγματεύσεων που ακολούθησαν την νίκη του Αλέξη Τσίπρα στις εκλογές, τον Ιανουάριο.

Το Παρίσι άκουσε με συμπάθεια τον νέο πρωθυπουργό της Ελλάδας στην περιοδεία του στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κατά την έναρξη της θητείας του, όπου αναζητούσε τρόπους για την ελάφρυνση του χρέους. Αλλά οι Γάλλοι αξιωματούχοι ήταν εμφανώς μη δεσμευτικοί όταν υποστήριξε τους ισχυρισμούς του για να διευκολύνουν τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από τους πιστωτές της ΕΕ.

Όλα αυτά άλλαξαν πριν από δύο εβδομάδες, όταν ο Τσίπρας αιφνιδίασε τους πιστωτές ανακοινώνοντας ένα δημοψήφισμα για λιτότητα. Οι χώρες της Ευρωζώνης που είχαν κρατήσει μυστική την επιθυμία τους να διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ ξαφνικά άρχισαν να εκδηλώνονται. Με ένα Grexit να φαίνεται όλο και πιο πιθανό, το Παρίσι βγήκε επίσης στο προσκήνιο, κάνοντας σαφές ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν αποτελούσε επιλογή.

Μέσα σε λίγα λεπτά από τον θρίαμβο του Τσίπρα στο δημοψήφισμα, ο Ολάντ τηλεφώνησε τον έλληνα πρωθυπουργό για να τον προειδοποιήσει ότι η Αθήνα δεν διέθετε παρά μόνο λίγες ημέρες για να κάνει νέες προτάσεις στους πιστωτές. «Βοήθησέ με να σε βοηθήσω» είπε ο Γάλλος πρόεδρος.

Από τότε, οι Γάλλοι αξιωματούχοι είναι αμείλικτοι στις προσκλήσεις τους για μια συμφωνία, εγκρίνοντας τις εκκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης για κάποια μορφή ελάφρυνσης του χρέους. Σε μια παθιασμένη ομιλία του στη γαλλική Βουλή την Τετάρτη, ο Πρωθυπουργός Μανουέλ Βαλς είπε ότι η Γαλλία «αρνείται μια ελληνική έξοδο από την ευρωζώνη» και θα κάνει «ό,τι μπορεί για να φέρει όλα τα κόμματα σε μια συμβιβαστική λύση». Το να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη είναι «υψίστης γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής σημασίας» για τη Γαλλία, πρόσθεσε ο Βαλς.

Εν τω μεταξύ, ο υπουργός Οικονομίας Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει να μετατραπεί σε μια άλλη συνθήκη των Βερσαλλιών, αναφερόμενος στη συμφωνία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, που επιβάρυνε τη Γερμανία με μη βιώσιμο χρέος και βοήθησε και ενθάρρυνε την άνοδο του ναζισμού.

«Κάποιος δεν αποβάλει τον Πλάτωνα»

Όπως και η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, οι γάλλοι αξιωματούχοι δεν θέλουν να μείνουν στην ιστορία ως εκείνοι που προήδρευσαν στη διάλυση του ενιαίου νομίσματος. Σε αντίθεση με τους Γερμανούς ομολόγους τους, οι Γάλλοι αισθάνονται επίσης μια πολιτιστική συγγένεια προς την Ελλάδα και πιστεύουν ακράδαντα στο ρόλο της χώρας εντός της ΕΕ, την οποία θα ήθελαν να βλέπουν ως κάτι περισσότερο από απλώς μια νομισματική ένωση.

«Δεν αφήνεις τον Πλάτωνα να περιμένει στην πόρτα της Ευρώπης» είπε ο πρώην γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν, όταν το ζήτημα της ένταξης στην Ελλάδα της ΕΕ τέθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1970. Την Πέμπτη, ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ Πιερ Μοσκοβισί επανέλαβε την άποψη αυτή, δηλώνοντας: «Κάποιος δεν αποβάλει τον Πλάτωνα από την Ευρώπη».

Η εσωτερική πολιτική παίζει επίσης ρόλο, καθώς η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ολάντ θα πρέπει να λάβει υπόψη την ολοένα και πιο δυσαρεστημένη αριστερή πτέρυγα του κόμματος και των ψηφοφόρων του. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Γαλλία – και όχι η Ελλάδα - ήταν η πρωταθλήτρια του στρατοπέδου αντι-λιτότητας στην Ευρώπη.

Πριν από την επιτυχή του εκστρατεία για τις προεδρικές εκλογές το 2012, ο Ολάντ ήταν γεμάτος από παθιασμένη ρητορική για τέλος στη λιτότητα και για την προώθηση της ανάπτυξης. Η Γερμανίδα καγκελάριος, είπε, θα πρέπει απλά να υποχωρήσει. Όπως αποδείχθηκε, η Άνγκελα Μέρκελ υποχώρησε ελάχιστα.

Στην πρώτη εβδομάδα της θητείας του, ο Ολάντ παραπονέθηκε, αλλά ελάχιστα συνέβησαν. Το Παρίσι είχε εξασφαλίσει μια αόριστη υπόσχεση για την προώθηση της ανάπτυξης στην ΕΕ, αλλά το προσφιλές «σύμφωνο σταθερότητας» της Γερμανίας - το οποίο θέτει ένα αυστηρό όριο 3% για τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε όλη την ΕΕ - παραμένει ανέπαφο, ενώ τα αγαπημένα ευρωομόλογα του Ολάντ έγιναν «σκουπίδια».

Τρία χρόνια αργότερα, η μόνη στροφή στην οικονομική πολιτική ήρθε από την ίδια τη Γαλλία, με την σοσιαλιστική κυβέρνηση να εγκαταλείπει το παραδοσιακό κεϋνσιανό ήθος της υπέρ των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας. Φυσικά, το Βερολίνο χειροκρότησε την κίνηση, ενώ προκλήθηκε δυσαρέσκεια μεταξύ των Σοσιαλιστών.

Ποια καλύτερη ευκαιρία θα μπορούσε να έχει ο Ολάντ για την αποκατάσταση της αριστερής πτέρυγάς του, από το να σώσει την Ελλάδα από τα νύχια των τρελών με τη λιτότητα πιστωτών του;

france24.com

Διαβάστε περισσότερα