Ή ΣΥΡΙΖΑ ή Ελιά το δίλημμα της ΔΗΜΑΡ

Τα όσα συμβαίνουν στη ΔΗΜΑΡ παρακολουθούν πολύ προσεκτικά στο ΣΥΡΙΖΑ και το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα ετοιμάζεται από τώρα για τις επόμενες κινήσεις και πρωτοβουλίες της Κουμουνδούρου στο πλαίσιο της αναζήτησης δυνάμεων που θα συμπορευθούν με το ΣΥΡΙΖΑ.

Ήδη απ’ το βράδυ των εκλογών της 25ης Μαΐου

ο Αλέξης Τσίπρας διαπιστώνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διαμορφώσει ρεύμα πλειοψηφικό μέσα στην κοινωνία είχε πει μεταξύ άλλων για το εκλογικό αποτέλεσμα ότι αποτελεί μήνυμα επίσπευσης του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία μιας «πλατιάς, προοδευτικής και πατριωτικής συμμαχίας».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΔΗΜΑΡ δεν υπέστη απλά μια εκλογική συντριβή. Αναδείχτηκε με τον πλέον βροντερό για το κόμμα του Φώτη Κουβέλη τρόπο η υπαρξιακή κρίση και το στρατηγικό αδιέξοδο που ταλανίζει τη ΔΗΜΑΡ, ουσιαστικά απ’ τη μέρα που αποχώρησε απ’ την κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2013. Η εσωστρέφεια γιγαντώθηκε όταν ο Φώτης Κουβέλης προτίμησε να μην προσχωρήσει στο εγχείρημα της «Ελιάς», αρκούμενος σε μεμονωμένες συνεργασίες με κάποια πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κατά κύριο λόγο προσκείμενα στο Γιώργο Παπανδρέου. Την ίδια ώρα κρατούσε αποστάσεις ασφαλείας και απ’ το ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το αδιέξοδο της μοναχικής πορείας χωρίς ένα σαφές στίγμα και στρατηγικό στόχο καλείται να λύσει τώρα η ΔΗΜΑΡ, αν μπορεί. Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη βρίσκεται σε σταυροδρόμι και ουσιαστικά παίζεται η ίδια η ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ όπως τη γνωρίσαμε ως τα σήμερα.

Η παραίτηση του Φώτη Κουβέλη δεν είναι σαφές ακόμα αν είναι κίνηση στην οποία θα επιμείνει μέχρι τέλος ο ίδιος ή αν πρόκειται για προσπάθεια να αποσπάσει την επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης της κεντρικής επιτροπής στο πρόσωπό του και μέσω αυτής της επαναβεβαίωσης να επιχειρήσει να εδραιώσει τη θέση του ως προέδρου και κατ’ επέκταση και το στρατηγικό προσανατολισμό της ΔΗΜΑΡ. Σε κάθε περίπτωση το κλίμα είναι πολύ βαρύ ακόμα και στα στελέχη της πλειοψηφίας.

Το βέβαιο είναι ότι μια βασική μερίδα στελεχών και βουλευτών της ΔΗΜΑΡ, κατά κύριο λόγο προερχόμενα απ’ τη μειοψηφία του κόμματος, ασκούν κριτική για τις πολιτικές επιλογές του Φώτη Κουβέλη και το κάνουν προς την κατεύθυνση της προσχώρησης στην Ελιά για τη δημιουργία μιας ευρύτερης κεντροαριστεράς, η οποία σ’ αυτή τη φάση είναι εκ των πραγμάτων αναγκασμένη να βρίσκεται πιο κοντά στην κυβέρνηση και σαφέστατα απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ.

Απ’ την άλλη το σοκ του 1,2% μάλλον δημιουργεί τάσεις επίσπευσης του κλεισίματος του ματιού προς το ΣΥΡΙΖΑ για εκείνα τα στελέχη που θέλουν σαφέστατες αποστάσεις απ’ τη συζήτηση για την κεντροαριστερά όπως αυτή υπάρχει με την Ελιά και κατ’ επέκταση την κυβερνητική συνεργασία ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Ο ίδιος ο Φώτης Κουβέλης φαίνεται να ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Σύμφωνα με τα όσα είπε στο Νίκο Χατζηνικολάου στο Real fm δύο πράγματα έχουν ιδιαίτερη σημασία. Το ένα έχει να κάνει με την πρόσκληση πρόκληση προς τα μέλη της ΚΕ ότι αν θεωρούν ότι ευθύνεται ο ίδιος για το αποτέλεσμα ας κάνουν δεκτή την παραίτησή του. Κάτι που τροφοδότησε τις ερμηνείες περί παραίτησης τρυκ, δηλαδή ότι ο Φώτης Κουβέλης είχε σκοπό να εκτονώσει το κλίμα και να κερδίσει χρόνο για να εδραιώσει τη θέση του και τα δικά του σχέδια στον επανασχεδιασμό της στρατηγικής του κόμματος, μέσω της ανανέωσης της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του ως προέδρου του κόμματος.

Σ’ αυτό το πλαίσιο ο Φώτης Κουβέλης προχώρησε ίσως για πρώτη φορά τόσο πέρα κάνοντας λόγο για την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο μπλοκ πολιτικών δυνάμεων εξουσίας. Αντικειμενικά αυτό που λέει ο υπό παραίτηση πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ δείχνει σαφέστατα προσανατολισμό προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά συνέπεια αυτή τη στιγμή στη ΔΗΜΑΡ είναι τόσο οριακά τα πράγματα, σε σημείο που όσο ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης και δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο συνεννόησης, το φάντασμα της διάσπασης να είναι ορατό πάνω απ’ την Αγίου Κωνσταντίνου για να τραβήξουν άλλοι για την Ελιά και άλλοι για την Κουμουνδούρου.

Εκείνο όμως που είναι σημαντικό αυτή τη στιγμή για το ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό παρακολουθούν με προσοχή τα τεκταινόμενα στη ΔΗΜΑΡ είναι το γεγονός ότι ο Φώτης Κουβέλης και το τμήμα εκείνο της ΔΗΜΑΡ που θα μπορούσε να προχωρήσει σε μια μελλοντική συμπόρευση με το ΣΥΡΙΖΑ, είναι το όχημα για να τραβηχτούν στη συμμαχία με την Κουμουνδούρου και άλλες δυνάμεις, μικρές μεν υπαρκτές δε. Όπως για παράδειγμα ο κ. Χατζημαρκάκης που κατέγραψε ένα αξιόλογο ποσοστό στις ευρωεκλογές. Μάλιστα με επιστολή του απευθύνεται προς τη ΔΗΜΑΡ και ζητάει διαβούλευση για τη συνένωση των δυνάμεων του «προοδευτικού κέντρου».

Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Φώτης Κουβέλης επιχείρησε και πέτυχε ως ένα βαθμό τη συνεργασία με τους παπανδρεϊκούς, είχε μέχρι και κοινές προεκλογικές εμφανίσεις με το ΓΑΠ και αμέσως μετά τις ευρωεκλογές ο πρώην πρωθυπουργός έσπευσε να ανοίξει το παράθυρο της συνεργασίας με το ΣΥΡΙΖΑ.

Το ότι αυτά τα ανοίγματα προς το παρόν συναντούν την ορθή κοφτή άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Άλλωστε δεν είναι και τόσο κατηγορηματικές όσο οι αρχικές τοποθετήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα.

Ο Πάνος Σκουρλέτης μόλις την Πέμπτη το πρωί αφού είπε ότι περιθώρια συνεργασίας με το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν έσπευσε να προσθέσει ότι αν μέσα από τις δικές τους διαδικασίες επαναπροσδιοριστούν, βεβαίως, θα υπάρχει μια άλλη στρατηγική βάση».

Το ζήτημα έχει ανοίξει και ζυμώνεται…

Διαβάστε περισσότερα