Καλώς ήρθατε στην… νέα Ελλάδα

Τα πενιχρά μέτρα της Πολιτείας για την οικονομική στήριξη και την ενίσχυση των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, τα pass της κυβέρνησης και οι υποσχέσεις αποτελούν ελάχιστα αντίδωρα των μακρών θυσιών του ελληνικού λαού

Του Νίκου Παπουτσόπουλου

«Έχε τον έλεγχο του ταμείου και θα ελέγχεις τον κόσμο» έγραψε στη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» ο Κάρολος Ντίκενς, την ιστορία που προβάλλουν επετειακά όλα σχεδόν τα τηλεοπτικά δίκτυα με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής.

Τον έλεγχο

του ταμείου που είχε και ο προσφιλής στους Έλληνες Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κορυφαίος υποστηρικτής της λιτότητας κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη, ο οποίος απεβίωσε σημειολογικά τη δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων, λαμπρός τιμητής του χρέους και της διαφθοράς της Ελλάδος. Ο ίδιος στη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης είχε χαρακτηρίσει τους Γερμανούς «κακομαθημένους» και με θράσος είχε συστήσει «να φορούν και δεύτερο πουλόβερ τον χειμώνα και να είναι εφοδιασμένοι με σπίρτα, κεριά και φακούς για ενδεχόμενες διακοπές ρεύματος».

«Έχε το έλεγχο του ταμείου»

Ο Σόιμπλε είχε επιχειρήσει να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός της ευρωζώνης, σκληρός και αδίστακτος διαπραγματευτής των μνημονιακών όρων που οδήγησαν τους Έλληνες στην εξαθλίωση και στον διασυρμό. «Θα υποφέρεις», είχε δηλώσει στον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, «αν υποσχεθείς στους εκλογείς σου ότι θα φέρεις την ανάκαμψη».

Προσωποποίηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και οπαδός της λιτότητας για τη σωτηρία της ευρωζώνης, της ζώνης που ελάχιστο επιδεικνύει ενδιαφέρον για την πρόοδο και την ένωση των λαών και τα προβλήματα που τον απασχολούν, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εστιάζει το συμφέρον της σε οικονομικές διευρύνσεις.

«Σκληρός και κοφτερός σαν την πέτρα στο τσακμάκι του, που καμιά της σπίθα δεν είχε σκορπίσει γύρω φως ή ζεστασιά. Μονόχνοτος, ούτε παρέες ήθελε ούτε κουβέντες. Κι αμίλητος, κλειστός σαν στρείδι. Η παγωνιά της καρδιάς του έκανε το γέρικο πρόσωπό του να φαντάζει πιο γέρικο, τα μάγουλά του πιο ζαρωμένα, τη μύτη του πιο σουβλερή, την περπατησιά του πιο αλύγιστη, τα μάτια του πιο κόκκινα, τα στενά του χείλια πιο μελανά. Λες κι ο πάγος του χειμώνα σκέπαζε βαριά το κεφάλι του, τα φρύδια του, ακόμα και το μυτερό πιγούνι του. Όπου κι αν πήγαινε, το κρύο αυτό της ψυχής του το κουβαλούσε μαζί του. Τις μέρες του καλοκαιριού έμπαινε στο γραφείο του και το δρόσιζε. Και τις μέρες των Χριστουγέννων δεν το ζέσταινε ούτε στάλα» (Κ. Ντίκενς, Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, μετάφραση Μ. Αγγελίδου, εκδόσεις Νάρκισσος).

«Κάποια μέρα θα μου στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις μεταρρυθμίσεις που αναγκάστηκαν να κάνουν» είχε υποστηρίξει ο κ. Σόιμπλε.

Σε ατμόσφαιρα πολυπολιτισμικών εορτών και φωτεινών παννυχίδων, κοινωνία πολιτών, η οποία γνώρισε τη βιαιότητα αλλεπάλληλων κρίσεων και άδικων μέτρων, προσπαθεί να ανιχνεύσει και να διατηρήσει έθιμα και παραδόσεις, στις αποχρώσεις της metaεποχής, σύμφωνα με τις επιταγές και απαιτήσεις των οικονομικών εταίρων. Εποχής νέας που προβάλλει, όπως το νέο έτος, ανάμεσα σε ευχές και προσδοκίες και όνειρα, εποχής ρευστής και αβέβαιης, που ισορροπεί επικίνδυνα σε συρράξεις και πολέμους, σε νέες συμμαχίες και αναθεωρήσεις.

Εποχής κατά την οποία κομματικοί ταγοί και πολιτικές παρατάξεις εξακολουθούν να διχάζουν με λόγους και υποσχέσεις, και να παρασύρουν με «συμπεριλήψεις» και «ενσυναίσθηση» σε άφρονες επιλογές, σε έναν νέο metaκόσμο, ψηφιακό και άυλο, που φαντάζει θελκτικός, σύγχρονος και λαμπερός, χρυσοφόρος και ελπιδοφόρος, με νέες κοινωνικές συμβάσεις και τροπολογίες και νέα σχέδια νόμων για την μετεκπαίδευση και αναμόρφωση του λαού.

Άλλωστε, σε έναν λαό που γνώρισε τη βιαιότητα της «νέας εποχής» και τον οποίο εξαθλίωσαν κρίσεις και βίαιες προσαρμογές, εντυπωσιάζουν οι αναιμικές δωρεές και υποσχέσεις, τις οποίες, ωστόσο, απειλούν και σκιάζουν οι πολλαπλές και δυσεπίλυτες κρίσεις της ανάπτυξης. Μιας αμφίβολης και έωλης ανάπτυξης, καθώς σε λαμπερή ατμόσφαιρα, πίσω από τα άπειρα πολύχρωμα φώτα, τις διακοσμήσεις και τις ευχές, η ελληνική κοινωνία θρηνεί θύματα ενδοοικογενειακής, εφηβικής ή οπαδικής βίας, επακόλουθο των πρόσφατων κρίσεων, αποτέλεσμα του εγκλεισμού, της οικονομικής ανασφάλειας και της αβεβαιότητας. Πίσω από τη σπατάλη των φωτεινών διακοσμήσεων, τα πενιχρά μέτρα της Πολιτείας για την οικονομική στήριξη και ενίσχυση των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, τα pass της κυβέρνησης και οι υποσχέσεις αποτελούν ελάχιστα αντίδωρα των μακρών θυσιών του ελληνικού λαού: δώρα πολύτιμα, καθώς η ακρίβεια πλήττει συνεχώς τον καταναλωτή, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει ασφαλώς την αδυναμία της Πολιτείας να στηρίξει την κοινωνία στην περίοδο των πολλών τροπολογιών, που ελάχιστα ενδιαφέρουν την πλειονότητα των πολιτών.

Στην οικονομική κρίση και στα μέτρα λιτότητας που είχαν επιβάλει οι ευγενείς εταίροι απέδωσαν την τραγωδία των Τεμπών, την πλημμύρα του θεσσαλικού κάμπου, την αδυναμία της κρατικής μηχανής στην άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών, τις επιπτώσεις στο σύστημα υγείας, την ασφάλεια και την άμυνα της χώρας. Η Πολιτεία εκφράζει τη θλίψη και την ανησυχία της για όσα προβλήματα έχουν επισωρεύσει οι κρίσεις και τα δεινά που επιφύλαξαν πολιτικές επιλογές, ενώ επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στην συγκέντρωση φόρων.

Κατά τις οικονομικές, υγειονομικές και περιβαλλοντικές κρίσεις, οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών παρατηρούν απλώς και θεραπεύουν ανιδιοτελώς και ανέξοδα μέσα από την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, ο οποίος, στην απαξίωση και την εξουθένωση, προσβλέπει διέξοδο ή ένα λαμπρό μέλλον στη μετοικεσία, τη μετανάστευση. Ένα σύστημα διακυβέρνησης που θρηνεί θύματα και αναπέμπει σπαραξικάρδιες επιμνημόσυνες δεήσεις σε τόπους τραγωδίας και συμφοράς, ενώ θεωρεί «μεγάλη εθνική επιτυχία», σύμφωνα με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη, την«αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο Fitch, που επισημοποιεί την ανάδειξη της Ελλάδας στην επενδυτική κατηγορία από την πλευρά της πιστοληπτικής αξιολόγησης. Γεγονός που πιστοποιεί την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας και τις ακόμη πιο θετικές προοπτικές που διανοίγονται με την εφαρμογή της πολιτικής μας. Δημιουργεί παράλληλα τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ενίσχυση της εισροής επενδύσεων, καλύτερες συνθήκες χρηματοδότησης της οικονομίας, ανάπτυξη και αύξηση της απασχόλησης».

Ανέξοδοι θρίαμβοι της εξωτερικής πολιτικής για την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα, ο οποίος επέτυχε απολύτως τους στόχους της γείτονος, καθώς χαίνουν ακόμη οι πληγές της Κύπρου ή οι βανδαλιστικές παρεμβάσεις και αλλόδοξες παρερμηνείες του υπέρλαμπρου Ναού της Αγίας Σοφίας ή ακόμη η επέκταση του παραλιακού μετώπου στο Βαρώσι και οι θεαματικές εορτές της Άλωσης.

Την ευτυχή επίσκεψη του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, μικρόν μόλις προ της εορταστικής περιόδου των Χριστουγέννων, επισφράγισε η υπόκλιση του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδος κατά την είσοδο του Τούρκου προέδρου στο Προεδρικό Μέγαρο. Προ ενός νέου κατακτητή ο οποίος ανακαλεί στη μνήμη άλλες αλώσεις και θριάμβους, ο οποίος απαιτεί -στην ατμόσφαιρα καλής γειτονίας- την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου, με ιδιαίτερη εμμονή στο αλυτρωτικό δόγμα της τουρκικής γεωπολιτικής, σύμφωνα με το οποίο η χώρα του αμφισβητεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών του Αιγαίου όπως και της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ.

Η γενναιόδωρη, ως συνήθως, Ελλάς, η πατρίδα των δώρων και των δωρεών, όπως στην περίπτωση της ονομασίας των Σκοπίων, εκχώρησε την περιπόθητη visa για ορισμένα ελληνικά νησιά, με τον ίδιο σεβασμό, όπως ακριβώς η γείτων αντιμετωπίζει τις ελληνικές μειονότητες, την πολιτισμική κληρονομιά στην Κωνσταντινούπολη, στις πόλεις της Τουρκίας, στις νήσους του Αιγαίου. Ήδη από τις πρώτες ώρες της έλευσης του νέου έτους, το «θετικό κλίμα» των ελληνοτουρκικών σχέσεων διατάραξε η επίσκεψη στη Λήμνο του υπουργού Εθνικής Άμυνας, την οποία η τουρκική πλευρά χαρακτήρισε προβοκάτσια.

Μετά τη νέα… πρόταση της ελληνικής σημαίας στο γενικό προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, υψώθηκαν κι άλλες νέες σημαίες προ του νέου δημάρχου Αθηναίων κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης υποδοχής του νέου έτους. Σημαίες και σύμβολα και μουσικές, παννυχίδες και φώτα ολόφωτα.

Τις λαμπρές ημέρες των εορτών και των δώρων, τις μακρές νύκτες του χειμώνα που φωτίζουν πολύχρωμα φώτα και πυροτεχνήματα, προκειμένου να λειάνουν οξύτητες και πάθη, ακολουθούν οι συνήθεις μέριμνες του βίου με την επιβολή νέων μέτρων για την υποταγή του λαού σε νέα όρια και μέτρα πειθαρχίας και εξουθένωσης.

«Στα πρόθυρα νέων και μεγάλων αλλαγών, πολλές από αυτές θα είναι βίαιες. Καθένας πρέπει να σκληρύνει για να επιβιώσει» είχε επισημάνει ο Κάρολος Ντίκενς στο κλασικό έργο «Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία».

The post Καλώς ήρθατε στην… νέα Ελλάδα appeared first on antinews.gr.