Η χώρα βουλιάζει και ο Τσίπρας σκέφτεται εκλογές;

Η πιο χαρακτηριστική σκηνή της πασίγνωστης ταινίας «Τιτανικός» ήταν αυτή που ο Λεονάρντο ντι Κάπριο, στην πρύμνη του καραβιού που σε λίγο θα βουλιάξει φώναζε κρατώντας την καλή του: «Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου». Λίγο αργότερα βεβαίως εγκατέλειπε τον μάταιο τούτο κόσμο αλλά...ήταν βασιλιάς.

Γιατί το λέμε αυτό; Μα γιατί ο Τσίπρας έχει πάρει το ρόλο του «Τζακ» στην ταινία και βρίσκεται πάνω στο πλοίο που βουλιάζει φωνάζοντας ότι είναι ο βασιλιάς της Ελλάδας.

Μια κυβέρνηση που πελαγοδρομεί και οι επιβάτες, δηλαδή ο ελληνικός λαός που περιμένει το μοιραίο. Οι μισοί με σωσίβια και οι άλλοι έτοιμοι να βουλιάξουν με τη χώρα. Υπάρχουν βεβαίως και τα «ποντίκια» που αποχωρούν από τον Τιτανικό. Κάθε μέρα και μια σειρά από παραιτήσεις στελεχών της κρατικής μηχανής που άντεξαν μόλις 6 μήνες και τώρα που βλέπουν τα δύσκολα πηδάνε από το κατάρτι. Υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, μέλη του επιτελείου του Μαξίμου συνωστίζονται στην μπουκαπόρτα και όποιος μπορεί να τη γλιτώσει φεύγει μακριά φωνάζοντας «άτιμε καπετάνιε μας πούλησες».

Βεβαίως, είναι νωρίς να πει κανείς ότι καταρρέει η κυβέρνηση της αριστεράς διότι έχει πολλές αντιστάσεις στην κοινωνία. Ο Αλέξης «πουλάει» ακόμη... τρέλα, ο κόσμος δεν θέλει να αφήσει το παραμύθι του αριστερού παράδεισου, δεν πιστεύει ότι το μνημόνιο έχει την υπογραφή Τσίπρα ενώ είναι πολλοί εκείνοι που νομίζουν ότι θα συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε. Κι ενώ ο ελληνικός λαός ζει στην κοσμάρα του το σκάφος βουλιάζει, όσο κι αν κάποιοι νομίζουν ότι το τιμόνι που έστρεψε ο καπετάνιος θα τους γλιτώσει από το παγόβουνο.

Μπορείς να δεις το ποτήρι μισογεμάτο και να πεις ότι αφού ο Αλέξης επέλεξε τον συμβιβασμό θα την σώσει την παρτίδα. Όμως, η επιλογή της συγκεκριμένης κυβέρνησης μετά τον ανασχηματισμό, η καθημερινή διαχείριση των προβλημάτων και οι συνεχείς αναβολές στη λήψη δύσκολων αποφάσεων, δείχνουν άλλα.

Παράλληλα, το κόμμα που βρίσκεται στα κάγκελα δεν δείχνει ότι μπορεί να κρατήσει για πολύ καιρό και μόνο ένα τελικό ξεκαθάρισμα θα μπορούσε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Όμως, ο καπετάνιος είναι άβουλος, δεν δίνει καλές εντολές, το πλήρωμα είναι ρεμπέτ ασκέρι και το πηδάλιο δεν υπακούει. Ο Τιτανικός πλησιάζει το παγόβουνο της χρεοκοπίας αλλά ο αρχηγός περνά την ώρα του μπροστά από τον καθρέφτη φωνάζοντας «είμαι ο βασιλιάς της Ελλάδας».

Είναι όμως σοβαρά πράγματα αυτά; Μπορεί να βουλιάζει η χώρα και ο Τσίπρας να μελετά τις δημοσκοπήσεις και να ετοιμάζεται για εκλογές; Πώς θα μπορέσει κάποιος επενδυτής να εμπιστευτεί τη χώρα; Πώς θα μπορέσει κάποιος καταθέτης να επιστρέψει τα λεφτά τους στις τράπεζες; Πώς θα έρθει κάποιος να τοποθετηθεί στο Χρηματιστήριο όταν αυτό είναι κλειστό επί τρεις εβδομάδες και κανείς δε λέει πότε θα ανοίξει ξανά;

Η χώρα βρίσκεται ξανά σε δρόμο χρεοκοπίας παρά τη συμφωνία με τους δανειστές. Ο λόγος; Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εφαρμόσει μέτρα που δεν πιστεύει και ταυτόχρονα δεν μπορεί να οργανώσει ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση με αναπτυξιακό πρότυπο. Ο Τσίπρας είναι έρμαιο στις ορέξεις του Σόιμπλε από τη μια και του Βαρουφάκη με τη Ζωή και τον Λαφαζάνη από την άλλη. Και ταυτόχρονα λειτουργεί «φιλοτομαρικά», θέλει να διασώσει τον εαυτό του ακόμη και αυτές τις κρίσιμες ώρες.

Είμαστε από τους απαισιόδοξους που πιστεύουν ότι δεν μπορεί ο τόπος να πάει πολύ έτσι. Είτε γιατί ο ελληνικός λαός είναι ακόμη σε νιρβάνα κατάσταση είτε γιατί το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι έχει ηττηθεί.

Διαβάστε περισσότερα