Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης είναι επιλύσιμη

Διαδηλώσεις εναντίον της λιτότητας στην ΙταλίαΜερικές φορές τσιμπιέμαι, για να θυμίσω στον εαυτό μου πως καμιά χώρα της ευρωζώνης δεν έχει κηρύξει ακόμη χρεοκοπία. Σίγουρα η Ελλάδα, η Ιρλανδία, και η Πορτογαλία φλέρταραν με τη στάση πληρωμών, αλλά η κάθε μία απ αυτές διασώθηκε πριν επέλθει το μοιραίο.Οι διασώσεις αυτές δεν ήταν τέλειες. Στη περίπτωση της Ιρλανδίας υπήρξε αναδιαπραγμάτευση εξαιτίας των σκληρών όρων της συμφωνίας διάσωσης. Στη περίπτωση της Ελλάδας, η αρχική προσπάθεια αποδείχθηκε ανεπαρκής. Όπως φαίνεται, και οι δυο χώρες θα χρηματοδοτηθούν, με βάση τις τρέχουσες (επανα)διαπραγματεύσεις.Κι όμως, και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού, αυτό που κυριαρχεί στις αγορές είναι η μοιρολατρία. Λες και οι 17 χώρες της ευρωζώνης συναποτελούν ένα ζόμπι, που αρνείται να καταλάβει ότι κουβαλά μεγάλο και μη βιώσιμο χρέος.«Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή κρίση από εποχής Β` ΠΠ», λέει ο επικεφαλής της ΕΚΤ Jean-Claude Trichet, που μάλλον ξέχασε ότι δουλειά του είναι να ηρεμεί τις αγορές και όχι να προκαλεί πανικό.Το ίδιο κινδυνολόγος αποδεικνύεται και ο Paul Krugman, που μιλάει για την τεράστια απειλή της μεταδοτικότητας της κρίσης από την Ελλάδα στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.Σίγουρα η ΕΕ κινδυνεύει σοβαρά, αν τυχόν καταρρεύσει η ευρωζώνη, όπως είπε προχθές και ο Πολωνός υπουργός Οικονομικών Jacek Rostowski. Και με αυτό υπενθύμισε  τη Βρετανία, πως και αυτή έχει ρόλο στη κρίση της ευρωζώνης. Μπορεί να μην ανήκει στην ευρωζώνη, αλλά ως μέλος της ΕΕ, η Βρετανία έχει στενούς εμπορικούς και άλλους δεσμούς με την υπόλοιπη Ευρώπη.Είναι πλέον βέβαιο, πως οι αρχικοί σχεδιαστές της ευρωζώνης θα έπρεπε να είχαν προβλέψει το ενδεχόμενο χρεοκοπίας μια χώρας μέλους. Και θα έπρεπε να λάβουν υπόψη πως η αδυναμία υποτίμησης κάποιου εθνικού νομίσματος θα στερούσε από τα κράτη τη δυνατότητα ανανέωσης της οικονομίας τους μέσω των φθηνότερων εξαγωγών που θα προέκυπταν από μια υποτίμηση. Άλλωστε, αυτή είναι η κύρια μέθοδος, μέσω της οποίας χρεοκοπημένες χώρες όπως η Ρωσία και η Αργεντινή, μπόρεσαν να ανακάμψουν.Η ευρωζώνη δεν θα πρέπει να καταλήξει ως ένα ευγενές πλην σύντομο πείραμα. Είμαι της άποψης ότι τα προβλήματά της είναι όλα επιλύσιμα. Ιδού τρία πράγματα που μπορούν να κάνουν οη Ευρωπαίοι ηγέτες για να περιορίσουν τους κερδοσκόπους και να εξουδετερώσουν τα σχέδιά τους. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να ενισχύσει τα κράτη αγοράζοντας εκ νέου τα χρέη όσων χωρών δέχονται κερδοσκοπικές επιθέσεις, αναγκάζοντας τους καρχαρίες να πάνε αλλού.Ο μηχανισμός στήριξης (EFSF), που στήθηκε για να προσφέρει ρευστότητα χρειάζεται ενίσχυση. Με €2 τρισεκατομμύρια λύνεται το πρόβλημα, όπως άλλωστε πρότεινε και ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Gordon Brown. Αν γίνει αυτό, τέλος οι κερδοσκόποι. Το νυν υπάρχον ποσό των €440 δις. είναι ανεπαρκές για να σώσει την Ελλάδα, την Ιρλανδία, και τη Πορτογαλία, και για να προστατεύσει την Ιταλία και την Ισπανία.Ο Καναδάς και οι ΗΠΑ πρότειναν μια εναλλακτική λύση, όπου το EFSF εγγυάται το 10% των πακέτων διάσωσης, που μπορεί να προσφέρει η ΕΚΤ. Αυτ