Η παγίδα που λέγεται “Έκθεση της Τρόϊκα”

Του Κώστα Ροδινού

Αναμφίβολα,  η επιχείρηση «ανάκτηση αξιοπιστίας» του Πρωθυπουργού τόσο στη συνάντηση με τον κ. Γιούνκερ,  όσο και στις επισκέψεις σε Βερολίνο και Παρίσι, ήταν, από επικοινωνιακής τουλάχιστον απόψεως,  επιτυχής. Δεν αναφέρομαι μόνο στις δημόσιες τοποθετήσεις και δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, όσο κυρίως στα δημοσιεύματα του ευρωπαϊκού τύπου.

Βέβαια, οι γνωστοί  αδημονούντες, έσπευσαν να βγάλουν πρόωρα συμπεράσματα γιατί ο Πρωθυπουργός δεν έθεσε, ορθά-κοφτά, το ζήτημα της επιμήκυνσης

ή δεν απαίτησε, δημοσίως, αλλαγή της πολιτικής που μας έχει επιβληθεί από την τρόϊκα, την τελευταία διετία.

Κατ’ αρχήν στην πολιτική, υπάρχουν πράγματα που γίνονται, αλλά δεν λέγονται. Γιατί το τι διημείφθη  στην κατ΄ιδίαν συνάντηση μεταξύ Σαμαρά και Μέρκελ, το γνωρίζουν μόνον οι δυό τους.

Δεύτερον, γιατί ο Πρωθυπουργός στην παρούσα φάση, επέλεξε να παρουσιάσει πρώτα έργο και στη συνέχεια να θέσει τα αιτήματά του. Έχει μια λογική η στρατηγική, όσο και αν κάποιοι διαφωνούν. Το αποτέλεσμα θα δείξει ποιός είχε δίκιο.

Όμως, ακόμα και οι δημόσιες τοποθετήσεις των ηγετών αποτελούν μια δέσμευση, από την οποία δύσκολα μπορούν να αποστασιοποιηθούν χωρίς συνέπειες.

Εδώ, ακριβώς, αρχίζουν τα δύσκολα. Τόσο η κα Μέρκελ, όσο και ο κ. Ολάντ συνάρτησαν τις μελλοντικές τους αποφάσεις με την κυοφορούμενη έκθεση της τρόϊκα.

Έχουν, επομένως, κατοχυρώσει ένα άλλοθι.  Μπορεί, λοιπόν, να θέλουν να στηρίξουν την Ελλάδα για να βγεί από την κρίση, αλλά αν η έκθεση της τρόϊκα είναι αρνητική και θεωρεί την περίπτωση μας χαμένη υπόθεση, τότε ποιός θα τους κατηγορήσει αν αλλάξουν γνώμη; Ουδείς! Ήθελαν μεν, αλλά η Ελλάδα δεν  διήνυσε την απόσταση που την αφορούσε για να συναντήσει το χέρι βοηθείας, που εκείνοι έτειναν εν τη μεγαλοθυμία τους!

Άρα, η έκθεση της τρόϊκα θα αποτελέσει τη στιγμή της αποκαλύψεως. Επειδή, προφανώς,  ο κ. Τόμσεν και η παρέα του δεν πρόκειται να γράψουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, αλλά ό,τι εξυπηρετεί την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, η έκθεση τους θα αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις της κας Μέρκελ και της ΕΕ, κατά προέκταση.

Η ώρα της αποκάλυψης

Τι μπορούμε να περιμένουμε; Αν η έκθεση είναι θετική, αυτό θα σημάνει ότι βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια την ελληνική υπόθεση, αναγνωρίζουν τις υπέρμετρες θυσίες που έχει υποβληθεί ο ελληνικός λαός, κατανοούν ότι το πρόγραμμα δεν μπορεί να συνεχίσει ως έχει. Αυτό θα σηματοδοτήσει είτε μια χαλάρωση των όρων, είτε μια επέκταση του χρόνου που απαιτείται για τη δημοσιονομική προσαρμογή.

Αυτό, όντως, θα αποτελέσει μια μεγάλη ανάσα. Θα απελευθερωθεί η μεγάλη δόση των 31 δις, θα ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το δημόσιο θα μπορέσει να αποπληρώσει μερικά από τα 7 δις που οφείλει στους ιδιώτες. Επιπλέον, θα σταθεροποιήσει το οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση.

Στη συνέχεια η χώρα μας,  με ηρεμία και σε καλύτερο κλίμα, μπορεί να θέσει και άλλα αιτήματα που θα βοηθήσουν περαιτέρ