Η ώρα της αλήθειας έφτασε για όλους

Στη χώρα μας προσφέρεται μόνο μια επιλογή.  Στην λογική πάντα του μνημονίου που ως μονόδρομο υπηρέτησαν διαδοχικά με ζέση δύο ανάλγητοι πρωθυπουργοί.  Η επιλογή αυτή συνοδεύεται από όρους πολύ κοντά σε αυτούς που θα επέβαλε ένας νικητής στον ηττημένο μιας πολεμικής σύρραξης:

Τα επαναλαμβανόμενα μέτρα που εξαθλιώνουν την κοινωνία και εξοντώνουν την αγορά, προκειμένου να βρεθούν τα χρήματα των τοκοχρεολυσίων, θυμίζουν τις εποχές των φοροεισπρακτόρων του μεσαίωναΗ εμμονή των δανειστών για τις έγγραφες δεσμεύσεις των κομμάτων, συνθλίβουν τη δημοκρατία και την έννοια της πολιτικής ανεξαρτησίας.  Ουσιαστικά οι δανειστές δεν επιθυμούν μια ανεξάρτητη κυβέρνηση που θα εκτελεί την πολιτική βούληση των πολιτών, αλλά την κλωνοποίηση της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου στο διηνεκές, θυμίζοντας τις εποχές των ΓκαουλάιτερΗ εφαρμογή ενός ξένου δικαίου σε τόσο μαζική κλίμακα, μετατρέπει μια ανεξάρτητη χώρα σε ένα ιδιότυπο προτεκτοράτο.  Οι ελληνικοί θεσμοί υποβιβάζονται κυνικά, η ελληνική πολιτεία μετατρέπεται σε ομόσπονδο κρατίδιο, ενώ ο κίνδυνος από μια μελλοντική διάσπαση της ευρωζώνης που θα μας αφήσει ένα δυσβάσταχτο χρέος σε σκληρό νόμισμα, γίνεται ασύμμετρος και μη διαχειρίσιμος

Από την άλλη πλευρά η επιλογή αυτή υπόσχεται την ομαλή πορεία της χώρας μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, χωρίς ρήξεις και αναταράξεις και την πρόσβαση στους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, αν ποτέ αλλάξει η πολιτική της αέναης λιτότητας.

Οι δεκάδες κίνδυνοι που κρύβονται στις λεπτομέρειες αυτής της τερατώδους σύμβασης, έχουν αναλυθεί διεξοδικά και νηφάλια στις ηλεκτρονικές σελίδες του antinews.  Ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε δύο σοβαρότατα θέματα που πρέπει να τύχουν μεγάλης προσοχής και που συναρτώνται με τις επιλογές του κ. Σαμαρά μετά τις εκλογές:

Ρητά αναφέρεται στη συμφωνία, πως οι δανειστές αναλαμβάνουν το χρέος και η Ελλάδα το έλλειμμα.  Αυτό πρακτικά σημαίνει πως, μετά τη χρεοκοπία, στα ταμεία του δημοσίου δεν θα εισέρχεται ούτε ένα (1) σεντ διεθνούς δανείου.  Τα χρήματα της νέας δανειακής θα κατευθύνονται αποκλειστικά και μόνο στην εξυπηρέτηση του χρέους.  Συνεπώς, αν η χώρα μας δεν διαθέτει κάποια στιγμή επαρκή ρευστότητα για να πληρώσει μισθούς ή συντάξεις, είτε θα καταφύγει σε έκτακτη φορολόγηση, είτε θα προχωρήσει σε εσωτερική στάση πληρωμών. Δεδομένου ότι τα μέτρα που συνοδεύουν τη σύμβαση εγγυώνται κατά 100% την ύφεση, την υστέρηση των εσόδων και την αύξηση του ελλείμματος, αυτό είναι ένα ενδεχόμενο το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση με μαθηματική ακρίβεια.Οι δεσμεύσεις που επιχειρείται να επιβληθούν αποσκοπούν στο να μετατρέψουν την επόμενη κυβέρνηση σε μαριονέτα των Βρυξελών, η οποία θα εκτελεί τις αποτυχημένες συνταγές των τροϊκανών.  Τα περιθώρια ελιγμών δεν θα είναι απλώς ελάχιστα, αλλά μηδενικά.

Ο κ. Σαμαράς οφείλει να σκεφτεί πολύ καλά τα δεδομένα αυτά, πριν αποφασίσει τη στάση που θα επιλέξει στη σημερινή σύσκεψη.

Γιατί μπορεί το ρίσκο μιας ρήξης με τους εταίρους μας να είναι πράγματι μεγάλο, όμως η επερχόμενη δημοσιονομική