Γερμανική ευρωζώνη με αυστηρή πειθαρχία ο στόχος της Μέρκελ

Η επιτάχυνση της διαδικασίας επίλυσης των ανοιχτών θεμάτων της ευρωζώνης οφείλεται στη σφοδρή επιθυμία του Βερολίνου να αλλάξει εντελώς τη σημερινή κατάσταση. Θέλει μέσω της δημοσιονομικής, οικονομικής και, σε δεύτερη φάση, της πολιτικής ενοποίησης, να προχωρήσει σε μια γερμανικού τύπου ευρωζώνη, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας θα είναι μια σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία. Για να πετύχει αυτό το στόχο, η κ. Μέρκελ επιχειρεί να δελεάσει τους εταίρους με ορισμένα θετικά μέτρα, όπως η προικοδότηση της ευρωζώνης με το δικό της προϋπολογισμό.

Η κ. Μέρκελ επιδιώκει να θέσει την ευρωζώνη υπό απόλυτο γερμανικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο, στην ουσία χωρίς κανένα κόστος, δεδομένου ότι οι αποφάσεις που έχουν ήδη προωθηθεί για τη δημοσιονομική πειθαρχία δεν θα επιτρέπουν στο μέλλον κανέναν δημοσιονομικό εκτροχιασμό κράτους-μέλους. Οι προληπτικοί μηχανισμοί θα λειτουργούν αυτόματα, αποτρέποντας οποιαδήποτε απόκλιση, αλλά ακόμη και στην περίπτωση που υπάρξει απόκλιση, αυτή θα διορθώνεται μέσω της επιβολής μέτρων.

Όλα αυτά θα αποφασιστούν υπό μορφή οδικού χάρτη στη Σύνοδο Κορυφής στις 13-14 Δεκεμβρίου με βάση έκθεση για το μέλλον της ευρωζώνης, που θα παρουσιάσει ο πρόεδρος της Ε.Ε., Χέρμαν Βαν Ρομπέι, ο οποίος προφανώς βρίσκεται σε στενή επαφή με το Βερολίνο.

Πάντως, το σχέδιο «γερμανοποίησης» της ευρωζώνης έχει αρχίσει να προκαλεί τις εντονότατες αντιδράσεις των χωρών που δεν μετέχουν στο κοινό νόμισμα, είτε επειδή δεν θέλουν (Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Δανία) είτε επειδή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις (πρώην ανατολικές χώρες). Οι εν λόγω χώρες βλέπουν ότι εάν υλοποιηθεί το γερμανικό σχέδιο και δημιουργηθεί μια οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική ένωση της ευρωζώνης, τότε θα περιθωριοποιηθούν, αφού αυτό που θα απομείνει στην Ε.Ε. θα είναι η ενιαία αγορά.

Το αρνητικό στοιχείο στην όλη υπόθεση είναι ότι το Βερολίνο σε επίπεδο ευρωζώνης παίζει χωρίς αντίπαλο, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, με μικρές διαφοροποιήσεις που δεν αλλάζουν την ουσία, φαίνεται ότι ακολουθεί την κ. Μέρκελ, ενώ οι άλλες μεγάλες χώρες που θα μπορούσαν να αντιδράσουν, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, έχουν σήμερα απόλυτη εξάρτηση από τη γερμανική στήριξη προκειμένου να μπορέσουν να ξεπεράσουν τα δημοσιονομικά τους προβλήματα.

Νίκος Μπέλλος, στον Τύπο της Κυριακής